ΟΡΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΤΟΙΧΟΙ – ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ Ε.Ο. ΣΠΦ
Ο σκοπός αυτού του κειμένου είναι αφ\’ ενός να ανασκευάσει την προπαγάνδα που αναδομεί την πραγματικότητα με βάση τις προσωπικές εχθρότητες, αφ\’ ετέρου να συμβάλλει σε μια κριτική (ανα)θεώρηση των γεγονότων και των σχέσεων μας στην κατεύθυνση του ξεπεράσματος χρόνιων προβλημάτων του αναρχικού κινήματος.
Είναι δύσκολο να αντισταθείς στη φυσική παρόρμηση να απαντήσεις στην ύπουλη απαξίωση με τρόπους αναντίστοιχους των ιδανικών μας. Όμως μπαίνοντας στην αναρχική εξεγερσιακή διαδρομή μας, θυσιάσαμε πολλά και δε σκοπεύουμε να πουλήσουμε τις αξίες μας. Οπότε για άλλη μια φορά θα απαντήσουμε στην ασέβεια με το σεβασμό που ταιριάζει ανάμεσα σε αναρχικούς επαναστάτες. Αντί της άγονης, ιντριγκαδόρικης, προσβλητικής και υποτιμητικής γλώσσας των υποννοουμένων, που τροφοδοτεί τα κουτσομπολιά που υποτίθεται πως εχθρεύεται, θα μιλήσουμε την ξεκάθαρη γλώσσα της εποικοδομητικής κριτικής.
ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΕΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ
Κατ\’ αρχάς ας διασαφηνίσουμε ότι την πλαστή ταυτότητα πάνω στην οποία στηρίχθηκε η τελευταία υποδικία του Γ. Τσάκαλου, δεν την κρατούσαμε για μουσειακούς λόγους αλλά γιατί τη θεωρούσαμε ακόμα χρήσιμη. Σοβαρό λάθος μας, που διαπράξαμε όμως, ακριβώς επειδή διατηρούσαμε συντροφικές σχέσεις με μέλη της Σπφ, και επειδή θεωρούσαμε ακόμα πιθανό να βγει απ\’ τη φυλακή, παρ\’ ότι ο ίδιος ισχυρίζεται πως είχαμε διακόψει επαφές 1 χρόνο πριν!
Το γεγονός ότι βρέθηκε σε ένα σπίτι για το οποίο δεν είχαμε έτοιμο σχέδιο αδειάσματος σε περίπτωση σύλληψης είναι αδιαμφισφήτητα δεύτερο λάθος μας, συνεπώς θα αποδεχόμασταν μία (ακόμα και δημόσια) κριτική πάνω σ\’αυτό.
Άλλωστε δε βρέθηκε κανείς στη φυλακή με τη θέλησή του, αλλά από λάθη, παραλείψεις, αλαζονείες. Γιατί πολύ απλά, λάθη δεν κάνει, όποιος δεν κάνει τίποτα. Αποδεχόμαστε τις συνέπειες του νόμου ως φυσικό επακόλουθο της επιλογής μας να σταθούμε απέναντι στο κράτος και το διάχυτο πολιτισμό της εξουσίας, επιλογής που περιλαμβάνει και τα λάθη που θα κοστίσουν τόσο σε εμάς, όσο και συντρόφους μας.
Εμείς για παράδειγμα, ουδέποτε διανοηθήκαμε να χρεώσουμε τα εντάλματα που εκδόθηκαν σε βάρος μας στα επιχειρησιακά λάθη αντιπαρακολούθησης μελών της Σπφ, σε αντίθεση με τον Γ. Τσάκαλο που η αναφορά του σε \”ανικανότητα ή αδιαφορία\” όπως και η άρνηση παραδοχής της ταυτότητάς μας ως αναρχικών αιχμαλώτων χρησιμοποιώντας τον προσδιορισμό \”άτομα\”, προδίδουν εμπάθεια και κακεντρέχεια. Το πρόσχημα της κριτικής καταρρέει, ενώ φαίνεται ξεκάθαρα πόσο υποκριτική είναι η δικαιολόγηση της επαίσχυντης αυτής αναφοράς ως συμβουλευτικής για νέους συντρόφους.
