Month: June 2013

Han Ryner: Αντιπατριωτισμός

Αναδημοσίευση από www.diskordia.squat.gr

Θα καταφέρω άραγε εδώ, να αποφύγω αυτές τις σκέψεις και εκτιμήσεις που ανήκουν περισσότερο σε άρθρα για την πατρίδα και τον πατριωτισμό;

 Ο αντιπατριωτισμός ήταν η αντίδραση της λογικής και του συναισθήματος, τη στιγμή που ο πατριωτισμός κυριαρχούσε. Πήρε ποικίλες μορφές ανάλογα με το βαθμό στον οποίο βασιζόταν περισσότερο ή λιγότερο ενσυνείδητα στον ατομικισμό, στην αγάπη για όλους τους ανθρώπους, στην αγάπη για έναν άνθρωπο (όπως με την Camille την αδερφή των Horatii)1. Ακόμα μπορεί να βασιζόταν σε μια λογική ή συναισθηματική προτίμηση για τους νόμους και τα ήθη μιας ξένης χώρας.

Ο Βούδας ήταν κατ’ ανάγκη εχθρικός σε οποιαδήποτε πατριωτική αποκλειστικότητα, ένας άνθρωπος ο οποίος δεν αναγνώριζε καν τι μπορεί να οριστεί ως ανθρώπινος σωβινισμός, αλλά επέκτεινε την αγάπη του σε όλα τα έμβια όντα. Στην Ελλάδα οι σοφιστές ήταν αντιπατριώτες. Ο Σωκράτης, ο μεγαλύτερος των σοφιστών2διακήρυττε: “Δεν είμαι Αθηναίος, είμαι πολίτης του κόσμου”. Καταδίκασε την πατρίδα στο όνομα των “άγραφων νόμων”, δηλαδή στο όνομα της συνείδησης. Άλλοι Σοφιστές την απέρριπταν με βάση έναν πιο φλογερό ατομικισμό. Εντούτοις, ο σύγχρονός τους ο Αριστοφάνης απεχθανόταν την δημοκρατική πατρίδα του γιατί θαύμαζε την αριστοκρατική οργάνωση της Σπάρτης (Έτσι ο Paul Bourget3 και ο Leon Daudet4, θαμπωμένοι από την δύναμη ακρίβειας της γερμανικής διοίκησης, αφέθηκαν για χρόνια σε έναν αφελή και απλοϊκό πατριωτισμό: νεαροί ζιγκολό που αναπόφευκτα παραδόθηκαν στον πιο φοβερό “τρόμο”). Ο Πλάτωνας και ο Ξενοφών, φτωχοί μαθητές του Σωκράτη, που τον νόθευσαν και τον χρησιμοποίησαν όπως περίπου o Charles Maurras5 πλαστογράφησε και χρησιμοποίησε τον Auguste Comte6, έχουν παρόμοια συναισθήματα με αυτά του Αριστοφάνη. Ο Ξενοφών κατέληξε να μάχεται την “πατρίδα” του, μέσα από τις τάξεις των Λακεδαιμόνιων.

Οι Κυρηναϊκοί φιλόσοφοι ήταν επίσης αντιπατριώτες. Ένας εξ’ αυτών, ο Θεόδωρος ο Άθεος επαναλάμβανε την φράση πολλών σοφών ανθρώπων “Πατρίδα μου είναι ο Κόσμος”. Προσέθετε “Το να θυσιάζει κανείς τον εαυτό του για την πατρίδα, σημαίνει να αποκηρύσσει την σοφία για να σώσει τους τρελούς”. Σε αυτό, κάνει λάθος: Σημαίνει να βοηθάς τους τρελούς να καταστρέψουν τους εαυτούς τους.

Οι Κυνικοί φανερά και τολμηρά διακήρυτταν τον αντιπατριωτισμό. Ο Αντισθένης συγκεκριμένα ενέπαιζε όλους όσους ήταν περήφανοι που ήταν αυτόχθονες, μια δόξα που μοιράζονται -σημειώνει- με συγκεκριμένο αριθμό γυμνοσαλιάγκων και θαυμάσιων ακριδών. Ο Διογένης για να διακωμωδήσει τις “συναισθηματικές “ ενέργειες των πατριωτών, διέσχισε με το πιθάρι του μια πόλη υπό πολιορκία. Ο μαθητής του, ο Κράτης από την Κρήτη, δήλωνε “Δεν είμαι πολίτης των Θηβών, αλλά του Διογένη”.

Ο Πλούταρχος επαναπροσεγγίζει τους Επικούρειους και τους Στωικούς και τον περιφρονητικό και πρακτικό τους αντιπατριωτισμό, που τους απέτρεπε από το να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε δημόσια διαδικασία και ενασχόληση. Ο Επικούρειος αναγνώριζε μόνο συγκεκριμένα συναισθήματα και κρατούσε την καρδιά του για λίγους φίλους, οι οποίοι μπορεί να ήταν από οποιαδήποτε χώρα. Ο Στωικός επέκτεινε την αγάπη του προς όλους τους ανθρώπους. Πειθαρχούσε «στη φύση που έκανε τον άνθρωπο φίλο του ανθρώπου, όχι από συμφέρον αλλά πηγαία». Τέσσερεις αιώνες πριν τον Χριστιανισμό, είχε την σύλληψη της έννοιας του φιλανθρωπισμού, που ενώνει σε ένα ενιαίο σύνολο-ομάδα, όλους όσους συμμετέχουν στο Λόγο, θεούς και ανθρώπους.

Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν τόσο αντιπατριωτικοί όσο, οι Στωικοί, οι Επικούρειοι και τόσοι άλλοι σοφοί . Οι Χριστιανοί της Ιουδαίας, δεν συγκινήθηκαν από το γκρέμισμα της Ιερουσαλήμ. Όσοι ήτανε στην Ρώμη, πεισματικά προέβλεψαν την πτώση της. Αγαπούσαν μόνο την επουράνια πατρίδα και ο Τερτυλλιανός είπε στο όνομα τους: “Αυτό που είναι πιο ξένο σε εμάς, είναι τα δημόσια πράματα”. Ήταν πιστοί στο πνεύμα του Ευαγγελίου, όπου μια συγκεκριμένη παραβολή, όπως για παράδειγμα αυτή του καλού Σαμαρείτη, θα μεταφραζόταν από έναν πραγματικά χριστιανό Γάλλο, στην παραβολή του καλού Πρώσου, ενώ ένας Γερμανός ευαγγελικός θα την μετέφραζε στην παραβολή του καλού Γάλλου. Η έννοια “καλός” δεν θα είχε το ίδιο νόημα που δίνει ο Hindenburg7 για τον ακαδημαϊκό Joffre8.

Καθολικισμός σημαίνει οικουμενικότητα. Ο Καθολικισμός είναι διεθνής κι επομένως αν είναι ειλικρινής και συνειδητός, αποτελεί μια μορφή αντιπατριωτισμού. Μια πρόσφατη Διεθνής θέλει να αντικαταστήσει τον πόλεμο με την επανάσταση και τις εχθροπραξίες μεταξύ των εθνών με την ταξική πάλη. Οι αρχές του καθολικισμού δεν επιτρέπουν την διάκριση σε πιστούς και άπιστους. Οι μοντέρνοι καθολικοί καυχιούνται για τον πατριωτισμό τους χωρίς να συνειδητοποιούν ότι με αυτό αρνούνται τον καθολικισμό. Έτσι, τα μέλη των Σοσιαλιστικών ή Κομμουνιστικών κομμάτων που συναινούν στην “εθνική άμυνα” θα έπρεπε να σταματήσουν να προσδιορίζονται σαν Σοσιαλιστές. Το νόημα του καθολικισμού ζει ακόμα σε λίγους ανθρώπους όπως στον Gustav Dupin, συγγραφέα του “Ο καταχθόνιος πόλεμος”, στον Grillot de Givry, συγγραφέα του “Ο Χριστός και η πατρίδα”, στον Dr. Henri Mariave, συγγραφέα του “Ανώτατη Φιλοσοφία”.Ως εκ τούτου, προκαλούν αποστροφή στους λεγόμενους “αδερφούς” τους.

Ο αντιπατριωτικός λόγος και αλήθεια, δεν αναλύθηκε ή εξηγήθηκε από κανέναν πιο ισορροπημένα και με καθαρή συνείδηση από τον Τολστόι. Στην μπροσούρα του “Πατριωτισμός και Κυβέρνηση” δείχνει σε τι έκταση και βαθμό ο πατριωτισμός είναι μια οπισθοδρομική ιδέα, άκαιρη και επιζήμια. Ως συναίσθημα ο πατριωτισμός είναι κακός και επιβλαβής˙ ως δόγμα είναι παράλογο, από τη στιγμή που είναι ξεκάθαρο πως αν κάθε λαός και κάθε κράτος αναγνωρίζει τον εαυτό του ως τον καλύτερο και μεγαλύτερο μεταξύ των άλλων, τότε όλοι έχουν κάνει ένα παράξενα τεράστιο λάθος. Έπειτα εξηγεί πως “αυτή η παλιά ιδέα, που βρίσκεται σε μια απαίσια και σκανδαλώδη αντίθεση- με την όλη τάξη των πραγμάτων, η οποία έχει σε πολλές της πτυχές διαφοροποιηθεί, συνεχίζει να επηρεάζει τους ανθρώπους και να καθοδηγεί τις πράξεις τους. Μόνο όσοι βρίσκονται στην εξουσία και εκμεταλλεύονται την εύκολα κατευθυνόμενη ανοησία των μαζών, βρίσκουν επωφελές να διατηρηθεί αυτή η αντίληψη, η οποία πλέον δεν έχει κανένα νόημα ή χρησιμότητα. Το πετυχαίνουν αυτό γιατί κατέχουν τον ξεπουλημένο Τύπο, το δουλοπρεπές πανεπιστήμιο, το βάρβαρο στρατό και η διεφθαρμένη οικονομία, δηλαδή τα ισχυρότερα μέσα για να επηρεάζουν τους ανθρώπους.

Εκτός από περιπτώσεις που πρόκειται για τις διεκδικήσεις ιθαγενών πληθυσμών σε αποικίες, ή τα αποσχιστικά ρεύματα μερικών Ιρλανδών, Βρετανών, Οξιτανών (occitanians), η λέξη πατριωτισμός σχεδόν πάντα στηρίζεται, στις ψευδολογίες μιας μόδας. Οι θυσίες που ζητούνται για την πατρίδα, θέλουν να θυσιάσουν εμάς σε μια άλλη θεότητα, το Έθνος, που κατέστρεψε και λήστεψε τις “πατρίδες” μας όποιες και αν είναι αυτές. Κανένας μας πλέον δεν έχει πατρίδα στα μεγάλα και ετερογενή μοντέρνα έθνη.

Η αγάπη για τον τόπο της γέννησής μας είναι ανόητη, παράλογη και εχθρική προς την εξέλιξη αν παραμείνει αποκλειστική. Αν επρόκειτο να γίνει ένα μέσο για την ανάπτυξη της νοημοσύνης, θα την δόξαζα και θα την εξυμνούσα με τον ίδιο τρόπο που ένας άνθρωπος που ξεκουράζεται στην σκιά ενός δέντρου, “ευχαριστεί” τον σπόρο.

Από την αγάπη μου για την γη των παιδικών μου χρόνων και για την γλώσσα που, θα έλεγα πρώτη “χαμογέλασε” στα αυτιά μου, προέρχεται η αγάπη για όλες τις ομορφιές της φύσης και την «σκεπτική» (pensive) μουσική όλων των ανθρώπινων γλωσσών.

Ας με διδάξει η περηφάνια στο βουνό μου, να θαυμάζω άλλες κορυφές…

Ας με διδάξει η ευγένεια του ποταμού μου να κοινωνώ με το όνειρο όλων των ποταμών… Τη μαγεία του δάσους μου να μάθω να τη βρίσκω στη χάρη όλων των δασών… Μακάρι η αγάπη για μια γνωστή ιδέα να μην με αποτρέψει από μια καινούρια ή έναν εμπλουτισμό που έρχεται από μακριά…

Με τον ίδιο τρόπο που ένας ενήλικας ξεπροβάλλει μέσα από ένα παιδικό σώμα, οιπρώτες ομορφιές χρησιμεύουν ιδανικά για εμάς για να κατανοήσουμε, να γευτούμε και να κατακτήσουμε όλες τις ομορφιές. Τι φτώχεια και κακομοιριά ακούμε μέσα σε αυτές τις αφελείς μνήμες μια φτωχής και συγκινητικής γλώσσας που μας αποτρέπει από το να ακούσουμε και άλλες γλώσσες! Ας αγαπήσουμε στις παιδικές μας αναμνήσεις, εκείνο το αλφάβητο που μας επιτρέπει να διαβάσουμε όλα τα κείμενα που μας προσφέρονται από τα συνεχή και αλλεπάλληλα πλούτη της ζωής μας.

 

1 Παρμένο από έναν ρωμαϊκό μύθο. Οι Horatii ήταν τρίδυμοι αδερφοί από την Ρώμη, που μονομάχησαν με τους τρίδυμους Curιatii από την AlbaLonga, όταν οι δυο πόλεις βρίσκονταν σε πόλεμο. Η Camille, αδερφή των Horatii και παντρεμένη με έναν από τους Curiatii, δολοφονήθηκε από τον αδερφό της για προδοσία.

 

2 Λάθος του συγγραφέα που κατατάσσει τον Σωκράτη στους Σοφιστές.

 

3 Ο Paul Charles Joseph Bourget (1852-1935) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος και κριτικός. Η φήμη του Bourget’s ως μυθιστοριογράφου είναι βέβαιη σε μερικούς ακαδημαϊκούς κύκλους διανοουμένων αλλά παρ’ όλη την επιτυχία τους στην εποχή του, τα μυθιστορήματά του είναι ξεχασμένα πλέον από το ευρύ κοινό.

 

4LeonDaudet (1867-1942): Γάλλος συγγραφέας και δημοσιογράφος, μοναρχικός.

 

5 Charles Maurras (1868-1952): Γάλλος εθνικιστής συγγραφέας, ηγέτης της ActionFrancaise, μοναρχικής υπερσυντηρητικής οργάνωσης.

 

6AugusteComte (1798-1857): Γάλλος φιλόσοφος. Ήταν πρωτεργάτης της επιστήμης της κοινωνιολογίας και ιδρυτής του δόγματος του θετικισμού. Ανέπτυξε την θετικιστική φιλοσοφία σαν θεραπεία της κοινωνικής δυσφορίας που επήλθε μετά τη Γαλλική Επανάσταση, καλώντας για ένα κοινωνικό μοντέλο το οποίο θα βασίζεται στις επιστήμες. Θεωρείται σαν τον πρώτο φιλόσοφο της επιστήμης με την μοντέρνα έννοια του όρου. Ήταν μεγάλη επιρροή στη σκέψη του 19ου αιώνα και επηρέασε τα έργα άλλων κοινωνιολόγων όπως του KarlMarx, τουGeorgeStuartMill…

 

7PaulvonHindenburg (1847-1934): Γερμανός στρατιωτικός, σημαντική φιγούρα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γίνεται αργότερα πρόεδρος της Δημοκρατίας. Είναι αυτός που παρέδωσε την κυβέρνηση στους εθνικοσοσιαλιστές.

 

8JosephJoffre (1852-1931): Διοικητής του γαλλικού στρατού στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Λαός, το αριστερό αντίβαρο…

Αναδημοσίευση από www.diskordia.squat.gr

Έχουμε ήδη αναφερθεί αρκετά σε αυτό που ονομάζουμε ελληνικό ρατσιστικό βούρκο, ή αλλιώς μικρομεσαίοι, νοικοκυραίοι κλπ. Τον κυρίως εθνικό κορμό δηλαδή, που μιλά στο όνομα της πατρίδας (κρατώντας στον πυρήνα της αντίληψης του λίγο από αίμα, ένδοξους προγόνους κλπ). Αυτό έρχεται να συμπληρώσει η αριστερή πτέρυγα του πατριωτισμού. Σε μια προσπάθεια να εξορθολογικοποιήσει την αντίληψη περί πατρίδας, η Αριστερά βάζει στο επίκεντρο τον Λαό. Είτε συνειδητά πατριωτικά (με το σχήμα πατρίδα=λαός), είτε αποφεύγοντας να αναφερθεί σε σημαίες, ο Λαός της αριστεράς και η Πατρίδα της δεξιάς είναι για μας σιαμαίες αυταπάτες. Ο αριστερός πατριωτισμός, πέρα από την λαϊκιστική λειτουργικότητα του, έχει τις θεωρητικές ρίζες του στην ιδεολογία του αντι-ιμπεριαλισμού, στην οποία αφιερώνουμε τις παρακάτω παραγράφους.

Κάποτε στη Ρωσία…

Μια φορά και έναν καιρό, ο θείος Λένιν έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο περιέγραφε τον ιμπεριαλισμό σαν ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού. Κι έκτοτε τα ανίψια του (είτε τα επίσημα της Κομμουνιστικής Διεθνούς, είτε τα νόθα των διαφόρων αιρέσεων) αποφάσισαν πως ο αντικαπιταλισμός πρέπει, για να είναι επίκαιρος, να αντιστέκεται στην παντοδυναμία των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Το παλιό διεθνιστικό ρητό «ο εχθρός βρίσκεται στην ίδια μου τη χώρα» αντικαταστάθηκε από το «ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός». Κι έτσι καθιερώθηκαν διάφορες στρεβλώσεις.

  • Η εργατική τάξη (άσχετα αν δεν την αναγνωρίζουμε σαν επαναστατικό υποκείμενο) ταυτίστηκε στις λενινιστικές αναλύσεις με τον διαταξικό όρο «λαός». Και όταν μιλάμε για πιο «αδύναμα» κράτη, ήτοι οι ηττημένοι του ιμπεριαλισμού, τότε ειδικά συσκοτίζονται οι σχέσεις εκμετάλλευσης κάτω από το πέπλο του βασανισμένου λαού (βασανισμένα αφεντικά!?!)
  • Η μετατροπή του εθνικού πολέμου σε κοινωνικό-ταξικό αποσύρθηκε από την σοσιαλιστική ατζέντα, και την θέση του πήρε ο εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος. Το αδύναμο κράτος και κεφάλαιο παύει να είναι εκμεταλλευτικό δηλαδή, πρέπει να συμμαχήσει με τους φτωχοδιαβόλους και όλοι μαζί, έχοντας συγκροτήσει τον Λαό, να αντισταθούν στο ιμπεριαλιστικό μπλοκ. Η επανάσταση αναβάλλεται…

Ως προς το δεύτερο αυτό σημείο βρισκόταν σε σύγχυση η ΚΔ, ώσπου ο πατερούλης Στάλιν αποφάσισε να χωρίσει τα χωράφια του οριστικά με τον έτερο υποψήφιο χαλίφη, τον Τρότσκυ. Ο κομμουνιστικός πατριωτισμός πήρε σάρκα και οστά κάτω από τα πυρά του Β Παγκοσμίου Πολέμου, και κληρονομήθηκε στις επόμενες σταλινικές/μαοϊκές γενιές. Οι τροτσκιστές προσκόλλησαν στο όνομα τους τον διεθνισμό (οι αρχαιολόγοι των επαναστατικών κινημάτων τους μνημονεύουν σαν κομμουνιστές-διεθνιστές), χωρίς να βγάλουν προφανώς τον Λαό από το λεξιλόγιο τους.

