Κατασταλτική επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη

Παρασκευή 04/10

Γράφτηκαν συνθήματα και πετάχτηκαν τρικάκια, στα πλαίσια παρέμβασης στους δρόμους της Κομοτηνής, από τα συντρόφια από το Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

Φωτογραφίες εδώ

Πέμπτη 05/09

Τα γράμματα των δύο συντρόφων από τη φυλακή:

Σπύρος Μάνδυλας

Ανδρέας Τσαβδαρίδης

Κυριακή 01/09

Ανάρτηση πανό για τους δύο συντρόφους στην περιοχή των Εξαρχείων.

Πέμπτη 29/08

Επίθεση αλληλεγγύης στους συντρόφους από τον πυρήνα \”Λευτεριά στο Μάνδυλα και τον Τσαβδαρίδη\”, της Ινδονησιακής φράξιας της Διεθνούς Συνωμοσίας Εκδίκησης-FAI/IRF.

Ινδονησία: Εμπρησμός σχολής της αστυνομίας (Balikpapan, Νότιο Kalimantan)

Κυριακή 25/08

Πανό στην Ηγουμενίτσα.

Πέμπτη 22/08

Πανό στην Πρέβεζα, για τους δύο συντρόφους.

Τετάρτη 21/08

Αφίσα που κολλήθηκε στην Κομοτηνή από το Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

Σάββατο 10/8

Παρέμβαση αλληλέγγυων έγινε με ανάρτηση πανό στον Βόλο για τους δυο προφυλακισμένους αναρχικούς συντρόφους.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τετάρτη 7/8

Διευκρίνιση στο κείμενο “Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ” που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιουλίου

Στις 25 Ιουλίου δημοσιεύτηκε το κείμενο “Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ”. Είναι απαραίτητο για εμάς να διευκρινίσουμε πως το εν λόγω κείμενο δεν εκφράζει συνολικά τη συνέλευση του αναρχικού στεκιού Ναδίρ, καθώς βγήκε σε μια περίοδο όπου απουσίαζαν πολλά άτομα από τη συνέλευσή μας.

Κάποια σημεία του κειμένου δεν ταυτίζονται με την πολιτική θεώρηση της κατάληψης και θεωρούμε προφανώς σκόπιμο να το αναφέρουμε.

Δεν μιλάμε για την εύστοχη και οπλισμένη κριτική στο “χώρο” αλλά για κάποια σημεία. Πιο συγκεκριμένα, δε θεωρούμε ότι είμαστε καμιά επαναστατική πρωτοπορία, δεν πιστεύουμε σε κανένα επαναστατικό υποκείμενο (πόσο μάλλον το προλεταριάτο) και δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως στρατιώτες στον “ταξικό πόλεμο” (αν υπάρχει ταξικός πόλεμος).

Τέλος, δεν προσμένουμε τις ώριμες και αντικειμενικές συνθήκες για τον ερχομό της επανάστασης, στο όνομα του καταπιεσμένου λαού, αλλά αντίθετα πράττουμε στο έδω και τώρα με λύσσα και συνείδηση για την διαρκή αναρχική εξέγερση.

Υ. Γ. Για όσους αναρχικούς διαλέξανε το στρατόπεδο του Αρνητικού, καμιά φορά τα λόγια μας διαφέρουν, όμως οι πράξεις μάς ενώνουν, καθώς μοιραζόμαστε κοινές εχθροπραξίες ενάντια στο υπάρχον. Αλληλεγγύη στους δύο προφυλακισμένους για το σχέδιο Φοίνικας. Αλληλεγγύη στις δομές του αναρχικού χώρου που δέχονται καταστολή και στέκονται αξιοπρεπώς απέναντι στους διώκτες τους.

Αναρχικό Στέκι Ναδίρ

6 Αυγούστου 2013

Πέμπτη 25/7

Ανακοίνωση από το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ

 «Ω, Λύκε, που γίνεσαι πάντα φταίχτης
-Είναι το τίμημα, γιε μου.»(Στέρλινγκ)

ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ «ΝΑΔΙΡ» ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΡΕΝΙΑΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΛΑΟΥΖΩΝ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΖΕΝΙΘ ΤΗΣ.

