Κείμενο – απάντηση στα σκουπίδια που δημοσίευσε το Αυτόνομο Στέκι και άλλοι νομιμόφρονες λακέδες με αφορμή την εκτέλεση των δύο ναζί στο Ν.Ηράκλειο.
Επιλέξαμε συνειδητά να μην τοποθετηθούμε για τα γεγονότα της εκτέλεσης και την ακατάσχετη προβοκατορολογία που ακολούθησε και αντ’ αυτού να αναμείνουμε τη δημοσίευση της προκήρυξης. Τώρα, λοιπόν, που το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει, είναι η στιγμή όσοι φωτογραφίζοντας τη μηδενιστική τάση έκλειναν το μάτι στην καταστολή, να το βουλώσουν και να χωθούν και πάλι στις τρύπες τους και τα μικρομάγαζα των Εξαρχείων, το μοναδικό μετερίζι από το οποίο είναι ικανοί να διεξάγουν τον ασφαλίτικο αγώνα τους. Μετά την εκτέλεση, ως έτοιμοι από καιρό, έσπευσαν να μιλήσουν για νεομηδενιστικό φασισμό, να αποδελτιώσουν τα χαρακτηριστικά του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης, να αποστασιοποιηθούν από τους «δολοφόνους και τους τρομοκράτες».
Φυσικά, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ενότητας και συντροφικότητας, εμείς πρώτοι κόβουμε τους δεσμούς με τη σήψη του χώρου και την πολιτικάντικη λογική του. Δεν έχουμε καμία επαφή με ένα χώρο που ερμηνεύει την πραγματικότητα και πορεύεται με βάση τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς και τον παλμό του κοινωνικού κοπαδιού. Η μεταξύ μας διαφορά είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Αντίθετα από τους αναρχολακέδες και τους πατεράδες των συνελεύσεων, εμάς δε μας βαραίνει καμιά αλυσίδα υποκατάστασης του Κράτους και επίδειξης της πολιτικής μας πραμάτειας στην –ούτως ή άλλως αδιάφορη- μάζα. Η λογική των ρεφορμιστών ταιριάζει στις συνήθειες ενός μικροαστού μαγαζάτορα ρουφιάνου και όχι τυχαία. Είναι κατανοητό πως κάποιοι έχουν από καιρό επιλέξει να βαδίσουν μαζί με την κοινωνία και για να το πετύχουν αυτό, επιστρατεύουν κάθε πρόσφορο μέσο επιρροής, αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες, αλλά σε καμία περίπτωση τη διάθεση, της πλέμπας.
Κοινωνικά ιατρεία, αυτοοργανωμένα μαθήματα, παιδικοί σταθμοί και καταλήψεις στέγης είναι μερικές μόνο από τις εκφάνσεις της ρεφορμιστικής προσπάθειας για δημοσκοπική άνοδο και αλλαγή των ενδοεξουσιαστικών συσχετισμών. Είναι λογικό, λοιπόν, το νέο αναρχικό αντάρτικο το οποίο ούτε συνδιαλέγεται με την κοινωνία, ούτε ενδιαφέρεται για τη γνώμη της, αλλά αντίθετα επιτίθεται στα σύμβολα και τις αξίες της, να προκαλεί με κάθε του χτύπημα σύγχυση στους θιασώτες της άμεσης δημοκρατίας και των αμφιθεατρικών παρεμβάσεων. Η μηδενιστική κριτική στα φαντάσματα του υπάρχοντος, το Κράτος, την Κοινωνία, την Ηθική και τη Δημοκρατία ούτε από αυτοοργανωμένα εργαστήρια βιτρό έχει ανάγκη, ούτε από τη συμπάθεια του βάλτου. Υπάρχει και πραγματώνεται στο εδώ και το τώρα και εκφράζεται πολύμορφα και επιθετικά. Και είναι ακριβώς αυτή η έκφραση που ανατρέπει τους σχεδιασμούς των ρεφορμιστών και προκαλεί τις επακόλουθες εναντίον της επιθέσεις.
