Tag: Ihar Alinevich

Οι χρονιές 2009-2010, ήταν πλούσιες σε ενέργειες άμεσης δράσης, που εκτελέσθηκαν από αναρχικούς στο έδαφος της Λευκορωσίας. Το γεγονός πως για τα χτυπήματα αυτά, ανέλαβαν την ευθύνη αναρχικές ομάδες, έθεσε τέλος σε ένα πολιτικό παιχνίδι μεταξύ των κρατών της Λευκορωσίας και της Ρωσίας, τα οποία μέχρι τότε κατηγορούσαν το ένα το άλλο για προβοκάτσια. Παράλληλα όμως, ξεκίνησε μια εκτεταμένη κατασταλτική επιχείρηση τον Αύγουστο του 2010, η οποία είχε ως αποτέλεσμα έρευνες σε σπίτια, προσαγωγές και συλλήψεις.

Την 3η Αυγούστου του 2010, οι μπάτσοι μπουκάρουν σε τρία σπίτια και προσαγάγουν 8 άτομα, 7 από τα οποία μεταφέρονται σε ειδικό κέντρο κράτησης για 9 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης κατασταλτικής πράξης, ένα άλλο κέντρο κράτησης δέχεται εμπρηστική επίθεση (φωτιά στην πόρτα) με αίτημα να απελευθερωθούν οι προσαχθέντες. Μετά από 9 ημέρες, αφήνονται ελεύθεροι 5 από τους 7 αρχικούς προσαχθέντες, όμως στο μεταξύ έχουν προσαχθεί δύο ακόμα. Ένας από αυτούς, ο Aliaksandr Frantskevich, κατηγορείται για την επίθεση στο αστυνομικό τμήμα του Soligorsk, που έλαβε χώρα το Μάρτιο του 2010 και κατά την οποία σπάστηκαν τα παράθυρα και πετάχτηκε μια φωτοβολίδα μέσα στο κτίριο. Ο σύντροφος παραδέχτηκε πως κινηματογραφούσε το γεγονός. Ακόμα κατηγορείται για συμμετοχή στην επίθεση με μπογιές και φωτοβολίδες, σε καζίνο του Μινσκ το Δεκέμβριο του 2009, την επίθεση στα κεντικά της Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (η αντίστοιχη ΓΣΕΕ) την πρωτομαγιά του 2010, το χακάρισμα της ιστοσελίδας της πόλης Novopolotsk και την επίθεση σε στρατιωτικό κτίριο (εκτόξευση καπνογόνου) κατά τη διάρκεια της παράνομης αντιμιλιταριστικής διαδήλωσης, που έλαβε χώρα το Σεπτέμβρη του 2009 ενάντια στις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Λευκορωσίας-Ρωσίας. Ο Aliaksandr, έκτισε τριετή ποινή και αποφυλακίστηκε υπό όρους, στις 3 Σεπτέμβρη του 2013, δηλώνοντας πως παραμένει σταθερός στις ιδέες του και στη συμμετοχή του στον αναρχικό αγώνα. Οι όροι αποφυλάκισής του είναι εξάμηνη αστυνομική επιτήρηση, που περιλαμβάνει την απαγόρευση συμμετοχής σε μαζικές εκδηλώσεις, την απαγόρευση μετακίνησης από το δηλωμένο τόπο κατοικίας του, την απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί και τη συχνή παρουσία του στο αστυνομικό τμήμα. Να σημειώσουμε εδώ,  πως τον Οκτώβρη του 2011 διάφορες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναγνώρισαν αρκετούς φυλακισμένους (όχι μόνο αναρχικούς) ως πολιτικούς κρατουμένους, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα την πίεση της Ε.Ε. προς την κυβέρνηση της Λευκορωσίας, ώστε αυτοί να απελευθερωθούν. Ο πρόεδρος της χώρας, Lukashenko, δήλωσε πως θα συμορφωθεί, αρκεί οι κρατούμενοι να γίνουν \”δηλωσίες\”. Δηλαδή να κάνουν γραπτή αίτηση για χάρη, παραδεχόμενοι την ενοχή τους και ζητώντας του προσωπικά έλεος. Κανένας αναρχικός αιχμάλωτος, συμπεριλαμβανομένου και του Aliaksandr, του οποίου του προτάθηκε η σχετική αίτηση από τις αρχές, δεν έκανε τέτοια αίτηση.

Ο δεύτερος επιπλέον προσαχθέντας, Mikalai Dziadok παραμένει κρατούμενους στο ειδικό κέντρο κράτησης μέχρι την 1η Οκτωβρίου, οπότε και κατηγορείται επίσημα για την οργάνωση της αντιμιλιταριστικής πορείας που αναφέραμε παραπάνω. Επίσης οι μπάτσοι ισχυρίστηκαν πως είχαν μάρτυρες που κατέθεσαν, πως  αυτός οργάνωσε τις επιθέσεις στο καζίνο και στα γραφεία της Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Κατηγορείται επίσης για την επίθεση που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης. Ο Mikalai αρνείται τις κατηγορίες με εξαίρεση τη συμμετοχή στη διαδήλωση και εκτίει ποινή 4,5 ετών, αφού αρνήθηκε και αυτός την αίτηση χάριτος που του προτάθηκε από τις αρχές. Ο σύντροφος αντιμετωπίζει μικρά προβλήματα υγείας (πρόβλημα στα δόντια) και έχει δεχτεί και εσωτερικές ποινές στη φυλακή για αστείους λόγους (δεκαήμερη απομόνωση επειδή φορούσε φόρμα γυμανστικής μέσα στο κελλί).