«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη», συμβούλευε ο Καισάριος Δαπόντες ήδη από το 1755 στους δύο πόλους της υπεράσπισης της κρατικής τάξης και ευδαιμονίας, τον άμεσο και τον έμμεσο, που εξίσου εχθρεύονται το ΝΑΔΙΡ και θέλουν να δουν την επαναστατική πρακτική θεωρία του να μετριάζει την ορμή της ή να σωπαίνει, αφήνοντάς τους χωρίς αντίπαλο σ’ αυτήν την πλατιά ιστορική πεδιάδα, « τη γεμάτη θαύματα και αίματα, που, όπως  συνεχίζει να αποδεικνύει η ύπαρξή μας, δεν άνθισαν επί ματαίω…»

Δυστυχώς, θα τους απογοητεύσουμε αμφότερους, για μια ακόμα φορά.

Το ΝΑΔΙΡ είναι εδώ, το ΝΑΔΙΡ είναι παντού.

Στην εφιαλτική τους πραγματικότητα και στην πραγματικότητα του εφιάλτη τους, που έχει το όνομα, τις ιδέες και τις πρακτικές μας. Στην Επανάσταση, δηλαδή.

Μετά, λοιπόν, απ’ τις αγέλες των ελευθεριακών κουραμπιέδων που λύσσαξαν να μας κλείσουν το στόμα και να μας κατεβάσουν με κάθε τρόπο στο επίπεδό τους, τη σκυτάλη πήρε πριν δέκα μέρες περίπου το άλλο σκυλολόϊ των έμμισθων κρατικών λειτουργών, που εφόρμησε ενάντια στο έμψυχο και άψυχο δυναμικό μας, στους ανθρώπους μας και στα κτήριά μας, καταστρέφοντας όλη την υλικοτεχνική μας υποδομή. Παρότι, γι’ αυτή την τελευταία συντονισμένη επιδρομή της Ασφάλειας, των Ε.Κ.Α.Μ. και της Αντιτρομοκρατικής όσον αφορά τους στόχους στους οποίους, υποτίθεται, ότι αποσκοπούσε, γελάνε ακόμα και τα τσιμέντα, προκαλώντας αμηχανία μέχρι και στους ίδιους τους «δημοσιογράφους» της Ασφάλειας, π.χ. Λαμπρόπουλος στο ΒΗΜΑ, καθώς καμιά κατηγορία δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε καν απ’ αυτό το κράτος – οπερέτα.

 Αυτές οι αίολες έως φαιδρές κατηγορίες με τις οποίες θέλησαν να δέσουν τους συντρόφους μας, αλλά, πίσω απ’ αυτό, να χτυπήσουν το ΝΑΔΙΡ και ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει, πολύ σύντομα θα καταρρεύσουν και οι ίδιοι τους θα αναγκαστούν να αποφυλακίσουν τους συλληφθέντες, υπό το βάρος της γελοιότητάς τους που γίνεται πια καταγέλαστη  και στους πάντες.

Ξεκάθαρα, λοιπόν, στόχος τους  σ’ όλο αυτό το κωμειδύλλιο ήταν το να παρουσιάσουν «αντιτρομοκρατικό έργο», κρατώντας ζωντανό αυτό το παραμυθάκι τους αποσυμπιεζόμενοι, έτσι,  απ’ τα αδιέξοδά τους, αλλά και να χτυπήσουν και να απονευρώσουν το ΝΑΔΙΡ, γι΄αυτό και όλες οι επιλεκτικές διαρροές τους πάντα εμάς στοχοποιούσαν. «Άντρο τρομοκρατών», «εργαστήριο βομβών», «διευθυντήριο της ανομίας», «γυμναστήριο χούλιγκανς», «κέντρο μηδενισμού και βίας»,  μέχρι κι ό,τι είμαστε το πολιτικό σκέλος της Σ.Π.Φ.  ακούσαμε και,  μάλιστα,  μέσα σ’ όλες αυτές τις πονεμένες φαντασιακές ιστορίες και κατηγορίες, που αμήχανα και πάλι επαναλαμβάνουν εναντίον μας, ανέσυραν και ξαναπιπιλίζουν τις εμμονές τους και για κάποιον «εμφύλιο», πιθανώς αναφερόμενοι στην επίθεση εναντίον μας μιας ελαφρολαϊκιάς, καθεστωτικής και ρεφορμιστικής «αντιεξουσίας» με την οποία αυτοί τα έχουν βρει μια χαρά και την οποία αποκρούσαμε με επιτυχία, κοιτώντας μόνο μπροστά.

