Την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε στη Γένοβα η πρώτη ακρόαση στη δίκη των Nicola Gai και Alfredo Cospito, οι οποίοι κατηγορούνται για τον πυροβολισμό στα πόδια του επικεφαλής της d’Ansaldo Nucleare (του ομίλου Finmeccanica), Roberto Adinolfi, το Μάιο του 2012. Βρίσκονταν προφυλακισμένοι εδώ και έναν χρόνο και μέχρι τώρα δεν είχαν κάνει καμία δήλωση προς τη δικαιοσύνη. (Περισσότερες πληροφορίες για την υπόθεση, στα γαλλικά, εδώ).
Μία μέρα νωρίτερα, ο αστικός Τύπος είχε προαναγγείλει πολύ ισχυρή αστυνομική παρουσία και «κλείσιμο της πόλης». Οι δύο σύντροφοι δεν θα μεταφέρονταν στη Γένοβα παρά το πρωί της 30ης Οκτωβρίου, με την ακρόαση να είναι προγραμματισμένη για τις 9.30 π.μ. και όχι την προηγούμενη ημέρα, πιθανότατα για να αποφευχθεί οποιαδήποτε συγκέντρωση μπροστά στις φυλακές. Αλλά, αυτό δεν απέτρεψε, όπως μάθαμε από τον Τύπο λίγες ημέρες νωρίτερα, την έκρηξη ενός μηχανισμού, που τοποθετήθηκε κοντά στην πτέρυγα AS2 των φυλακών της Φερράρα, όπου κρατούνταν ο Alfredo και ο Nicola, καθώς και οι σύντροφοι Sergio Maria Stefani (ο τελευταίος που φυλακίστηκε από την επιχείρηση Ardire) και Adriano Antonacci (φυλακισμένος μετά την επιχείρηση της μονάδας ROS στην περιοχή Castelli Romani), ενώ δεν απέτρεψε ούτε το σπάσιμο, ως κίνηση αλληλεγγύης, ενός καταστήματος της ENI στο Τορίνο. Έγιναν πολλοί έλεγχοι από μονάδες της DIGOS* σε αυτοκίνητα, που κατευθύνονταν στη Γένοβα, με κόσμο που ήθελε να παραστεί στη δίκη, αλλά και σε συντρόφους, που έβγαιναν από τα σπίτια τους.
Περίπου 200 σύντροφοι (περισσότεροι από όσο αναμενόταν) ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για συγκέντρωση αλληλεγγύης και βρέθηκαν στο δικαστήριο, για να δείξουν στους δύο συντρόφους ότι δεν είναι μόνοι αντιμετωπίζοντας τον εχθρό, για να δείξουν σε όλους αυτούς, που τους περιέγραφαν ως τρελούς, ότι δεν είναι απομονωμένοι και ότι ακόμα, για πολλούς αναρχικούς, ενάντια στο κράτος οι γροθιές είναι ενωμένες. Η αστυνομία ήρθε στο ραντεβού με περισσότερους από 100 μπάτσους κάθε είδους, με καραμπινιέρι και ΜΑΤ έως και μαζική παρουσία μπάτσων της DIGOS με πολιτικά, οι οποίοι βιντεοσκοπούσαν τα άτομα, που ήταν παρόντα, από όλες τις δυνατές οπτικές γωνίες και αποτελούσαν «συνοδεία» σε κάθε μετακίνηση. Οι δημοσιογράφοι ήταν επίσης παρόντες μαζικά και δεν παρέλειψαν να λειτουργήσουν με ζήλο ως οδοκαθαριστές, όπως πάντα, ειδικά στην Ιταλία (ο ιταλικός Τύπος έχει εκμεταλλευτεί από την αρχή την υπόθεση Adinolfi και ειδικά τις τελευταίες ημέρες, με τη δίκη, ανεβάζοντας βίντεο ενός μικρού ακροατηρίου 30 ατόμων στο ίντερνετ).
Οι είσοδοι του δικαστηρίου μπλοκαρίστηκαν γρήγορα και μόνο σε 24 άτομα επετράπη να παραστούν στην ακρόαση (σε μια μικρή αίθουσα, προφανώς για να περιοριστεί η παρουσία του κοινού). Στο ξεκίνημα της ακρόασης, ο Alfredo ξεκίνησε να διαβάζει μία δήλωση χωρίς την άδεια του δικαστή, ο οποίος αποφάσισε την άμεση απομάκρυνσή του, κάτω από προσβολές και ενώ ο Nicola δεν είχε ακόμα ξεκινήσει τη δική του τοποθέτηση. Με τις δηλώσεις τους αναλαμβάνουν την ευθύνη της επίθεσης, για την οποία κατηγορούνται. Κατά την απομάκρυνσή τους, οι παρόντες σύντροφοι στην αίθουσα άρχισαν να βγαίνουν από το δικαστήριο φωνάζοντας δυνατά, συνθήματα και προσβολές προς τους δικαστές. Έξω, επίσης, οι σύντροφοι ακούστηκαν να φωνάζουν «όλοι ελεύθεροι/όλες ελεύθερες» και «η επιθυμία μας για ελευθερία είναι δυνατότερη από κάθε εξουσία».