Ας έρθουμε, όμως, στους πολιτικάντηδες της καθεστωτικής αναρχίας, εκείνους που σε ρόλο μπάτσου και ρουφιάνου ξεκίνησαν με τα κείμενα-σκουπίδια που δημοσίευσαν λίγες ώρες μετά τις εκτελέσεις και χωρίς καν να περιμένουν τη δημοσίευση μιας προκήρυξης, να φωτογραφίζουν ή και να μιλούν ανοιχτά για νεομηδενιστικό φασισμό. Και επειδή οι ρουφιάνοι έχουν όνομα και υπόσταση, το κείμενο αναφέρεται στις ανακοινώσεις των αρλεκίνων του Αυτόνομου Στεκιού, του Αντιφασιστικού Μετώπου Γερανείων, το κείμενο του Λάμπε Ρατ και τους παραλημένους της Συσπείρωσης Αναρχικών που έσπευσαν μία μέρα μετά από το γεγονός να ξεθάψουν τον ασύρματο και να μιλήσουν για ανθρώπους που προδίδουν τις ιδέες για τις οποίες μάχονται. Περιμέναμε κάτι διαφορετικό από τους χαφιέδες και τους λασπολόγους των συνελεύσεων ; Όχι. Ήρθε, όμως, η στιγμή να σταματήσει το θέατρο σκιών και να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Καθένας κάνει τις επιλογές του. Κάποιοι έκαναν τη δική τους όταν έτρεξαν να πετάξουν από τις πλάτες της αναρχίας την ευθύνη, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει τίποτα ακόμη. Έκαναν τη δική τους επιλογή όταν προσέφεραν απλόχερα σε κάθε ενδιαφερόμενο πολιτική και ηθική νομιμοποίηση με τη στοχοποίηση ενός ρεύματος. Έκαναν τέλος τη δική τους επιλογή όταν μετέτρεψαν τους εαυτούς τους σε θλιβερούς δημοσιογραφίσκους και προβοκατορολόγους.
Και τώρα που δημοσιεύτηκε η ανάληψη και είναι φανερό πως καμία σχέση με τη μηδενιστική τάση και το νέο αναρχικό αντάρτικο δεν έχει, αλλά αντίθετα αποθεώνει τον αντιφασισμό, τις καταλήψεις και τον κοινωνικό αγώνα της ρεφορμιστικής αναρχίας μέσα στο γενικότερο διαλεκτικό χάος της, οι γραφειοκράτες σιγούν. Όλοι εκείνοι που τόσες μέρες μιλούσαν ανοιχτά για νεομηδενιστές και φετιχιστές της βίας ας κάνουν τον κόπο να εξέλθουν των τρυπών τους και να τοποθετηθούν. Ας τοποθετηθούν, επίσης, οι φιόγκοι της κατάληψης Σινιάλο που έσπευσαν να προβοκατορολογήσουν, φοβούμενοι την κοινωνική αντίδραση.
Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητο να γίνει μια αναφορά στο κείμενο του Αυτόνομου Στεκιού. Οι «σύντροφοι» γράφουν (οι επισημάνσεις δικές μας) :
Δεν θα πέσουμε στον -ισχυρό είναι αλήθεια- πειρασμό να κάνουμε υποθέσεις για την πατρότητα της συγκεκριμένης δολοφονικής ενέργειας. Εμείς δε θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι εμπνευστές και οι φυσικοί αυτουργοί της, εάν πρόκειται για «χρήσιμους ηλίθιους», για φετιχιστές της βίας και του νεομηδενισμού, για πράκτορες ή επαγγελματίες δολοφόνους, για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ή εσωτερικές διαφορές. Αυτό που γνωρίζουμε με σιγουριά είναι ποιοι δεν είναι. Δεν είναι όλες και όλοι αυτοί που κατεβαίνουν σε πορείες, που υπερασπίζονται «γη και ελευθερία» όπως στις Σκουριές, που αγωνίζονται μαζί με τους μετανάστες, τους άνεργους, τους απολυμένους, που δημιουργούν και στηρίζουν δομές κοινωνικής αλληλεγγύης όπως κοινωνικά ιατρεία, συλλογικές κουζίνες, αυτοδιαχειριζόμενες βιβλιοθήκες.. Δεν είναι αυτοί κι αυτές που κόντρα στον αυξανόμενο εκφασισμό ολοένα και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας, λειτουργούν σε κοινωνικούς χώρους αυτοοργάνωσης και ελευθερίας, σε στέκια και καταλήψεις, που συναποφασίζουν τις όποιες δράσεις τους μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις και οριζόντιες διαδικασίες. Οι δολοφόνοι και οι τρομοκράτες δεν είμαστε όλες και όλοι εμείς που συνειδητοποιούμε ότι ο πήχης της βίας ανεβαίνει ανεξέλεγκτα και εις βάρος μας, που ξέρουμε ότι είμαστε οι πιθανοί στόχοι μελλοντικών φασιστικών αντιποίνων αλλά παρόλα αυτά αρνούμαστε να στρατιωτικοποιηθούμε και συνεχίζουμε τον κοινωνικό μας αγώνα χωρίς να κάνουμε βήμα πίσω.