Εμείς, απλά, κρυφογελάμε βλέποντας τον πανικό τους και ανεπηρέαστοι απ’ τη μοχθηρότητα και τις φαντασιώσεις τους, συνεχίζουμε να παραμένουμε  όρθιοι στις διαδρομές που επιλέξαμε, σηκώνοντας και πάλι λίγες μέρες μετά την κατεδάφιση (κυριολεκτικά) του στεκιού μας  τη μαύρη σημαία της λύσσας και της συνείδησης, στα υλικά χαλάσματα που άφησε πίσω της η απελπισμένη επίθεση του κράτους στο συγκεκριμένο στέκι μας. Είμαστε ξανά στο στέκι μας, ακόμα πιο δυνατοί και ακόμα πιο αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το «γίγνεσθαί» του και όχι, φυσικά, τα ντουβάρια του, ενάντια σε όλους αυτούς που κοιμούνται και ξυπνούν με μοναδικό τους όνειρο να σωπάσουμε, αφήνοντάς τους ήσυχους και χαμένους στις ψευδαισθήσεις τους.
Είμαστε εδώ, λοιπόν, και θα ‘μαστε για πάντα, μέσα από ομάδες συγγένειας, από συσπειρώσεις παλιών και νέων αγωνιστών, και αλληλοεπιδράσεις στη βάση του κινήματος – και του διαλεκτικού γίγνεσθαί του, αποφασισμένοι «να προσφέρουμε σ’ όποιον φοβάται την αλήθεια αρκετές που να τις φοβηθεί και, σ’ όποιον δεν τη φοβάται, έναν λόγο για ν’ αποδείξουμε πως η τρομοκρατία της αλήθειας είναι η μόνη που ωφελεί, τελικά, το προλεταριάτο.»

Ξαναλειτουργώντας τώρα το στέκι μας , θέτουμε  πρώτη προτεραιότητα να οργανώσουμε, εκδηλούμενοι και πάλι και όπως πάντα ενωτικά, μια πλατιά συμμαχία φίλων της Αλήθειας και της Επανάστασης και να  προγραμματίσουμε μια σειρά εκδηλώσεων και ομιλιών σχετικά με τη θεαματικότητα της «τρομοκρατίας» και πώς τη διαχειρίζεται το κράτος, για τους αγώνες μας και τη μαζική και ένοπλη βία του προλεταριάτου και των πρωτοποριών  του, για το πώς το «ιδιαίτερο φθείρεται μαχόμενο», για το πώς η υπόθεσή μας πρέπει να γίνει υπόθεση του συνόλου των προλεταριοποιημένων στρωμάτων και πώς δεν θα αφοπλιστούμε ως μια διαχωρισμένη εξουσία μέσα τους , για τη λογική του «θα πάψουμε να είμαστε λοχαγοί, όταν και ο τελευταίος προλετάριος γίνει στρατηγός». Για το πώς, δηλαδή, και τελικά θα διασφαλίσουμε αποτρεπτικά την επαναφομοίωση και χρησιμοποίηση, τελικά, εναντίον μας των αγώνων και των πρακτικών μας απ’ το κράτος και τις υπηρεσίες του, για το πώς θα ξεπεράσουμε ρόλους, άτυπες ιεραρχίες, συνωμοτικό μυστικισμό και κάθε είδους φετιχισμού της βίας, αλλά και πώς θα χρησιμοποιήσουμε πιο λειτουργικά κάθε μέσο και όλα στην υπηρεσία της υπόθεσης. Ακόμα, πρέπει να δούμε και να συζητήσουμε για το πώς θα βγάλουμε όλους τους συντρόφους μέσα απ’ τα κάτεργα του κράτους αποκωδικοποιώντας και τους λόγους, αλλά και τις αστοχίες που τους οδήγησαν εκεί και πώς θα κάνουμε σαφή πια τον διαχωρισμό του πολιτικού από τον ποινικό, αφού είδαμε ότι η προσπάθεια να μπολιάσουμε με επαναστατική συνείδηση τους ποινικούς και τους λούμπεν, μπόλιασε, τελικά, με λούμπεν και ποινικές λογικές και πρακτικές  πολλούς απ’ το στρατόπεδό μας…