Είμαστε εμείς Ελλάδα τα παιδιά σου!

Δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστες τις συχνές αναφορές αντιεξουσιαστών στην εθνική αντίσταση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (η ΟΠΛΑ αυθαίρετα μπαίνει κάτω από το χαλί, για να αποφεύγονται τα αλλεργικά σοκ). Οι προβληματισμοί μας για την ΕΑΜολαγνεία δεν σχετίζονται προφανώς με την αντικομμουνιστική επιχειρηματολογία του τότε εθνικοφασιστικού μπλοκ (από Γ.Παπανδρέου μέχρι Χίτες και ταγματασφαλίτες). Επίσης, δεν ταυτίζονται με τις θέσεις του Α.Στίνα και του περίγυρου του (πως οι γερμανοί στρατιώτες είναι ταξικά μας αδέρφια και πρέπει να τους πείσουμε με προκηρύξεις να γυρίσουμε τον πόλεμο σε επανάσταση), γιατί δεν αντιλήφθηκε την ιδιαιτερότητα της κατάστασης του ναζισμού, επαναφέροντας τα διεθνιστικά προτάγματα της περιόδου του Ά Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο πιο χλιαρός μας προβληματισμός είναι ότι αρνούμαστε να ανάγουμε ιστορικά παραδείγματα σε θέσφατα. Στην προσπάθεια μας να ξεφορτωθούμε την ιδεολογία και τα παραμορφωτικά γυαλιά της, δεν χτίζουμε επαναστατικά μνημεία, δεν θεμελιώνουμε μια πλαστή ενότητα μεταξύ μας με επίκεντρο το παρελθόν. Δεν έχουμε ανάγκη από πολιτικούς προγόνους, για να νιώσουμε πως κάνουμε κάτι σημαντικό κι ελπιδοφόρο. Βέβαια, αυτό έχει την ίδια αξία κι όταν αναφερόμαστε σε πιο κοντινά πολιτικά παραδείγματα (π.χ. Ισπανική Επανάσταση του ’36).

Πιο συγκεκριμένα για το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, μπορεί σε κάποιους να αναβλύζει ενθουσιασμός από την μαχητικότητα του, καθώς και από ατίθασες μορφές που δεν ευθυγραμμίστηκαν με το ΚΚΕ, όπως ο Άρης Βελουχιώτης, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και τις άλλες πτυχές του. Ο αγώνας του ήταν καθαρά εθνικός, χωρίς επαναστατικά-αντικαπιταλιστικά στοιχεία, κι αυτό το παραδέχονταν με ειλικρίνεια οι πρωτεργάτες του. Σαν θεμελιακές αξίες είχε την ορθοδοξία, τα ελληνικά ιδεώδη και σύμβολα, και αγωνιστές που τα αμφισβήτησαν εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες σαν προβοκάτορες. Ήταν το μακρύ χέρι της σταλινικής ΕΣΣΔ, και της λογικής της για τα Λαϊκά Μέτωπα, αλλά και όταν παρέκλινε εξ αιτίας του «άτακτου» Άρη, δεν έχανε τον εθνικισμό του.

Εν συντομία, παραδεχόμαστε την αναγκαιότητα να σταματηθεί η ναζιστική πολεμική μηχανή, η υπεύθυνη μεταξύ άλλων για το έγκλημα των εγκλημάτων, το Ολοκαύτωμα. Ο τρόπος με τον οποίο όμως πολεμήθηκε δεν πρέπει να αφομοιώνεται άκριτα στις μετα-νεωτερικές αντιφασιστικές συνταγές μας.

«Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι…»

Και φτάνουμε στην χρυσή τριλογία του ελληνικού αντι-ιμπεριαλισμού: Πόλεμος στο Ιράκ, τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν. Οι πρωταγωνιστές σχεδόν ίδιοι: ο “κακός” για τους ..δυτικούς γίνεται καλός για τους αριστερούς, άσχετο αν είναι δικτάτορας ή δολοφόνος. Στην περίπτωση μάλιστα της Γιουγκοσλαβίας, οι σφαγές που διέπραξαν τα “ορθόδοξα αδέρφια μας” αποκρύφτηκαν πολύ έντεχνα από το κράτος, τα ΜΜΕ και την πλειοψηφία της Αριστεράς…

Από την άλλη πλευρά η… συμμαχία του “καλού”, η προηγμένη και προοδευτική Δύση που μοιράζει Δικαιοσύνη και Ειρήνη, που εδραιώνει τη δημοκρατία. Η κρατική μηχανή και τα χρηματοοικονομικά αρπακτικά, παραμονεύουν και συνεργάζονται για να εξαπλώσουν και να εδραιώσουν γερά τον καπιταλιστικό βόθρο τους…

Κι η Αριστερά σχεδόν σύσσωμη, μπολιάζει με εσωστρέφεια κι αποπροσονατολισμό τα πιθανά τάργκετ γκρουπ της. Ο κόκκινος επαναστατικός διεθνισμός αναμείχθηκε με τον γαλάζιο εθΗ εποχή που ξεκινά με την εμφάνιση της κρίσης, περίπου το 2008 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, βρίσκει την ελληνική αριστερά στο δοκιμαστήριο. Τα trends της προηγούμενης δεκαετίας (βλέπε αντι-αμερικανισμός, αντι-παγκοσμιοποίηση) έχουν παλιώσει και έχουν γίνει cult φορεσιές για τους πλέον μονολιθικούς. Τώρα ο αντι-ιμπεριαλισμός πρέπει να ανανεωθεί, να γίνει αντι-γερμανικός, και να θέσει τον ελληνικό λαό εκ νέου στη θέση του θύματος.

Ο λόγος ενός κομματιού της αριστεράς έπιασε τους παλμούς των ελλήνων, καιαντικατέστησαν τη λέξη καπιταλισμός με τη λέξη μνημόνιο, την πηγή όλων των δεινών. Έπαψε ρητά να πολεμά το σύστημα εκμετάλλευσης και πολεμά μόνο μια σκληρή εκδοχή του. Όμως αυτό, παρότι κρύβει μια αντίφαση, κατασκευάζει ένα εύηχο σχήμα που φάγαμε στη μάπα τα τελευταία χρόνια: Οι ξένες δυνάμεις (τρόικα, γερμανία κλπ) επιβάλλουν στον ελληνικό λαό συνθήκες κατοχής. Ακόμα και γι’ αυτούς που ταίριαξαν δίπλα-δίπλα τον καπιταλισμό και το μνημόνιο στις καταγγελίες τους, ο εχθρός προσωποποιήθηκε στην Μέρκελ, τους δαιμόνιους καιροσκόπους, εν ολίγοις όλους πλην των ελλήνων.

Το κακό δεν είναι μόνο πως αθωώνονται τα ελληνικά αφεντικά, ούτε το ότι πάλι η αριστερά λαϊκίζει. Η αντιμνημονιακή συστράτευση επιπλέον συντήρησε και όξυνε τις εθνικιστικές ορδές, γιατί αγκάλιασε πολλές συνομωσιολογικές θεωρίες που συνάντησε στις πλατείες (ας μην ξεχνάμε πως ο αντισημιτισμός είναι κλασσικό ένδυμα του ελληνισμού), και έδωσε στους μικρομεσαίους το αίσθημα της αθωότητας και της δίκαιης αγανάκτησης. Και όταν οι έλληνες μιλούν για ξένη κατοχή, το αντιμετωπίζουν με ξύλο στους ξένους. έμειναν σε μεγάλο βαθμό στο απυρόβλητο, ή δέχτηκαν ελαφριά μόνο κριτική – συνήθως τόση όση απαιτούνταν για να κρατηθούν τα προσχήματα.

Δόθηκε με τον τρόπο αυτό το κατάλληλο υπόβαθρο για την ενδυνάμωση του πατριωτισμού, μέσα από την απενοχοποίησή του. Θεωρήθηκε -όντας πρόχειρο κι έτοιμο- ως ένα αυταπόδεικτα εκ των ενδεδειγμένων, όχημα συσπέιρωσης του λαού, εκτιμώντας πως κάπου στη συνέχεια, αφού παρέα με τους καθόλου ή λίγο πατριώτες, τσακίσουμε τους πολύ πατριώτες θα βάλουμε στην ατζέντα και τα υπόλοιπα ζητήματα… Ακόμη και κομμάτια του αντιεξουσιαστικού χώρου, έδωσαν -και καλά έκαναν- το βάρος στη μαχητικότητα, αφήνοντας όμως παράλληλα λίγο πίσω την αντίθεση στον πατριωτισμό. Πέφτοντας ίσως στην παγίδα του ντετερμινισμού της σύγκρουσης :”μέσα απ τη σύγκρουση, δεν μπορεί, θα υπάρξει εκτροπή και ριζοσπαστικοποίηση”…

Η.. κατακρεουργημένη λοιπόν ελλαδίτσα του \’40, παραμένει πτωχή και “αδικημένη” πλην τίμια και περήφανη. Η Αριστερά της στηρίζει το “μικρό κακό” ενάντια στο “μεγάλο”. Εστιάζει την προσοχή της στο να τραβήξει κόσμο χωρίς να προκαλέσει. Θίγεται από την αναπαραγωγή του πρότυπου του “τεμπέλη έλληνα” και κατά τα πρότυπα του “πολέμα τη φωτιά με φωτιά”, πολεμάει τον πατριωτισμό με πατριωτισμό.

Σε μεγάλο βαθμό επομένως, αντί να τραβήξει κόσμο τραβιέται από αυτόν, αντί να ριζοσπαστικοποιήσει συνειδήσεις συντηρητικοποιείται από τις μικροαστικές εξ\’ αυτών. Κι έτσι μεγαλώνει και το “μικρό κακό“. Ο “δικαιολογημένος” καθόσον δημοκρατικός και προοδευτικός ελληνικός πατριωτισμός, μεγαλώνει και βγάζει δόντια, καθαρά και γυαλιστερά αλλά ύπουλα και κοφτερά. νικισμό, και το βιολετί υβρίδιο άνοιξε την τάπα του πατριωτισμού, κι όχι μόνο του ντόπιου αλλά και εκείνων που “βάλλονταν από τον ιμπεριαλισμό”, διαφυλάσοντας την εθνική ενότητα. Ως βαλλόμενοι, αυτόματα “θυματοποιήθηκαν”, πήραν άτυπα συγχωροχάρτια για τα εγκλήματα τους. Ο Σαντάμ, o Μιλόσεβιτς, o Οσάμα, και τα καθεστώτα τα οποία “αντιπροσώπευαν” έμειναν σε μεγάλο βαθμό στο απυρόβλητο, ή δέχτηκαν ελαφριά μόνο κριτική – συνήθως τόση όση απαιτούνταν για να κρατηθούν τα προσχήματα.

Δόθηκε με τον τρόπο αυτό το κατάλληλο υπόβαθρο για την ενδυνάμωση του πατριωτισμού, μέσα από την απενοχοποίησή του. Θεωρήθηκε -όντας πρόχειρο κι έτοιμο- ως ένα αυταπόδεικτα εκ των ενδεδειγμένων, όχημα συσπέιρωσης του λαού, εκτιμώντας πως κάπου στη συνέχεια, αφού παρέα με τους καθόλου ή λίγο πατριώτες, τσακίσουμε τους πολύ πατριώτες θα βάλουμε στην ατζέντα και τα υπόλοιπα ζητήματα… Ακόμη και κομμάτια του αντιεξουσιαστικού χώρου, έδωσαν -και καλά έκαναν- το βάρος στη μαχητικότητα, αφήνοντας όμως παράλληλα λίγο πίσω την αντίθεση στον πατριωτισμό. Πέφτοντας ίσως στην παγίδα του ντετερμινισμού της σύγκρουσης :”μέσα απ τη σύγκρουση, δεν μπορεί, θα υπάρξει εκτροπή και ριζοσπαστικοποίηση”…

Η.. κατακρεουργημένη λοιπόν ελλαδίτσα του \’40, παραμένει πτωχή και “αδικημένη” πλην τίμια και περήφανη. Η Αριστερά της στηρίζει το “μικρό κακό” ενάντια στο “μεγάλο”. Εστιάζει την προσοχή της στο να τραβήξει κόσμο χωρίς να προκαλέσει. Θίγεται από την αναπαραγωγή του πρότυπου του “τεμπέλη έλληνα” και κατά τα πρότυπα του “πολέμα τη φωτιά με φωτιά”, πολεμάει τον πατριωτισμό με πατριωτισμό.

Σε μεγάλο βαθμό επομένως, αντί να τραβήξει κόσμο τραβιέται από αυτόν, αντί να ριζοσπαστικοποιήσει συνειδήσεις συντηρητικοποιείται από τις μικροαστικές εξ\’ αυτών. Κι έτσι μεγαλώνει και το “μικρό κακό“. Ο “δικαιολογημένος” καθόσον δημοκρατικός και προοδευτικός ελληνικός πατριωτισμός, μεγαλώνει και βγάζει δόντια, καθαρά και γυαλιστερά αλλά ύπουλα και κοφτερά.

Η αντιμνημονιακή πατριωτική συστράτευση

Η εποχή που ξεκινά με την εμφάνιση της κρίσης, περίπου το 2008 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, βρίσκει την ελληνική αριστερά στο δοκιμαστήριο. Τα trends της προηγούμενης δεκαετίας (βλέπε αντι-αμερικανισμός, αντι-παγκοσμιοποίηση) έχουν παλιώσει και έχουν γίνει cult φορεσιές για τους πλέον μονολιθικούς. Τώρα ο αντι-ιμπεριαλισμός πρέπει να ανανεωθεί, να γίνει αντι-γερμανικός, και να θέσει τον ελληνικό λαό εκ νέου στη θέση του θύματος.

Ο λόγος ενός κομματιού της αριστεράς έπιασε τους παλμούς των ελλήνων, καιαντικατέστησαν τη λέξη καπιταλισμός με τη λέξη μνημόνιο, την πηγή όλων των δεινών. Έπαψε ρητά να πολεμά το σύστημα εκμετάλλευσης και πολεμά μόνο μια σκληρή εκδοχή του. Όμως αυτό, παρότι κρύβει μια αντίφαση, κατασκευάζει ένα εύηχο σχήμα που φάγαμε στη μάπα τα τελευταία χρόνια: Οι ξένες δυνάμεις (τρόικα, γερμανία κλπ) επιβάλλουν στον ελληνικό λαό συνθήκες κατοχής. Ακόμα και γι’ αυτούς που ταίριαξαν δίπλα-δίπλα τον καπιταλισμό και το μνημόνιο στις καταγγελίες τους, ο εχθρός προσωποποιήθηκε στην Μέρκελ, τους δαιμόνιους καιροσκόπους, εν ολίγοις όλους πλην των ελλήνων.

Το κακό δεν είναι μόνο πως αθωώνονται τα ελληνικά αφεντικά, ούτε το ότι πάλι η αριστερά λαϊκίζει. Η αντιμνημονιακή συστράτευση επιπλέον συντήρησε και όξυνε τις εθνικιστικές ορδές, γιατί αγκάλιασε πολλές συνομωσιολογικές θεωρίες που συνάντησε στις πλατείες (ας μην ξεχνάμε πως ο αντισημιτισμός είναι κλασσικό ένδυμα του ελληνισμού), και έδωσε στους μικρομεσαίους το αίσθημα της αθωότητας και της δίκαιης αγανάκτησης. Και όταν οι έλληνες μιλούν για ξένη κατοχή, το αντιμετωπίζουν με ξύλο στους ξένους.

Ισπανία: Επίθεση σε 5 τράπεζες σε ένδειξη αλληλεγγύης στους 5 κρατούμενους του Sabadell (Βαρκελώνη)

Είμαστε ενεργοί ως ομάδα εδώ και περίπου ένα έτος, χρόνος στη διάρκεια του οποίου έχουμε παρατηρήσει μια μικρή αύξηση στο είδος εκείνων των ενεργειών με τις οποίες ταυτιζόμαστε. Έχουμε πράξει και εμείς παρόμοια και έχουμε αποφασίσει να δημοσιοποιούμε τις ενέργειές μας μέσω αυτού του indymedia, για να ενθαρρύνουμε την επανάληψή τους.

Εκτός από εμάς, υπήρξε πρόσφατα μια προσπάθεια να μπουν αυτές οι ενέργειες στο πλαίσιο μιας \”καμπάνιας\” ή μιας παρεμφερούς συλλογής δράσεων. Μετά από αυτό, η απάντηση από τους περισσότερους αναρχικούς και μηδενιστικούς κύκλους της Καταλανίας ήταν η σιωπή (ή τουλάχιστον τίποτα δεν κυκλοφόρησε στο internet).

Εμείς κρατάμε τη στρατηγική και πολιτική μας γραμμή σταθερή: θεωρούμε τις ενέργειες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και τις άλλες ανώνυμες δράσεις σαν μικρά σινιάλα. Με την ευκαιρία στέλνουμε μια αλληλέγγυα αγκαλιά σε όλες εκείνες τις ατομικότητες που αποφάσισαν να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη, σχετικά με την άμεση, υλική δράση.

Σε άλλες προκηρύξεις μας, έχουμε κάνει καλέσματα ενοποίηση της στρατηγικής του σαμποτάζ  ή/και του αντάρτικου πόλης των ζωών και των λέξεων που ταυτοποιούνται με την αντικρατική, αντικαπιταλιστική, αντιεξουσιαστική και αντικυριαρχική σκέψη, το οποίο είναι κάτι που κάποιοι από εμάς ονομάζουν αναρχισμό και κάποιοι άλλοι αναρχικό μηδενισμό.

Σήμερα καλούμε σε συνοχή στη δράση σχετικά με τους 5 κρατούμενους του στεκιού Sabadell.

Αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε κάποια άμεση πληροφόρηση γι\’αυτούς·  μόνο λόγια οικείων και συγγενών τους. Αλλά φαίνεται πως ήδη αρκετοί έσπευσαν να τοποθετηθούν σχετικά με τους συλληφθέντες. Η έλλειψη αλληλεγγύης ή αντίδρασης από τη Βαρκελώνη είναι ανησυχητική.

Ο νους όλων είναι αλλού, ενώ εκείνοι βρίσκονται υπό καθεστώς απομόνωσης (FIES). Διαβάζοντας τα ΜΜΕ και τα έγγραφα των δικαστικών αρχών, βλέπουμε την ανάλυση να πηγαίνει στο αν ήταν έμποροι ναρκωτικών ή όχι, στο αν ρουφιάνεψαν ή όχι. Φαίνεται πως, μπαίνοντας στο ισπανικό ποινικό και σωφρονιστικό σύστημα η ιστορία του κρατούμενου ή του διωκόμενου αμφισβητείται σε πολιτική, ηθική, συναισθηματική και αισθητική βάση.

Εν τω μεταξύ, το κράτος φυλακίζει 5 άτομα, τα οποία όπως φαίνεται αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί. Αυτό δεν έχει να κάνει με την τυφλή υποστήριξη   κανενός (εκ τω αναρχικών). Αλλά ε το γεγονός ότι έχουν συλληφθεί για κάτι που μας επηρεάζει όλους. Φαίνεται πως, μερικές φορές η συνοχή εξαφανίζεται στη αναρχική εκκλησία ειδικά όταν η πραγματικότητα σπάει τα πλαίσια μέσα στα οποία είμαστε, σε αυτήν την περίπτωση η απάντηση του κράτους στον αναρχισμό.