Η διαδικασία συνεχίστηκε ερήμην των κατηγορούμενων και χωρίς την παρουσία των 24 συντρόφων και συντροφισσών, που βρέθηκαν στην ακρόαση, διαβάστηκαν δηλώσεις από τον εισαγγελέα και προτάθηκαν ποινές φυλάκισης 12 χρόνια για τον Alfredo, ο οποίος θεωρείται ότι είναι αυτός που πυροβόλησε και 10 χρόνια για τον Nicola (καθώς και αποζημίωση 1 εκατομμυρίου ευρώ προς το κράτος). Οι εισαγγελείς Silvio Franz και Nicola Piacente δήλωσαν έκπληκτοι που ο Nicola και ο Alfredo μετά την προφυλάκισή τους «όχι μόνο δεν διαχώρισαν τη θέση τους, αλλά διατηρούν την ίδια περιφρόνηση για τις αρχές και τους νόμους»! Στις 12 Νοεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί η τελική φάση της δίκης, με την απάντηση της υπεράσπισης (με βασική πρόκληση να καταπέσει η κατηγορία περί «τρομοκρατίας») και την ανακοίνωση της ετυμηγορίας.
Σε όλο αυτό το διάστημα, οι αλληλέγγυοι σύντροφοι είχαν απομακρυνθεί ομαδικά από το δικαστήριο, συνοδευόμενοι/ακολουθούμενοι από μπάτσους των ΜΑΤ και από κάποιους ρουφιάνους με ελάχιστα διακριτικές κάμερες, προκειμένου να τελειώσει η μέρα με συζήτηση, σε ένα αμφιθέατρο που καταλήφθηκε για αυτόν το σκοπό και στη συνέλευση συζητήθηκε η συνέχεια που θα δοθεί στην επαναστατική αλληλεγγύη προς τους συντρόφους, σε συνέχεια των συνελεύσεων αλληλεγγύης, που είχαν ήδη πραγματοποιηθεί στη Ρώμη και στη Φλωρεντία (το κείμενο του καλέσματος «A testa alta» βρίσκεται στα ιταλικά εδώ). Όλην την υπόλοιπη ημέρα, κινητές μονάδες της DIGOS ακολουθούσαν από πολύ κοντά τους αναρχικούς, που βρίσκονταν στην πόλη.
Η πυρηνική βιομηχανία, πολιτική και στρατιωτική, αποτελεί μέρος πολλών φρικαλεοτήτων, που σαπίζουν αυτόν τον κόσμο, με την παραίτηση, την οποία διαχέει, την εξουσία και την υποταγή, που χρειάζεται για να συντηρείται, την αποστέρηση που προκαλεί, κάνοντας αδύνατο το να ελέγξουμε τις ζωές μας. Ο Roberto Adinofli είναι ένας ένθερμος υποστηρικτής αυτής της θανατηφόρας τεχνολογίας. Η επίθεση εναντίον του έγινε για να του αποδοθεί ένα μικρό μερίδιο ευθύνης της καταπίεσης, που διαχέει και υποστηρίζει μέσω των δραστηριοτήτων του.