Κι όλα αυτά παράλληλα με την αδυσώπητη αποφασιστικότητα που πρέπει να ΄χουμε για να οργανώσουμε καλύτερα και διαλεκτικά και πρακτικά  το ξεμασκάρεμα του «χώρου», που έχει καταντήσει πια στην πλειοψηφία του μια τρέντυ και άκαπνη μάζα απωλείας, ένα γραφικό συμπλήρωμα του κρατικά εγγυημένου θεαματικού τσίρκου, χωρίς θεωρητικές και πρακτικές στοχεύσεις στην ουσία του ταξικού πολέμου και της κοινωνικής απελευθέρωσης που εκτονώνεται ιδεολογικά, «αβρόχοις ποσί», «αγωνιζόμενο σκληρά» για το «μερικό», για  free camping, free xorto, free Εxarchia, για βασανισμένα κατοικίδια, για καταπατημένες χορτολιβαδικές εκτάσεις, για τα δικαιώματα των γκέι,  τον αντισεξισμό, την άκριτη μεταναστολαγνεία και φτάνοντας στο σημείο να έχει χωνέψει αμάσητη όλη αυτή την αφηρημένη antifa λογική και κουλτούρα,  λειτουργώντας, δυστυχώς πια, σαν το μακρύ χέρι της Δημοκρατίας, καθώς μοιάζει να θέλει να υπερασπιστεί το «συνταγματικό τόξο» και τους κατσαπλιάδες πολιτικούς, για να ξευτελιστούν, τελικά,οι σκυφτούληδες  αυτού του «χώρου» να δηλώνουν ανερυθρίαστα πώς  το όνειρό τους είναι, μέσα από τις εξετάσεις «νομιμότητας» και συμπληρωματικότητας στο πολιτικό σύστημα που δίνουν καθημερινά, να αποτελέσουν μια αναρχοκομμουνιστική συνιστώσα  του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.

Φυσικά, εμείς ποτέ δεν θα υπηρετήσουμε καμιά αριστερίστικη ατζέντα όπως επιτακτικά καλούν τα φερέφωνα του κυνοβουλευτκιού και εξωκοινοβουλευτικού Αναρχοαριστερισμού, γιατί απλά δεν ανήκουμε σε καμιά κλαψομούνικη αριστερά – δεκανίκι του συστήματος, ούτε καν σ’ αυτήν που αυτοπροσδιορίζεται σαν επιτιθέμενη, γιατί, πολύ απλά, εμείς ανήκουμε στο επελαύνον χάος και αγωνιζόμαστε για τη συνολική καταστροφή του υπάρχοντος και όχι για μικροβελτιώσεις στη διαχείριση του ερέβους. Ξέρουμε πολύ καλά πώς «όποιος κάνει μισές επαναστάσεις σκάβει τον λάκκο του», γι’ αυτό θα παραμείνουμε μια έκρηξη επαναστατικής απολυτότητας, ένα πυροτέχνημα οργής και ελπίδας  που η νύχτα δεν μπορεί να καταβάλλει. Μια επαναστατική πρωτοπορία, όπως εμείς κι όλοι όσοι εργάζονται το Αρνητικό, δεν είναι παρά η φωτοβολίδα πριν την τελική επίθεση, φωτίζοντας  με τον πιο απόλυτο τρόπο πώς «από ‘δω και πέρα, κάθε αληθινή επαναστατική δράση και κάθε σύγχρονο αντάρτικο, ό,τι όπλα ή, καλύτερα, όποιο συνδυασμό όπλων και αν επιλέγει να χρησιμοποιήσει, δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στους πυλώνες του Αξιολογικού, Ενεργητικού Μηδενισμού και της Κοινωνικής Οντολογίας.» (Η Ιστορία ως αποτέλεσμα και ως Χρόνος, Ι.Ρ, DBC, ανάλεκτα νο.7 )

Παράλληλα, όμως, είμαστε  έτοιμοι και τώρα και πάντα να κάνουμε την αυτοκριτική μας και για τα τελευταία γεγονότα και για όλη μας την πορεία και να την μετατρέψουμε σε πρακτική και επιθετική, αλλά και ενωτική, διάθεση, αφού η Αλήθεια δεν μπορεί να είναι σεχταριστική. Ξανακαλούμε όλους  τους φίλους της, όλους τους αληθινούς και έντιμους αγωνιστές να αποκρούσουν κάθε πολεμική ενάντιά μας και να συμπορευτούν με τις αλήθειες και τις πρακτικές της Επανάστασης όπως τις εκφράζουμε μέσα απ’ το ΝΑΔΙΡ κι απ’ τις άλλες ομογάλακτες πρωτοπορίες, σε μια πλατιά ενότητα στη βάση του προλεταριάτου. Γιατί, τελικά, όπου και να κοιτάξει κανείς στην πορεία μας, βλέπει την Επανάσταση, τίποτα δεν μπορεί να την κάνει άσχημη.

