Ισπανία: Για τα τελευταία κρούσματα καταστολής (Μαδρίτη)

Αντιμέτωποι/-ες με την τρέχουσα κατάσταση κρατικής καταστολής που βιώνουμε, θα θέλαμε να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις.

Η κρατική καταστολή αποτελεί άμεση συνέπεια εναντίον ατόμων που αγωνίζονται κόντρα στο σύστημα, αμφισβητούν τη νομιμοποίηση και ύπαρξή του, διαχέουν τις ελευθεριακές ιδέες και τοποθετούνται σε μόνιμη σύγκρουση με την εξουσία. Είναι η ίδια η άμυνα του κράτους, των φυσικών προσώπων και των θεσμών που επωφελούνται και τροφοδοτούνται από την καθεστηκυία τάξη. Θα χρειάζονται πάντοτε να δικαιολογήσουν κάποιο νέο νόμο για την ασφάλεια των πολιτών, κάμποσες αντιτρομοκρατικές δαπάνες κι επιχειρήσεις, και να φρενάρουν την άνοδο του αναρχικού κινήματος και τη λαϊκή εξέγερση.

Για το λόγο αυτόν αρνούμαστε να την αποδεχτούμε. Θέλουν να επιβάλουν ένα κλίμα φόβου για να μας παραλύσει και να καταπνίξει τον καθημερινό μας αγώνα. Είναι φυσικό να νιώθει κανείς φόβο, αλλά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να κυριαρχήσει επί των πράξεών μας.

Δεν πρέπει να παραμελούμε την προσωπική μας ασφάλεια κι αυτήν των συντρόφων μας, κι έτσι χρειάζεται να ενισχύσουμε τα μέτρα αυτοπροστασίας στο ίντερνετ, στις τηλεφωνικές επικοινωνίες, σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως και στις κουβέντες μας στο δρόμο.

Θέτουμε έναν προβληματισμό σχετικά με τη χρήση του όρου «σκευωρία», σε προηγούμενες υποθέσεις, και την έννοια που του αποδίδεται στο πλαίσιο ορισμένων αντικατασταλτικών εκστρατειών. Μια κατάχρηση του όρου μπορεί να στραφεί εναντίον μας, μιας και η αθρόα χρήση του στερεί την αξιοπιστία σε περιπτώσεις πραγματικής αστυνομικής σκευωρίας και οδηγεί σε ένα διαχωρισμό μεταξύ καλών και κακών, αθώων και ενόχων. Εμείς δεν πρόκειται να αραδιάσουμε νομικίστικους όρους· για εμάς, είναι συντρόφια που μάχονται, και τα στηρίζουμε ανεξαρτήτως του αν έπραξαν ή όχι αυτό που τους καταλογίζουν. Θα δείξουμε την αλληλεγγύη μας στο πρόσωπό τους, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα ξεχάσουμε τους λοιπούς αγώνες, τα εγχειρήματα ή τις στοχεύσεις μας.

Ως αναρχικοί/-ές, δεν αντιλαμβανόμαστε τον αντιφασισμό ως κάτι μεμονωμένο, αλλά ως μέρος της αντεξουσιαστικής μας στάσης. Είμαστε αντιφασίστες/-ριες, προφανώς, αλλά αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, ενάντια σε κάθε κράτος, ενάντια σε κάθε ιεραρχία και κυριαρχία.

Θα απαντήσουμε σε κάθε χτύπημα με το κεφάλι κάθε φορά ψηλότερα, θα συνεχίσουμε πιο δυνατά, ει δυνατόν με περισσότερα κίνητρα και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.

Στέλνουμε ένα χαιρετισμό σε όλα εκείνα τα άτομα που είναι έγκλειστα μα δεν έχουνε ηττηθεί, και σε όλα τα φυγόδικα/καταζητούμενα συντρόφια. Μνημονεύουμε όλους τους πεσόντες· η θύμησή τους και η συνέχιση του αγώνα τούς κρατάνε ζωντανούς.

