Μια δήλωση από τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό του Μπρίστολ, σχετικά με την αποκάλυψη της εφημερίδας Post και της αστυνομίας του Avon και Somerset, πως σχεδιάζουν την “πάταξη” αναρχικών, μπάχαλων και εξτρεμιστών.
Όταν άναψαν οι φλόγες, που αγκάλιασαν το Εκπαιδευτικό Πεδίο Βολής της αστυνομίας, στο Portishead, όλη η χώρα σοκαρίστηκε. Ποτέ ξανά, όσο μπορεί να θυμηθεί κανείς, δεν έχει λάβει χώρα μια τέτοια φλογερή πράξη εξέγερσης σε βρετανικό έδαφος και εναντίον ενός τόσο υψηλού προφίλ στόχου. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έπαθαν υστερία μιλώντας για την ύπαρξη ενός “αναρχικού τρομοκρατικού δικτύου”. Η ανάληψη ευθύνης, η οποία αρχικά δημοσιεύτηκε στο Indymedia του Μπρίστολ, αναπαράχθηκε σε όλον τον κόσμο και έγιναν αμφίβολες συνδέσεις μεταξύ του εμπρησμού στο Portishead και άλλων επιθέσεων στη Μεγάλη Βρετανία.
Μετά τον εμπρησμό, η τοπική δεξιά φυλλάδα, The Post, δημοσίευσε ένα άρθρο, που υποστήριζε πως η αστυνομία του Avon και Somerset ετοίμαζε την “πάταξη των μπάχαλων και των εξτρεμιστών” και πως “παρακολουθούσε ομάδες πιθανώς επικίνδυνες”. Αναφέρονταν σε μια έκθεση της αστυνομίας με έναν μάλλον σταλινικό τίτλο “Η πενταετής Φιλοδοξία μας”, στην οποία έλεγαν πως είχαν εκπονήσει μια σειρά επιχειρήσεων με σκοπό “να συγκεντρώσουν πληροφορίες για ανατρεπτικές ομάδες”. Στη συνέχεια, ακολούθησε ένα άρθρο, από τον ίδιο τον αρχισυντάκτη, το οποίο υποστήριζε πως “Όλοι μας πρέπει να βοηθήσουμε την αστυνομία στην εκστρατεία της εναντίον των αναρχικών”.
Πρόκειται ξεκάθαρα για μια προσπάθεια της αστυνομίας και της εφημερίδας The Post, να απειλήσουν τους αναρχικούς. Θα πρέπει να περιμένουμε αυξημένα επίπεδα κρατικής καταστολής, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποτρέπει από το να αναλαμβάνουμε δράση ενάντια στο καταπιεστικό σύστημα, που ελέγχει τις ζωές μας. Το κράτος, όσο καιρό υπάρχει, έχει το μονοπώλιο της νόμιμης χρήσης βίας, την οποία ασκεί μέσω της αστυνομίας. Όταν μια άλλη ομάδα ανθρώπων χρησιμοποιεί βία για να πετύχει τους σκοπούς της, το κράτος αρχίζει να πανικοβάλλεται πως θα χάσει τον έλεγχο της κοινωνίας, όπως συνέβη τον Αύγουστο του 2011, που εκατοντάδες άνθρωποι κατέλαβαν τους δρόμους, κάνοντας μπάχαλα και πλιάτσικο, χωρίς να έχουν το φόβο της αστυνομικής βίας.
Το κράτος ανησυχεί για άλλο ένα τέτοιο ξέσπασμα οργής, καθώς θα μπορούσε να αποδειχτεί απειλή για την εξουσία του. Μόλις οι άνθρωποι αντιληφθούν πως το κράτος και η αστυνομία δεν είναι οι μόνοι που μπορούν να χρησιμοποιήσουν βία, το κράτος χάνει κάθε νομιμοποίηση. Για αυτόν το λόγο, το κράτος θέλει να πατάξει κάθε έκφραση βίαιων τάσεων, πριν εκείνη καταλάβει και μολύνει τις μάζες. Ακριβώς αυτό βιώνουμε στο Μπρίστολ και πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας, όταν αρχίζουμε να νιώθουμε όλο το βάρος της αστυνομικής καταστολής.
