Μετάφραση του κειμένου που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο του 2012, στο #10 τεύχος της έκδοσης του 325.
Συνέντευξη με 3 οικοαναρχικούς
Η μπροσούρα τυπώθηκε σε περιορισμένα αντίτυπα και διακινείται χέρι με χέρι μετά από επικοινωνία με το εγχείρημα.
e-mail επικοινωνίας: erevos@espiv.net
Ιστότοπος της ομάδας: Έρεβος
Parabellum, συγχαρητήρια για την αναδημοσίευση καθώς επίσης και στα συντρόφια της ομάδας Έρεβος, είναι σημαντικότατες οι συνεντεύξεις αυτές και δίνουν πολύ υλικό που αν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα μπορεί να λειτουργήσει υπέρ μας σε κάθε κίνηση διάχυσης ιδεών.
Καταρχήν υπάρχει ένα καταπληκτικό σημείο, όπου η ταξικότητα επιχειρείται να αναγνωστεί όχι με τη σύγχρονη θυματοποίησή της και κατάλληλη εργαλειοποίηση από την αριστερά και τους αριστερίζοντες πλόκαμούς της, αλλά ως απαραίτητη, τεχνητή και καλλιεργημένη συνειδησιακή κατάσταση από το πολιτιστικό-κεφαλαιοκρατικό-εξουσιαστικό σύμπλεγμα.
Δηλαδή, αν δίχως τη συνείδηση του εργάτη, και την ανάλογη καλλιέργεια της περίφημης ταξικής του περηφάνειας, θα μπορούσε να στηριχτούν οι βιομηχανίες, τα εργοστάσια του θανάτου, η συστηματοποιημένη μονοκαλλιεργητική γεωργική πανούκλα, οι βιασμοί της φύσης από τις μπετοποιημένες μεγαλουπόλεις, τίποτε απ’όλ΄αυτά δε θα μπορούσε να σταθεί δίχως την συναινετική και περήφανη εργατοσυνείδηση!
Αυτό είναι ένα σημείο που μπορούμε να αναδεικνύουμε σε συζητήσεις και ιδεοδιαλόγους, την ταξικότητα όχι απλά ως φαντασιακό καθώς η σύχρονη ρευστότητα και κινητικοτητα των ανθρώπων δεν δικαιολογούν πια τέτοιες στασιμότητες στις θεωρήσεις μας, αλλά και ως μία συγχρονισμένη επίθεση σε συνειδησιακό επίπεδο, για χειραγώγηση κατόπιν σε επίπεδο από τα κάτω πρόθυμης και δίχως δισταγμών πλέον, στήριξης της Μηχανής.