![\"\"](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2012/11/Diadosi_Renzo-Novatore-o-ippotis-tou-midenos_2006_BO.jpg\" "\\"Diadosi_Renzo-Novatore-o-ippotis-tou-midenos_2006_BO\\"")
Το βιβλίο περιέχει επιλεγμένα κείμενα του ποιητή, φιλόσοφου και αναρχοατομικιστή επαναστάτη Renzo Novatore. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΑΔΟΣΗ. Έχω την εντύπωση πως είναι εξαντλημένο από τον εκδότη. Εγώ βρήκα ένα αντίτυπο στο βιβλιοπωλείο \” Οι εκδόσεις των συναδέλφων\” στην οδό Ερεσού στα Εξάρχεια. Μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή pdf εδώ.
Και προς την Αναρχία -μήτρα ελευθερίας, πηγή χαράς, θησαυροφυλάκιο δύναμης- εμείς, τα παιδιά της Περηφάνιας και της αιώνιας Εξέγερσης, θα προχωρήσουμε μπροστά με μεγαλύτερη ενέργεια και δύναμη, προς την Αναρχία που δεν είναι το όνειρο των θρησκόληπτων ούτε ο στόχος των αδύναμων αλλά το μέσο με το οποίο οι ατρόμητοι και απελπισμένοι εικονοκλάστες καταφέρνουν να ξεφορτωθούν και τη σκληρότερη αλυσίδα.
Εμείς όλοι θα προελαύνουμε, ενώ το μπλε ποτάμι του θάρρους θα ξεχειλίζει από τα βάθη και ο μανιασμένος αέρας της Αναίδειας θα μας σπρώχνει με άγρια ορμή στο αποκορύφωμα της μάχης.
Και θα ρίξουμε τα βέλη μας, τα ακονισμένα στο μίσος, ενάντια στα φρούρια του νόμου και της Κοινωνίας… Και θα αγκαλιάσουμε την ελευθερία πάνω στους βεβηλωμένους βωμούς του Χριστού… Οι Υποκριτές και οι δειλοί θα μας φοβηθούν, ο όχλος θα κραυγάσει για τα κεφάλια μας χωρίς σκέψη. Αλλά τι σημαίνουν για εμάς οι κατάρες των ανόητων;
Είμαστε οι αριστοκράτες της σκέψεις και της δράσης, μοναχικοί κάτοικοι των ψηλότερων κορφών και τα σάλια των ερπετών δε θα μπορούσαν ποτέ να μας ενδιαφέρουν…
Η Ηρωική Άνοιξη είναι έργο του Ιταλού αναρχοατομικιστή Enzo Martucci και εκδόθηκε στο αναρχικό περιοδικό Proletario (τεύχος 5) στις 12 Δεκεμβρίου του 1922.
Πηγή στα αγγλικά: Heroic Spring (Enzo Martucci), The Anarchist Library, June 2011
Μετάφραση στα ελληνικά: Parabellum
Ολόκληρο το έργο σε PDF εδώ
Καταπράσινες οάσεις στη θλιβερή έρημο της ανθρώπινης σήψης, ανθισμένα τριαντάφυλλα καταμεσής της αποπνικτικής δυσωδίας του υπονόμου, εμείς, οι νομάδες, οι αλήτες, οι εξεγερμένοι, θα παράγουμε το θεϊκό θαύμα. Εμείς, εμείς θα αναστήσουμε τον Ήρωα. Εξοστρακισμένοι από την κοινωνία και το επιλήσμον πλήθος, διατηρούμε στον ευωδιαστό κήπο της καρδιάς μας ένα ευγενικό αηδόνι που τραγουδά μελωδικά τραγούδια νοσταλγίας και θλίψης.
Εμπνεόμενοι από τον αγώνα και το σκληρό κίνδυνο, φιλοξενούμε στα δαιδαλώδη μυαλά μας έναν κόκκινο δαίμονα, έτοιμο να αγριέψει με ακατανίκητη δύναμη.
Και όταν το αηδόνι κελαηδά, ο δαίμονας πηδά στο αιματοβαμμένο πεδίο της μάχης, που οι Μαινάδες χορεύουν το μακάβριο χορό της καταστροφής και το βαλς του θανάτου.
Είμαστε οι ποιητές της άρνησης και της εξέγερσης, οι τραγουδιστές και οι συγγραφείς της πιο υψηλής τρέλας.