Απλά πράγματα. Ο Γ. Τσάκαλος χρησιμοποιεί ένα επιχειρισιακό λάθος μας για να μας επιτεθεί δημόσια με φτηνό και απολίτικο τρόπο, λόγω πολιτικών και προσωπικών συγκρούσεων και ρήξεων. Είναι πραγματικά αντιφατικό η ίδια η ΣΠΦ, να χρησιμοποεί μία \”κριτική περί λαθών\”, ίδια με αυτή που τη στοχοποιούσε στα πηγαδάκια της αδράνειας και της παθητικότητας, πατώντας πάνω στις συλλήψεις μελών της, ιδιαίτερα όταν στο τελευταίο κείμενό της στηλιτεύει ανελέητα τέτοιες πρακτικές.
Για την ιστορία και μόνο, γνώμη μας είναι ότι σε μία ρήξη και οι δύο πλευρές κάνουνε λάθη, φέρουν ευθύνη. Κατά ένα διαλεκτικό τρόπο υπήρξαν επιλογές και θέσεις της Σ.Π.Φ. που επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό τις δικές μας αποφάσεις, όπως φυσικά συνέβη και το αντίστροφο. Φυσικά η οποιαδήποτε λεπτομέρεια της ρήξης αυτής δεν έχει θέση σε ένα δημόσιο κείμενο, όμως για να αποφύγουμε την σύγχυση και να διαψεύσουμε τις προκαταλήψεις θέλουμε να ανφέρουμε ότι αδιαμφισβήτητα έχουμε ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
ΑΝΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ
Μία επαναλαμβανόμενη προπαγανδιστική τεχνική είναι η προβολή μόνο των θετικών στοιχείων της οργάνωσης και η επιμελής απόκρυψη των αρνητικών σε συνδυασμό με τον υπερτονισμό ή ακόμα και την εφεύρεση των αρνητικών στοιχείων των αντιπάλων της. Όπως για παράδειγμα στο τελευταίο κείμενο της οργάνωσης, που μιλώντας τη γλώσσα της σύγχυσης, ομογενοποίησε σε ένα μίγμα τις αναρχικές απόψεις που διαφοροποιούνται απ\’ τις θέσεις της, ακόμα και αν είναι αντιθετικές μεταξύ τους. Σ\’ αυτά τα πλαίσια εκτός από το ότι αναφέροντάς μας ως συγκατηγορούμενους των μελών της στο δικαστήριο των 160 επιθέσεων, μας χρέωσε αντιλήψεις οι οποίες μας είναι εχθρικές (π.χ. το διαχωρισμό του αντάρτικου απ\’ το κίνημα), καταλήγοντας να υποννοήσει οτί ισχυριζόμαστε πως είμαστε αθώοι βάσει της ενοχής τους!
Αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι και αναγκαστήκαμε να απαντήσουμε γράφοντας αυτό το κείμενο. Γιατί εμείς, παραστήκαμε μόνο στην αρχή της πρώτης συνεδρίας της εν λόγω δίκης, και αποχωρήσαμε αφού διαβάσαμε μία ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων δηλώσαμε την εχθρότητά μας με το δικαστήριο, ότι αποτελούμε κομμάτι της αναρχικής δράσης και της αντάρτικης μορφής της και δεν αναφερθήκαμε καν στο αν είμαστε ή όχι μέλη της Σ.Π.Φ.. Μέχρι στιγμής, στη δίκη αυτή δεν είμαστε παρόντες, και δεν ορίσαμε δικηγόρο, με αποτέλεσμα να μας \”εκπροσωπούν\” δικηγόροι διορισμένοι απ\’ το δικαστήριο, διαδικασία που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Αν τυχόν κάνουμε κάποια παρέμβαση, όπως και σε κάθε δίκη, θα είναι πάντα πολιτικού και ποτέ νομικού χαρακτήρα.