  Α.Σ. ΝΑΔΙΡ + Παλιοί και νέοι σύντροφοι

Υ.Γ. «Ακούστε! Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμαι εγώ ο κτίστης.
Ο διαλεχτός της άρνησης,  ο ακριβογιός της πίστης
Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.
Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι. »
Κ. Παλαμάς

Η ύπαρξη και η ανυπότακτη πρακτική θεωρία του ΝΑΔΙΡ, που τόσο ενοχλούν τα τελευταία χρόνια, όπως είπαμε, τη θεσμική και συστημική «αντιεξουσία» της σύγχυσης και της ιδεολογίας των light πορειών, των νυσταγμένων συνελεύσεων, των επαγγελματιών της αντιεξουσίας και της «αλληλεγγύης», των χαρούμενων πάρτυ, των διακοπών στην Ικαρία και του χόρτου, δεν φύτρωσαν απ’ το πουθενά. Αντιπροσωπεύουμε μια μακρά παράδοση λύσσας και συνείδησης , τριάντα τουλάχιστον χρόνων μέσα στο επαναστατικό κίνημα της χώρας μας, όπου αλύγιστοι σύντροφοι, πρωτοποριακές ομάδες, αλλά και μια πληθώρα άλλων κοινωνικών εγκληματιών και εργατών του Αρνητικού δεν σταμάτησαν να μουντζουρώνουν με τους καπνούς απ’ τις μάχες που έδιναν στη βάση, στην Ουσία, στο μέτωπο του απεριορίστου και του μέλλοντος, τη βιτρίνα αυτού του «χώρου» και πίσω απ’ αυτήν την ηττοπάθεια και τον ρεφορμισμό, τον εφησυχασμό και τις ιδεοληψίες των καθυστερημένων και αριβιστών που θέλαν’ να παρουσιαστούν σαν αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και επαναστατικό κίνημα, όπως τότε, όπως πάντα, έτσι και τώρα οι επιθέσεις τους, θεωρητικές και πρακτικές, έμμεσες και άμεσες,  θα’ ναι ασταμάτητες και ολοένα πιο στοχευμένες και περισσότερο κακότροπες εναντίον μας σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, αλλά θα τις υπομείνουμε κι αυτές αγόγγυστα, όπως κάναμε τόσα χρόνια, υπερασπιζόμενοι την «κακή μας φήμη» που αποκτήσαμε με αίμα στο δρόμο και στους αγώνες,  αφοσιούμενοι με όλες μας τις δυνάμεις να εκπληρώσουμε το Σκοπό, μη παρεκκλίνοντας ούτε ρούπι απ’ την καθαρότητα  της πρακτικής θεωρίας και την απολυτότητα των μέσων της.

Υ.Γ.2 «Για τις αληθινές πρωτοπορίες και τους αγκιτάτορές τους, ο βίος είναι βραχύς και το ευτυχέστερο θα ‘ναι να ολοκληρώσουν το αφυπνιστικό τους έργο και, κατόπιν, να αρχίσουν οι επιχειρήσεις σε μια ευρύτερη κλίμακα. Έχουμε χορτάσει από επίλεκτα τμήματα και από διάφορους «βετεράνους», που αφού κάποτε πέτυχαν κάποιο γενναίο κατόρθωμα, βρίσκονται ακόμα εδώ και παρελαύνουν στητοί τα παράσημά τους μέχρι στο τέλος να στραφούν και ενάντια στην υπόθεση που έχουν υπερασπιστεί. Τίποτα τέτοιο, όμως, δεν έχει κανείς να φοβηθεί απ’ αυτούς που οδήγησαν την επίθεση και τη ζωή τους ως τα όρια της διάλυσης και της καταστροφής.»  (G.E.D.)