Οι επαναλαμβανόμενες συζητήσεις μεταξύ αναρχικών για τις μεθόδους, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να προωθηθούν στο πλαίσιο της επίθεσης ενάντια στην εξουσία, γίνονται συχνά πηγές διενέξεων, κάτι που είναι φυσιολογικό. Στην ίδια του την ουσία, ο αναρχισμός δεν μπορεί να είναι ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό παρεκκλήσι, αλλά μια ελεύθερη ένωση μεταξύ διαφορετικών και μοναδικών ατόμων, η οποία μπορεί να προκύψει ή όχι, στη βάση ομάδων συγγένειας. Πάντα συνυπήρχαν πρακτικές τόσο ποικιλόμορφες, όσες και οι προσωπικότητες των διαφορετικών ατόμων, που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στις ίδιες ιδέες. Η αναρχική δράση παρουσιάζει μια γκάμα εργαλείων προς χρήση πολύ διαφορετικών και ο καθένας μπορεί να επιλέξει ανάλογα με την ευαισθησία του, για το τι είναι έτοιμος να πράξει και να ρισκάρει. Αλλά, πέρα από τις ατομικές επιλογές, αναγνωρίζουμε τις πράξεις, που μας μιλάνε, σύμφωνα με τις ιδέες, που υπερασπιζόμαστε και με τους συντρόφους, στους οποίους θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας, για να σπάσει η απομόνωση, που το κράτος θέλει να επιβάλλει με την επιδίωξή του να περιθωριοποιήσει την επιθετική δράση και να διακρίνει τους λεγόμενους «τρομοκράτες» μεταξύ των υπηκόων, διαχωρίζοντας μεταξύ «ευγενικών» και «κακών», για να επιτύχει αποτελεσματικότερη καταστολή.
Φυσικά, η αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι άκριτη ή άνευ όρων και η υποστήριξη προς φυλακισμένους αναρχικούς δεν σημαίνει μια συνολική συγγένεια με όσα οι ίδιοι θέλουν να πουν και να πράξουν. Έτσι, για εμάς, η επίθεση εναντίον αυτού του κόσμου μέσα από μια αναρχική προοπτική δεν είναι απλά μια σύντμηση ή κάποια συγκεκριμένη οργάνωση (FAΙ ή άλλη) και δεν μπορεί ούτε να συνοψίζεται, ούτε να μονοπωλείται από το αυτοαναφορικό δίκτυο, που δημιουργεί κοινό για αυτό το ακρωνύμιο. Θέλουμε να διαχύσουμε τη συγκρουσιακότητα και την επίθεση μέσα στην κοινωνία, αλλά και εναντίον της και όχι μέσα σε ένα κλειστό δίκτυο, που θα μπορούσε να γίνει ένα εικονικό θέαμα, μέσω κειμένων, που υπογράφονται με ακρωνύμια (καθορισμένα εκ των προτέρων), τα οποία μπορούν να γίνουν ένα νέο είδος κατοχυρωμένης ταυτότητας ή οργανωτικής μορφής.
Για εμάς, είναι ξεκάθαρο ότι οι δύο σύντροφοι αξίζουν την αλληλεγγύη μας, είτε είναι κρίσιμη είτε όχι, διότι σήμερα περισσότερο από ποτέ η δίκη για τον πυροβολισμό στα πόδια του Adinolfi είναι ένα στοίχημα για ολόκληρο το αναρχικό κίνημα, τόσο στην Ιταλία όσο και αλλού. Και μοιραζόμαστε την οπτική του Nicola και του Alfredo ότι το τέλος κάθε μορφής εξουσίας δεν μπορεί παρά να έρθει με την άμεση επίθεση, χωρίς να βασίζεται σε οποιαδήποτε μαζική εξέγερση, σε μια επανάσταση, την οποία θα πρέπει να περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια.
Διαχέουμε τις επιθετικές πρακτικές ενάντια σε αυτήν την κοινωνία της καταπίεσης και της κυριαρχίας, στηρίζοντας με τον λόγο και με τις πράξεις όσους δεν εγκαταλείπουν τίποτα ενώπιον της καταστολής και συνεχίζουν να αγωνίζονται για τις ιδέες, που και εμείς μοιραζόμαστε.
Ελευθερία για όλους και όλες τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, που παραμένουν φυλακισμένοι/ες στην Ιταλία και αλλού, που κρατάνε ψηλά το κεφάλι στις πιο δύσκολες στιγμές, που αγωνίζονται μέσα, όπως αγωνίζονταν και έξω, με την αξιοπρέπεια, που χαρακτηρίζει τις αναρχικές μας προοπτικές, σε αντίθεση με τη δειλία και την παραίτηση, που διαχέεται στον κόσμο. Στέλνουμε τη σκέψη μας και στον Sergio, τον τελευταίο που φυλακίστηκε από τις επιχειρήσεις Ardire και Shadow. Μέχρι να μην υπάρχουν πια φυλακές, μέχρι το τέλος κάθε εξουσίας!
Liberi/e tutti/e!
Ελεύθεροι/ες όλοι/ες!
Πέρα από τις Άλπεις,
Κάποιες αλληλέγγυες αναρχικές ατομικότητες.
*Divisione Investigazioni Generali e Operazioni Speciali – Τμήμα Γενικών Ερευνών και Ειδικών Επιχειρήσεων της ιταλικής αστυνομίας.