Στους πύρινους κρατήρες των εσωτερικών μας ηφαιστείων. των φτιαγμένων από τη λάβα του συναισθήματος και τη φωτιά του πάθους, θρέψαμε τη δίψα μας για ζωή. Και στην κοινωνία που θέλει να μας επιβάλλει τους νόμους και την ηθική της θα απαντήσουμε σθεναρά \”Όχι\”, όσο όλοι οι άλλοι θα απαντούν με δειλία \”Ναι\”.
Τώρα είμαστε στο έλεος της μάχης. Της αποφασιστικής, θανάσιμης μάχης… Με το χαμόγελο στα χείλη, πηδήξαμε στην άβυσσο της απόλυτης περιπέτειας, στον πάτο της οποίας μας περιμένουν η νύμφη και η άρπυια. Ή το μεθυστικό αίσθημα του θριάμβου και της απελευθέρωσης από κάθε αλυσίδα ή το ένδοξο τέλος στη δίνη του πολέμου.
Περήφανοι και υπερόπτες, παίξαμε γενναία το τελευταίο μας χαρτί και έτσι είναι απαραίτητο για μας να εντείνουμε την προσπάθεια και να αυξήσουμε την ενέργεια μας εκατό φορές για να κατακτήσουμε τη νίκη.
Έχουμε ήδη υπάρξει γενναίοι πολεμιστές. Τώρα πρέπει να γίνουμε ήρωες. Είναι αναγκαίο, αναπόφευκτο.
Για τη καλή έκβαση του σκοπού μας, την ανύψωση του ατόμου μας…
Η Ηρωική Άνοιξη είναι έργο του Ιταλού αναρχοατομικιστή Enzo Martucci και εκδόθηκε στο αναρχικό περιοδικό Proletario (τεύχος 5) στις 12 Δεκεμβρίου του 1922.
Πηγή στα αγγλικά: Heroic Spring (Enzo Martucci), The Anarchist Library, June 2011
Μετάφραση στα ελληνικά: Parabellum
Το έργο θα δημοσιευτεί σε τρία κομμάτια για να είναι πιο εύκολη η ανάγνωσή του.
Στους νομάδες, τους αλήτες, τους εξεγερμένους
Που είναι ο άνθρωπος, αδέρφια μου, που είναι ο άνθρωπος που αναζητώ;
Που είναι ο γενναίος και ριψοκίνδυνος εξεγερμένος, που είναι ο ηρωικός πολεμιστής, γεμάτος με το όνειρο της ελευθερίας ή του μεγαλείου όπως οι Αργοναύτες, εκείνος που με όρεξη παιχνιδιού αντιμετωπίζει την τιτάνια μάχη ενάντια στο σύμπαν, για την κατάκτηση μιας υψηλότερης, πιο όμορφης ζωής; Που είναι η δύναμη, το κουράγιο και το ρίσκο που η παγανιστική μου καρδιά αναρχικά αγαπάει; Που είναι;…
Ω! Είναι μάταιο να χολοσκάω ψάχνοντας… Στη σημερινή αστική, βιομηχανική κοινωνία υπάρχουν μόνο ο πάτος και οι δειλοί… Υπάρχουν μόνο δουλικοί σκλάβοι…
Ο ήρωας ανήκει σε μια παλιά εποχή, στη λαμπρότητα των μεγαλόπρεπων επών και της ελεύθερης, περιπετειώδους ενέργειας του πολεμιστή… Ίσως να ανήκει στη μελλοντική Αναρχία, όπου το άτομο δε θα είναι πλέον κάτω από το ζυγό του νόμου και θα δώσει νέα πνοή στις θρασείς πράξεις του παρελθόντος, για τον απόλυτο θρίαμβο του εαυτού του…
Αλλά τώρα; Τώρα υπάρχει μόνο η αποκτηνωμένη πλέμπα, παραιτημένη στη μοίρα της και οι μικρόνοοι, αξιολύπητοι μικροαστοί παραφουσκωμένοι από έπαρση και διαποτισμένοι από χυδαιότητα… Δουλοπρεπή υποκείμενα και δεσποτικοί αφέντες πλατσουρίζουν στη βρωμιά, που καλύπτει τον κόσμο σαν θλιβερό πέπλο, σαν τα σκουλήκια στη λάσπη. Αλλά κάτω από τα κουρέλια του ενός και τα πολυτελή ρούχα του άλλου χτυπάει μια καρδιά κότας. Και οι δύο είναι αδύναμοι, αποχαυνωμένοι… Έτσι λοιπόν, το προλεταριάτο δε μπορεί να χειραφετηθεί , καθώς ο τύραννος δε κυριαρχεί λόγω της δικιάς του δύναμης άλλα λόγω της απάθειας και της αποποίησης του λαού…
Σήμερα υπάρχουν μόνο σκουπίδια, λάσπη, κοπριά…
Οι πειρατές έχουν εξαφανιστεί από τους Ωκεανούς, οι ληστές έχουν εξαφανιστεί από τα δάση. Τα ρωμαλέα ένστικτα και τα δραστήρια συναισθήματα της ανθρωπότητας είναι μονάχα μακρινές αναμνήσεις…
Ο ήρωας είναι νεκρός…
Η Ηρωική Άνοιξη είναι έργο του Ιταλού αναρχοατομικιστή Enzo Martucci και εκδόθηκε στο αναρχικό περιοδικό Proletario (τεύχος 5) στις 12 Δεκεμβρίου του 1922.