Κυριακή 21/7

Κείμενο αλληλεγγύης στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ:

Αλληλεγγύη στο αναρχικό στέκι Ναδίρ

Το Ναδίρ ανέκαθεν ήταν μια σκληροπυρηνική κατάληψη που πρέσβευε ακραίες επαναστατικές ιδέες στηρίζοντας τόσο την θεωρία όσο και την πράξη. Αντίθετοι πάντοτε με το αναρχικό lifestyle, την αναρχοφοιτητική μόδα και την ναρκοκουλτούρα πάντοτε ήταν απέναντι σε όλους και όλα. Εξάλλου αυτή ήταν και η πολιτική του. Η ποιότητα και όχι η μάζα. Μια άβουλη μάζα που μόλις η καταστολή χτυπήσει την πόρτα τους αποστασιοποιούνται και καταλήγουν σε φιλοσοφικές κουβέντες του αέρα  περί ουτοπίας και εναλλακτικής κοινωνίας. Το αναρχικό στέκι Ναδίρ ξεχώριζε πάντοτε για τις πράξεις του. Πράξεις που αποσκοπούσαν στην λύσσα ενάντια σε αυτήν την σάπια κοινωνία της υποταγής και της ρουφιανιάς. Γιαυτό και εμείς ταχτήκαμε και τασσόμαστε μαζί με το αναρχικό στέκι Ναδίρ. Γιαυτό πάντοτε στους δρόμους  ήμασταν δίπλα του γεμάτοι λύσσα και οργή. Γιαυτό στους δύσκολους καιρούς δεν κάναμε πίσω. Και ας νιώθαμε την καυτή ανάσα των μπάτσων στο σβέρκο μας… Ας κρυβόμασταν  από τα νύχια των κυνηγών μας… Πάντοτε στηρίζαμε και θα στηρίζουμε τον αναρχομηδενισμό, τον ατομικισμό, την πολιτική βία, κάθε τι που προσπαθεί να συντρίψει αυτήν την σάπια κοινωνία του ψεύδους… Το έχουμε αποδείξει στο παρελθόν και το αποδεικνύουμε καθημερινά με τις δράσεις μας… Η καταστολή και το κυνηγητό δεν μας αποθάρρυνε ποτέ. Δεν μας έκανε ποτέ να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω… Θα επανέλθουμε σύντομα…

Πέμπτη 18/7

Αναρτήθηκε πανό για τους δύο συντρόφους, στη Θεσσαλονίκη

Φωτογραφία εδώ και εδώ

Τετάρτη 17/7

Σήμερα στις 10 το πρωί οι δύο σύλληφθένετες πέρασαν από ανακριτή, ο οποίος τους έκρινε προφυλακιστέους. Οι σύντροφοι μεταφέρθηκαν στις φυλακές Κορυδαλλού. Το πρωί υπήρξε, στο Εφετείο, συγκέντρωση αλληλέγγυων.

Τρίτη 16/7

Οι δύο σύντροφοι περνούν αύριο, 17/07,  από ανακριτή στο Εφετείο, στη Λουκάρεως.
Αντιμετωπίζουν τις παρακάτω κατηγορίες:

• Ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση με την επιβαρυντική περίσταση της κατασκευής, προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών υλών προς εξυπηρέτηση των σκοπών της τρομοκρατικής οργάνωσης. (Πρόκειται για τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς)
• Τρομοκρατική πράξη απόπειρας ανθρωποκτονίας με πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση από κοινού.
• Τρομοκρατική πράξη έκρηξης με πρόθεση με τη χρήση εκρηκτικών υλών από την οποία μπορούσε να προκύψει και πράγματι προέκυψε κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα καθώς και κίνδυνος για άνθρωπο και σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας και από την οποία προκλήθηκε σωματική βλάβη από κοινού και κατά συρροή.
• Τρομοκρατική πράξη κατασκευής, προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών βομβών με σκοπό να προξενήσουν κοινό κίνδυνο σε ξένα πράγματα και άνθρωπο από κοινού και κατά συρροή.
• Tρομοκρατική πράξη εμπρησμού από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα και κίνδυνος για άνθρωπο από κοινού και κατά συρροή.
• Τρομοκρατική πράξη διακεκριμένης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας που έγινε με κάποιο από τα μέσα που προβλέπει το άρθρο 270 του ΚΠΔ από κοινού και κατά συρροή.
• Ηθική αυτουργία από κοινού στις ανωτέρω β, γ, δ, ε και στ πράξεις.

Κάλεσμα αλληλέγγυων για αύριο, εδώ

 

Σάββατο 13/7

Οι σύντροφοι είναι καλά στην υγεία τους και έχουν πάρει προθεσμία μέχρι την Τετάρτη.