Αλληλεγγύη και κουράγιο σε όσες κι όσους συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε στον τόπο, γιατί οι πεποιθήσεις μας είναι δυνατότερες κι έτσι πάντα θα ’ναι.

Για τη λευτεριά και την αξιοπρέπεια!
Θάνατο στο κράτος, και ζήτω η αναρχία!

Μαδρίτη, Δεκέμβρης 2013

Πηγή

Ισπανία: Γράμμα του αναρχικού Φρανσίσκο Σολάρ από τη φυλακή του Ναβαλκαρνέρο (Μαδρίτη)

Για να μην χωράνε αμφιβολίες…

Ως αναρχικοί/-ές βρισκόμαστε σε μόνιμη σύγκρουση με το κράτος/Κεφάλαιο σε όλες του τις εκφάνσεις· αυτό το πράγμα δεν θέλει και πολλή σκέψη. Ωστόσο κατά περιπτώσεις, ιδίως όταν η εξουσία εφορμά μ’ όλη της τη δριμύτητα, τα βλέμματα θολώνουν δίνοντας τόπο σε αμφίσημες και συγκεχυμένες τοποθετήσεις. Κρίνω πως είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε τη συνεκτικότητά μας και να μην αφήσουμε χώρο σε θέσεις και πρακτικές θυματοποίησης κι ηττοπάθειας. Μπορεί για μερικές στιγμές να χρειαστεί να κάνουμε ένα βήμα πίσω, αλλά πάντοτε για να σαλτάρουμε πέντε βήματα μπροστά στο δελεαστικό μονοπάτι της αβεβαιότητας προς τη συνολική απελευθέρωση.

Μια δυνατή αγκαλιά σε όλους τους αναρχικούς κρατουμένους στις φυλακές του κόσμου, κι ειδικά στον Χουάν Αλίστε, στον Μαρσέλο Βιγιαροέλ και στον Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες (στη Χιλή), με τους οποίους είχα την ευκαιρία να μοιραστώ εμπειρίες εντός των τειχών.

Χωρίς βεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι, αλλά και χωρίς κανέναν ενδοιασμό ενάντια στην εξουσία

Για την αναρχία…

Φρανσίσκο Σολάρ

16-22 Δεκέμβρη: Εβδομάδα διεθνών δράσεων αλληλεγγύης στα 5 συντρόφια που συνελήφθησαν στις 13 Νοέμβρη στη Βαρκελώνη

\"SOLI\"

Από τις 16 έως τις 22 Δεκέμβρη 2013 αναρχικοί/-ές από τη Βαρκελώνη καλούν σε διεθνείς δράσεις αλληλεγγύης στους 5 συλληφθέντες της 13ης Νοέμβρη 2013 που κατηγορούνται για δράσεις του Εξεγερσιακού Κομάντο Ματέο Μορράλ εναντίον του εκκλησιαστικού θεσμού στην Ισπανία. Σ’ αυτό το πλαίσιο διοργανώνεται επίσης διαδήλωση στις 6 το απόγευμα της 21ης Δεκέμβρη, με προσυγκέντρωση στο πάρκο Φοράτ ντε λα Βεργκόνυα στη Βαρκελώνη. Στηρίζουμε το κάλεσμα στην προοπτική της πολύμορφης και έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης πέρα από τα σύνορα.

Στις 13 Νοέμβρη 2013 η Εθνική Αστυνομία του ισπανικού κράτους συνέλαβε 5 συντρόφια στη Βαρκελώνη σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Δύο από τους συλληφθέντες, η Μόνικα Καμπαγέρο και ο Φρανσίσκο Σολάρ, κρίθηκαν προφυλακιστέοι και βρίσκονται σε ειδικό καθεστώς κράτησης FIES-3 (σε φυλακές της Μαδρίτης), ενώ τα άλλα τρία συντρόφια αφέθηκαν ελεύθερα με εκκρεμείς κατηγορίες.