Στην περίπτωση που η σύγχυση αυτή δεν έγινε σκόπιμα, διασαφηνίζουμε, πως είναι ευθύνη της οργάνωσης να μιλάει ξεκάθαρα, όμως όλες οι ενδείξεις υποδεικνύουν πως πρόκειται για ένα ακόμα προπαγανδιστικό τέχνασμα. Όπως και όλες οι βερμπαλιστικές αναφορές στον εαυτό της χωρίς ίχνος ουσιαστικής αυτοκριτικής.
ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΠΟΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ…
Το δίπολο \”αθώος\” – \”ένοχος\” είναι ένα παράγωγο της εξουσίας για να γεννάει διαχωρισμούς. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, το έχει υιοθετήσει, και η νεομηδενιστική τάση στην οποία εντάσσεται η ΣΠΦ και ένα κομμάτι των αλληλέγγυων αναρχικών, αναπαράγοντας τους διαχωρισμούς που εισάγει ανάμεσα στους αναρχικούς το ίδιο το κράτος. Εμείς όπως έχουμε ξαναπεί, σε διλήμματα – παγίδες δεν απαντάμε.
Τώρα για τα αόριστα υποννοούμενα περί δειλών που ικετεύουν, δε στηρίζουν τις επιλογές τους κλπ, πραγματικά, δεν ξέρουμε τί να απαντήσουμε. Η στάση και η θεώρηση καθενός από εμάς, είναι δημόσια κατατεθειμμένη και ο κάθε νοήμων άνθρωπος, μπορεί να κρίνει. Δε θα μπούμε στη διαδικασία να αποδείξουμε οτί δεν είμαστε ελέφαντες.
Πέρα από την ανασκευή της προπαγάνδας, ας προχωρήσουμε σε μία ουσιωδέστερη κριτική. Όχι, δε θα μπούμε στον πόλεμο της λάσπης, δε θα ανταποδώσουμε χτυπήματα κάτω απ\’ τη μέση.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στη λογική του αναρχόμετρου. Δηλαδή στο να χρίζουν κάποιοι τους εαυτούς τους θεματοφύλακες της αναρχικής καθαρότητας. Μιας καθαρότητας που ούτως ή άλλως αδυνατούν να ακολουθήσουν και οι ίδιοι.
Δεν είναι γόνιμη η κριτική σε αναρχικούς όταν δεν είναι και αυτοκριτική, όταν δεν γίνεται στην κατεύθυνση της βελτίωσης και της αυτοεξέλιξης, αλλά σπέρνει διαχωρισμούς για να θερίσει αυτοεπιβεβαίωση. Το πιο επικίνδυνο της νεομηδενιστικής προπαγάνδας εντέλει, είναι η αυθυποβολή που προκαλεί η αυτοανακήρυξη σε τέλειο αναρχικό, βγάζοντας τον άλλον σκάρτο.
Γιατί π.χ. όντας πια 9 μήνες φυλακισμένοι, γνωρίζουμε ότι για κάθε αναρχικό που μπαίνει στη φυλακή, θα υπάρξουν στιγμές που οι πράξεις του θα \”αντιβαίνουν\” με τις αξίες του. Όλοι κάποια στιγμή θα κάνουν τα στραβά μάτια, όλων η αξιοπρέπεια θα \”τσαλακωθεί\”, όλοι θα ανεχτούν το δεσμοφύλακα να κλειδώνει τα κελιά σαν μία απολύτως φυσική διαδικασία. Γιατί πολύ απλά, κάποιες συμβάσεις βρίσκουμε τη δύναμη να μην τις κάνουμε, ενώ κάποιες άλλες όχι. Γι’ αυτό ακριβώς, ούτε εμείς, ούτε κανείς άλλος είναι καθαρός. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως μια σύμβαση σε κατατάσσει αυτοματοποιημένα ως άνθρωπο συμβιβασμένο με τον κόσμο της εξουσίας.