Ζούμε σε μια βίαιη κοινωνία. Το κράτος μας ασκεί βία καθημερινά, μέσω της αστυνομίας, των δικαστηρίων, των φυλακών και του στρατού. Η ιδέα πως μια μικρή ομάδα ανθρώπων, που ανάβει φωτιές, μπορεί να είναι απειλή για την κοινωνία, δείχνει πόσο ζωτικό ρόλο παίζει η βία. Πρέπει να θυμόμαστε πως η βία, που βιώνουμε, δε συγκρίνεται με τη βία, που ασκεί το κράτος σε καθημερινή βάση· στις φυλακές, στα δικαστήρια, στα κελιά της αστυνομίας ή σε κάποια μακρινή χώρα, μέσω πολέμων και κατοχής.
Η έντονη επιτήρηση έχει γίνει, δυστυχώς, γεγονός της ζωής μας, στη σύγχρονη κοινωνία. Μας παρακολουθούν μέσω καμερών, μέσω των τηλεφώνων μας, ακόμα και μέσω των κοινωνικών δικτύων, καθημερινά. Η πρόσφατη αποκάλυψη του προγράμματος Prism της NSA (Αμερικάνικη Υπηρεσεία Πληροφορειών) είναι, απλά, ένα παράδειγμα του πόσο βαθιά έχουν εισχωρήσει οι ρίζες του κοινωνικού ελέγχου. Το γεγονός πως στα πλαίσια αυτού του προγράμματος αξιοποιείται και η GCHQ (η αντίστοιχη βρετανική υπηρεσία) δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη.
Έχοντας αυτό στο μυαλό μας, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο πώς επικοινωνούμε και τι λέμε. Η σιωπή μπορεί να είναι ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην καταστολή. Ενώ είναι προφανές πως εμείς, όπως και η αστυνομία, δεν έχουμε ιδέα ποιος άναψε τη φωτιά στο αστυνομικό εκπαιδευτικό πεδίο βολής, είναι σημαντικό ναι μην κάνουμε υποθέσεις και να μην κυκλοφορούμε φήμες, οι οποίες, παρόλο που είναι αναληθείς, μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα συλλήψεις ή και χειρότερα.
Ο Αναρχικός Μαύρος Σταυρός ιδρύθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από Ρώσους πρόσφυγες, για να στηρίξει τους κοινωνικούς αγώνες, παρέχοντας κυρίως υποστήριξη στους πολιτικούς κρατουμένους. Το παράρτημα του Μπρίστολ στήθηκε με παρόμοιους στόχους και επομένως, είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε οποιονδήποτε πέσει θύμα αυτού του κυνηγιού μαγισσών, που έχει ως στόχο τους αναρχικούς. Θα παρέχουμε υλική και οικονομική βοήθεια (όπου αυτό είναι δυνατό) σε αυτούς, που έπεσαν στα δίχτυα του κατασταλτικού δικαστικού συστήματος του κράτους, ασχέτως αν είναι αθώοι ή ένοχοι.
Συμβουλεύουμε οποιονδήποτε συμμετέχει σε αναρχικές ή ριζοσπαστικές ακτιβίστικες ενέργειες στο Μπρίστολ να διαβάσει τα δικαιώματά του, να ακολουθήσει τους συνδέσμους για την ιστοσελίδα μας και να είναι προετοιμασμένος. Η στήριξη των κρατουμένων είναι ζωτικής σημασίας για το κίνημά μας και δεν πρέπει να παραβλέπεται. Αν μπορείτε να στηρίξετε τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό του Μπρίστολ, είτε οικονομικά είτε γράφοντας στους κρατουμένους, θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στο χτίσιμο μιας δυνατής, ανθεκτικής κοινότητας.
Μέχρι να αδειάσει κάθε κελί
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός του Μπρίστολ
bristol_abc@riseup.net
Πηγή
![\"soli-bristol\"](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2013/09/soli-bristol.jpg\")