Το κράτος όχι μόνο θα παρακολουθεί πως ζούμε, αυτό είναι σχεδόν άσχετο, αλλά θα προσπαθήσει να μας κυνηγήσει, χτυπώντας μας εκεί που δεν το περιμένουμε προσπαθώντας να δημιουργήσει παράνοια και οποτεδήποτε κάποιοι σύντροφοι είναι πιο εμφανείς, ελπίζοντας να μας παραλύσει.

Τελευταία, είναι όλο και πιο συνηθισμένο να δείχνουν τα ΜΜΕ τους αναρχικούς με το δάχτυλο, συνδέοντας τους με τρομοκρατικές ομάδες και άτομα που στοχεύουν να προκαλέσουν \”ταραχές\”  εντός των ειρηνικών κινημάτων διαμαρτυρίας όπως Πλατφόρμα των ατόμων που πλήττονται από τη Mortgages, τους \”Αγανακτισμένους\” της 15Μ κλπ. Η εξουσία βολιδοσκοπεί, φτιάχνει το πλαίσιο δράσης της και τον κάνει δημόσια δείχνοντας \”καλούς\” και \”κακούς\” διαδηλωτές. Αυτή δεν είναι μια καινούρια στρατηγική αλλά πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση και να απαντούμε συμβαδίζοντας με τις δηλώσεις μας. Το να αγνοούμε την κατάσταση δεν είναι απάντηση, ούτε η σιωπή.

Η απάντηση μας στις συλλήψεις είναι η αρχή, ο αγώνας μας είναι μια πράξη αλληλεγγύης· η συνέχιση των ενεργειών μας είναι μια πράξη αλληλεγγύης.

Αλληλεγγύη στους 5 φυλακισμένους!

Αντιμετωπίζοντας την επίθεση του κράτους σε ένα στέκι και στο αναρχικό κίνημα, καταστρέψαμε πέντε τράπεζες περιφερειακά του L\’Hospitalet.

Υγεία, αναρχία και επαναστατικός μηδενισμός!

Lobos Negros/Μαύροι Λύκοι

Μετάφραση Parabellum, Πηγή

Μπορείτε να βρείτε τις προκηρύξεις και στο αρχείο.

Η.Π.Α: Βανδαλισμός καταστήματος που πουλάει γούνα αλεπούς (Πόρτλαντ, Όρεγκον)

Στις κλειδαριές του καταστήματος Metro Body Piercing στην λεωφόρο Hawthorne στο Πόρτλαντ, τοποθετήθηκε κόλλα τέσσερις φορές μέσα σε τρεις εβδομάδες. Χωρίς αμφιβολία, αυτό τους κόστισε εκατοντάδες δολάρια σε επισκευές.

Metro είναι δική σου επιλογή.  Αν συνεχίσεις να πουλάς ουρές αλεπούς, να περιμένεις περισσότερα και εντονότερα σαμποτάζ. Δε θα καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια ανεχόμενοι την εκμετάλλευση της άγριας ζωής.

Οι αλεπούδες στα εκτροφεία, τρελαίνονται από τις εκεί συνθήκες.  Βρίσκονται φυλακισμένες μέσα στην ίδια τους τη βρώμα.  Πηγαίνουν νευρικά πέρα-δώθε και ονειρεύονται την ελευθερία που απλά δε μπορούν να έχουν. Είμαστε οι φωνή τους.

Για εκείνους που δε μπορούν να μιλήσουν, Για την απελευθέρωση, Για την άγρια φύση,

Αντισπισιστές από το Όρεγκον

Μετάφραση Parabellum, Πηγή

Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψεις ευθύνης και στο αρχείο.

Έξι κείμενα αναρχικών αιχμαλώτων και του εντύπου Conspiración Ácrata για τα τέσσερα χρόνια από το θάνατο του Mauricio Morales

Γράμμα του Sergio Maria Stefani για τα 4 χρόνια από το θάνατο του Mauricio Morales

Για να τελειώνουμε με τη λατρεία των πτωμάτων

Πριν από τέσσερα χρόνια ο Mauri πέθανε, ενώ η τροχιά του αγώνα που διάλεξε συνεχίζει αταλάντευτη. Την αστραπή της έκρηξης, η οποία δυστυχώς χτύπησε αυτόν αντί για του εχθρούς για τους οποίους προοριζόνταν, ακολούθησε ο κεραυνός που ταρακούνησε τα πνεύματα όλων μας, εμείς οι αδερφοί και οι αδερφές του διασκορπισμένοι στον κόσμο και κινητοποιημένοι από το ίδιο πάθος καταστροφής του υπάρχοντος.

Η χαρά που ξεχύνεται πάντα όταν ανακαλύπτεις μια συντροφική καρδιά, πνίγηκε από τη συνείδηση του γεγονότος πως αυτή η καρδιά δε θα αντλεί πια αίμα και οργή. Ο Mauri δεν ήταν ο πρώτος που πέθανε λόγω της απόφασής του να μη διαχωρίζει τη σκέψη από τη πράξη, δε θα είναι δυστυχώς ούτε ο τελευταίος, αλλά εγώ νομίζω πως η θλίψη δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να τον θυμόμαστε. Μέσα σε αυτά τα χρόνια που πέρασαν, ο Mauri δεν αφέθηκε να σαπίσει μέσα στον τάφο αλλά συνέχιζε να ζει και να μάχεται μέσα απο κάθε επίθεση, άσχετα με το αν ήταν αφιερωμένη σε αυτόν ή όχι. Οι φλόγες εξαπλώνονται όσο υπάρχει καύσιμο, έτσι ώστε η χαρά του να μη μπορεί να σβήσει μέχρι να χτυπήσουμε τον εχθρό διαρκώς και οι δράσεις είναι το οξυγόνο που θρέφει τις φλόγες, πριν τα τόσα πολλά λόγια πνίξουν και μειώσουν τη μικρή σπίθα μέχρι να τη σβήσουν.

Ας μην καταλήξουμε στη λατρεία των πτωμάτων, ας μη συντρίψουμα τα σώματα των αδερφών μας κάτω από μέτρα γης και ας μη μπερδευτούμε από τα μαρμάρινα μνημεία, με τα οποία νομίζουν κάποιοι ότι τους τιμούν, αλλά αντίθετα ας συλλήσουμε τους τάφους, όπως ο Ραβασόλ, για να πάρουμε πίσω στα χέρια μας τα μαχαίρια, τους πυροκροτητές, τα πιστόλια και το μπαρούτι που μπορούν ακόμα να χτυπήσουν τον εχθρό παρά να τα αφήσουμε να σκουριάσουν και να παραδοθούν μουχλιασμένα στη μνήμη.

Ας αντικαταστήσουμε τη μνήμη με την εικονοκλαστική οργή. Ας σταματήσουμε να περιμένουμε ένα μέλλον που δε θα έρθει ποτέ και να γιορτάζουμε ένα παρελθόν που έχει αρχίσει ήδη να ζέχνει όπως ο αποπνικτικός αέρας ενός μουσείου. Υπάρχει ένα παρών που πρέπει να φλέγεται από το πάθος μας. Ας εμπιστευθούμε τη μνήμη του Mauri στα χέρια μας και ας ταρακουνήσει ο κεραυνός μας τους εχθρούς, στο άκουσμα της ηχούς του γέλιου του.

Sergio Maria Stefani

 Σημείωση του μεταφραστή στα αγγλικά:

O Sergio Maria Stefani βρίσκεται φυλακισμένος στην Ιταλία μαζί με αρκετούς άλλους στο πλαίσιο της επιχείρησης Ardire που εκπόνησε το κράτος μετά τον πυροβολισμό του Roberto Adinolfi. Περισσότερα γραπτά του και πληροφορίες για τη φυλάκισή του μπορούν να βρεθούν εδώ και εδώ.

 Γραμμα του Nicola Gai για τα 4 χρόνια από το θάνατο του Mauricio Morales

 Για μια μονάχα ώρα μανιασμένης αναρχίας

Η αστραπή που πριν τέσσερα χρόνια φώτισε τη νύχτα της χιλιανής πρωτεύουσας και εμπόδισε τον Mauri να εκτελέση την πράξη του έκανε εμφανή σε όλους μας την ομορφιά και τη δύναμη που ενυπάρχουν στον αγώνα για την αναρχία. Τίποτα δε μπορεί να μας δώσει περισσότερη χαρά και ευχαρίστηση από το άναμμα του φυτιλιού του μηχανισμού που πρόκειται να χτυπήσει το μέρος όπου εκπαιδεύονται οι δήμιοι που θα βασανίσουν τους φυλακισμένους αδερφούς και αδερφές μας.

Μόνο εκείνη τη στιγμή που η τάση μας για ελευθερία ενώνεται πάλι με τη δράση,καταφέρνουμε να βιώσουμε την αναρχία στο εδώ και στο τώρα. Δυστυχώς το όνειρο που κουβαλάμε στις καρδιές μας παραείναι μεγάλο για να αποφύγουμε τον κίνδυνο να βρεθούμε μπροστά στον τερατώδη τοίχο της εξουσίας, που ορθώνεται προστατεύοντας το κράτος και το κεφάλαιο. Όταν βάζουμε τη ζωή μας στο παιχνίδι, αναπόφευκτα, καταλήγουμε να αντιμετωπίζουμε τη σκληρότητα που ενυπάρχει στον αγώνα: φυλακή ή θάνατος.

Όλα αυτά δεν πρέπει να μας φοβίζουν, αλλά αντίθετα πρέπει να δυναμώνουν τη συνείδηση και την αποφασιστηκότητα μας να συνεχίσουμε με χαρά την επίθεση στο υπάρχον. Γι’αυτό μπορούμε να επιβεβαιώσουμε χωρίς ρητορίες πως ο Mauri συνεχίζει να ζει μέσα από όλες τις επιθετικές δράσεις.

Κουράγιο και δύναμη σε όλους τους συντρόφους που ανώνυμα χτυπούν το κράτος και το κεφάλαιο, κουράγιο και δύναμη σε εκείνους που δίνουν ένα όνομα στην οργή τους, κουράγιο και δύναμη σε αυτούς που δίνουν ζωή στην ΑΑΟ/ΔΕΜ. Θα δδώσουμε σώμα και ψυχή στη μαύρη διεθνή, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος να καταστρέψουμε.

Ζήτω η Αναρχία!

Nicola Gai

Σημείωση του μεταφραστή στα αγγλικά:

Ο Nicola Gai βρίσκεται φυλακισμένος στην Ιταλία και κατηγορείτε για τον πυροβολισμό του Roberto Adinolfi μαζί με τον Alfredo Cospito. Περισσότερα γραπτά του και πληροφορίες για τη φυλάκισή του μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ.

 

Γράμμα του Alfredo Cospito για τα τέσσερα χρόνια από το θάνατο του Mauri

 Όταν διάβασα τα νέα του θανάτου του Mauri, την καταλάθος έκρηξη του μηχανισμού που κουβαλούσε, ήταν ένα χτύπημα στην καρδιά, ακόμα και αν δεν τον ήξερα, ακόμα και αν δεν τον είχα δει ποτέ, αντιλήφθηκα ενστικτωδώς πως περπατούσε στο ίδιο μονοπάτι με εμένα.  Τις μέρες που ακολούθησαν, οι δράσεις, οι συγκρούσεις, η έξωση του σπιτιού που έμενε, η οργισμένη του κηδεία.

Η μνήμη μου γύρισε σε παλιότερες μέρες που ήμουν φυλακισμένος, πριν μερικά χρόνια, όταν με μια αίσθηση ανικανότητας έλαβα τα νέα για το θάνατο του Baleno*. Και τότε υπήρχαν συγκρούσης, οργισμένη κηδεία, ο θάνατος της Sole και τότε ήταν χτύπημα στην καρδιά αλλά εκείνη την εποχή είχα την αίσθηση πως ήμουν ανυπεράσπιστος, ανίκανος. Σήμερα έχω αφήσει πίσω αυτήν την αίσθηση της ανικανότητας, τώρα ξέρω τι να κάνω. Ξέρω ακριβώς τι ένιωσε ο Mauri τις στιγμές πριν το θάνατό του. Την αδρεναλίνη, την ευτυχία της συνειδητοποίησης των επιθυμιών μέσα από τη δράση, την αντίσταση σε αυτό το σκατένιο σύστημα με οποιοδήποτε καταστροφικό μέσο. Δεν ήταν ένας απαίσιος θάνατος. Σίγουρα θα ήταν όμορφα αν ζούσε για να χτυπά, να χτυπά ξανά και ξανά…αλλά σε κάθε περίπτωση είναι η μοίρα που έχουμε διαλέξει για τους εαυτούς μας.

Σήμερα αυτή η χαρά ζει ξανά μέσα σε κάθε ατομικότητα που οπλίζει τα χέρια του ενάντια στην εξουσία που γίνεται δυνατότερη μέρα με τη μέρα, στη σταδιακή και συνεχή εξάπλωση της μαύρης διεθνούς, στους δεκάδες πυρήνες της FAI που βρίσκονται διασκορπισμένοι σε όλον τον κόσμο, στο χαμόγελο εκείνου που μόλις άναψε το μπαρούτι. Ο Mauri ζει μέσα στις δράσεις. Δεν υπάρχει γυρισμός.

Alfredo Cospito

Σημειώσεις του μεταφραστή στα αγγλικά:

1 Η Sole και ο Baleno (Maria Soledad Rosas and Edoardo Massari), είναι δύο αναρχικοί που κατηγορήθηκαν για οικοτρομοκρατικές ενέργειες στου αγώνες του No TAV στο Τορίνο τη δεκαετία του 90 μαζί με τον Pelissero. Οι Sole και Baleno αυτοκτόνησαν στη φυλακή.

2 Ο Alfredo Cospito βρίσκεται φυλακισμένος στην Ιταλία και κατηγορείται για τον πυροβολισμό του Roberto Adinolfi μαζί με το Nicola Gai. Περισσότερα κείμενα και πληροφορίες για την φυλάκισή του εδώ και εδώ.

Λογια του Juan Aliste, τέσσερα χρόνια από το θάνατο του Mauri

 Πρέπει κάποιος να έχει κουφή ψυχή, να είναι τυφλός, ένας yanacona ή ένας déclassé για να μην αναγνωρίζει πως περνάμε μπροστά από μια κοινωνική ιερά εξέταση του κεφαλαίου και της αστυνομικής τάξης.

Αυτή η κοινωνική ιερά εξέταση λειτουργεί με πλήρη ικανότητα, έχοντας στη διαθεσή της καταπιεστικούς μηχανισμούς και δυνάμεις. Επομένως οι ζωές μας υποβιβάζονται στον τόνο της αποξένωσης και της νοθρώτητας. Το παροδικό αποτέλεσμα είναι οι άνθρωποι να έχουν συνηθίσει να υπακούν χωρίς να έχουν τη δυνατότητα της έκπληξης, χωρίς χρόνο για αναστοχασμό και περιορισμένοι από άποψη δράσης.

Η ρήξη με το καθεστώς, επιβεβλημένο ως μορφή ζωής, μας δίνει το οξυγόνο για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και επομένως να γίνουμε οι πρωταγωνιστές στην αντίσταση κοιτώντας με μάτια λαμπερά και γεμάτα ελευθερία τον ορίζοντα του αδύνατου, που περνά από όσα έχουμε: αγάπη, τρυφερότητα, οργή.

Σα λαικοί μαχητές, με τα όπλα στο ένα χέρι, βιβλία και επαναστατικά συνθήματα στο άλλο, με την ιδέα της ελευθερίας στο μυαλό, με τη διαρκή εξέγερση στις πράξεις μας, με τα αστέρια και τις αγάπες μας στην καρδιά.

 

Στην απόφαση/δράση, όλοι οι Mauricio, όλοι οι Norma είναι πάντα παρόντες.

Πάντα!

Όσο υπάρχει δυστυχία, θα υπάρχει Εξέγερση

Juan Aliste

Εξεγερτικός κρατούμενος

Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας, Χιλή

Μάιος 2013

Σημείωση του μεταφραστή στα αγγλικά:

Στην  αυτοκρατορία των Ίνκας, η λέξη yanacona αναφερόταν σε εκίνους που υπηρετούσαν τις ελίτ. Κατά την κατάκτηση από τους Ισπανούς, οι yanaconas συμμάχησαν με τους κονκισταδόρες. Αποφάσισα να αποφύγω την ελαφρά αλλοίωση του όρου σε οικιακό σκλάβο, που στις ΗΠΑ έχει παρόμοια πολιτική σημασία, αλλά μια λιγότερο έντονη ιστορική βάση.

Μερικά λόγια από το Conspiración Ácrata στη μνήμη του Mauricio

\”Ο Ήρωας της ζωής πηγαίνει προς το Θάνατο συνοδευόμενος από την τραγικά θριαμβική πορεία του δυναμίτη και με λουλούδια γύρω απ\’ το κεφάλι. Ναι, όποιοσδήποτε επιθύμησε και μπόρεσε να ζήσει σαν Εξεγερμένος και Ήρωας θέλει η ελευθερία να καίει με μια όμορφη φλόγα αναμμένη από τη μεγαλύτερη αμαρτία ώστε το πρελούδιο του θανάτου να μην είναι τίποτα άλλο από ένα γλυκό και μελαγχολικό ποιήμα…

Γραμμένο από τον Renzo Novatore για τον φίλο του Bruno Filippi, που πέθανε μεταφέροντας έναν εκρηκτικό μηχανισμό.

Εδώ από τη γη του Μεξικού, θυμόμαστε το σύντροφο Mauricio Morales που έζησε 27 χρόνια αγώνα και Αναρχίας. Έζησε πραγματικά, γιατί έζησε ελεύθερος  έξω από τα όρια και τις επιβεβλημένες νόρμες, χλευάζοντας τα κακόγουστα κοινωνικά οικοδομήματα, φτύνοντας τις φυλακές, τα κάγκελά τους και τους αλαζονικούς τους νόμους. Έζησε περισσότερο από κάποιον που έζησε 100 χρόνια, με φυλακισμένο το μυαλό και το σώμα, περισσότερο από εκείνον που ζει μια ζωή υπακούοντας.

Η ζωή δεν αξίζει τίποτα εάν κάποιος δε ζει ελεύθερος, αν μόνο αναπνέει, μόνο για να δουλεύει και να ξοδεύει. Η ζωή δεν είναι ζωή αν κάποιος δε ζει πολεμώντας ενάντια στην κυριαρχία, αν κάποιος  δεν επιταχύνει από μόνος του το ρυθμό που η καρδιά του αντλεί αίμα στην καρδιά του, στις σκέψεις του. Η ζωή δεν είναι ζωή αν κάποιος κρατάει το μαχαίρι της απελευθέρωσης κρυμμένο στο φέρετρο του εμπορεύματος. Πρέπει να το ελευθερώσει, να το χρησιμοπιήσει, να καρφώσει με αυτό χίλιες και μία φορές την κοιλιά της εξουσίας, κοιτάζοντας την στα μάτια, πρόσωπο με πρόσωπο, μέχρι την τελευταία της ανάσα.

Ένας πολεμιστής που ζει ελεύθερος, που ζει την Αναρχία μέρα με τη μέρα, που δίνει τα πάντα στον αγώνα, δε ξεχνιέται. Δε μπορεί να ξεχαστεί. Εμείς δε θα τον ξεχάσουμε.