Πηγή στα αγγλικά: Heroic Spring (Enzο Martucci), The Anarchist Library, June 2011
Μετάφραση στα ελληνικά: Parabellum
Το έργο θα δημοσιευτεί σε τρία κομμάτια για να είναι πιο εύκολη η ανάγνωσή του.
![\"\"](\"http://1.bp.blogspot.com/-eZ9yoezhHXc/UKTL5Sk2HhI/AAAAAAAAAds/NSe-Cl1GDpI/s1600/Bruno_Filippi.jpg\")
Το κείμενο που ακολουθεί, γράφτηκε από τον Ιταλό αναρχικό επαναστάτη BrunoFilippi, για κάποιον νεκρό σύντροφο το καλοκαίρι του 1918. Ο Filippi γεννήθηκε το 1900 στο Λιβόρνο και αργότερα μετακόμισε την οικογένεια του στο Μιλάνο. Το 1915, και ενώ ήταν ήδη γνωστός στις αρχές, συλλαμβάνεται κατά τη διάρκεια μίας αναρχικής αντιπολεμικής διαδήλωσης, από τις πολλές που γίνονταν τότε, εναντίον του σφαγείου του Α’ Παγκοσμίου πολέμου στον οποίο είχε εμπλακεί η Ιταλία από το 1914. Στην κατοχή του νεαρού Bruno βρέθηκε ένα όπλο ζεστό αλλά δίχως σφαίρες με αποτέλεσμα να περάσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια στη φυλακή, μέχρι το 1919. Εκείνη τη χρονιά η Ιταλία συνταρασσόταν από συνεχόμενες εξεγέρσεις με αποτέλεσμα οι βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία στους δρόμους του Μιλάνο να είναι πολύ συχνές. Ο Filippiσυμμετέχει στις συγκρούσεις αλλά ψάχνει το επόμενο επίπεδο πάλης. Έτσι το καλοκαίρι του 1919 περνάει μαζί με συντρόφους του το κατώφλι της παράνομης άμεσης δράσης. Πραγματοποιούν βομβιστικές επιθέσεις εναντίον καπιταλιστικών και κρατικών στόχων, όπως το δικαστικό μέγαρο της πόλης και το σπίτι του μεγαλοβιομήχανου όπλων GiovanniBredaστον οποίο είχαν επιτεθεί και με θειικό οξύ. Στις 7 Σεπτέμβρη του 1919 η βόμβα που σκοπεύει να τοποθετήσει στη «Λέσχη των Ευγενών», λέσχη μεγαλοαστών της πόλης, εξερράγη πρόωρα με αποτέλεσμα το θάνατο του. Ο BrunoFilippiήταν τότε 19 χρονών… Η απόλυτη εχθρότητα του για το κρατικό και καπιταλιστικό σύμπλεγμα της εποχής αλλά και η περιφρόνηση του για τις ορδές σκλάβων που το στήριζαν φαίνονται ανάγλυφα στα σκοτεινά και με έντονη δόση κυνισμού γραπτά του σε ποίηση και πρόζα που δημοσιεύονταν τακτικά στο περιοδικό Iconoclasta.