Δεν είναι πρώτη φορά που μία συλλογικότητα επιχειρεί να λειτουργήσει σαν θεματοφύλακας της αναρχίας. Παλαιότερα κυρίως, αλλά και πρόσφατα, η Συσπείρωση Αναρχικών, συκοφαντούσε ανελέητα τους ενδοκινηματικούς πολιτικούς της αντιπάλους. Το κοινό στοιχείο είναι ότι κάποιοι επαναστάτες κρίνουν πως η πλούσια ιστορία αγώνα, τους καθιστά υπέρτατους κριτές. Η διαφορά είναι οτί η \”κριτική\” της ΣΠΦ δεν προφασίζεται καν οτί \”χτυπά λογικές και όχι άτομα\”. Αντιμετωπίζει τους ανθρώπους που επικρίνει σαν μη εξελίξιμα όντα, χωρίς να αναγνωρίζει τις εσωτερικές τους αντιφάσεις, μπορεί μόνο να τους πετάξει στα σκουπίδια. Ακριβώς αυτή η λογική οδήγησε τα μέλη της οργάνωσης στο να θεωρούν συλλήβδην την κοινωνία εξουσιαστική, συλλήβδην τον αναρχικό χώρο σκάρτο, και τους εαυτούς τους τέλειους.
Στερούνται την ικανότητα αυτοκριτικής και αδυνατούν να αντικρύσουν τη ρευστότητα των τάσεων της εξουσίας ή της αναρχίας, τόσο στην κοινωνία, όσο και στον χώρο απ\’ τον οποίο προερχόμαστε και εκ των πραγμάτων είμαστε συνδεδεμένοι. Ως τώρα το σκεπτικό της Σπφ βασίζεται στους διαχωρισμούς και στην αντιμετώπιση των ανθρώπων ως μονολιθικών όντων, αντί να αναζητά τα σημεία σύνδεσης, από όπου μπορεί να ξεκινήσει μια σύμπλευση και ταυτόχρονα μια ουσιαστική κριτική-αυτοκριτική που στοχεύει στην εξέλιξη και την αυτεξέλιξη. Έτσι σκάβουν τον τάφο της αυτοαπομόνωσης.
…ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ
Απόρροια της διαχωριστικής λογικής που αναζητά παντού εχθρούς, και της έλλειψης αντίληψης της κοινότητας του αγώνα, οι σχέσεις αλληλεγγύης της οργάνωσης χαρακτηρίζονται από εσωστρέφεια. Άμεση συνέπεια, είναι η συνεχής προσπάθεια επιβολής, αντί της αναζήτησης συνδετικών στοιχείων, απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό.
Φυσικά αν στην κριτική μας απομονώναμε τα στοιχεία αυτά, και επικαλύπταμε ολόκληρη την ιστορία αγώνα της οργάνωσης, θα ήταν σαν να τσιμπάμε στο δόλωμα της άσπονδης εχθρικής αντιμετώπισης που εμπεριέχει η διαχωριστική λογική. Προφανώς λοιπόν και δεν θεωρούμε ότι η οργάνωση έχει πάψει να είναι αναρχική, η νοοτροπία της αποκήρυξης δεν μας εκφράζει. Αναγνωρίζουμε το ότι οι άνθρωποι που την αποτελούν έχουν ταυτίσει τους εαυτούς τους με την αναρχική εξεγερσιακή δράση, τολμώντας και πετυχαίνοντας σημαντικά πράγματα, από τις απανωτές επιθέσεις σε στόχους – σύμβολα της κυριαρχίας μέχρι την επιλογή ανάληψης ευθύνης που τους στοιχίζει βαριές ποινές, γι\’ αυτό άλλωστε επιλέξαμε να συνδεθούμε μαζί τους για ένα χρονικό διάστημα αδιαφορώντας για τις όποιες νομικές συνέπειες. Και η ενασχόληση και κριτική εκφράζει ακριβώς αυτήν την εκτίμηση, καθώς δεν μπήκαμε στον κόπο να απαντήσουμε στις όποιες συκοφαντίες καταφέρονται εναντίον μας από ανθρώπους τους οποίους απαξιώνουμε.