Κείμενο αλληλεγγύης ομάδων και εγχειρημάτων:

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ

Το βράδυ της Πέμπτης, 11 Ιουλίου, οι μπάτσοι εισβάλλουν στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ, κλέβουν εξοπλισμό του στεκιού, προκαλούν φθορές και συλλαμβάνουν ένα σύντροφο. Παράλληλα, άλλα ένστολα καθίκια συλλαμβάνουν ακόμα ένα σύντροφο, στην περιοχή της Σταυρούπολης, στη Θεσσαλονίκη.

Εμείς δε θα μιλήσουμε για «άδικες διώξεις», για «κλίμα τρομοκράτησης των αγώνων», για το «νέο ολοκληρωτισμό» και άλλα τέτοια. Γιατί γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει τίποτα καινούριο σ’αυτά. Είναι, απλά, στιγμιότυπα του αρχέγονου πολέμου μεταξύ δύο ασυμβίβαστων κόσμων: από τη μία πλευρά,βρίσκεται ο σιχαμερός κόσμος της εξουσίας και του υποτακτικού πλήθους της κοινωνικής χαβούζας και από την άλλη, οι αναρχικοί εξεγερμένοι, οι ανυπότακτοι μαχητές του Αρνητικού, όσοι δε σκύβουν το κεφάλι σε κανέναν.

Εμείς δε θα μιλήσουμε ούτε για τους άλλους. Εκείνους, που αυτές τις μέρες κρυφοχαίρονται και ανακουφίζονται. Δεν είναι τώρα ο τόπος και ο χρόνος να το κάνουμε αυτό. Να έχουν, όμως, στο νου τους ότι θα έρθει η ώρα να μιλήσουμε και γι’ αυτά.

Εμείς θα μιλήσουμε για τα αδέρφια μας. Για όλους εκείνους, που περιφρονούν το βόλεμα του ενδοσυστημικού πολιτικού αγώνα και ρίχνονται, χαμογελώντας, στη μάχη. Για όλους εκείνους, που με διάφορα μέσα και από διαφορετικά μετερίζια συμμετέχουν στον αναρχικό πόλεμο και τη διαρκή εξέγερση.

Εμείς θα μιλήσουμε για τα συντρόφια του δικτύου FAI/IRF, για τους μαχητές του ALF και του ELF, για τους περήφανους ιλλεγκαλιστές, τους ληστές τραπεζών αλλά και για εκείνουςτους αγωνιστές, που μας χωρίζουν οι ιδέες, αλλά μας ενώνει το οδόφραγμα του δρόμου και το χαράκωμα του πεδίου της μάχης.

Εμείς θα μιλήσουμε για την αγάπη και την αλληλεγγύη μεταξύ συντρόφων. Για την αδιαπραγμάτευτη και αδιάλλακτη αλληλεγγύη, που σφυρηλατείται στη φωτιά και όχι για τα ανθρωπιστικά κλαψουρίσματα της δημοκρατίας κάθε απόχρωσης.

Για εμάς, έχει λίγη σημασία αν οι σύντροφοι που αιχμαλωτίστηκαν την Πέμπτη έχουν πράξει αυτά τα οποία τους αποδίδονται. Γιατί ξέρουμε πως αυτό το μονοπάτι δεν ξεκινάει στον ένοπλο αγώνα, ούτε τελειώνει εκεί και μπορεί,επίσης,να μη φτάσει εκεί και ποτέ. Είναι ένα μονοπάτι συνείδησης, που έχουμε διαλέξει όλοι εδώ και πολύ καιρό…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΝΑΔΙΡ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ

ΖΗΤΩ Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ!

 

ΟΥΤΕ ΧΙΛΙΟΣΤΟ ΠΙΣΩ!

ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ!

 

Αναρχικό εγχείρημα A-politiko

 Αναρχικό μεταφραστικό/εκδοτικό εγχείρημα Έρεβος

Αναρχομηδενιστικό εγχείρημα Parabellum

Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη διάχυση του Αρνητικού

 

Παρασκευή 12/7, 17:22

Η κατάσταση που επικρατεί στο στέκι έχει ως εξής: Σκόνη για εύρεση αποτυπωμάτων σε όλα τα \”καίρια\” σημεία, σπασμένες πόρτες, αναποδογυρισμένα-σπασμένα έπιπλα και ότι άλλο μπορεί  να φανταστεί κανείς σε ένα \”διαρρηγμένο\” χώρο.