Αυτή η επίθεση από πλευράς του υπουργείου Εσωτερικών εντάσσεται στο πλαίσιο των κατασταλτικών χτυπημάτων που δέχεται ένα κομμάτι του αναρχικού χώρου και της απόπειρας των πολιτικών να ανακόψουν πιθανούς κοινωνικούς ξεσηκωμούς ή δράσεις που έρχονται ως απάντηση στη μιζέρια στην οποία μας καθυποτάσσουν προκειμένου να συντηρήσουν τις μπίζνες τους και την εξουσία τους.

Το κράτος δε διστάζει να καταστέλλει όσους κι όσες αμφισβητούμε αυτό που μας καταπιέζει κι εφορμούμε εναντίον του. Ο Τύπος δε διστάζει να προπαγανδίζει κατάλληλα και να αποτελεί κομμάτι του αστυνομικού κατασταλτικού μηχανισμού. Ούτε εμείς διστάζουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στ’ αδέρφια μας, μήτε και διστάζουμε να αντιταχθούμε σε οποιαδήποτε τάξη επιδιώκει να μας επιβάλει το κουμάντο της.

Λευτεριά στη Μόνικα και στον Φρανσίσκο!
Αλληλεγγύη στη Βαλέρια, στη Ροσίο και στον Χεράρδο!

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!

Πηγή

Ισπανία: Ανακοίνωση της Βιβλιοθήκης Ντουρρούτι σε αλληλεγγύη στη Μόνικα Καμπαγέρο και στον Φρανσίσκο Σολάρ (Ναββάρα)

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους και στις αγωνίστριες που πιάνονται στα νύχια της μπουρζουάδικης καταστολής, καθώς και σε όλους τους μαχητές κι όλες τις μαχήτριες που παρά τον εγκλεισμό δε σκύβουν το κεφάλι στους βασανιστές τους.

Στις 13 Νοέμβρη 2013 τα καθεστωτικά μέσα της μπουρζουαζίας μάς ενημέρωσαν για τη σύλληψη 5 συντρόφων στη Βαρκελώνη, εκθέτοντας τα πρόσωπά τους μες στα σπίτια μας χωρίς την άδειά τους. Επιπλέον, χωρίς καν να τους γνωρίζουν, τους είχαν ήδη κατηγορήσει και καταδικάσει για επιθέσεις εναντίον της εκκλησιαστικής εξουσίας. Είναι τα ίδια γαμημένα μέσα που εντός μιας μέρας φορέσανε τη στολή του μπάτσου, του εισαγγελέα και του δήμιου, μιλώντας για τους αναρχικούς και τις αναρχικές λες και επρόκειτο για μια επιδημία, της οποίας η δήθεν εστία βρίσκεται στη Βαρκελώνη.

Ας μάθουν λοιπόν οι αρθρογράφοι των μοντέρνων καιρών μας, λογοκριτές καθετί ξένου προς αυτούς, ότι οι αναρχικοί και οι αναρχικές είμαστε παντού, όσο και να θέλουνε να ’ταν αλλιώς τα πράγματα.

Στα πρόσωπα και στις χειρονομίες της Μόνικα Καμπαγέρο και του Φρανσίσκο Σολάρ αναγνωρίζουμε την αναρχική προοπτική και το σκοπό της για δικαιοσύνη εν ελευθερία.

Είναι πολλές οι ρεματιές που σμίγουνε στο ποτάμι της αναρχίας, κι οι χειρονομίες των δύο συντρόφων μας ρέουνε εντός του.

Αναγνωρίζουμε προς τα δυο αιχμάλωτα συντρόφια πως αργοπορήσαμε να στείλουμε ένα σινιάλο στήριξης, και ζητάμε από τους κοντινούς τους αλληλέγγυους, αν μπορούν, να μας διευκολύνουν παρέχοντας τις τρέχουσες διευθύνσεις τους στη φυλακή για να το πούμε απευθείας στους ίδιους.*

Οι ακραίες συνθήκες τις οποίες αντιμετωπίζουν ο σύντροφος και η συντρόφισσα σε αιχμαλωσία, με τη συνακόλουθη νόρμα της φυσικής και ψυχικής κακοποίησης που είναι ίδιον των μπουντρουμιών αυτού του κράτους, μας κάνουν να πιστεύουμε πιο πολύ από ποτέ άλλοτε σε αυτήν τη φράση τη χιλιοειπωμένη σε αυτά τα μέρη: Δεν είμαστε όλοι, λείπουνε οι μέσα!