Έτσι το κομμάτι της κριτικής που ακολουθεί παρακάτω δεν θεωρούμε ότι εκφράζει 100% τη λογική της οργάνωσης, αλλά μία τάση στη νοοτροπία της, απέναντι στην οποία κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου.
Καταλήγοντας, το ουσιωδέστερο σημείο κριτικής, είναι η εμμονή στη συσσώρευση ισχύος με μέσα και τρόπους που αντιβαίνουν στις αναρχικές αξίες, όπως εμείς τις αντιλαμβανόμαστε. Όπως έχει γραφτεί, τα μέσα έχουν διαλλεκτική σχέση με το σκοπό, δεν αγιάζονται απ\’ αυτόν. Οπότε όταν χρησιμοποιούνται κυριαρχικές πρακτικές προδίδουν εξουσιαστικούς στόχους. Η ιστορία έχει γνωρίσει αρκετές επαναστατικές εξουσίες -ας μην ξεχνάμε πως οι περισσότερες ισχυρές δημοκρατίες αποτελούν μετεξέλιξη επαναστατικών καθεστώτων- και μία \”αναρχική\” εξουσία δεν θα έκανε τη διαφορά.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνάδει ούτε με την αναρχοατομικιστική οπτική της οργάνωσης, καθώς η σχέση εξουσίας, παρότι φαινομενικά ισχυροποιεί τον εξουσιαστή, δεν παύει να τον ετεροκαθορίζει σε αντίθεση με την αναρχική σχέση η οποία ολοκληρώνει όλα της τα μέρη.
Βλέποντας τους πρώην συντρόφους μας να απομακρύνονται σταδιακά από τις αυτονόητες αναρχικές αξίες, τους θυμίζουμε την κατάληξη της επαναστατημένης φάρμας των ζώων του Όργουελ, όπου τα εξεγερμένα ζώα που στασίασαν απέναντι στους ανθρώπους καταπιεστές, έκαναν το σφάλμα να θέσουν αρχηγούς. Σταδιακά οι αρχηγοί τους μεταμορφώθηκαν σε ανθρώπους…
Δημήτρης Πολίτης, Γιάννης Μιχαηλίδης
Φυλακές Κορυδαλλού
Μπορείτε να κατεβάσετε το pdf εδώ
Παντως ρε μαγκες, με τι θαρρος κανετε “κριτικη” στους Πυρηνες? Αν θυμαμαι καλα σας πιασαν οι μπατσοι με τα οπλα στα χερια. Γιατι θελετε να διεκδικειτε τον τιτλο του ανταρτη πολης?
Δε χρειάζεται να δώσει κανείς διαπιστευτήρια πρώτα για να ασκήσει κριτική, ούτε φυσικά είναι η Συνωμοσία υπεράνω κριτικής, δε νομίζω να θέλει ούτε η ίδια μια τέτοια τοποθέτησή της στο θρόνο του απυρόβλητου. Ο καθένας επιλέγει τη δράση του και κρίνεται γι’ αυτή.
Ρε παπαρακι γιατι ολα τα μελη της συνομωσιας συνεληφθησαν με αιματηρες συμπλοκες; ολοι με τα οπλα στα χερια εκτος απο τον μαυροπουλοπου εισχωρησε απο την φυλακη.
αλλα προφανως θα φοβασαι μονο και μονο στην ιδεα να πιασεις οπλο..που να ξερεις πως ειναι μια συναντηση με μπατσους και ποτε τραβας..ο δρομος φλωρακο δεν ειναι play station.
Τωρα για το ποτε επιτρεπεται να κανει κανεις κριτικη η για το ποτε ειναι ανταρτης ενημερωσε μας ρε βλαμμενε να ξερουμε.
Και στους δύο. Εδώ δε θα γίνει γήπεδο η φάση, πρόκειται για μια αντιπαράθεση που αφορά τους δύο εμπλεκόμενους και δεν εμπίμπει στο πλαίσιο μιας καθαρά “πολιτικής” αντιπαράθεσης. Ας μην παίρνουμε θέσεις χειροκροτητών. Σοβαρευτείτε.