Οι σύντροφοι έχουν μεταφερθεί στην Αθήνα και θα περάσουν εισαγγελέα 6 η ώρα το απόγευμα όπου θα τους απαγγελθούν οι κατηγορίες . Γερά είμαστε μαζί σας.

Άλλες ενημερώσεις από Indymedia εδώ και εδώ

Κείμενο από το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ για την επίθεση

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

 

«Προς το τέλος τούτης της νύχτας, είναι ανεπίτρεπτη κάθε λιποψυχία. Δε ρισκάρω τίποτα πια» Πωλ Ελυάρ

Κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα που περνά, το ιστορικό κακό έτσι όπως αντιπροσωπεύεται από το κράτος επιτίθεται σε μια κοινωνία που βογγά και αργοπεθαίνει κάτω απʼ τη μπότα του και μέσα στην                   παθητικότητα.

Πυροτεχνήματα, όμως, οργής και αντίστασης δεν σταματάνε να σκίζουν αυτή την γενικευμένη νύχτα και άγριες φωνές λύσσας και συνείδησης δεν σταματάνε να γεννάνε εφιάλτες στον εφησυχασμένο και           λουμπενοποιημένο πληθυσμό και να καλούν για ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και απελευθέρωσης, για την επαναστατική αναγκαιότητα.

Ένα τέτοιο προκεχωρημένο φυλάκιο αντίστασης και άοκνης εργασίας του Αρνητικού υπάρχει, χρόνια τώρα, και το ΝΑΔΙΡ με το διμέτωπο ανειρήνευτο αγώνα του, απʼ τη μία, ενάντια σε κράτος και εξουσία και, απʼ την άλλη, ενάντια στον ρεφορμισμό και σε όλες τις μορφές συνθηκολόγησης του «αναρχικού χώρου», που «χορεύει» πια σύμφωνα με την κρατική ατζέντα και, ενίοτε λειτουργεί ως το μακρύ χέρι της «Δημοκρατίας». Γιʼ αυτό το λόγο αδυσώπητες και συνεχείς είναι οι επιθέσεις και των δύο αυτών πόλων, που φυσικά, αντί να μας τρομάζουν, μας χαλυβδώνουν αφού έχουμε ζήσει και έχουμε δείξει με τις ζωές και τις δράσεις μας ότι «το ιδιαίτερο φθείρεται μαχόμενο». Χθες, οι ειδικές δυνάμεις αυτού του κράτους-οπερέτα, αυτά τα κοπρόσκυλα των ΕΚΑΜ και της αντιτρομοκρατικής εισέβαλαν για μία ακόμα φορά σε αυτό το κέντρο επαναστατικού πολιτισμού και παραδειγματικής αναρχικής δράσης και απήγαγαν ένα σύντροφό μας, ενώ έναν ακόμα άρπαξαν καθοδόν  για το σπίτι του. Φυσικά, η εκδικητική μανία τους δεν    άφησε τίποτα όρθιο, σπάζοντας και καταστρέφοντας τα πάντα, ακόμα και τα είδη υγιεινής!!!

Δε θέλουμε να πούμε τίποτα παραπάνω για αυτήν την υπόθεση, που ακόμα εξελίσσεται. Έχουμε αποδείξει πως δεν είμαστε από αυτούς «που μιλούν και κερδοσκοπούν στις συνελεύσεις και μουτζουρώνουν χαρτιά»…

Εμείς θα συνεχίσουμε αλώβητοι μέσα στα χαλάσματα να μουτζουρώνουμε με τους καπνούς της κοινωνικής μάχης και της ψυχής μας το γκρίζο των εφησυχασμένων συνειδήσεων και των λογικών της ήττας και πουθενά αλλού δε θα αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας, παρά μόνο σε αυτή τη μάχη.

Ούτε βήμα πίσω,

Πάντα ψηλά, λοιπόν, οι μαύρες μας σημαίες…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΝΑΔΙΡ, ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.

ΖΗΤΩ Η «FAI» ΚΑΙ Η «ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ» ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗ ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΙ ΕΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ.

ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ…

Αναρχικό Στέκι Ναδίρ

 Και

Ανυπότακτοι Σύντροφοι και Αλληλέγγυοι

 

Αν θέλετε να συνεισφέρετε στην αντιπληροφόρηση, επικοινωνήστε στο mail του blog