Αγαπημένοι σύντροφοι, αγαπημένη συντρόφισσα, το γράμμα σας μου έδωσε δύναμη και χαρά. Έχω πολλά να πω, μα θα περιοριστώ σε κάποια από αυτά. Ο ρόλος των αιχμάλωτων συντρόφων/συντροφισσών δεν μπορεί παρά να είναι αυτός της ανάλυσης, του εφοδιασμού των συντρόφων εκτός τειχών με περαιτέρω εργαλεία. Πέρα από το προφανές της εξέγερσης και της μη υποταγής μέσα στις φυλακές, ο αγώνας συνεχίζεται, και εσείς μας δώσατε ένα παράδειγμα με την αντίστασή σας. Η επικοινωνία δεν μπορεί παρά να πραγματοποιείται μέσα από τη δράση και γι’ αυτό δεν χρειάζεται να την αναθέσουμε με κάποιο τρόπο στους επαγγελματίες του λόγου. Είναι ζωτικής σημασίας, βέβαια, να κάνουν το γύρο του κόσμου τα νέα, οι ιδέες. Χρειάζεται όμως να αποφύγουμε με κάθε τρόπο το να γίνει γραφειοκρατική μια διαδικασία που πρέπει να παραμείνει ελεύθερη από τις ελίτ των ειδικών της πληροφορίας. Η ικανότητα σχεδιασμού πρέπει να είναι καρπός της δράσης των συντρόφων/ισσών εκτός τειχών και των αναλύσεων των αιχμάλωτων συντρόφων/ισσών.
Ο δημόσιος διάλογος που θα λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια αντιπληροφόρησης είναι σημαντικός, και είμαι σίγουρος πως στην παρέμβασή σας θα αναφερθείτε σε αυτήν μου την ένσταση. Αυτό δεν καταργεί, φυσικά, το ότι η αντιπληροφόρηση, τα site, τα blog είναι σημαντικά˙ απλά όλα αυτά είναι κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να συγχέουμε την πρακτική της αντιπληροφόρησης με την άμεση δράση. Ο λόγος της συνέπειας από τις αδελφές και τους αδελφούς στον πόλεμο είναι ο μόνος που έχει πραγματική ουσία. Ο λεγόμενος «κοινωνικός αναρχισμός» κάνει τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από το «όργανο της συνέλευσης», που έχει γίνει πεδίο εξουσίας και ανατροφής μικρών και μεγάλων αρχηγών, των οποίων ο μοναδικών στόχος είναι η αυτοαναφορικότητα. Οι πολιτικάντηδες αναρχικοί κάνουν τα πάντα για να καταπνίξουν, στη γέννησή του, το καινούριο που κερδίζει έδαφος. Το καινούριο που κερδίζει έδαφος είναι η πραγμάτωση της άτυπης οργάνωσης, οργάνωσης που κάποιοι εξεγερμένοι επιμένουν να υπερφορτώνουν με άχρηστες και αφηρημένες θεωρητικές έννοιες, πολιτικές εκτιμήσεις, συνεχείς μεσολαβήσεις για την αναζήτηση της αστικής αποδοχής, η οποία στην πραγματικότητα παραμορφώνει κάθε επαναστατικό στοιχείο. Όταν μιλούν οι πράξεις, η καθοριστική επιρροή που ασκούν οι «αρχηγοί της αναρχίας» μέσω του ταλέντου τους στις συνελεύσεις θα γίνει κομμάτια, και η ομάδα της συνάφειας, η ατομικότητα της δράσης, θα επανακτήσει δύναμη. Στους «ρεαλιστές» της αναρχίας δε μένει παρά να αμφισβητήσουν το καινούριο, προωθώντας όλο και περισσότερο τους «κοινωνικούς αγώνες», αναζητώντας τη «λαϊκή συναίνεση» που μπορεί να αποκτηθεί μόνο με τη σταδιακή απόρριψη κάθε τι αναρχικού και εξεγερσιακού. Χάρη στις επιστολές σας, αντιλήψεις όπως ο μηδενισμός και ο αντικοινωνικός αναρχισμός, διαχέονται σε κάθε γωνιά. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε και η κατεύθυνση που πήραμε είναι η σωστή. Το κουράγιο σας με γεμίζει τόλμη. Μέσα από τους τοίχους αυτού του κελιού, Όλγα, το χαμόγελό μου σε χαιρετά. Η σάρκα μου είναι σάρκα σας, το αίμα μου αίμα σας.
Πάντα για την αναρχία
Alfredo Cospito
Αναδημοσίευση από το Indymedia