Εχει δικιο ο νιγκερ. Να μην παιρνουμε θεσεις χειροκροτητων. στην τελικη ατομικιστες ειμαστε. Ενα τετοιο μπλογκ δεν χωραει οπαδισμους υπερ κανενος και υπερ καμιας οργανωσης.
Χιλια μπραβο στους συντροφους της ΣΠΦ που δεχονται την κριτικη αφου εχουν πολλακις κανει τη δικια τους αυτοκριτικη.
Και αν θελετε να ξερετε, η αυτοκριτικη δεν χρειαζεται να ειναι δημοσια!
Ειμαι σιγουρος πος οι συντροφοι καναν αυτοκριτικη οσο καιρο ειναι φυλακη. Εμαι σιγουρος πος θα βγουν πιο δυνατοι απο κει μεσα, πιο δυνατοι ακομη και με αυτο το κειμενο που δημοσιευσαν οι πολιτης και μιχαηλιδης.
Ζητω η ΣΠΦ
Ζητω το αναρχικο στεκι Ναδιρ
Ζητω ο Σπυρος Μανδυλας
Ζητω ο Ανδρεας Τσαβδαριδης
Δεν χωράνε “Zήτω” στην αναρχία φιλαράκι. Τα ζήτω τα φωνάζουν οι οπαδοί.
[WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.
ζητω η αναρχία
κανεις δεν ειναι υπερανω κριτικης…απλα εχει σημασια παντα και ποιος ειναι αυτος που ασκει την κριτικη.Γιατι η μιση αληθεια ειναι ενα ολοκληρο ψεμα.Η ΣΠΦ προφανως δεν χρειαζεται δικηγορο υπερασπισης και εκπροσωπους…ομως αυτο που μου βγαινει να πω για την αστοχη και ατοπη κριτικη των Γ.Μ και Δ.Π ειναι το γνωστο” θεε μου φυλαγε με απο τους “φιλους” μου τους εχθρους μου τους κανονιζω και μονος μου”…
Φαινεται σαν να υποννοεις οτι ξερεις κατι παραπανω για το ποιόν των Γ.Μ και Δ.Π πραγμα που δεν αμφισβητω γιατι και εμενα η κριτικη τους μου φαινεται ατοπη. Ομως αν δεν γινεσαι συγκεκριμενος γενικες τοποθετησεις δεν εχουν και πολυ νοημα.
Κριτική στη ΣΠΦ ή απολογία γιατί ΔΕΝ είναι μαζί της ;
Επίσης την επόμενη φορά που θα πάτε σε διαδήλωση να ζητάτε βιογραφικό απο τους
διπλανούς σας και τί άποψη έχουν για τη ΣΠΦ διότι άθελά σας μπορεί και να συμπορευτείτε
με κανένα φίλο της….
Παντως η κριτικη σκεψη ως σκοπο εχει την εξελιξη πολιτικων σκεπτικων και αντιλιψεων. Εχει αρα σημασια ποιος την κανει, με ποιο σκοπο το κανει αλλα και τι προσφερει. Στο παρων κειμενο δεν λεει τιποτα. Μηλαει γενικα περι “γνησιων” αναρχικων αξιων και λοιπα. Αμα ο Γ.Μ. και ο Δ.Π. εχουν καποιο αναρχομετρο ας μας το πουνε να περασουμε απο τεστ. Αφου εχουν την δυνατοτητα να βλεπουν ποιοι και ποτε παρεκληνουν απο τις αναρχικες αξιες. Δεν ηρωπιω την ΣΠΦ αλλα οταν καποιος αναρχικος λεει τετεια πραγματα για ανθρωπους που δινουν την ιδια τους τη ζωη στην αναρχικη εξεγερση οχι μονο δεν βλεπει το δασος αλλα πλεων ουτε το δεντρο. Ενταξη για το δικαστηριο και την σταση τους εχουν δικιο ως προς του οτι κρατανε καλλη σταση αλλα διαβαζοντας το κειμενο της ΣΠΦ αλλα και παρακολουθωντας τις αποδελτιωσεις απο τις δικες ειναι εμφανες οτι δεν αμαφερθηκαν ποτε σε αυτους.Δεν καταλαβαιμω γιατι μπερδευτηκανε.Τελος Και οσο αφορα τα σχολια για τα οπλα ναι ολους με οπλα τους πιασανε αλλα διαφερει να εισαι μονο σου στον δρομο, να εισαι στο σπιτι σου να κοιμασε απο το να βρησκεσε σε μια οργαμωμενη επιχηριση που εσυ εχεις στησει..μικρη σημασια εχει απλα το λεω επιδη ειδα τα σχολια..πλεων το μονο λαθος για εμενα που μπωρει να κανει η ΣΠΦ με αυτο το γραμμα ειναι να το αφησει αναπαντητο!