Θάνατο στην κοινωνία-φυλακή και τους φρουρούς της!

Με τη μνήμη για όπλο

Conspiración Ácrata

Γράμμα για τον Mauri απο τον Braulio Durán, από τη φυλακή

Λόγια για το σύντροφο Mauri,

όπου και αν είσαι, από τον Braulio Durán.

Εξαιτίας της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι, δεν είχα την ευκαιρία να γράψω ένα γράμμα ή ένα κείμενο, αλλά αυτή τη στιγμή μου ήρθε αυτό στο κεφάλι και εύχομαι μόνο και επιθυμώ να είναι καλά ο σύντροφος και το \”πνεύμα\” σου, αν υπάρχει,  να συνεχίζει να είναι όσο αδάμαστο όσο ήταν πάντα.

Αλήθεια δεν ξέρω αν μπορείς να με ακούσεις ή να με νιώσεις. Αλλά στην καρδιά μου επιθυμώ να είναι έτσι.

Ακόμα θυμάμαι τότε που έμαθα τα νέα και πραγματικά με σημάδεψαν, αφού θεωρώ πως μια ελεύθερη και άγρια ατομικότητα δε θα έπρεπε να πεθαίνει ποτέ, αλλά δυστυχώς αυτά τα πράγματα δεν είναι στα χέρια μας και δε μπορούμε να αλλάξουμε τον κύκλο, αλλά παρ\’όλα αυτά θέλω να ξέρεις πως σε θυμάμαι σαν κάτι όμορφο και πως οτιδήποτε έζησε ή ένιωσες το έζησα και γω καθώς αυτή τη στιγμή δε μπορώ δυστυχώς να κάνω αυτά που θέλω.

Ξέρω πως δε γνωριζόμαστε και πως σίγουρα δεν ήξερες ποτέ για μένα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία αφού μας ενώνει μόνο η επιθυμία να δούμε το περιβάλλον μας ελεύθερο και αδάμαστο.

Δε ξέρω αν το ξέρεις, άλλα θέλω να σου πω πως οι σύντροφοι σε όλο τον κόσμο σε σέβονται και σε θυμούνται και πως η απουσία σου σίγουρα τους πληγώνει την καρδιά και αν δεν είχες σκεφτεί ποτέ ότι θα σε θυμούνται ως κάπιον δυνατό, αφού  βέβαια ότι έκανες απλά λόγω του ατομικισμού σου και όχι για τη δόξα, αλλά στη ζωή υπάρχουν πράγματα που δε θέλαμε να γίνουν.

Φρόντισε καλά τον εαυτό σου και κυνήγησε τις επιθυμίες σου, όπως έκανες πάντα, και θυμίσου πως παρ\’ όλο που δε γνωριζόμαστε, συνεχίζουμε, σταθερά και με τα κεφάλια ψηλά (και φλεγόμενα μπουκάλια στα χέρια).

Μη ξεχνάς ποτέ πως είμαστε για πάντα ανώνυμοι και ανάμεσα στις σκιές, κρυβόμαστε στις ταράτσες περιμένοντας την κατάληλη στιγμή για να επιτεθούμε. Σου στέλνω δυνατά φιλιά και αδάμαστες αγκαλιές, ελπίζοντας πως θα τα λάβεις.

Με ειλικρίνια,

Braulio Durán

Straight Edge αναρχικός κρατούμενος

Για την καταστροφή της φυλακής

Υ.Γ. Χαιρετισμούς στους συντρόφους που μένουν όρθιοι, ότι και αν συμβεί. Σας στέλνω μια σφιχτή αγκαλιά και ελπίζω στο (μη-) μέλλον να δούμε ο ένας τον άλλον και να γελάσουμε. Για τώρα, θα παραμείνω σταθερός και αντιστεκόμενος και θα διακυρήττω την αλληλεγγύη μου σε αυτούς που είναι στη φυλακή, εκεί στο νότο

Δύναμη

Και ζήτω η Αναρχία!!!

Μετάφραση Parabellum, Πηγές 1,2,3,4,5,6

Άμεση δράση από Χιλή, Γαλλία και Σουηδία

Χιλή: Δράση στη μνήμη του Mauricio Morales

Ήταν γύρω στις 2 το μεσημέρι στις 22 Μαίου, όταν πάνω από μια ντουζίνα σύντροφοι αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν μια ενέργεια άμεσης δράσης στη μνήμη του συντρόφου μας Mauricio Morales (El Punki Mauri). Κατέλαβαν τη διασταύρωση των οδών Grecia και Doctor Johow, στα περίχωρα του Πανεπιστημιού της Χιλής, έστησαν οδοφράγματα και περίμεναν τους φανατικούς της τάξης με 100 βόμβες μολότοφ.

Μόλις αφίχθησαν οι ένοπλες δυνάμεις του κεφαλαίου, οι μαχητές ετοιμάστηκαν για την επίθεση με όλο το υλικό τους χωρίς ανάσα· τα δέντρα λειτουργούσαν ως κάλυψη, καθώς οι σκιές των απρόσωπων σωμάτων ανασυγκροτούνταν για να επιτεθούν ξανά. Οι συγκρούσεις κράτησαν τριάντα λεπτά χωρίς κανένας σύντροφος να τραυματιστεί ή να συλληφθεί από τα μαντρόσκυλα της εξουσίας.

Η υποχώρηση ξεκίνησε όταν οι σύντροφοι εξάντλησαν τα υλικά της επίθεσής τους. Ούτε τα δακρυγόνα τους, ούτε το χημικό νερό τους, ούτε οι πλαστικές σφαίρες κατάφεραν να σταματήσουν την οργή των κουκουλωμένων συντρόφων.

Αυτή η δράση μπαίνει στο πλαίσιο της μνημόνευσης του άτυχου θανάτου του συντρόφου μας Mauricio Morales που ήταν αποτέλεσμα της ατυχούς πυροδότησης του εκρηκτικού του μηχανισμού. Τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό σου, αυτοί που φέρουν τη φωτιά στην καρδιά τους, την οργή στο μυαλό τους και χιλιάδες εξεγερτικε΄ς δράσεις στα χέρια τους, δε σε ξεχνούν. Δεν είμαστε από εκείνους που εξιδανικεύουν το θάνατό σου ως ένα θάνατο ήρωα ή μάρτυρα, ήσουν απλά ένας ακόμα αδερφός, ένας σύντροφος όπως και εκείνοι που επιτίθενται με διάφορους τρόπους εναντίον του κεφαλαίου.

Σύντροφος Mauricio Morales: πολεμιστής όχι μάρτυρας!

Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους και φωτιά στην κοινωνία-φυλακή!

 

Το περιεχόμενο των φυλλαδίων που βρέθηκαν στο σημείο:

Στις 22 Μαίου του 2009, ο Mauricio Morales ένας αναρχικός σύντροφος, πέθανε πολεμώντας ενάντια στην εκμετάλλευση, τη δυστυχία, στις φυλακές… Σήμερα θυμόμαστε το πνεύμα του αγώνας σου, σαν πολεμιστή, χωρίς να θέσουμε κανέναν σε κίνδυνο…Όπως ανατίναξες τα πάντα, ανατίναξες και τον εαυτό σου*. Αλλά πετάς για πάντα μέσα στις καρδιές μας. Γιατί κανένας νεκρός ή φυλακισμένος σύντροφος δε ξεχνιέται.

ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, Ο PUNKI MAURI ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΝ

Σημείωση από τον μεταφραστή στα αγγλικά:

Στο πρωτότυπο, η λέξη που χρησιμοποιήται για το “ανατινάζω” και to “πετάω” είναι η ίδια (volar)

Μετάφραση Parabellum, Πηγή και βίντεο

Γαλλία: Σπάσιμο δύο ATM σε ένδειξη αλληλεγύης στον Henry Zegarrundo (Παρίσι)

Τις τελευταίες νύχτες στο Παρίσι, σπάστηκαν οι οθόνες δύο ΑΤΜ, στη θύμηση του αναρχικού συντρόφου Henry Zegarrundo, που βρίσκεται φυλακισμένος εδώ και ένα έτος από το βολιβιανό κράτος ( τον συνέλαβαν στις 29 Μαίου του 2012, φυλακίσθηκε και αφέθηκε πρόσφατα ελεύθερος σε κατ\’οίκον περιορισμό).

Όλα τα κράτη, όλες οι φυλακές, όλες οι τράπεζες του κόσμου που μισούμε· ας τους επιτεθούμε!

Μετάφραση Parabellum, Πηγή

Σουηδία: Βανδαλισμός γουναράδικου (Μάλμο)

Τη νύχτα μεταξύ Δευτέρας και τρίτης, Σουηδοί ακτιβιστές σαμπόταραν την πρόσοψη του τοπικού γουναράδικου \”Mattsons\” Ένα από τα τελευταία, αλλά και το παλιότερο από τα γουναράδικα στο Μάλμο. Κολλήθηκαν οι κλειδαριές, ρίχτηκε πίσσα κάτω από την πόρτα, γράφτηκε με σπρέι \”DBF\” και σχίστηκαν οι τέντες.

Μέχρι να κλείσουν όλα τα γουναράδικα και να αδειάσουν όλα τα κλουβιά.

DBF – 28/05/2013

Μετάφραση Parabellum, Πηγή

Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψης ευθύνης και στο αρχείο.

Ιούνιος

Η χρονολόγηση γίνεται σύμφωνα με την ημερομηνία που δημοσιεύεται η ανάληψη ή γίνεται γνωστή η δράση από τους ιστότοπους αντιπληροφόρησης από τους οποίους αλιεύονται τα κείμενα. Η λίστα καταγράφει τα κείμενα από τα νεότερα στα παλαιότερα.

Ινδονησία: Εμπρησμός αποθήκης υφαντουργίας (Τζακάρτα)

Μια συμβολή στην Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο

Η κοινωνία σήμερα είναι η φυλακή. Ενώπιον του συστήματος των φυλακών κανείς δεν μπορεί να μένει ουδέτερος. Καθένας από μας εν πλήρη συνειδήσει έχει κάνει μια επιλογή, έχει επιλέξει με ποια πλευρά θα ταχθεί. Δεν υπάρχουνε ασύνειδες επιλογές. Γιατί μια επιλογή γίνεται από ένα άτομο, δεν είναι ουρανοκατέβατη. Συνεπώς, δε θα υπάρξουνε «άμαχοι» σ’ αυτόν τον ασύμμετρο πόλεμο. Υπάρχουν μονάχα δυο ανταγωνιστικές πλευρές: αυτοί που πολέμησαν για τη συνολική καταστροφή της κοινωνίας κι εκείνοι που πολέμησαν για να την προασπιστούν.

Οι αλλοτριωτικές μορφές συνιστούν τη διαμόρφωση της κοινωνίας. Αλλοτριωμένοι ο ένας απ’ τον άλλον σε πολλές μορφές φανταστικών συνόρων, τα οποία προστατεύονται με όπλα, νόμους, φυλακές, κώδικες ηθικής και την «πίστη» εκείνων που πίστεψαν πως τα σύνορα είναι πραγματικά. Και, για μας, όλοι όσοι πιστεύουνε στα σύνορα είναι ο εχθρός.

Στη δική μας οπτική, οι καλοί πολίτες και οι παραστρατιωτικοί, που εκπαιδεύτηκαν από το στρατό κι έχουν τις ίδιες στάσεις και συμπεριφορές με το στρατιωτικό σώμα, είναι εχθροί που αξίζουν τις επιθέσεις μας, τις ίδιες επιθέσεις που η FAI-FRI κατάφερε ενάντια στους θρησκευτικούς τους θεσμούς, στα σχολεία, στα εργοστάσια, στους στρατώνες, ενάντια σε τράπεζες και κάθε λογής υποστηρικτές του συστήματος ονόματι Κοινωνία.

Παρ’ όλα αυτά, είναι αλήθεια ότι για πολλούς ανθρώπους –ακόμα και γι’ αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως «αναρχικοί»– η φωτιά που κατέστρεψε κάθε κτήριο στο οποίο επιτεθήκαμε δε φαίνεται πως θα φέρει σύντομα την «επανάσταση». Αυτή είναι μια ανόητη πρόγνωση γιατί χώνει τις δράσεις μας στο δικό τους κλουβί της «επαναστατικότητας». Εδώ πέρα έχει ανακύψει ένα σφάλμα, μιας και κάποιοι έχουνε το χούι να ανάγουν γενικευτικά όλα τ’ ατομικά δρώμενα στην κοινωνική κλίμακα, δηλαδή σε κάτι που εμείς εχθρευόμαστε. Έχουνε χρησιμοποιήσει για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα τα πολυκαιρισμένα τους γυαλιά, έτσι η θέαση της παρουσίας νέων ομάδων αντάρτικου πόλης είναι κάτι όπου δεν εστιάζουν τα γυαλιά τους. Ακόμη, εύκολα θα βάλουνε τη στάμπα του «ευρωκεντρισμού» ή «λατινοαμερικανικοκεντρισμού», επειδή θαρρούν πως είναι τόσο πια σημαντικοί οι αριθμοί. Κι αυτό είναι κάτι που έχει κληρονομηθεί απ’ την κλασική αναρχική σκέψη μ’ ένα κράμα μαρξισμού, που είναι πραγματικά αηδιαστικό. Πρόκειται για –πολύ μαρξιστές– αναρχικούς που τελικά ξανακολλήσανε στην ίδια λογική με τους αριστερούς: τη Μάζα.

Δεν ενδιαφερόμαστε λοιπόν όλοι μας να συμμετάσχουμε στο κύμα μαζικής διαμαρτυρίας ενάντια στις αυξήσεις των τιμών στα καύσιμα. Αυτοί που βγήκανε στους δρόμους κρατώντας πανό και φωνάζοντας, γιατί κατανάλωναν το ίδιο γεγονός, εκτελούν επαναλαμβανόμενες και προβλέψιμες ενέργειες. Φώναζαν μέχρι να ξελαρυγγιαστούν, και προσδοκούν να ’ρθουν αλλαγές από το κοινοβούλιο ή τη γενναιοδωρία του κράτους. Κρύβονται πίσω απ’ την ορολογία της «ειρηνικής διαμαρτυρίας» για να κρύψουνε την αδυναμία τους να επιτεθούν στους καταπιεστές, επειδή είναι δειλοί· οι δειλοί που ζούνε μονάχα απ’ τα «επαναστατικά» δρώμενα για να σβήσουν μέσα τους τη δίψα του «επαναστάτη».

Απ’ την άλλη, βέβαια, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι υπάρχει μια μικρή φράξια ατόμων που παραμένουν σταθερά σε πόλεμο –όπως σε μάχες που βίωσαν τις μέρες του χθες– και δεν κρίνουν ένα κύμα μαζικής αφύπνισης που ξεπήδησε πρόσφατα στην Ινδονησία ως κάτι το «επαναστατικό». Είμαστε περήφανοι ν’ αποκαλούμε συντρόφους αυτούς που βλέπουν τα πράγματα με καθαρό μάτι.

Καθένας απ’ όσους διαβάζουν αυτή την προκήρυξη θα πρέπει να καταλάβει ότι έχουμε μια λογική κι ένα σκεπτικό που θα ήταν αδιανόητα σύμφωνα με τη λογική των πασιφιστών, κοινωνικών ακτιβιστών, των αριστερών και άλλων πολιτών –συμπεριλαμβανομένων των κοινωνιστών αναρχικών–, οι οποίοι και δεν αποτελούν κομμάτι της ομάδας μας. Εμάς όλο αυτό δε μας νοιάζει, ούτε κι αποτελεί ζήτημα κάποιας σημασίας επί της παρούσης. Κάθε άτομο μπορεί να έχει γνώμες και αιτιολογήσεις ανάλογα με τις πεποιθήσεις του. Κάθε μία ομάδα θα έχει μια διαφορετική ανάλυση για το στήσιμο θεμελίων με άλλες ομάδες. Κάθε πρόσωπο δικαιούται να επιλέξει το δικό του μονοπάτι για την εμπλοκή του, αναλαμβάνοντας την προσωπική του ευθύνη. Κάθε άτομο οφείλει να βρει τις τακτικές που του ταιριάζουν και να επιλέξει ανάμεσα σε αυτές.

Εν τέλει, η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο θα πρέπει αναγκαστικά να ιδωθεί ως ένα διεθνές εγχείρημα μεταξύ ατόμων, πυρήνων ή ομάδων που συμμερίζονται το ίδιο πάθος και την ίδια οργή. Η FAI-FRI δεν αποτελεί καμιά οργάνωση ή ένωση-ομπρέλα που συγκεντρώνει υπό τη σκέπη της μονάχα όσους αποκαλούνται «μηδενιστές-ατομικιστές» και «ριζοσπαστικοί αντι-πολιτισμικοί». Η FAI-FRI συνιστά ένα προσωρινό σημείο συνάντησης δράσεων αλληλεγγύης, μιας πράξης εκδίκησης κατά του εχθρού, ταυτόχρονων επιθέσεων, οι οποίες δεν προσβλέπουν στον ασπασμό «ενός καλύτερου μέλλοντος» αλλά στην κατάρρευση της υποκριτικής κοινωνίας: Σήμερα.

Μονάδα Οργής/Διεθνής Συνωμοσία για την Εκδίκηση (ICR)
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI)-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο (FRI)

ΥΓ. Για να δείξουμε ότι το λέει η καρδούλα μας, κάψαμε ολοσχερώς μία τριώροφη αποθήκη υφαντουργίας επί της οδού Jl Pengukiran Raya 1, RT 03/03, στη γειτονιά Πεκότζαν της περιοχής Τάμπορα, στη δυτική Τζακάρτα. Επιλέξαμε να χτυπήσουμε την αποθήκη για να δείξουμε στους συνδικάλες ότι στόχος των εργατών είναι να πάψουν να είναι εργάτες, και όχι το οχτάωρο ή ο εκδημοκρατισμός στη φάμπρικα, μήτε η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι ή λοιπά ρεφορμιστικά αιτήματα.

Πηγή

Ελλάδα: Εμπρησμός οχήματος της ΔΕΗ (Αγρίνιο)

Χτες το βραδυ (29-6-2013) πυρποληθηκε αυτοκινητο της δεη στο κεντρο του αγρινιου.

δυναμη στα αιχμαλωτα αδερφια μας

λυσσα και συνειδηση

Πυρήνας Ατάκτων

Πηγή

Ισπανία: Επίθεση σε υποκατάστημα της τράπεζας CatalunyaCaixa (Βαρκελώνη)

Το βράδυ της 26ης Ιούνη 2013 ρημάξαμε τις βιτρίνες ενός υποκαταστήματος της τράπεζας CatalunyaCaixa, επί της οδού Καντάμπρια, στη βαρκελωνέζικη γειτονιά του Σαντ Μαρτί.

Αυτήν τη νύχτα δε σπάσαμε μοναχά μερικές τζαμαρίες, αλλά σπάσαμε επίσης, έστω και για μερικά δεύτερα, την κοινωνική ειρήνη και τις εμπορευματοποιημένες και εξουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις, ανακτώντας τον έλεγχο της ζωής μας και τσακίζοντας για μερικές στιγμές την παραίτηση και την απάθεια.