Χωρίς να ακολουθούμε τους επιβαλλόμενους χρόνους και την ατζέντα της καταστολής, που λογαριάζει με την απαράμιλλη αρωγή των φρουρών της εξουσίας και του Τύπου, θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό από τούτο το μετερίζι ώστε τα συντρόφια να μην αισθανθούν ποτέ μόνα τους.

Πατρίδα μας ολάκερη η γη, και νόμος μας η λευτεριά.

Αλληλεγγύη στη συντρόφισσά μας Μόνικα Καμπαγέρο και στο σύντροφό μας Φρανσίσκο Σολάρ.

Με αγάπη και αναρχία,
Βιβλιοθήκη Ντουρρούτι
Τ.Θ. 74, Τ.Κ. 31800 Αλτσάσου (Ναβάρρα)

* στο μεταξύ ανακοινώθηκαν οι τρέχουσες διευθύνσεις των δυο αναρχικών,κρατουμένων σε φυλακές της Μαδρίτης –βλ. εδώ

Πηγή

Ισπανία: Ενημέρωση για τους πέντε συλληφθέντες της Βαρκελώνης

Σχεδόν μία εβδομάδα μετά τις συλλήψεις των συντρόφων μας ,στις 13 Νοέμβρη, από την αντιτρομοκρατική αστυνομία της Ισπανίας, ο δικαστής Ελόυ Βελάσκο, διέταξε την προφυλάκιση της συντρόφισσας Μόνικα Καμπαγιέρο και του συντρόφου Φρανσίσκο Σολάρ. Δε γνωρίζουμε για πόσο καιρό ζητήθηκε να διαρκέσει η προφυλάκιση, ώστε να γίνει η \”έρευνα\”.

Οι κατηγορίες, που τους απαγγέλθηκαν τελικά είναι οι εξής:

– Σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης

– Τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού (συγκεκριμένα στη Βασιλική του Πιλάρ, στη Σαραγόσα)

-Συνωμοσία με σκοπό την τέλεση τρομοκρατικών πράξεων (Υποτιθέμενη επίθεση, που σχεδίαζαν ενάντια στο Μοναστήρι του Μοντσεράτ, στη Βαρκελώνη)

Αντίθετα, οι συντρόφισσες Βαλέρια Τζακομόνι (Ιταλίδα) και Ροσίο Γιούνε (Χιλιανή) και ο σύντροφος Χεράρδο Νταμιάν Φορμόζο (Αργεντινός), αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση, αφού είχαν μείνει σε καθεστώς απομόνωσης για 5 ημέρες· παρακρατήθηκαν τα διαβατήριά τους και πρέπει να εμφανίζονται στο δικαστήριο ανά διαστήματα.

Χαιρετίζουμε τα τρία συντρόφια μας που είναι πλέον στο δρόμο αφού πέρασαν από τα χέρια της αηδιαστικής αντιτρομοκρατικής.

Αναμένεται τα συντρόφια Μόνικα και Φρανσίσκο να μπουν στο κτηνώδες καθεστώς μονάδων απομόνωσης F.I.E.S. και να χωριστούν σε διαφορετικές και μακρινές φυλακές της Ισπανίας.

Δε θα μείνουμε αδιάφοροι και αδρανείς, ενώ οι σύντροφοί μας βρίσκονται στα νύχια της εξουσίας. Πρέπει να σημειώσουμε, πως η συντρόφισσα Μόνικα, κάνει βίγκαν διατροφή, την οποία μπόρεσε να διατηρήσει όσο βρισκόταν φυλακισμένη το 2010 και αυτό είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψιν, όπου και αν καταλήξει.