Ξεκολλατε με τα οπλα.λες και καποιος για να εχει αποψη πρεπει να εχει κανει και συμπλοκη με τους μπατσους. Μελη της ΣΠΦ εχουν και αυτα συλληφθει κατα τη διαρκεια ανταρτικης επιχειρησης τους χωρις να γινει συμπλοκη.αν υπηρχε εστω και μια δυνατοτητα να κανουν κατι τετοιο πιστευω θα το εκαναν ομως προφανως δεν ειχαν κανενα περιθωριο και κατι τετοιο θα ηταν αυτοκτονικο.αρα πολυ σωστα επραξαν.αυτο δεν μειωνει φυσικα στο ελαχιστο την αφοσιωση τους στο αναρχικο ανταρτικο.τωρα οσο για την “κριτικη” αλλα λογια να αγαπιομαστε.τιποτα ουσιαστικο ή αξιο λογου
Η κριτική είναι πολύ εύστοχη σε ορισμένα σημεία και εφόσον προέρχεται από ”πρώην συντρόφους” της Σ.Π.Φ έχει αξία και βαρύτητα.Όσοι έχετε ηρωοποιήσει τη Σ.Π.Φ αντί να τους υποστηρίζετε στα λόγια κάντε και καμιά πράξη για να δείξετε τον θαυμασμό σας.
Όσο για σένα φιλαράκι που έχεις κάνει 4-5 σχόλια όπου κατακρίνεις … την κριτική,πρόσεχε την ορθογραφία σου,είναι άθλια.
[WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.
Εγω συμφωνω με το οτι τετοιες “κριτικες” θελουν απαντηση αλλα απο την αλλη τι να απαντησεις σε κατι τετοιο;
Τι στόχευση και ποιά η σκοπιμότητα της δημοσίευσης ενός τέτοιου κειμένου “κριτικής” τους στη ΣΠΦ μια ημέρα πριν την αρχή της δίκης τους ; Γιατί τώρα και όχι πριν ενα μήνα ;
Γιατί τώρα και όχι μετά 10 μέρες ; Η έκταση του κειμένου και η επεξεργασία που απαιτεί
δείχνει να προετοιμάζονταν απο πολύ πρίν. Γιατί τώρα λοιπόν ;
ηρωες υπαρχουν μονο στα παραμυθια κι οχι στον αγωνα για την διαρκη αναρχικη εξεγερση…Η συνωμοσια πυρηνων της φωτιας δεν ειναι”ηρωικη”αλλα πραγματικη με ολα τα ομορφα αλλα και τις ατελειες τους…Για αυτο οι συντροφοι της Συνωμοσιας ειναι αυθεντικοι .Οσο για την αυτοκριτικη τους ριξτε μια ματια στον προλογο του βιβλιου τους με τις προκηρυξεις τους οπως και σε κειμενα τους σε μπροσουρα που κυκλοφορηδε απο την κρητη(νομιζω λεγεται inside out)Το παραδοξο ειναι πως ο μιχαηλιδης και ο πολιτης στην “κριτικη” που κανουν με πληθος υποννοουμενων δεν λενε κουβεντα για τους υπολοιπους κατηγορουμενους (εκτος της συνωμοσιας)που πηγαινουν κανονικα στην δικη με τους δικηγορους τους.Αυτο δημιουργει πολλα ερωτηματικα για την “συντροφικη”δηθεν κριτικη τους
αυτο το κειμενο ειναι ο θριαμβος της αμφισημειας. Δεν στοχευουν ατομα λενε αλλα αντιληψεις