Την πέσαμε στην εν λόγω τράπεζα για τρεις συγκεκριμένους λόγους:
1. Επειδή αποτελεί έναν καπιταλιστικό οργανισμό.
2. Γιατί εν προκειμένω βρίσκεται πίσω από μια πληθώρα εξώσεων και εκκενώσεων καταλήψεων σε αυτή την πόλη, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της επαπειλούμενης εκκένωσης της Απαλλοτριωμένης Τράπεζας στην Γκράσια (καλά θα κάνετε εσείς της CatalunyaCaixa να άρετε την καταγγελία, μιας και τα κοτρόνια και η φωτιά είναι πιο ντούρα από τις γαμωβιτρίνες σας).
3. Γιατί έτσι μας έκανε κέφι.

Θέλουμε να αφιερώσουμε αυτήν τη μικρή δράση σε όλους τους εξεγερμένους, αντεξουσιαστές και αναρχικούς που δέχονται αντίποινα σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου, από τις γειτονιές της Βαρκελώνης ή της Μαδρίτης, μέχρι αυτές της Αθήνας ή της Ιστάνμπουλ. Από την Τζακάρτα ή το Μινσκ, ως την Πόλη του Μεξικού ή το Σαντιάγο της Χιλής.

Καλούμε όλους τους σπάστες να συμμετάσχουν σε αυτόν τον κοινωνικό πόλεμο υπό το πρόταγμα της άρνησης κάθε εξουσίας και με ένα μοναδικό πρόγραμμα: επίθεση.

Υποσχόμαστε κι άλλα.

Πηγή

Ελλάδα: Εμπρηστικός μηχανισμός στο σπίτι του δημοσιογράφου Ιάσωνα Πιπίνη. (Αθήνα)

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ του αναρχικου Κωστα Σακκα απεργου πεινας απο τις 4/6

Ο Κωστας Σακκας βρισκεται προφυλακισμενος στα μπουντρουμια της «δημοκρατιας» εδω και 2,5χρονια, κατηγορουμενος για συμμετοχη στην Συνομωσια Πυρηνων της Φωτιας , αρνουμενος την οποιαδηποτε σχεση του με την οργανωση.

Το κρατος παραβιαζοντας τους ιδιους του τους νομους , εχει προφυλακισει 3 φορες το συντροφο μας επιβαλλοντας του ετσι ενα ιδιοτυπο καθεστως ομηριας με στοχο την πολιτικη και ηθικη του εξοντωση.

Αυτη τη στιγμη ο Κ. Σακκας βρισκεται στο γενικο κρατικο νοσοκομειο Νικαιας διανυοντας την 25η μερα απεργιας πεινας διεκδικωντας την απελευθερωση του. Προ λιγων ημερων ,με την φασιστικη ομοφωνια του συμβουλιου εφετων , απορριφθηκε η ενσταση που ειχε υποβαλλει ο συντροφος μας επι της παρανομης επαναπροφυλακισης του.

Ειναι εμφανες οτι το κρατος στο προσωπο του αναρχικου αγωνιστη Κ.Σακκα βλεπει ακριβως αυτο που θελει να συντριψει . Βλεπει τον καθε ανθρωπο που σαμποταρει με οποιονδηποτε τροπο τη δομη του κρατους, βλεπει τον καθε εξεγερμενο διαδηλωτη , τον καθε κοινωνικο αγωνιστη, τον καθε ενοπλο επαναστατη. Βλεπει ολους εκεινους που αγωνιζονται καθημερινα με καθε μεσο για την ελευθερια, την αλληλεγγυη,την αξιοπρεπεια,την αναρχια. Βλεπει ολους εμας.

Κι εμεις με την σειρα μας λεμε: Μη διανοηθειτε να παιξετε αλλο με την ζωη του συντροφου μας. Η καθε μερα που περναει οσο κρισιμη θα ειναι για τον ιδιο αλλο τοσο θα ειναι για εσας.

Αναλαμβάνουμε την χθεσινοβραδινή επίθεση με εμπρηστικό μηχανισμό στην κατοικία του δημοσιογράφου Πιπίνη Ιάσωνα στην Δάφνη

Καλουμε καθε αγωνιστη, ατομικοτητα, συλλογικοτητα, ομαδα σε ολη την ελλαδα να κλιμακωσουμε τις δρασεις αλληλεγγυης στον Κ.Σακκα, να φτασουμε ολοι μαζι μεχρι την νικη, μεχρι την απελευθερωση του. Ο συντροφος μας χρειαζεται οσο κι εμεις εκεινον.

ΟΛΟΙ αυριο Σαββατο 29/06 στο Μοναστηρακι στις 11:30, στην πορεια αλληλεγγυης στον Κωστα Σακκα.

Δυναμη συντροφε ειμαστε διπλα σου

Πηγή

Ελλάδα: Επίθεση με μπογιές σε κρατικούς στόχους και σε ανταλλακτήριο χρυσού. (Ηγουμενίτσα)

30 μηνες προφυλακιστεος αδικα

24 μερες σε απεργια πεινας

ο συντροφος μας σακκας δινει τον αγωνα του για την αξιοπρεπεια του για την αναρχια για ολους μας θετοντας τη ζωη του την ιδια σε κινδυνο.

σε αλληλεγγυη στο συντροφο μας επιτεθηκαμε με μπογιες σε κρατικους στοχους

 στη δεη ηγουμενιτσας

σε αυτοκινητο της δημοτικης αστυνομιας

στο δημαρχειο ηγουμενιτσας

στην εφορια ηγουμενιτσας

σε αγοραζω χρυσο

στο ταχυδρομειο ηγουμενιτσας

 μπατσοι πολιτικοι δικαστες δεν εχετε κανενα λογο να κοιμαστε ησυχοι.

αν παθει κατι ο συντροφος μας τοτε εχετε δυο  παραπανω λογους να μην κοιμαστε ησυχοι.

 λευτερια σε οσους ειναι στα κελια.

Πηγή

Ινδονησία: Εμπρησμός του τρίτου ορόφου του ξενοδοχείου Sheraton (Τζακάρτα)

«Αλυσοδεμένα αδέρφια, σύντροφοι που υποφέρετε, η μάχη πλησιάζει. Σύντομα, μεθυσμένοι από εκδίκηση, θα ξεχυθούμε στην επίθεσή• κι ο εχθρός θα τραπεί σε φυγή, γιατί η Ομοσπονδία του Άλγους είναι τρομερή.» Bruno Filippi

Η ενέργεια μας (αν μπορεί να ονομαστεί) μπορεί να ονομαστεί ΣΧΕΔΙΟ ΦΟΙΝΙΚΑΣ – ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ. Αυτή είναι η συλλογική μας απόφαση, να απαντήσουμε στο κάλεσμα των συντρόφων από την Ελλάδα. (1) (2)
Απόψε, (26 Ιούνη) κινηθήκαμε φέροντας τη φωτιά και κάψαμε τον τρίτο όροφο του ξενοδοχείου Sheraton, στην οδό Sahari Mountain, στην Τζακάρτα. Η φωτιά μας είναι μια απάντηση στο κάλεσμα των συντρόφων του Σχεδίου Φοίνικας από την Ελλάδα και μια χειρονομία αλληλεγγύης στον Κ. Σακκά, αναρχικό που βρίσκεται σε απεργία πείνας για να κατακτήσει την ελευθερία του. Τοποθετήσαμε τον εκρηκτικό μηχανισμό με χρονοκαθυστέρηση, σε έναν από τους κάδους απορριμάτων, στο δωμάτιο του karaoke (που βρίσκεται στον τρίτο όροφο) και αφήσαμε τη φωτιά να μιλήσει για μας.
Στέλνουμε τους επαναστατικούς μας χαιρετισμούς στα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, στους 4 αναρχικούς που συνελήφθησαν στην Κοζάνη -δε σας ξεχνάμε ποτέ-, στους Cospito και Gai, στους Carla, Ivan, Juan, Marcello και Freddy, στο Henry και όπως πάντα, σε όλους τους φυλακισμένους αναρχικούς σε Ελλάδα και Ιταλία, καθώς και σ’ εκείνους των πυρήνων της FAI/IRF σε όλον τον κόσμο.
Ας κάνουμε το σχέδιο Φοίνικας ένα διεθνές σχέδιο εκδίκησης!
ΜΟΝΑΔΑ ΘΥΜΟΥ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ                                                                                                                                                          
FAI-IRF
Ευχαριστούμε το σύντροφο απο το Contra Info για την ακριβή μετάφραση της ρήσης του Bruno Filippi.

Ελλάδα: Εμπρηστική επίθεση στο δικαστήριο Φλώρινας

Επισκευτήκαμε τη Φλώρινα και επιτεθήκαμε με εμπρηστικό μηχανισμό αποτελούμενο απο γκαζάκια και εύφλεκτο μίγμα στο δηκαστήριο της πόλης τα ξημερώματα 25/6. Στο συγκεκριμένο μπουρδέλο είχαν οδηγηθεί οι αναρχικοί σύντροφοι Φοίβος Χαρίσης και Αργύρης Ντάλιος, μετά απο προσαγωγή τους στην ευρύτερη περιοχή, κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε ληστεία τράπεζας.

-Το χτύπημα μας ήταν μια μικρή απάντηση στο ξυλοδαρμό του συντρόφου Φ.Χαρίση στο Εφετείο Αθηνών την Πέμπτη 13/6 απο τα σκυλιά με τις στολές. Μια κίνηση επίθεσης και αλληλεγγύης που απλά πλαισιώνει την άμεση απάντηση των ίδιων των συντρόφων με την επιστροφή τους στη φυλακή, με ότι μέσα είχαν εύκαιρα επιτέθηκαν σʼ αυτούς τους υπανθρώπους δείχνοντας οτι δεν σκύβουν το κεφάλι σε κανένα καριόλη και τις οπέξεις του.

-Η επίθεση μας είναι επίσης μια κίνηση αλληλεγγύης και ενίσχυσης του αγώνα του αναρχικού Κώστα Σακκά, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας απο τις 4/6 απαιτώντας τη λήξη της εκδικιτικής (και νομικά πραξικοπιματικής) προφυλάκισής του -3η στη σειρά. Αυτή τη στιγμή ο σύντροφος βρίσκεται στο Γ.Κ.Νίκαιας με ιδιαίτερα επιβαρυμένη την υγεία του. Δεν έχουμε σκοπό να επικαλεστόυμε τις νομικές διατάξεις του εχθρού για να δικαιώσουμε τον αγώνα του, αλλά να καταδείξουμε το γεγονός οτι αυτοί που κυνηγάνε “εστίε ανομίας” είναι οι ίδιοι που κουρελιάζουν τους νόμους και τα συντάγματά τους για να εκδικηθούν όσους επέλεξαν επιθετική στάση απέναντί τους.

Το δικαστικό σύμπλεγμα, οι σύγχρονοι ιεροεξεταστές και τιμωροί των “κακών” και ”παράνομων” της κοινωνίας, αυτοί που στοιβάζουν ανθρώπινες ψυχές στα κολαστήρια που ονομάζου Καταστήματα Κράτησης, αυτοί που εκδικούνται αγωνιστές κι επαναστάτες είναι ο βασικός μηχανισμός εγγύησης της Κοινωνικής Ειρήνης. Όσοι σκέφτονται, πράττουν και ζουν έξω απο το νομικό και ηθικό πλαίσιο της κοινωνίας-φυλακής τιμωρούνται με εγκλησμό και φυσική και συναισθηματική απομόνωση.μέσα στα τσιμεντένια κλουβιά της δημοκρατίας όμως, δεν έχει σβηστεί ολοκληρωτικά η ζωή, υπάρχουν κραυγές αντίδρασης στην νεκρική σιωπή και πεισματικοί αγώνες απο αγωνιστές (πολιτικοί/ποινικοί) που δεν παζαρεύουν την αξιοπρέπειά τους.

Η αστική δικαιοσύνη ήταν και θα είναι στόχος των αναρχικών και όσων επιλέγουν να επιτεθούν στο υπάρχον σύστημα υποδούλωσης. Εκμετάλευσης και αδικίας.

“Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απʼ αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, της κατάργησης των εργατικών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω απο το όπιο της φτώχιας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντάς τους ως λαθραίους. Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανηστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσικροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης…”

Κ.Σακκάς

Για μας είναι ξεκάθαρο πως το μόνο που εξυπηρετεί η αστική δικαιοσύνη είναι τα συμφαίροντα Κράτους και Κεφαλαίου. Ο αγώνας για την απελευθέρωση απο τα δεσμά της σύγχρονης κοινωνίας, ο αγώνας για την Αναρχία είναι ξεκάθαρο οτι θα περάσει πάνω απο τα κεφάλια των μπάτσων, των δικαστών και των εισαγγελέων, πάνω απο τα κεφάλια των διευθηντών των φυλακών, των ανθρωποφυλάκων και των φασιστών. Πάνω απο τα κεφάλια των εχσθρών της ελευθερίας.

Πίσω ρουφιάνοι – Εμπρός σύντροφοι

Η Αλληλεγγύη είναι κομμάτι και όπλο του ίδιου του αγώνα.

Αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη ως μια αμφίδρομη επαναστατική σχέση μεταξύ συντρόφων, χωρίς αυτο να σημαίνει ταύτιση ιδεών ή επιλογών. Δεν αναγνωρίζουμε τους αιχμάλωτους αναρχικούς ως θύματα και –φτύνοντας το δίπολο αθωώτητας-ενοχής– συνεχίζουμε τον αγώνα που διέκοψαν στο κοινωνικό πεδίο, συμμετέχοντας και ενισχύοντας παράλληλα τους νέους αγώνες τους εντός των τοιχών.

Σε αυτό το σημείο –χωρίς να αναλύσουμε ιδιαίτερα– θέλουμε να καταδείξουμε τη νέα τακτική του Κράτους, μέσω των δικαστικών του μηχανισμών, να “τσουβαλιάζει” αγωνιστές και υποθέσεις κάτω από ένα ενιαίο κατηγορητήριο-ομπρέλα με το όνομα ΣΠΦ. Με αυτό τον τρόπο πολύ απλά, απο τη μία παρακάμπτει τη συνέπεια της ε.ο ΣΠΦ (που τα μέλη της έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της δράσης της οργάνωσης) μετατρέποντάς την σε μέσω αναβάθμησης του κατηγορητηρίου και πολλαπλασιαστή ποινών.ενώ απʼ την άλλη “εγκλωβίζει” αναρχικούς που αιχμαλωτίστηκαν για την πολύμορφη επαναστατική δράση τους, βαφτίζοντας τους μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης απαξιώνοντας την αυτόνομη σκέψη και δράση του κάθε ατόμου ή ομάδας.

   Σʼ όποια γωνιά της γης κι αν κοιμούνται, οι εραστές της Αναρχίας βλέπουν το ίδιο πύρινο μοτίβο στα όνειρά τους. Άλλοι κοιμούνται με το ʽνα μάτι ανοιχτό κι αλλοι μένουν ξάγρυπνοι γιατί τα γαμημένα κάγκελα γαυγίζουν το βάρβαρο τραγούδι του εγκλησμού.

   Μα οι εραστές της Αναρχίας, σʼ όποια γωνιά της γης κι αν ξυπνάνε, παραμερίζουν τους φόβους τους κι οργανώνουν τις δικιές τους επιθέσεις. Γιατί έχουν έναν κόσμο ολόκληρο να καταστρέψουν –και να φτιάξουν ένα νέο. Και αγχώνονται οτι δεν θα προλάβουν. Μα έχουν τη Λύσσα για μούσα τους και τα όνειρά τους για πυξίδα, και πετάνε μέχρι το τέλος…

 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

Πέρνουμε δύναμη απο τη δύναμη των αιχμάλωτων συντρόφων και τους απαντάμε με την φωτιά μας πως τίποτα δεν πήγε χαμένο

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

 

Αντάρτικο Αναρχικό Μέτωπο – Τμήμα Βόρειας Ελλάδας

Πυρίνας διάχυσης του αγώνα και της αλλυλεγγύης

ΥΓ.1 Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σʼ όλους τους πυρήνες άμεσης δράσης και του μαχητικού αντιφασισμού σε όλη την επαρχία. Απο την Ξάνθη και την Βέροια μέχρι το Αγρίνιο και παντού, να σπείρουμε το Χάος και την Αναρχία.

ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

 ΥΓ.2 Χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους που ενισχύουν τον αγώνα του Κ.Σακκά με τον τρόπο τους ήτε με το φως της μέρας ήτε με την κάλυψη της νύχτας.

Πηγή

Ισπανία: Βομβιστική επίθεση σε υποκατάστημα της τράπεζας BBVA (Μαδρίτη)

Τα ξημερώματα της 10ης Απρίλη τοποθετήσαμε έναν εκρηκτικό μηχανισμό στο υποκατάστημα της τράπεζας BBVA επί της οδού Ούσαρες στη Μαδρίτη. Στόχος μας είναι να προκαλέσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ζημιά σε αυτούς τους ναούς του χρήματος, για να καταστρέψουμε ό,τι μας αποξενώνει και καταπιέζει.

Το μίσος μας είναι μεγαλύτερο από το δικό τους. Πρέπει να αγωνιστούμε για να ρίξουμε το σύστημα του Κεφαλαίου, και να παλέψουμε για να λευτερώσουμε τους πολιτικούς μας κρατουμένους και να τους γλιτώσουμε από τους βασανιστές.

Να περάσουμε στην άμεση δράση. Ούτε βήμα πίσω απέναντι στο κράτος.

Αυτόνομη Ομάδα Μαδρίτης. FAI/FRI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο)

Πηγή

Ελλάδα: Ένοπλη επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Συγγρού (Αθήνα)

Κατεβάστε το PDF.

Πηγή

Ελλάδα: Εμπρηστική επίθεση στα τοπικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στο Κουκάκι (Αθήνα)

Πόσο λυπηρό πρέπει να είναι να πεθαίνει κανείς δίχως ελπίδα στην καρδιά του,

χωρίς μια πυρά στο μυαλλό του, χωρίς χίλια όνειρα στο νου του,

χωρίς ένα αστέρι από χρυσάφι να λάμπει στο βλέμμα του!

 

Η εξουσία κάνει ότι μπορεί για να διατηρήσει την κυριαρχία της καταρίπτοντας κάθε δημοκρατικό πρόσχημα. Κανένας ανασχηματισμός δε μπορεί να κρύψει το προσωπείο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που υποθηκεύει τις ζωές μας. Η φτώχια και η εξαθλίωση, οι βασανισμοί και οι εξευτελισμοί στα αστυνομικά τμήματα και τα σωφρονιστικά καταστήματα, η εκμετάλευση της εργασίας, οι εκδικητικές αποφάσεις των δικαστηρίων, οι επιστρατεύσεις των απεργιών, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, συνθέτουν μεταξύ πολλών άλλων ένα μοντέλο κοινωνικής διαχείρισης που θέλει να στρατιωτικοποιήσει τη ζωή μας στο σύνολο της.

Οι εικόνες παραλάσονται αλλά τα απονευρωμένα βλέμματα μένουν ίδια.

Απέναντι στην αναξιοπρέπεια αυτής της καθημερινότητας, βρίσκονται όσοι οι εξουσίες καταδικνύουν ως ενόχους. Εμείς δεχόματε με ικανοποίηση την ενοχή μας. Με κάθε ευκαιρία θα σηκώνουμε το κεφάλι και θα ουρλιάζουμε.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΣΑΣ !

ΔΕ ΜΙΛΑΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΑΣ !

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΟΧΟΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ !

Την Πέμπτη 13 Ιουνίου οι αναρχικοί Δημήτρης Πολίτης, Αργύρης Ντάλιος, Φοίβος Χαρίσης και Κώστας Σακκάς πέρναγαν από το εφετείο για διαφορετικές υποθέσεις. Κατά τη διάρκεια της μεταγωγής και της παρουσίας τους στον χώρο του εφετείου αντάλλαξαν προκλήσεις με τους μπάτσους της Ειδικής Ομάδας Μεταγωγών. Καθώς έβγαιναν από το εφετείο και εν μέσω συνθημάτων από συγκεντρωμένους αλληλέγγυους ένας από τους τέσσερεις συντρόφους δέχθηκε επίθεση από τα σκυλιά του κράτους. Τον πέταξαν στον διάδρομο του εφετείου, τον έσειραν δέκα μέτρα μέχρι την κλούβα με μπουνιές και κλωτσιές και τον έβαλαν μέσα με τις χειροπέδες. Όταν έφτασαν στον Κορρυδαλλό και ενώ οι προκλήσεις συνεχίζονταν οι σύντροφοι βρήκαν την ευκαιρία. Καρέκλες, συρτάρια, τασάκια, πυροσβεστήρες τους βοήθησαν να επιτεθούν στους μπάτους και να προκαλέσουν καταστροφές στο χώρο παραλαβής κρατουμένων των φυλακών.

Αργύρη, Φοίβο, Δημήτρη, Κώστα. Η επίθεση σας χαράχτικε στην καρδιά μας. Η στάση σας μας δίνει δύναμη.

Είμαστε δίπλα σε όσους στάθηκαν ένοχοι στην εποχή τους.

Το βράδυ του Σαββάτου τοποθετήσαμε εκρηκτικό μηχανισμό μικρής ισχύος αποτελούμενο από μαύρη πυρίτιδα στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στο Κουκάκι, μόλις πενήντα μέτρα από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Αυτή είναι η δική μας έμπρακτη δήλωση αλληλεγγύης προς κάθε άνθρωπο που μάχεται.

Η συγκεκριμένη επίθεση είναι μια σηκωμένη γροθιά για τον Κώστα Σακκά που από τις 4 Ιουνίου πραγματοποιεί απεργία πείνας με αίτημα την άμεση αποφυλάκιση του. Όσο παρατείνεται η προφυλάκηση του συντρόφου μας και αυξάνεται ο κίνδυνος για την υγεία του, τόσο θα πρέπει να εντείνονται και οι επιθέσεις από την πλευρά των αγωνιζόμενων.

 Εραστές της Ανομίας

Πηγή

Ελλάδα: Εμπρησμός ΑΤΜ (Αθήνα)

Ως μια ελάχιστη πράξη αλληλεγγύης, το βράδυ του Σαββάτου 22/6 παραδώσαμε στις φλόγες 1 ΑΤΜ στην οδό Βατατζή στη Νεάπολη.

 ΔΥΝΑΜΗ ΣΥΝΤΡΟΦΕ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Πηγή

Μεγάλη Βρετανία: Εμπρησμός και βανδαλισμός κτιρίου και οχημάτων της μονάδας αντιμετώπισης εγκλημάτων UKBA και αυτοκινήτων της εταιρίας Tascor

Κρυμμένο μέσα σε ένα ήσυχο εταιρικό πάρκο στο Portishead, λίγο έξω από το Μπρίστολ, βρίσκεται ένα γραφείο της Συνοριακής Υπηρεσίας της Αγγλίας, από όπου μια ομάδα αντιμετώπισης των μεταναστευτικών εγκλημάτων εργάζεται από κοινού με την αστυνομία, μια δουλειά που συμπεριλαμβάνει και επιδρομές στα νοτιοδυτικά. Το βράδυ της Πέμπτης προς Παρασκευή (με τη μνήμη του θανάτου του αναρχικού Carlo Giuliani, που σκοτώθηκε στη μάχη με τους μπάτσους, στη σύνοδο των G8 πριν δώδεκα χρόνια, ακόμη ζωντανή στο μυαλό μας), το επισκεφθήκαμε για να βάλουμε φωτιά, η οποία έκανε ζημιές στο κτίριο και έκαψε έξι αυτοκίνητα, που βρίσκονταν σταθμευμένα εκεί – τρία αυτοκίνητα, δύο βαν μεταφοράς ανθρώπων (τα οποία είναι γνωστό πως χρησιμοποιούνται για την αρπαγή οικογενειών μεταναστών σε επιδρομές τα χαράματα) και ένα μεγάλο βαν. Οι μισθοφόροι συνοριοφύλακες του καθεστώτος, προκαλούν την περιφρόνησή μας, όπως και κάθε άλλος μπάτσος και τώρα αυτό το μακρύ χέρι του κράτους ένιωσε πως είμαστε κοντά και πως δε σταματάμε.

Λίγες εβδομάδες πριν, το μεσημέρι της 2ας Ιουνίου, σε ένα υποκατάστημα της εταιρίας Tascor, στην εμπορική περιοχή Cribbs Causeway/Patchway, σπάστηκαν τα παρμπρίζ και προκλήθηκαν φθορές στις καμπίνες δύο μίνι-μπας της εταιρείας. Η Tascor (παλαιότερα γνωστή ως RSTM) δουλεύει για τη Συνοριακή Υπηρεσία και τη Συνοριακή Δύναμη ως “συνοδός” κρατουμένων από τη φυλακή εως το σημείο απέλασης, αξιοποιώντας και τη χωρίς συνέπειες βία, που της προσφέρει η θέση της, όπως στην πρόσφατη περίπτωση της αναγκαστικής απομάκρυνσης των Marius Betondi και Raul Ally και είναι επίσης η μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρία παροχής τέτοιων “υπηρεσιών” παγκοσμίως (έχοντας πάρει τα ηνία από την Group 4 Security στην Αγγλία από το 2011). Διατηρούν, επίσης, χώρους προσωρινής κράτησης σε όλην την Αγγλία καθώς και για τις συνοριακές δυνάμεις της Αγγλίας στο Calais και το Coquelles, στη Γαλλία.
Ο καπιταλισμός αντλεί μεγάλο κέρδος από τη δεξαμενή της φτηνής εργατικής δύναμης των μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων και των “παράνομων”, οι οποίοι είναι ακόμα πιο ευάλωτοι στον εκβιασμό των αφεντικών. Το κράτος εγκληματοποιεί εκείνους που θεωρεί μη παραγωγικούς, αξιοποιώντας το δηλητηριώδη εθνικισμό για να διαχωρίσει ακόμα περισσότερο τους εκμεταλλευόμενους (όπως το πρόσφατο κύμα μίσους εναντίον οποιουδήποτε θεωρούνταν μουσουλμάνος) και για να κερδίσει τις εκλογές. Οι “τυχεροί” μετανάστες καταφέρνουν να καταλήξουν στις φτωχογειτονιές της αποξενωμένης δυτικής κοινωνίας, όπου ωθούνται στον ανταγωνισμό με τους υπόλοιπους φτωχούς της μητρόπολης και οι “άτυχοι” ή οι μη παραγωγικοί καταλήγουν σε φυλακές απέλασης. Και στις δύο περιπτώσεις τους κυβερνάει ο φόβος και η ρατσιστικοποιημένη αστυνόμευση. Όμως, αυτό το ξεδιάλεγμα ανθρώπινων σωμάτων δε γίνεται πάντα όσο ομαλά έχει σχεδιαστεί: οι μαζικές απεργίες πείνας στα κέντρα κράτησης της Ολλανδίας και οι σοβαρές ταραχές στους δρόμους της Σουηδίας είναι πρόσφατα παραδείγματα άρνησης της υποταγής σε αυτόν τον υποβιβασμό.
Δε θέλουμε έναν κόσμο, όπου η τυραννία των γραφειοκρατών της μετανάστευσης μπορεί να σημαίνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου και που μοναδικά όντα κατηγοριοποιούνται και μαρκάρονται με σκοπό να ξεζουμιστεί το μέγιστο κέρδος και η υποταγή από όλους εμάς. Δε θέλουμε την ταπείνωση, στην οποία συνίσταται ο λεπτομερής έλεγχος κάθε κινήματος, με σκοπό τον κοινωνικό έλεγχο και το μάντρωμα, είτε πρόκειται για τα σύνορα, είτε για τα κτίρια στέγασης, είτε για το σχολείο, είτε για τη δουλειά.
Ο μύθος λέει, πως “είμαστε” τυχεροί που ζούμε εδώ, σε καθεστώς δημοκρατικού ολοκληρωτισμού, σε κάποια άνετα κελιά και με μια εξάρτηση από την τεχνολογία για να ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα. Αλλά στην πραγματικότητα, είμαστε περικυκλωμένοι από την κατάθλιψη, τους διαχωρισμούς με βάση τον πλούτο, τη φυλή και το φύλο, στερημένοι από κάθε αυτάρκεια που βασίζεται στη γη και εξαρτημένοι από την ίδια τη μηχανή που μισούμε. Αυτή η μηχανή τροφοδοτείται μόνο από την άγρια εκμετάλλευση εδώ και από την ακόμα μεγαλύτερη στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, δημιουργώντας μια αηδιαστική θηλιά καθώς ο πολιτισμός καταναλώνει τα πάντα στο διάβα του. Θέλουμε να καταστρέψουμε το μύθο πως υπάρχει ένα καλό μέρος να ζει κανείς μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα δυστυχίας.
Ο αγώνας μας απέχει πολύ από την ειρηνική ενσωμάτωση των “παράνομων” σε αυτήν την απρόσωπη κοινωνία. Επίσης, δε θέλουμε να γίνουμε συνήγοροι ομογενοποιημένων ομάδων μεταναστών, ούτε να τους αγιοποιήσουμε όλους εξαιτίας της εκμετάλλευσης που υφίστανται. Αντί για την αφηρημένη ανθρωπιστική αλληλεγγύη, εμείς ψάχνουμε τη συγγένεια στην εξέγερση, που μπορεί να υπάρχει με μετανάστες, που ίσως θέλουν κάτι παραπάνω από ένα διαφορετικό καθεστώς, που σπάνε τα σύνορα, πληγώνουν δεσμοφύλακες και καταστρέφουν φυλακές, από τη Μεσόγειο ως την Αυστραλία· που μπορεί να βρεθεί στις καρδιές εκείνων που αυτοοργανώνονται, με ή χωρίς συνεργούς.
Τα σύνορα είναι απλά μια σημαντική έκφραση της παρούσας κυριαρχίας, σε έναν κόσμο διαχωρισμών, τόσο ψυχολογικών όσο και σωματικών και τειχών που διαχωρίζουν πληθυσμούς, τάξεις και συνειδήσεις. Η επίθεσή μας κουβαλάει το σπόρο για έναν άλλον κόσμο. Έναν κόσμο που το κάθε πλάσμα θα μπορεί να πηγαίνει όπου θέλει, ελεύθερα. Η χωρίς σύνορα αλληλεγγύη μας, ξεσπάει σαν τις φωτιές μας για εκείνους που παλεύουν για μια αδούλωτη ζωή, για το Gabriel Pombo da Silva, τα φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ, το Marco Camenisch, το Henry Zegarrundo, τους αναρχικούς που βρίσκονται φυλακισμένοι στην Ιταλία και τη Δανία, τους αξιοπρεπείς εκληματίες, τους άνομους φυγάδες, τους εξεγερμένους μετανάστες και όλους εκείνους τους κοινωνικά αποκλεισμένους, που οπλίζουν την οργή τους και πολεμούν για την απελευθέρωση.
Θα θεωρούσαμε αυτήν τη δράση, το τελευταίο μας δώρο στη Συνοριακή Υπηρεσία της Αγγλίας, η οποία πρόκειται να αλλάξει όνομα και να αναδιοργανωθεί, αλλά από ότι φαίνεται πρόκειται πάλι για “την ίδια δουλειά”, “στα ίδια μέρη”, “με την ίδια αποστολή”. Γνωρίζουμε πως το καθεστώς εκμετάλλευσής τους θα συνεχίσει πιο προσαρμοσμένο στις συνθήκες και πιο ολοκληρωτικό, γι’αυτό θα συνεχίσει και ο δικός μας πόλεμος ενάντια σε κάθε κατηγοριοποίηση και έλεγχο που έχει σκοπό να παρεμποδίσει την ελεύθερη μετακίνηση και την άγρια ζωή πάνω στη Γη. Τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται.
Πυρήνας Αλληλεγγύη Χωρίς Σύνορα (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία)

Πηγή

Ελλάδα: Επίθεση με μπογές σε ΑΤΜ (Αθήνα)

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης 19/6 επιτεθήκαμε με μπογιές στίς προσόψεις έξι μηχανημάτων αυτόματης ανάληψης (ΑΤΜ) στο κέντρο της Βέροιας ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό Κ. Σακκά απεργό πείνας απο 4/6.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΕΠΙΘΕΣΗ

Ζούμε για να χορέψουμε πάνω στα συντρίμια αυτού του σάπιου κόσμου.. (Α)

Πηγή

Κόλλα σε κλειδαριές καταστήματος της Sheepskin

Δράση για τους φυλακισμένους αναρχικούς

Κλειδαριές της εταιρείας Sheepskin of Oregon έκλεισαν με κόλλα, στην οδό NW Glisan Street. Αυτή η δράση χρειάστηκε μόνο λίγα δευτερόλεπτα. Ήταν αθόρυβη, εύκολα επαναλήψιμη και προκάλεσε οικονομική ζημιά στους καπιταλιστές που κερδίζουν από την αθλιότητα και την εκμετάλλευση.

Αλληλεγγύη σε όσους αντιστέκονται στις δικαστικές αρχές, αλληλεγγύη στον Eric, τη Marie και τους μακροχρόνια φυλακισμένους αναρχικούς.

Πηγή

Σαμποτάζ από ALF   σε φορτηγά σφαγείου κοτόπουλων

15 Ιουνίου 2013 – Welland, Ontario, Καναδάς – Ένας μοναχικός ακτιβιστής του ALF προέβη σε σαμποτάζ φορτηγών που χρησιμοποιούνται για να μεταφέρονται σε σφαγείο, στο φως της ημέρας. Το σχέδιο ήταν να σκιστούν τα λάστιχα όλων των φορτηγών και να διαφύγει μέσα από τη δασώδη περιοχή πίσω από το σφαγείο, που ονομάζεται Cami International Poultry. Τα λάστιχα των φορτηγών βρίσκονται υπό υψηλή πίεση και μπορεί να εκραγούν αν σκιστούν, έτσι χρησιμοποιήθηκε πρώτα ένα κατσαβίδι ώστε να πιεστούν οι βαλβίδες στα λάστιχα και να μειωθεί η πίεση, πριν τρυπηθούν τα πλαϊνά των ελαστικών. Στη διάρκεια της αποσυμπίεσης ένας υπάλληλος μπήκε στο χώρο στάθμευσης. Ευτυχώς, το όχημα του ακτιβιστή ήταν παρκαρισμένο μακριά από το σφαγείο ενώ ο ίδιος κατάφερε να κρυφτεί κάτω από ένα φορτηγό. Η αποσυμπίεση του αέρα στα ελαστικά κάνει αρκετό θόρυβο κι έτσι ο ακτιβιστής χρειάστηκε να σταματήσει για να μη γίνει αντιληπτός από τον υπάλληλο. Τα λάστιχα που αποσυμπιέστηκαν τρυπήθηκαν με έναν παγοκόφτη και οι πινακίδες των υπόλοιπων φορτηγών βάφτηκαν με κόκκινη μπογιά ώστε να μην είναι δυνατή η οδήγησή τους. Επίσης γράφτηκε με σπρέι ‘Μέτωπο Απελευθέρωσης των Ζώων’ στα κλουβιά ενός από τα φορτηγά. Η μεταφορά με φορτηγά αφήνει τις κότες εκτεθειμένες στις καιρικές συνθήκες, ενώ αφήνονται χωρίς τροφή ή νερό, ως μια τελευταία πράξη βασανισμού πριν τις μαχαιρώσουν στο λαιμό και τις βυθίσουν σε καυτό νερό. Αυτή η δράση ελπίζεται ότι θα πλήξει την παραγωγικότητα του σφαγείου και θα τους κοστίσει χρήματα επειδή θανατώνουν αθώα ζώα. – ALF.

Πηγή

Δράση ενάντια σε κατάστημα κυνηγετικών ειδών

Επιτεθήκαμε στην Archers Afield δύο φορές μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ανήκουν στη βιομηχανία που πουλά προϊόντα τα οποία είναι κατασκευασμένα για να ακρωτηριάζουν και να σκοτώνουν άγριους μη-ανθρώπους, και παρέχουν εκπαιδευτικά μαθήματα ακριβούς σκόπευσης για αθλητικό και «ψυχαγωγικό» κυνήγι. Σκοπεύουμε να τους οδηγήσουμε σε χρεοκοπία.

Στην πρώτη μας επίσκεψη τρυπήθηκαν αρκετά λάστιχα σε δύο φορτηγά που χρησιμοποιούνται ως κινητά καταστήματα σκοποβολής, καταστρέψαμε τρία παράθυρα με κρέμα για χάραξη γυαλιού και γεμίσαμε τις κλειδαριές στις πόρτες τους με εποξική κόλλα.

Αυτή τη φορά γεμίσαμε τις κλειδαριές στα φορτηγά και στο κατάστημα με εποξική και χαράξαμε τις γυάλινες πόρτες και δύο παράθυρα.

Για τον Jerry Koch και όλους όσους δεν συνεργάζονται.

Ενάντια σε κάθε κυριαρχία και ιεραρχία

Πηγή

Γερμανία: Πυρπόληση ενός βαν της Deutsche Telekom και καταστροφή ενός οχήματος της Siemens (Βρέμη)

Τη νύχτα της 29ης προς 30 Μάη 2013 βάλαμε φωτιά στο πάρκινγκ της Telekom που βρίσκεται επί της οδού Μέρυ Σόμερβιλ (κοντά στο πανεπιστήμιο), ώστε να τυλίξουμε ένα εταιρικό της όχημα στις φλόγες.

Η Deutsche Telekom είναι μονάχα μία από τις πολλές απάνθρωπες φίρμες. Απέκτησε μεγάλα μερίδια του ελληνικού ΟΤΕ ήδη πριν από χρόνια, και κατόπιν έδιωξε 2.000 υπαλλήλους σε μία περίοδο όπου η Telekom έβγαζε τεράστια κέρδη. Ανέλαβε επίσης επάξια το ρόλο της αρχής ασφαλείας, αφού προηγηθήκανε αρκετές απόπειρες φίμωσης του Athens Indymedia εκ μέρους του ΟΤΕ. Τον Απρίλη του 2103 η σύνδεση του ίδιου εγχειρήματος με το διακομιστή του κόπηκε υπό απειλές και εκβιασμούς. Το Athens Indymedia αποτελεί σημαντική πλατφόρμα ενημέρωσης, ιδίως για τις κοινωνικές εξεγέρσεις.