Παρακαλούμε, όποιοι σύντροφοι έχουν πληροφορίες για το που κρατούνται, για το διάστημα της προφυλάκισης ή οτιδήποτε άλλο σχετικό, να τις στείλουν στη διεύθυνση publicacionrefractario(at)gmail.com (στα Ισπανικά) ή στη διεύθυνση wcc_98 (at)hotmail.com (στα Αγγλικά).

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ!

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΔΕ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕ ΣΑΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΥΣ!

Περιοδικό Refractario

Πηγή

Συλλήψεις συντρόφων στη Βαρκελώνη για τη δράση του Εξεγερσιακού Κομάντο Ματέο Μορράλ

\"guerra-a-la-calle\"

 

Η αφίσα γράφει:

Αλληλεγγύη και δράση για τα συντρόφια που συνελήφθησαν στη Βαρκελώνη.
Κανένα κράτος, κανένα σύνορο δεν μπορεί ν’ ανακόψει τον κοινωνικό πόλεμο.
Ας ελαττωθεί η απόσταση μέσα από χειρονομίες αλληλεγγύης.
Ας πολλαπλασιαστούν μέρα τη μέρα οι επιθέσεις κόντρα στην εξουσία.
Άμεση απελευθέρωση της Μόνικα και του Φρανσίσκο!
Αιχμάλωτοι/-ες πολέμου πίσω στο δρόμο!

Την Τετάρτη, 13 Νοέμβρη 2013, μετά από μπούκα των μπάτσων σε σπίτι και αντιτρομοκρατική επιχείρηση στην πόλη της Βαρκελώνης, συνελήφθησαν 5 άτομα κατηγορούμενα για δράση της οποίας την ευθύνη έχει αναλάβει το Εξεγερσιακό Κομάντο Ματέο Μορράλ. Ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και οι Μόνικα Καμπαγέρο και Φρανσίσκο Σολάρ, αναρχικά συντρόφια από τη Χιλή που είχαν διωχθεί και προφυλακιστεί στο πρόσφατο παρελθόν για την «υπόθεση βόμβες», ένα δικαστικό φιάσκο του χιλιανού κράτους, για το οποίο απαλλάχθηκαν πλήρως όλων των κατηγοριών το 2012. Σε αναμονή ενημερώσεων σχετικά με την κατάσταση των 5 συλληφθέντων, παραθέτουμε τη μετάφραση ενός πρώτου κειμένου στήριξης που συνέταξαν συγκατηγορούμενοι/-ες στην πολύκροτη «υπόθεση βόμβες».

Διευρύνοντας τους δεσμούς αλληλεγγύης

Στις 13 Νοέμβρη 2013 συνελήφθησαν απ’ τις κατασταλτικές δυνάμεις του ισπανικού κράτους τα συντρόφια μας Μόνικα και Φρανσίσκο, κατηγορούμενοι για τη βομβιστική επίθεση στη Βασιλική Ελ Πιλάρ της Θαραγόθα, στην Ισπανία.

Δεδομένης αυτής της κατάστασης, ακολούθησε ένας τυφώνας μεγαλόστομων δηλώσεων μεταξύ εκπροσώπων της ισπανικής και της χιλιανής κυβέρνησης, καθώς και συχαρίκια ανάμεσα σε νεκραναστημένους εισαγγελίσκους και ανακυκλωνόμενους υπουργούς Εσωτερικών.