Αφου δε μπορουν να παραθεσουν τους λογους της ρηξης , ποιος ξερει γιατι
τοτε τι συμπερασματα να βγαλουμε οι υπολοιποι; Και οπως επισημαινει καποιος πιο πανω
γιατι απουσιαζει επιδεικτικα οποιαδηποτε κριτικη σε αλλους
κατηγορουμενους;
Δε μπορώ ειλικρινά να καταλάβω πάνω σε ποια βάση στηρίζεται το σχόλιο για εξουσιαστικές τάσεις που εμφανίστηκαν όπως λένε στα μέλη της ΣΠΦ. Δεν έχει επιχειρήματα η κριτική, δεν παρουσιάζει πάνω σε τι βασίζονται τα συμπεράσματα. Η ΣΠΦ έχει γράψει πως δεν φετιχοποιεί κανένα όπλο, κανένα μέσο, πως όλα, και ανάλογα την περίπτωση είναι και άξια και ισότιμα. Από την πένα ως το μαχαίρι, από το δηλητήριο ως το όπλο, από το σαμποτάζ ως τη διάχυση ιδεών. Είναι γραμμένα αυτά, δεν τα έχουν μελετήσει?
Και κάτι άλλο. Ως μηδενιστές είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς πως θα μπορούσαν να πιστεύουν σε αυτό που οι σύντροφοι περιγράφουν ως “αυτονόητες αναρχικές αξίες”? Τι είναι πάλι αυτό και ποιος αλήθεια το καθορίζει? Εννοείται πως δε θεωρώ ότι η κριτική είναι κακοπροαίρετη, αλλά είναι σίγουρα ασαφής, και επαναλαμβάνει γνωστά επιχειρήματα περί καθαρότητος. Υποθέτω πως μιλάει ο γνωστός φόβος της ηρωοποίησης του ελιτισμού και της πρωτοπορίας, ξεχνάνε όμως πως πρώτοι τα μέλη της ΣΠΦ έχουν γράψει γι αυτά, τα έχουν τονίσει. Πού εντοπίζουν την παρέκκλιση? Όσο για τους διαχωρισμούς, ο λόγος των μελών της ΣΠΦ ήταν πάντοτε επιθετικός, δε κάνουν εκπτώσεις σε αυτό για να μην κακοχαρακτηριστούν από συντρόφους. Απηχούν τετριμμένα επιχειρήματα και φοβίες δηλαδή, εμμένοντας σε κλισέ όπως το θεματοφύλακας της αναρχίας. Σε ένα σημείο θα συμφωνήσω, στο σημείο που ο Τσάκαλος έγραψε για το ανικανότητα ή αδιαφορία, αλλά σύντροφοι, εξαφανίζουμε τα στοιχεία που μπορεί να θέσουν άλλους συντρόφους σε κίνδυνο. Αλλά θα ήθελα να διαβάσω ίσως μία ανάλυση του Τσάκαλου γι αυτό το σημείο, ελπίζω να υπάρξει αντίλογος και να ξεκαθαριστεί.
Και βλέπουν καλά τα ματάκια μου, αναφέρουν τη Συσπείρωση Αναρχικών ως έχουσα τάχα κάποια ομοιότητα σε οτιδήποτε με τη ΣΠΦ? Παρατηρώ μία απορρόφηση του μέινστριμ αναρχικού διάχυτου λόγου ενάντια στην ΣΠΦ, καθώς και μία λανθασμένη αντίληψη για ύπαρξη κάποιου “κινήματος”. Δεν υπάρχει. Ούτε χώρος, ούτε κίνημα, ούτε κάτι ενιαίο και έχων στοιχεία ομογενοποιητικά. Η ομπρέλα της αναρχίας απλά δεν υπάρχει.