Εκείνον τον Οκτώβρη, τα κεντρικά γραφεία της KGB στην πόλη Bobrujsk, δέχονται καταδρομική επίθεση με βόμβες μολότωφ. Οι μπάτσοι προσαγάγουν έναν αναρχικό που μένει στην περιοχή (ο οποίος ήταν και μέσα στις αρχικές προσαγωγές του Αυγούστου), τον Siarhei Sliusar, ο οποίος αφού κρατείται χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες για δέκα ημέρες, αφήνεται ελεύθερος.

Στις 4 Νοέμβρη συλλαμβάνεται ο Maxim Vetkin και κατηγορείται για την επίθεση που σημειώθηκε στην πρεσβεία της Ρωσίας στο Μινσκ, σε ένδειξη αλληλεγγύης στου συλληφθέντες των δράσεων για το δάσος Khimki, στις 30 Αυγούστου του 2010, κατά τη διάρκεια της οποίος κάηκε ένα αυτοκίνητο της πρεσβείας, καθώς και για την επίθεση με βόμβες μολότωφ εναντίον υποκαταστήματος της τράπεζας Belarusbank, την πρωτομαγιά του 2010. Παραδέχεται την ενοχή του, αλλά παράλληλα ρουφιανεύει τους συντρόφους του και τώρα παραμένει απομονωμένος από το κίνημα αλληλεγγύης. Ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του καταδικάστηκε σε 4 έτη φυλάκισης, αλλά έχει αφεθεί προσωρινά ελεύθερος.

Η κατάθεση του Vetkin, έχει ως αποτέλεσμα τη σύλληψη του Dzianis Bystryk, στις 17 Νοέμβρη. Ο σύντροφος παραδέχεται πως κινηματογραφούσε το γεγονός, αλλά αφήνεται ελεύθερος ώστε να φτάσουν οι αρχές στη σύλληψη του συντρόφουτου, επίσης υπόπτου, Ihar Alinevich, αλλά το σχέδιο των μπάτσων αποτυγχάνει.

Ο Ihar συλλαμβάνεται τελικά στις 29 Νοέμβρη στη Μόσχα. Κατηγορείται για την επίθεση στη ρώσικη πρεσβεία και κλείνεται στα κρατητήρια της KGB. Έχει παραδεχτεί τη συμμετοχή του στην παράνομη διαδήλωση, δηλώνοντας πως δεν τη θεωρεί παράνομη πράξη. Αρνείται τις υπόλοιπες κατηγορίες. Εκτίει ποινή 8 ετών για την επίθεση στην πρεσβεία, για την επίθεση στο κέντρο κράτησης στο Μινσκ κατά την έναρξη της κατασταλτικής επιχείρησης και για τη συμμετοχή του στη διαδήλωση.

Στις 17 Ιανουαρίου συλλαμβάνονται οι Artsiom Prakapenka και Pavel Syramolatau και κατηγορούνται για την επίθεση στη ρώσικη πρεσβεία. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχουμε πληροφορίες για αυτούς. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως ο Artsiom έχει τη δυνατότητα εργασίας στη φυλακή, αλλά του απαγορεύεται η παρακολούθηση μαθημάτων. Θα έχει το δικαίωμα επισκεπτηρίου από τους οικείους του τον ερχόμενο Νοέμβρη.

Όλοι οι φυλακισμένοι, πέρα από τις ποινές κάθειρξης, είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν 100 εκατομμύρια ρούβλια Λευκορωσίας (περίπου 20.οοο δολάρια) στους πληγέντες στόχους. Όλοι (εκτός από το ρουφιάνο μέχρι να αποφυλακιστεί) κρατούνται σε καθεστώς \”σκληρής κράτησης\”, πράγμα που σημαίνει σοβαρούς περιορισμούς στα επισκεπτήρια και στην αλληλογραφία. Ειδικά ο Ihar, μπορεί να λάβει γράμματα μόνο στα λευκορώσικα και τα ρώσικα καθώς και καρτ ποστάλ. Επίσης οι κρατούμενοι παρενοχλούνται με διάφορους τρόπους, όπως ξαφνικές μεταγωγές, απαγόρευση φαγητού από έξω, περιορισμούς στα τηλεφωνήματα, κενά και καθυστέρηση της αλληλογραφίας, εσωτερικές πειθαρχικές ποινές, απομονώσεις, μεταγωγές σε φυλακές με ειδικό καθεστώς κλπ. Κανένας από τους συντρόφους, δεν έχει κάνει χρήση της ευνοικής διάταξης περί χάριτος, που αναφέραμε πιο πάνω.

Οι διευθύνσεις που γνωρίζουμε:

-Mikalaj Dziadok, SIZO-1, ul. Volodarskogo 2, 220050 Minsk, Belarus

-Aliaksandr Frantskevich, k. 46 SIZO-1, ul. Volodarskogo 2, 220050 Minsk, Belarus

-Ihar Alinevich, P.O. Box 8, Glavpochtampt, 220050 Minsk, Belarus

Παρακαλείται όποιος γνωρίζει παραπάνω πληροφορίες ή έχει τη δυνατότητα μετάφρασης από τα ρώσικα, να επικοινωνήσει με το μέσο.

Κανένας αξιοπρεπής αναρχικός κρατούμενος μόνος του!

Κρεμάλα στους ρουφιάνους!

Φώκο στις φυλακές!

Μετάφραση-επιμέλεια: Parabellum

Πηγές για το άρθρο: 1,2,3,4

Ντοκυμαντέρ για τις υποθέσεις (στα ρώσικα) : Defying the law

Ιστοσελίδες που ασχολούνται με τις υποθέσεις: Αναρχικός Μαύρος Σταυρός Λευκορωσίας και Αναρχικός Μαύρος Σταυρός Μόσχας