Η Μόνικα και ο Φρανσίσκο είχανε συλληφθεί τον Αύγουστο του 2010 στο πλαίσιο της αποκαλούμενης Caso Bombas («υπόθεση βόμβες»). Και οι δυο τους στάθηκαν με αξιοπρέπεια και ανυποταξία απέναντι στη δίωξή τους, παραμένοντας έγκλειστοι περισσότερους από 9 μήνες σε καθεστώς φυλάκισης υψηλής και υψίστης ασφαλείας, αρνήθηκαν να υποκύψουν στους εκβιασμούς της εισαγγελίας, πραγμάτωσαν από κοινού με τους συγκατηγορουμένους τους απεργία πείνας που διήρκεσε περισσότερο από 65 μέρες, και αντιμετώπισαν μία από τις μακρότερες δίκες, για να βγουν τελικά απ’ αυτήν τη διαδικασία απαλλαγμένοι όλων των κατηγοριών και με τις πεποιθήσεις τους ανέπαφες.

Το πάτημα των μπάτσων και των μίντια για τις κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζουν σήμερα τα συντρόφια είναι τα δικαστικά πεπραγμένα της «υπόθεσης βόμβες» στη Χιλή, δηλαδή του ανθρωποκυνηγητού που εξαπολύθηκε εναντίον ακρατικών χώρων, περιβαλλόντων και ατομικοτήτων.

Αυτήν τη στιγμή οι εξουσιαστές επιχειρούν να νεκραναστήσουν το κουφάρι της «υπόθεσης βόμβες», απειλώντας πως θα κινήσουν νέα διαδικασία διώξεων εναντίον μας. Απέναντι στην απειλή αυτήν είμαστε ξεκάθαροι/-ες: αρνούμαστε την κατηγορία, αλλά δεν απαρνούμαστε αυτό που είμαστε, τις ιδέες μας, τις σχέσεις μας, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας στον αγώνα.

Δεν υπήρξε ούτε υπάρχει αναρχική τρομοκρατική εγκληματική οργάνωση, δεν υπάρχουν άτυποι αρχηγοί, ούτε και κέντρα εξουσίας, μήτε χρηματοδότηση τρομοκρατίας. Μέσα από τούτο το διωκτικό ντελίριο προσπαθούνε να μας καδράρουν σε λογικές οργάνωσης και ζωής που εμείς αρνούμαστε εμπράκτως. Αποστρεφόμαστε τις μεθόδους της εξουσίας, γι’ αυτό και το κράτος μάς ταυτοποιεί ως τους συνήθεις υπόπτους και αιώνιους ενόχους.

Παρ’ όλες τις πιρουέτες των δικαστών, των υπουργών Εσωτερικών, των εισαγγελέων και των δημοσιογράφων, παραμένει ακλόνητη η πεποίθησή μας ότι η δίωξη που εγκαινιάστηκε το 2010 ήτανε μια κακόφημη διαδικασία, η οποία αποζητούσε την ποινικοποίηση σχέσεων φιλίας, την καταδίωξη χώρων, τη στοχοποίηση στάσεων ζωής, παρελθόντων και παρόντων του αγώνα.

Η συνέργεια του ισπανικού κράτους με το χιλιανό κράτος αποκαλύπτει το τρομοκρατικό πρόσωπο κάθε δομής εξουσίας, που συντηρεί την κυριαρχία της μέσω της επιτήρησης και του φόβου.

Μ’ όλες μας τις δυνάμεις απευθύνουμε ένα κάλεσμα αλληλεγγύης προς τ’ αναρχικά συντρόφια Μόνικα και Φρανσίσκο, που πηγαίνει πολύ πέρα από οποιοδήποτε δικαστικό πόρισμα, εκφράζοντας παράλληλα την αλληλεγγύη μας στους λοιπούς απαχθέντες από τα κράτη ανά την υφήλιο.

Παρά τις γεωγραφικές αποστάσεις που σήμερα μας χωρίζουν, μας κρατάει ενωμένους η κοινή πεποίθηση της μάχης κόντρα στην εξουσία. Είναι απαραίτητο να σμίξουμε πραγματικότητες και να μεγιστοποιήσουμε την αλληλεγγύη για να σπάσουμε την απομόνωση και το φόβο.

Η Μόνικα και ο Φρανσίσκο είναι συντρόφια μας, και τους υπερασπιζόμαστε από τις μιντιακές και μπατσικές καμπάνιες που έχουνε βάλει μπρος τόσο το ισπανικό όσο και το χιλιανό κράτος.