Η Telekom κατέχει επίσης τη δική της θέση στην πολιτικο-στρατιωτική συνεργασία. Η 100% θυγατρική της εταιρεία T-System διαδραματίζει καίριο ρόλο στην πολεμική μηχανή, κι εδώ και δεκαετίες είναι συναρμόδια στο βιομηχανικό κλάδο της αμυντικής τεχνολογίας. Έτσι, η T-System παρέχει τεχνική πληροφοριών και επικοινωνίας για τη χρήση όπλων, και συντηρεί τα τηλεφωνικά δίκτυα των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων (Bundeswehr), καθώς και τις στρατιωτικές δορυφορικές επικοινωνίες και τα καλώδια οπτικών ινών σε πολεμικά πλοία.

Την ίδια στιγμή στην περιοχή Βάλλε, στη γωνία της Μπραμπανστράσσε με την Οστερλινγκερστράσσε, χτυπήσαμε ένα όχημα που ανήκει στην εταιρεία Siemens και το αχρηστεύσαμε εντελώς με μπογιές.

Η Siemens είναι άλλος ένας παίκτης στη βιομηχανία εξοπλισμών. Για παράδειγμα, σύναψε σύμβαση με τις Ένοπλες Δυνάμεις και την IBM, προκειμένου να υλοποιηθεί το πρόγραμμα Ηρακλής (HERKULES-Projekt). Μια πτυχή αυτού του έργου είναι η υποστήριξη του γερμανικού στρατού με τεχνολογία πληροφοριών εφαρμοσμένη στους τομείς της διοίκησης και υλικοτεχνικής υποδομής.

Επιχειρήσεις σαν την Deutsche Telekom ή τη Siemens απομυζούν κέρδος με τον πόλεμο, τη δυστυχία, τον εκβιασμό και την καταστολή. Αυτό ούτε θέλουμε ούτε και πρόκειται να το χωνέψουμε τόσο απλά.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/-ες προς όλες τις ενέργειες κατά της Telekom.

Χαιρετίζουμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες στην Αθήνα.

Τσακίστε τους εμπόρους των πολεμικών εξοπλισμών και τους κερδοσκόπους του πολέμου στη Βρέμη και παντού!

Ο πόλεμος αρχινά εδώ. Ας τον αποτελειώσουμε εδώ!

αυτόνομες ομάδες

Πηγή

Ανάληψη ευθύνης για την ανατίναξη του αυτοκινήτου σωφρονιστικού υπαλλήλου (Άργος)

      Η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) – Διεθνής Συνωμοσία για την Εκδίκηση αναλαμβάνει την ευθύνη για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού και την ανατίναξη του αυτοκινήτου του γνωστού ανθρωποφύλακα Αργύρη Γκέλμπουρα που υπηρετεί στις φυλακές Ναυπλίου. Η επίθεση αυτή αποτελεί μέρος του \”Σχεδίου Φοίνικας\” που ξεκίνησε με την ανατίναξη του αυτοκινήτου της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού από την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.

      Η επιλογή να χτυπήσουμε το συγκεκριμένο ανθρωποφύλακα δεν έγινε τυχαία. Ο Αργύρης Γκέλμπουρας (γνωστός και με το ψευδώνυμο Rex) είναι εδώ και χρόνια ένα πιστό μαντρόσκυλο της εξουσίας. Είναι ένας απ\’ τους υπεύθυνους για τους δεκάδες ξυλοδαρμούς κρατουμένων στις φυλακές και παράλληλα διατηρεί άριστες φιλικές σχέσεις με τους μπάτσους της ασφάλειας Ναυπλίου. Συχνά χρησιμοποιεί κρατούμενους – τσιράκια του με σκοπό να φοβίσουν ή να χτυπήσουν άλλους φυλακισμένους που διεκδικούν τα αυτονόητα \”δικαιώματά\” τους ή απλά δεν ανήκουν στο δικό του κύκλωμα επιρροής μέσα στις φυλακές. Ο Αργύρης Γκέλμπουρας είναι ένας ψευτοτραμπούκος με στολή. Αν κάποιοι ανθρωποφύλακες επιμείνουν να έχουν παρόμοιες συμπεριφορές και να βγάζουν τα κόμπλεξ και τα απωθημένα τους πάνω στους κρατούμενους θα τους επισκεφθούμε με χειρότερες διαθέσεις. Τίποτα δε θα μείνει αναπάντητο. Οι εχθροί της ελευθερίας έχουν ονοματεπώνυμο και διεύθυνση…

      Παράλληλα με αυτό το χτύπημα, θέλαμε να σπάσουμε το πέπλο σιωπής που καλύπτει τους βασανισμούς και τις άθλιες συνθήκες ζωής των κρατουμένων στις φυλακές Ναυπλίου (και όχι μόνο). Οι φυλακές Ναυπλίου είναι ένας τσιμεντένιος τάφος που έχουν \”θαφτεί\” περίπου 600 κρατούμενοι (την ίδια στιγμή που οι \”προδιαγραφές\” του κτιρίου είναι για 300). Στα κελιά που είναι χωρητικότητας 2 – 3 ατόμων μένουν 6 – 7 κρατούμενοι που οι μισοί από αυτούς κοιμούνται στο πάτωμα.

      Πριν από λίγους μήνες στις 04/03 ένας νεαρός κρατούμενος στο Ναύπλιο αφέθηκε να πεθάνει εξαιτίας της δολοφονικής αδιαφορίας κάποιων σωφρονιστικών υπαλλήλων. Ο συγκεκριμένος κρατούμενος έπασχε από φυματίωση και διαμαρτυρόταν επί μέρες ότι πονάει και δεν αισθάνεται καλά. Η απάντηση της υπηρεσίας και του γιατρού της φυλακής ήταν η ίδια που αντηχεί κοροιδευτικά σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας. \”Πάρε ντεπόν (αν έχει η υπηρεσία) και κάνε υπομονή\”. Το \”ντεπόν\” στις φυλακές θεραπεύει τα πάντα… Μέχρι και τη φυματίωση. Την ίδια μέρα ο 26χρονος κρατούμενος πέθανε από ανακοπή καρδιάς όταν μεταφέρθηκε καθυστερημένα στο νοσοκομείο. Την Τρίτη 05/03 οι κρατούμενοι στις πτέρυγες Α\’ και Γ\’ εξεγέρθηκαν για το θάνατο του νεαρού και δεν μπήκαν στα κελιά τους. Η απάντηση των υπευθύνων του υπουργείου Δικαιοσύνης και της φυλακής Ναυπλίου ήταν τόσο απλή όσο και τα \”ντεπόν\” μόνο που τώρα ονομαζόταν \”ΜΑΤ\”. Έτσι δύο διμοιρίες απ\’ τα κοπρόσκυλα των ΜΑΤ εισέβαλαν  στη φυλακή και οι κρατούμενοι επέστρεψαν στα κελιά τους. Η τάξη και η ασφάλεια θριάμβευσε στις φυλακές Ναυπλίου. Στη συνέχεια και για διάστημα περίπου 1,5 μήνα οι ανθρωποφύλακες του καγκελόφραχτου τσιμεντένιου μπουρδέλου του Ναυπλίου ξυλοκοπούσαν επανειλλημένα κρατούμενους για να πάρουν εκδίκηση για την εξέγερση και να ξαναθυμήσουν σε αυτούς που το αμφισβήτησαν έστω και για λίγο, ποιός είναι το αφεντικό. Η κοινωνία μπορεί να συνεχίσει ήσυχη τον αιώνιο ύπνο τη. Άλλωστε όλη η ασχήμια της βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα στις φυλακές της δημοκρατίας, εκεί που η εκδίκηση ονομάζεται δικαιοσύνη και η τιμωρία σωφρονισμός.

      Στις φυλακές οι περισσότεροι κρατούμενοι γίνονται πειραματόζωα στις σαδιστικές ορέξεις του κάθε αρχιφύλακα ή του κάθε υπαλλήλου. Δεν είναι μόνο ο υπερπληθυσμός, η άθλια διατροφή, η έλλειψη ιατρικού προσωπικού, αλλά και οι καθημερινές τιμωρίες της υπηρεσίας που γυρίζουν σαν τσεκούρι πάνω απ\’ το κεφάλι των κρατουμένων. Γιατί ο κρατούμενος μέσα στη φυλακή δεν έχει να ξεπληρώσει μόνο την ποινή που του επέβαλαν τα σκιάχτρα της δικαιοσύνης, αλλά συχνά βγάζει διπλή φυλακή εξαιτίας των πειθαρχικών που του επιβάλλουν οι αυτόκλητοι μικροί τύραννοι που φοράνε στολή ή γραβάτα και ονομάζονται δεσμοφύλακες, αρχιφύλακες, διευθυντές και εισαγγελείς φυλακών.

      Πειθαρχικά, απομονώσεις, ξυλοδαρμοί, εξευτελιστικές έρευνες, αιφνιδιαστικές μεταγωγές – απαγωγές αποτελούν κομμάτι της αιχμάλωτης καθημερινότητας των κρατουμένων. Όμως η εξουσία των μικρών τυράννων δε σταματάει μόνο εκεί. Δηλητηριάζει ακόμα και τις πιο μικρές καθημερινές στιγμές των αιχμαλώτων. Σε κάθε φυλακή ανάλογα με το σαδισμό του κάθε αρχιφύλακα ή διευθυντή οι απαγορεύσεις είναι στην ημερήσια διάταξη. Η κάθε απαγόρευση συνοδεύεται πάντα με την ίδια απάντηση: \”Αδύνατον για λόγους ασφαλείας\”. Ανεμιστήρες για το καλοκαίρι, σόμπες για το χειμώνα, μαγειρικά μάτια και σκεύη, βάρη για τη γυμναστική, στρώματα για ύπνο… \”Αδύνατον για λόγους ασφαλείας\”.

      Οι αρνήσεις και ο παραλογισμός συνεχίζονται ακόμα και για τις αγορές των κρατουμένων από το μπακάλη. Σε άλλες φυλακές επιτρέπεται να παραγγείλεις κάποια τρόφιμα ενώ σε κάποιες άλλες τα ίδια τρόφιμα απαγορεύονται. Βέβαια δεν είναι λίγες φορές που ο παραλογισμός συναντάει το δέλεαρ των οικονομικών συμφερόντων. Οι οικονομικές συμφωνίες και οι προμήθειες κάτω από το τραπέζι ανάμεσα στους προμηθευτές και τους διευθυντές ή τους αρχιφύλακες είναι γνωστές στον κόσμο των φυλακών. Όλα είναι γνωστά και στα ανάκτορα του υπουργείου Δικαιοσύνης του ευαίσθητου αριστερού κλόουν Α. Ρουπακιώτη. \’Αλλωστε δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ο υφιστάμενός του γ. γραμματέας Κανελλόπουλος τσέπωσε αρκετά εκατομμύρια ευρώ απ\’ τον Β. Μηλιώνη και την υπόλοιπη κλίκα της ENERGIA που έφαγαν 560 εκατομμύρια ευρώ απ\’ την κοινωνία των εθελόδουλων, λάδωσαν εισαγγελείς και δικαστικούς κύκλους ώστε να αποφυλακιστούν, την ίδια στιγμή που χιλιάδες φτωχοδιάβολοι στοιβάζονται στις φυλακές. Κανείς φυσικά δε μιλάει και όλοι σκύβουν για άλλη μια φορά το κεφάλι. Όμως κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας. Για αυτό και εμείς διαλέγουμε το δρόμο του μοναχικού λύκου. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις για ειρηνικές αλλαγές και δίκαιες ύσεις απ\’ την εξουσία. Ακόμα κι αν η δημοκρατία κατασκεύαζε μια \”χρυσή\” φυλακή με ίσα δικαιώματα για τους κρατούμενους, με ζεστό νερό, με καθαρά στρώματα και μεγαλύτερα προαύλια, θα παρέμενε για πάντα φυλακή, ένας τόπος αιχμαλωσίας. Δεν ψάχνουμε λοιπόν για καλύτερες λύσεις, αλλά για όλου εκείνους τους τρόπους που μπορούμε να γκρεμίσουμε τις φυλακές, με δυναμίτη, με ΤΝΤ, με όπλα, με μπουλντόζες…

      Παράλληλα οι περισσότεροι κρατούμενοι πρέπει να γκρεμίσουν τη φυλακή που έχουν μέσα στο κεφάλι τους. Την ηθική της φυλακής, τη νοοτροπία της έγκλειστης ύαινας που κατασπαράσσει τον αδύνατο, τους ψευτοεθνικισμούς κάθε είδους, την ταπεινωτική εξάρτηση απ\’ τα ναρκωτικά, την εξουσία των αρχηγών και τη δουλικότητα των υποτελών… Μόνο έτσι θα καταρρεύσουν τα τείχη και θα λυγίσουν τα σίδερα.

      Απ\’ την άλλη πλευρά των τειχών, εμείς οι \”ελεύθεροι πολιορκημένοι\” διαλέγουμε για τον εαυτό μας την επιλογή των όπλων και του δυναμίτη ενάντια στους δεσμοφύλακες της ζωής μας, στα αφεντικά και στους διευθυντές τους, στους παπάδες και στους πιστούς τους, στους μπάτσους και στους χρυσαυγίτες τους, στους δημοσιογράφους και στους τηλεθεατές τους, στους πολιτικούς και στους ψηφοφόρους τους.

      Το νέο αναρχικό αντάρτικο πόλης δεν είναι ένα μέσο του αγώνα, είναι η ίδια μας η ύπαρξη. Όλα τα υπόλοιπα που δεν προωθούν τη διαρκή αναρχική εξέγερση είναι ιδεολογικοποιημένες δειλίες.

      Η FAI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) σε συνεργασία με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς επιδιώκει να δημιουργήσει ένα διάχυτο δίκτυο πυρήνων άμεσης δράσης στον ελλαδικό χώρο που θα χτυπάει εκεί που δεν περιμένει ο εχθρός. Μικροί αυτόνομοι ευέλικτοι ένοπλοι πυρήνες παρακολουθούν, συλλέγουν πληροφορίες, άλλοτε συνεργάζονται άλλοτε όχι και διαλέγουν τη στιγμή της αιφνιδιαστικής επίθεσης. Μόνο μέσα στην επίθεση υπάρχει ζωή. Είμαστε αναρχικοί της πράξης, χαοτικοί, μηδενιστές, εγωιστές, άθεοι, είμαστε οι φορείς των μαύρων σημαιών του αναρχομηδενισμού. Για τη διάχυση της FAI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) και του IRF (Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο).

Τώρα και πάντα

Εξέγερση, Επίθεση, Εκδίκηση

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και ΔΥΝΑΜΗ στους αμετανόητους παράνομους και στους αντάρτες της Σ.Π.Φ.

 Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) – Διεθνής Συνωμοσία Εκδίκησης

Πηγή

Εμπρηστικό μπαράζ (Αθήνα)

Ο αναρχικος Κ.Σακκας βρισκεται σε απεργια πεινας απο τις 4/6 διεκδικωντας την αμεση απελευθερωση του, αφου μεσω δικαστηκου πραξικοπηματος βρισκεται προφυλακισμενος πανω απο 30 μηνες,ενω ηδη εχει εκτισει τις 2 υποδικιες των προφυλακισεων του.
Στεκομαστε διπλα στο συντροφο μας,περνωντας στην επιθεση οπως αρμοζει στην συνθηκη αυτη.
Ετσι το 4ημερο 15 με 18 Ιουνη πυρπολησαμε τα εξης:

-την Τ.Ο της Ν.Δ στο Κερατσινι
-2 ATM στο Π.φαληρο
-1 ΑΤΜ στην Ανω Κυψελη
-προσωπικη μηχανη μπατσου στου Ζωγραφου
-προσωπικο οχημα μπατσου στην Ανω Γλυφαδα
-προσωπικη μηχανη μπατσου στα Ανω Πετραλωνα

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Κ.ΣΑΚΚΑ

ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…….

Πηγή

Εμπρησμός τεσσάρων ATM (Αθήνα)

Εδώ και 30 μήνες ο αναρχικός Κώστας Σακκάς παραμένει προφυλακισμένος,
ο σύντροφος από τις 4/6 βρίσκεται σε απεργία πεινάς παλεύοντας για το αυτονόητο, την άμεση αποφυλάκιση του.Ως μια ελάχιστη πράξη αλληλεγγύης, το βράδυ της πέμπτης 13/6 παραδώσαμε στις φλόγες 4 ΑΤΜ στην πλατεία Κάνιγγος.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΥΝΤΡΟΦΕ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

Πηγή

Μεξικό: Επιθέσεις κόντρα στην επιστήμη και στην αστυνομία  (Τολούκα)

Δύο δράσεις.
Μπόμπα στην επιστήμη και φόκο στην μπατσαρία… Δεν πρόκειται όμως να αρκεστούμε μονάχα στο σαμποτάζ με το μπαρούτι και τη βενζίνα. Γι’ αυτό, μην ξαφνιαστείτε αν χτυπήσουμε με τερρορισμό τούς επιστήμονες, τους μπάτσους και τους βολεμένους. Δεν ειδωλοποιούμε καμιά ένοπλη ενέργεια, αλλά ως πυρήνας πολέμου οικειοποιούμαστε ατομικά ο καθένας μας και δικαιώνουμε με την πλέον εγωιστική πολιτική συγγένεια τη δράση διαφορετικών ομάδων σε αυτά τα μέρη, που κορυφώνουν τις ενέργειές τους και τις φέρνουν στ’ άκρα, γκρεμίζοντας φόβους, παραδείγματα, ιδεολογίες, και κώδικες ηθικής ή αξιών.

Εξτρεμισμός; Τρομοκρατία;
Να φάμε μερικούς μπάτσους…
Όπως το έκανε ο Εξεγερτικός Πυρήνας Μαριάνο Σάντσεθ Ανιόν (CI-MSA), φράξια της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας Μεξικού (FAI-M).
Να φάμε μερικούς επιστήμονες…
Όπως το έκαναν οι Ατομικότητες που Τείνουν προς την Αγριότητα (ITS).

Στην αποφασιστικότητα κάθε ατομικότητας που επιχειρεί άμεσα ενάντια στην ανθρωπότητα και στον πολιτισμό της βλέπουμε τη δύναμη που ξαναζωντανεύει τα άγριά μας ένστικτα, μαθαίνουμε απ’ αυτές τις συντεχνίες κι ακονίζουμε τις ιδέες μας για μελλοντικές δράσεις.

Στο μεταξύ, αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση ενός ακόμη εκρηκτικού μηχανισμού που πυροδοτήθηκε στις εγκαταστάσεις του Μεξικανικού Συμβουλίου Επιστήμης και Τεχνολογίας (COMECYT) στις 10 Ιούνη 2013, στην πόλη Τολούκα του Μεξικού. Την πέσαμε για άλλη μία φορά σε αυτό το όργανο του κράτους, που συνδέεται άμεσα με τους μηχανισμούς του τεχνο-συστήματος, και το χτυπήσαμε με σφοδρότητα γιατί γνωρίζουμε ότι εκτελεί λειτουργίες ζωτικής σημασίας για την ανθρωποκεντρική πρόοδο. Γιατί γνωρίζουμε την εμπλοκή του στην επέκταση της αστικής κηλίδας, σε συνέργεια με τη βιομηχανία εξόρυξης που ισοπεδώνει τα βουνά της περιοχής του Άλτο Λέρμα. Γιατί γνωρίζουμε τη συνεργασία του με τους επιστήμονες του Διεθνούς Κέντρου Βελτίωσης Καλαμποκιού και Σιταριού (CIMMYT), με τους οποίους επιδίδονται στις διάφορες ανωμαλίες τους στα πεδία πειραμάτων της περιοχής αυτής. Γιατί γνωρίζουμε ότι φέρει άμεση ευθύνη για κάθε τεχνικοποίηση αυτής της (μη)ζωής. Επιτεθήκαμε στις εγκαταστάσεις του σε υπεράσπιση της Άγριας Φύσης.