Γιατί κάθε κράτος είναι τρομοκράτης, και κάθε φυλακή είναι κέντρο εξόντωσης.

Επαναστατική αλληλεγγύη πέρα απ’ όλα τα σύνορα.

Κάποιοι/-ες διωκόμενοι/-ες για την «υπόθεση βόμβες»
13 Νοέμβρη 2013

Τα χτυπήματα του πυρήνα: 1,2

Ακόμα ένα κείμενο αλληλεγγύης

Πηγή

Εκδόσεις Hominiscidium

Οι εκδόσεις Hominiscidium από την Ισπανία, κυκλοφορούν μπροσουράκια που ασχολούνται με τον ατομικισμό/μηδενισμό και την αντιπατριαρχίκή ανάλυση.

Το πρώτο τεύχος του μηδενιστικού εντύπου Sagrilega Acrecencia

\"Sagrilega

Μετάφραση στα Ισπανικά του πρώτου τεύχους του Ιταλικού μηδενιστικού εντύπου Vertice Abisso

 \"Vertice

 

Μεταγωγή του συντρόφου Gabriel Pompo da Silva

Ο σύντροφος Gabriel Pompo da Silva, μεταφέρθηκε στη φυλακή A Lama, στη Γαλικία. Προς το παρόν, δεν είναι γνωστό σε ποια πτέρυγα βρίσκεται. Για να του γράψετε:

Gabriel Pombo Da Silva
Centro Penitenciario de A Lama
Monte Racelo s/n, 36830
A Lama (Pontevedra)
Ισπανία

Πηγή

Ισπανία: Επίθεση σε 5 τράπεζες σε ένδειξη αλληλεγγύης στους 5 κρατούμενους του Sabadell (Βαρκελώνη)

Είμαστε ενεργοί ως ομάδα εδώ και περίπου ένα έτος, χρόνος στη διάρκεια του οποίου έχουμε παρατηρήσει μια μικρή αύξηση στο είδος εκείνων των ενεργειών με τις οποίες ταυτιζόμαστε. Έχουμε πράξει και εμείς παρόμοια και έχουμε αποφασίσει να δημοσιοποιούμε τις ενέργειές μας μέσω αυτού του indymedia, για να ενθαρρύνουμε την επανάληψή τους.

Εκτός από εμάς, υπήρξε πρόσφατα μια προσπάθεια να μπουν αυτές οι ενέργειες στο πλαίσιο μιας \”καμπάνιας\” ή μιας παρεμφερούς συλλογής δράσεων. Μετά από αυτό, η απάντηση από τους περισσότερους αναρχικούς και μηδενιστικούς κύκλους της Καταλανίας ήταν η σιωπή (ή τουλάχιστον τίποτα δεν κυκλοφόρησε στο internet).

Εμείς κρατάμε τη στρατηγική και πολιτική μας γραμμή σταθερή: θεωρούμε τις ενέργειες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και τις άλλες ανώνυμες δράσεις σαν μικρά σινιάλα. Με την ευκαιρία στέλνουμε μια αλληλέγγυα αγκαλιά σε όλες εκείνες τις ατομικότητες που αποφάσισαν να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη, σχετικά με την άμεση, υλική δράση.

Σε άλλες προκηρύξεις μας, έχουμε κάνει καλέσματα ενοποίηση της στρατηγικής του σαμποτάζ  ή/και του αντάρτικου πόλης των ζωών και των λέξεων που ταυτοποιούνται με την αντικρατική, αντικαπιταλιστική, αντιεξουσιαστική και αντικυριαρχική σκέψη, το οποίο είναι κάτι που κάποιοι από εμάς ονομάζουν αναρχισμό και κάποιοι άλλοι αναρχικό μηδενισμό.

Σήμερα καλούμε σε συνοχή στη δράση σχετικά με τους 5 κρατούμενους του στεκιού Sabadell.

Αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε κάποια άμεση πληροφόρηση γι\’αυτούς·  μόνο λόγια οικείων και συγγενών τους. Αλλά φαίνεται πως ήδη αρκετοί έσπευσαν να τοποθετηθούν σχετικά με τους συλληφθέντες. Η έλλειψη αλληλεγγύης ή αντίδρασης από τη Βαρκελώνη είναι ανησυχητική.

Ο νους όλων είναι αλλού, ενώ εκείνοι βρίσκονται υπό καθεστώς απομόνωσης (FIES). Διαβάζοντας τα ΜΜΕ και τα έγγραφα των δικαστικών αρχών, βλέπουμε την ανάλυση να πηγαίνει στο αν ήταν έμποροι ναρκωτικών ή όχι, στο αν ρουφιάνεψαν ή όχι. Φαίνεται πως, μπαίνοντας στο ισπανικό ποινικό και σωφρονιστικό σύστημα η ιστορία του κρατούμενου ή του διωκόμενου αμφισβητείται σε πολιτική, ηθική, συναισθηματική και αισθητική βάση.

Εν τω μεταξύ, το κράτος φυλακίζει 5 άτομα, τα οποία όπως φαίνεται αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί. Αυτό δεν έχει να κάνει με την τυφλή υποστήριξη   κανενός (εκ τω αναρχικών). Αλλά ε το γεγονός ότι έχουν συλληφθεί για κάτι που μας επηρεάζει όλους. Φαίνεται πως, μερικές φορές η συνοχή εξαφανίζεται στη αναρχική εκκλησία ειδικά όταν η πραγματικότητα σπάει τα πλαίσια μέσα στα οποία είμαστε, σε αυτήν την περίπτωση η απάντηση του κράτους στον αναρχισμό.

Το κράτος όχι μόνο θα παρακολουθεί πως ζούμε, αυτό είναι σχεδόν άσχετο, αλλά θα προσπαθήσει να μας κυνηγήσει, χτυπώντας μας εκεί που δεν το περιμένουμε προσπαθώντας να δημιουργήσει παράνοια και οποτεδήποτε κάποιοι σύντροφοι είναι πιο εμφανείς, ελπίζοντας να μας παραλύσει.

Τελευταία, είναι όλο και πιο συνηθισμένο να δείχνουν τα ΜΜΕ τους αναρχικούς με το δάχτυλο, συνδέοντας τους με τρομοκρατικές ομάδες και άτομα που στοχεύουν να προκαλέσουν \”ταραχές\”  εντός των ειρηνικών κινημάτων διαμαρτυρίας όπως Πλατφόρμα των ατόμων που πλήττονται από τη Mortgages, τους \”Αγανακτισμένους\” της 15Μ κλπ. Η εξουσία βολιδοσκοπεί, φτιάχνει το πλαίσιο δράσης της και τον κάνει δημόσια δείχνοντας \”καλούς\” και \”κακούς\” διαδηλωτές. Αυτή δεν είναι μια καινούρια στρατηγική αλλά πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση και να απαντούμε συμβαδίζοντας με τις δηλώσεις μας. Το να αγνοούμε την κατάσταση δεν είναι απάντηση, ούτε η σιωπή.

Η απάντηση μας στις συλλήψεις είναι η αρχή, ο αγώνας μας είναι μια πράξη αλληλεγγύης· η συνέχιση των ενεργειών μας είναι μια πράξη αλληλεγγύης.

Αλληλεγγύη στους 5 φυλακισμένους!

Αντιμετωπίζοντας την επίθεση του κράτους σε ένα στέκι και στο αναρχικό κίνημα, καταστρέψαμε πέντε τράπεζες περιφερειακά του L\’Hospitalet.

Υγεία, αναρχία και επαναστατικός μηδενισμός!

Lobos Negros/Μαύροι Λύκοι

Μετάφραση Parabellum, Πηγή

Μπορείτε να βρείτε τις προκηρύξεις και στο αρχείο.