Όποιος πέφτει στη μάχη εξεγειρόμενος ενάντια σε όλους και όλα, κυριαρχεί ακόμα και πεσών. (…) Μα ο πιο γνήσιος ακολουθητής του πεσόντα είναι αυτός που, ενόσω πέφτει στη μάχη, ξέρει να εξεγείρεται ακόμα και ενάντια στην «εξέγερση» των ήδη πεσόντων ηρώων.
—Ρέντσο Νοβατόρε

Αναλαμβάνουμε επίσης την ευθύνη για τον εμπρησμό (μέσω ενός αυτοσχέδιου μηχανισμού, ακριβώς όπως μας «συνέστησαν» κάποια συντρόφια από τη Νότια Αμερική) που αποτέφρωσε τη μηχανή και την καμπίνα ενός βαν ιδιοκτησίας της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας στις 23 Μάη 2013, πάλι στην πόλη της Τολούκα. Αποφασίσαμε να επιτεθούμε εκείνες τις μέρες σε τούτο το σύμβολο εξουσίας, όπως αποφασίσαμε να αναλάβουμε και την ευθύνη αυτής της ενέργειας για τον ίδιο λόγο: Μαουρίσιο Μοράλες.

Όπως ακριβώς δεν ειδωλοποιούμε τις ένοπλες δράσεις, παρομοίως δε θέλουμε να φετιχοποιήσουμε ούτε να μετατρέψουμε κανέναν και τίποτα σε μάρτυρα. Είναι μονάχα που δεν μπορεί κανείς να μείνει ασυγκίνητος διαβάζοντας τα παραμύθια και τα ποιήματα αυτού του μαχητή… Ακούγοντας το πολεμικό τραγούδι του πάνκη Μαουρί. Ο Μαουρίσιο Μοράλες δεν είναι μονάχα ένα όνομα, όπως δεν είναι μονάχα ένα όνομα ο Αμπέλε Ριτσιέρι Φερράρι [δηλ. ο Ρέντσο Νοβατόρε]. Κάθε αδάμαστος που προκάλεσε άγριους εμπρησμούς, οπλισμένος τόσο όμορφα με βούληση και φαντασία, τροφοδοτεί και συντηρεί την καθημερινή σύγκρουση και τη διαρκή εικονοκλαστική εξέγερση.

Αυτή η φωτιά, που φούντωσε τέσσερα χρόνια και κάτι μετά απ’ το χορό του Μαουρί με το θάνατο, είναι μονάχα μια εμπρηστική χειρονομία αντάρτικης μνήμης για όσους επέλεξαν να κάνουν πράξεις τα λόγια και τις σκέψεις τους.

Αντιπολιτισμική Φράξια
Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία
(FA/FLT/FAI)

Πηγή

Ισπανία: Επίθεση σε υποκαταστήματα της τράπεζας CatalunyaCaixa (Βαρκελώνη)

Αν αυτοί χαμπαριάζουνε μόνο από κέρδη, ας τους μιλήσουμε για απώλειες.

Την προηγούμενη Τετάρτη, 5 Ιούνη, τέσσερα υποκαταστήματα της τράπεζας CatalunyaCaixa δέχτηκαν επίθεση με σφυριά. Σε αυτά που βρίσκονται στις οδούς Προβιντένσια και Πι ι Μαργκάλ σπάστηκαν τα ΑΤΜ, ενώ σε αυτά που βρίσκονται επί των οδών Εσκοριάλ και Σαρδένυα κατεβάσαμε τις τζαμαρίες.

Πόσα φράγκα είστε ακόμα διατεθειμένοι να χάσετε προτού αποσύρετε τηνκαταγγελία εναντίον της Απαλλοτριωμένης Τράπεζας; Συνεχίστε να μαζεύετε, γιατί εμείς δεν πρόκειται να κουραστούμε.

Πηγή

ΗΠΑ: Σαμποτάζ σε αστυνομικό τμήμα της Ολύμπια για την 11 Ιούνη

Είναι εύκολο και διασκεδαστικό πράγμα η επίθεση! Τις πρώτες πρωινές ώρες της 11ης Ιούνη 2013 φρακάραμε με κόλλα τις κλειδωνιές κι ένα αριθμητικό πληκτρολόγιο πάνω σε δύο πόρτες του αστυνομικού υποσταθμού στις δυτικές γειτονιές της Ολύμπια. Πραγματικά δεν ήταν καθόλου δύσκολο. Με γάντια, μάσκες και δυο σωληνάρια κόλλας στιγμής, ήμασταν σε θέση ν’ αχρηστεύσουμε παντελώς τις κλειδαριές. Μια μικρή ποσότητα κόλλας που τρυπώνει μες στην κλειδαρότρυπα φτάνει αλάργα, κι είναι γρήγορη κι αθόρυβη. Σας περισσεύει καμιά ωρίτσα μες στη σκοτεινιά της νύχτας; Ε τότε, μπορείτε να το κάνετε κι εσείς αυτό, κι αρκετά εύκολα μάλιστα.

Η 11η Ιούνη είναι η διεθνής μέρα αλληλεγγύης στον Έρικ ΜακΝτέιβιντ, στη Μαρί Μέισον και σε άλλους φυλακισμένους αναρχικούς με μακροχρόνιες ποινές. Ο Έρικ ΜακΝτέιβιντ έχει ήδη εκτίσει 7 χρόνια από μια 20ετή ποινή για το έγκλημα σκέψης της «συνωμοσίας», αφότου παγιδεύτηκε από μία πληρωμένη πληροφοριοδότρια της κυβέρνησης που ’ναι γνωστή μονάχα ως «Άννα». Η Μαρί Μέισον έχει καθίσει μέσα 5 χρόνια, έχοντας λάβει 22ετή ποινή επειδή συμμετείχε σε δράσεις που προκάλεσαν φθορές σε γραφείο που συνδέεται με έρευνες για γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, καθώς και καταστροφή μιας παρτίδας μηχανημάτων υλοτομίας.

Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί τρόποι για να στηρίξει κανείς φυλακισμένα συντρόφια. Εμείς απόψε επιλέξαμε να επιτεθούμε σ’ ένα σύμβολο του κρατικού ελέγχου προκειμένου να στείλουμε ένα μικρό χαιρετισμό αλληλεγγύης και συνενοχής στη Μαρί και στον Έρικ. Η αστυνομία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου συστήματος που άρπαξε τη Μαρί και τον Έρικ μακριά απ’ τ’ αγαπημένα τους πρόσωπα και τους κρατάει σ’ ένα κλουβί. Η αστυνομία είναι τα σκυλιά που φυλάνε τον καπιταλισμό, ο οποίος εξαρτάται απ’ την αδιάκοπη επέκταση και την καταστροφή καθετί άγριου. Η αστυνομία μπορεί να κλειδώνει σε κλουβιά όσους κι όσες εξεγείρονται ενάντια στην άρχουσα τάξη ή απλά ονειρεύονται μια ζωή που ν’ αξίζει να βιωθεί, αλλά δεν μπορεί ποτέ να κλειδαμπαρώσει την οργή μας.

Ναι ρε, να τα κάνουμε όλα λίμπα!

αγάπη,
κάμποσα ανάρχια

Πηγή

ΗΠΑ: Σαμποτάζ σε φορτηγά εταιρίας θαλασσινών τροφίμων (Πόρτλαντ)

Σαμποτάραμε αρκετά φορτηγά της εταιρίας Ocean Beauty Seafood στη διεύθυνση 2450 NW 28th Avenue, στο Πόρτλαντ. Ανώνυμοι ακτιβιστές χρησιμοποίησαν μαχαίρια για να τρυπήσουν τα λάστιχα και έχυσαν αρκετές ούγιες vegan ζάχαρης στα ντεπόζιτα. Αυτά τα φορτηγά μεταφέρουν καθημερινά πτώματα, ελεύθερων κάποτε, πλασμάτων. Δεν υπάρχει τίποτα βιώσιμο ή που να τη δικαιολογεί, στην εκμετάλλευση της υδρόβιας ζωής. Κάποιοι ίσως να κριτικάρουν αυτή τη δράση ως λαθεμένη στρατηγική σχετικά με το μεγαλύτερο στόχο ενός ζωντανού πλανήτη. Αλλά η άμεση δράση είναι μια αναγκαιότητα και πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου. Η κακοποίηση των ζώων και η οικοκτονία δεν είναι ευπρόσδεκτες στη βορειοδυτική ακτή του Ειρηνικού.

Με αγάπη και οργή,

Κάποιοι ανώνυμοι σαμποτέρ

Πηγή

Γερμανία: Επίθεση σε εργαστήριο πειραμάτων (Βερολίνο)

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης, 22 Μαΐου πετάχτηκαν κόκκινες μπογιές στο Ινστιτούτο Robert Koch, στο Βερολίνο. Αυτές οι εγκαταστάσεις έχουν εργαστήριο πειραμάτων και είναι κομμάτι της γερμανικής κυβέρνησης. Πετάξαμε πέντε βόμβες μπογιάς λίγο πάνω από την κύρια είσοδο και γράψαμε \”κάτω τα χέρια από τα ζώα\” στο πεζοδρόμιο.

Πολλές ευχαριστίες στις ομάδες υποστηρικτών του ALF, η δουλειά σας μας δίνει κουράγιο και ασφάλεια!

ALF

Πηγή

Γαλλία: Απελευθέρωση τεσσάρων περιστεριών και καταστροφή κλουβιών και κυνηγετικού πύργου

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που σου επιτεθήκαμε και δε θα είναι η τελευταία. Ξέρουμε ποιος είσαι και αν είσαι αυτός που στήνει τις παγίδες, ελπίζουμε να το διαβάσεις αυτό. Δε θα σταματήσουμε να καταστρέφουμε τα κλουβιά σου όσο αυτά υπάρχουν. Για όλους του ακτιβιστές των δικαιωμάτων των ζώων που δε γνωρίζουν για αυτά τα κλουβιά για κοράκια και περιστέρια, η ιδέα είναι απλή: χρησιμοποιούν λίγα πουλιά μαζί με φαγητό και νερό για δόλωμα. Αυτά τα κλουβιά υποτίθεται πως πρέπει να κατεβαίνουν κάθε μέρα και να αδειάζονται με διάφορους τρόπους… Αυτά τα κλουβιά πρέπει να καταστραφούν και μπορούν να βρεθούν σε πολλές αγροτικές περιοχές, εκτός οπτικού πεδίου, συχνά στα γύρω δάση ή σε καλά κρυφά σημεία.

Μέχρι να αδειάσουν όλα τα κλουβιά.

ALF

Πηγή

ΗΠΑ: Βανδαλισμός εταιρίας κρεάτων (Όρεγκον)

Την  άνοιξη του 2013, μπήκαμε παράνομα στην ιδιοκτησία της εταιρίας Pat\’s Quality Wholesale Meats στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Πολλά λάστιχα σκίστηκαν και καταστράφηκαν, αρκετά ντεπόζιτα γέμισαν με καυστικές ουσίες και κλειδαριές γεμίστηκαν με υγρό ατσάλι.

Πρόκειται για μια εταιρία που κερδίζει από την υποδούλωση, το βασανισμό και τη δολοφονία αισθανόμενων όντων. Δεν προσπαθούν καν να κρυφτούν πίσω από την αηδιαστική πράσινη καπιταλιστική πρόφαση της \”τοπικής επιχείρησης\” και του \”βιώσιμου\”. Η βιομηχανία κρέατος είναι μια οικολογική καταστροφή για την οποία δισεκατομμύρια ζώα υποφέρουν και πεθαίνουν.

Τα δάκρυα μας δεν είναι αρκετά. Αναλάβετε δράση.

Πηγή

Ελλάδα: Ανάληψη ευθύνης για τη βομβιστική επίθεση στο αυτοκίνητο της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού. (Αθήνα)

 Η ανάληψη σε PDF

Πηγή

Ισπανία: Επίθεση σε 5 τράπεζες σε ένδειξη αλληλεγγύης στους 5 κρατούμενους του Sabadell (Βαρκελώνη)

Είμαστε ενεργοί ως ομάδα εδώ και περίπου ένα έτος, χρόνος στη διάρκεια του οποίου έχουμε παρατηρήσει μια μικρή αύξηση στο είδος εκείνων των ενεργειών με τις οποίες ταυτιζόμαστε. Έχουμε πράξει και εμείς παρόμοια και έχουμε αποφασίσει να δημοσιοποιούμε τις ενέργειές μας μέσω αυτού του indymedia, για να ενθαρρύνουμε την επανάληψή τους.

Εκτός από εμάς, υπήρξε πρόσφατα μια προσπάθεια να μπουν αυτές οι ενέργειες στο πλαίσιο μιας \”καμπάνιας\” ή μιας παρεμφερούς συλλογής δράσεων. Μετά από αυτό, η απάντηση από τους περισσότερους αναρχικούς και μηδενιστικούς κύκλους της Καταλανίας ήταν η σιωπή (ή τουλάχιστον τίποτα δεν κυκλοφόρησε στο internet).

Εμείς κρατάμε τη στρατηγική και πολιτική μας γραμμή σταθερή: θεωρούμε τις ενέργειες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και τις άλλες ανώνυμες δράσεις σαν μικρά σινιάλα. Με την ευκαιρία στέλνουμε μια αλληλέγγυα αγκαλιά σε όλες εκείνες τις ατομικότητες που αποφάσισαν να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη, σχετικά με την άμεση, υλική δράση.

Σε άλλες προκηρύξεις μας, έχουμε κάνει καλέσματα ενοποίηση της στρατηγικής του σαμποτάζ  ή/και του αντάρτικου πόλης των ζωών και των λέξεων που ταυτοποιούνται με την αντικρατική, αντικαπιταλιστική, αντιεξουσιαστική και αντικυριαρχική σκέψη, το οποίο είναι κάτι που κάποιοι από εμάς ονομάζουν αναρχισμό και κάποιοι άλλοι αναρχικό μηδενισμό.

Σήμερα καλούμε σε συνοχή στη δράση σχετικά με τους 5 κρατούμενους του στεκιού Sabadell.

Αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε κάποια άμεση πληροφόρηση γι\’αυτούς·  μόνο λόγια οικείων και συγγενών τους. Αλλά φαίνεται πως ήδη αρκετοί έσπευσαν να τοποθετηθούν σχετικά με τους συλληφθέντες. Η έλλειψη αλληλεγγύης ή αντίδρασης από τη Βαρκελώνη είναι ανησυχητική.

Ο νους όλων είναι αλλού, ενώ εκείνοι βρίσκονται υπό καθεστώς απομόνωσης (FIES). Διαβάζοντας τα ΜΜΕ και τα έγγραφα των δικαστικών αρχών, βλέπουμε την ανάλυση να πηγαίνει στο αν ήταν έμποροι ναρκωτικών ή όχι, στο αν ρουφιάνεψαν ή όχι. Φαίνεται πως, μπαίνοντας στο ισπανικό ποινικό και σωφρονιστικό σύστημα η ιστορία του κρατούμενου ή του διωκόμενου αμφισβητείται σε πολιτική, ηθική, συναισθηματική και αισθητική βάση.

Εν τω μεταξύ, το κράτος φυλακίζει 5 άτομα, τα οποία όπως φαίνεται αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί. Αυτό δεν έχει να κάνει με την τυφλή υποστήριξη   κανενός (εκ τω αναρχικών). Αλλά ε το γεγονός ότι έχουν συλληφθεί για κάτι που μας επηρεάζει όλους. Φαίνεται πως, μερικές φορές η συνοχή εξαφανίζεται στη αναρχική εκκλησία ειδικά όταν η πραγματικότητα σπάει τα πλαίσια μέσα στα οποία είμαστε, σε αυτήν την περίπτωση η απάντηση του κράτους στον αναρχισμό.

Το κράτος όχι μόνο θα παρακολουθεί πως ζούμε, αυτό είναι σχεδόν άσχετο, αλλά θα προσπαθήσει να μας κυνηγήσει, χτυπώντας μας εκεί που δεν το περιμένουμε προσπαθώντας να δημιουργήσει παράνοια και οποτεδήποτε κάποιοι σύντροφοι είναι πιο εμφανείς, ελπίζοντας να μας παραλύσει.

Τελευταία, είναι όλο και πιο συνηθισμένο να δείχνουν τα ΜΜΕ τους αναρχικούς με το δάχτυλο, συνδέοντας τους με τρομοκρατικές ομάδες και άτομα που στοχεύουν να προκαλέσουν \”ταραχές\”  εντός των ειρηνικών κινημάτων διαμαρτυρίας όπως Πλατφόρμα των ατόμων που πλήττονται από τη Mortgages, τους \”Αγανακτισμένους\” της 15Μ κλπ. Η εξουσία βολιδοσκοπεί, φτιάχνει το πλαίσιο δράσης της και τον κάνει δημόσια δείχνοντας \”καλούς\” και \”κακούς\” διαδηλωτές. Αυτή δεν είναι μια καινούρια στρατηγική αλλά πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση και να απαντούμε συμβαδίζοντας με τις δηλώσεις μας. Το να αγνοούμε την κατάσταση δεν είναι απάντηση, ούτε η σιωπή.

Η απάντηση μας στις συλλήψεις είναι η αρχή, ο αγώνας μας είναι μια πράξη αλληλεγγύης· η συνέχιση των ενεργειών μας είναι μια πράξη αλληλεγγύης.

Αλληλεγγύη στους 5 φυλακισμένους!

Αντιμετωπίζοντας την επίθεση του κράτους σε ένα στέκι και στο αναρχικό κίνημα, καταστρέψαμε πέντε τράπεζες περιφερειακά του L\’Hospitalet.

Υγεία, αναρχία και επαναστατικός μηδενισμός!

Lobos Negros/Μαύροι Λύκοι

Μετάφραση Parabellum, Πηγή

Η.Π.Α: Βανδαλισμός καταστήματος που πουλάει γούνα αλεπούς (Πόρτλαντ, Όρεγκον)

Στις κλειδαριές του καταστήματος Metro Body Piercing στην λεωφόρο Hawthorne στο Πόρτλαντ, τοποθετήθηκε κόλλα τέσσερις φορές μέσα σε τρεις εβδομάδες. Χωρίς αμφιβολία, αυτό τους κόστισε εκατοντάδες δολάρια σε επισκευές.

Metro είναι δική σου επιλογή.  Αν συνεχίσεις να πουλάς ουρές αλεπούς, να περιμένεις περισσότερα και εντονότερα σαμποτάζ. Δε θα καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια ανεχόμενοι την εκμετάλλευση της άγριας ζωής.

Οι αλεπούδες στα εκτροφεία, τρελαίνονται από τις εκεί συνθήκες.  Βρίσκονται φυλακισμένες μέσα στην ίδια τους τη βρώμα.  Πηγαίνουν νευρικά πέρα-δώθε και ονειρεύονται την ελευθερία που απλά δε μπορούν να έχουν. Είμαστε οι φωνή τους.

Για εκείνους που δε μπορούν να μιλήσουν, Για την απελευθέρωση, Για την άγρια φύση,

Αντισπισιστές από το Όρεγκον

Μετάφραση Parabellum, Πηγή