Η τελευταία περίοδος καταδεικνύει την τρομακτική ολίσθηση των γραφειοκρατών προς την πολιτική διαχείριση, τη νομιμότητα και την πλήρη απαξίωση κάθε εξεγερτικής διεργασίας. Δεν εκπλήσσεται κανείς για την επίδειξη της κοινωνικής πραμάτειας που γίνεται παραπάνω, αλλά η ξεκάθαρη αποστασιοποίηση από τους «δολοφόνους» και τους «τρομοκράτες», συμβάλλει σε αυτό ακριβώς που σημειώθηκε παραπάνω, στη ρουφιανιά –πολιτική και προσωπική- και το κλείσιμο του ματιού στους συναδέλφους τους στην Αλεξάνδρας και την Κατεχάκη. Τρομοκρατείστε «σύντροφοι» ; Ε, τότε ας στείλουμε στο διάολο όχι μόνο τους εκτελεστές των ναζιστών (οι οποίοι με τη δική σας προσπάθεια σχετίζονται), αλλά και όλους τους ένοπλους αντάρτες. Ευτυχώς, αρκετοί από τους άλλους, τους νεομηδενιστές του φετιχισμού της βίας είναι κλειδωμένοι στα κάτεργα της Δημοκρατίας ! Οι σηψαιμικές καταληψούλες, τα στέκια και οι δανειστικές σας βιβλιοθήκες δεν κινδυνεύουν άμεσα από τα φρικτά «φασιστικά αντίποινα»…
Για το υπόλοιπο του αποσπάσματος, η απάντηση είναι ξεκάθαρη, όχι επειδή ταυτιζόμαστε με τους ΟΠΛΑτζήδες εκτελεστές (θυμάστε ρουφιάνοι ποιος έχει τις αναφορές του στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ;), αλλά επειδή το κείμενό σας είναι το ιδανικότερο επιστέγασμα του επιχειρήματος περί διαφορετικών κόσμων. Πράγματι, δεν είμαστε αυτοί πως στεγάζουν τη μιζέρια τους στις καταλήψεις της γειτονιάς, δεν είμαστε αυτοί που στήνουν νηπιαγωγεία για να τους συμπαθήσει η πλέμπα, δεν είμαστε αυτοί που αναγνωρίζουν επαναστατικά υποκείμενα και στέκονται δίπλα σε μετανάστες ανεξαρτήτως επιλογών και τοποθέτησης καθαγιάζοντας μια ταυτότητα. Για εμάς, ούτε ανάγκη για μαζική απεύθυνση υπάρχει, ούτε για άμβλυνση της κριτικής και της επίθεσης. Οι αγκυλώσεις, οι ελιγμοί και ο χαφιεδισμός είναι προνόμιο μόνο των γραφειοκρατών και των πολιντικάντηδων. Η μηδενιστική επίθεση στο υπάρχον δεν ενδιαφέρεται να μετρήσει απώλειες χειροκροτητών, δεν αναπαράγει στερεοτυπικές μπούρδες περί αντιποίνων και όξυνσης της καταστολής. Εναντιώνεται σε κάθε αλυσίδα εδώ και τώρα, δεν αναμένει αντικειμενικές συνθήκες, ούτε λαϊκά πανηγύρια και επαναστάσεις λοβοτομημένων ανδραπόδων. Οπότε, οι λογικές κινηματικής λογιστικής ανήκουν στον ίδιο ρεφορμιστικό βούρκο στον οποίο κατοικοεδρεύουν οι συνειδήσεις και οι πράξεις σας.
Ας γίνει εδώ κάτι ξεκάθαρο. Όποιος αισθάνεται το βάρος ασήκωτο, ας αποχωρήσει και ας κλείσει το στόμα του μια και καλή. Εάν οι ρεφορμιστές θέλουν, μπορούν να συνεχίσουν απερίσπαστοι τις μίζερες υπάρξεις τους στα πεδία βολής των εξαρχειώτικων καφενείων. Όταν, όμως, γλοιώδη ανθρωπάκια αποφασίζετε να παίξετε το ρόλο του ρουφιάνου και του εκκολαπτόμενου αντιτρομοκρατικάριου, να έχετε στο μυαλό σας ότι ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Και η ευθύνη για αυτές ανήκει στον ίδιο…
Niger Lupus Negationis και Parabellum (In gladi veritas)
από τη διαχειριστική ομάδα του Parabellum
και το Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη Διάχυση του Αρνητικού
![\"σήμα\"](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2013/05/-e1368888660278.jpg\")
Επιτέλους σύντροφοι. Καιρός ήταν οι γραμμές να τραβηχτούν ξεκάθαρα και ευκρινώς. Χωρίς εξωραϊσμούς και περιστροφές, κάτι που είναι ίδιον των πολιτικάντηδων χαϊδεμένων της καθεστωτικής “αντιεξουσίας”.
πολύ δυνατό κείμενο σύντροφοι
Ετσι ! ! ! Η αλήθεια να λέγεται ! ! !
Επιτέλους μια απάντηση σε αυτά τα ρεφορμιστικά σκουπίδια που άδραξαν την ευκαιρία για να χύσουν το δηλητήριό τους.Πραγματικά συγχαίρω την αξιοπρεπή στάση που κράτησαν οι μηδενιστές και οι ατομικιστές αναρχικοι, όλες και ολοι απο την νέα αναρχία σε αυτή την λαίλαπα λασπολογίας και προβοκατολογίας.
Οι ρουφιάνοι κάναν καλύτερη δουλεία και απτον πιο πορωμένο μπάτσο και ασφαλίτη, τόσο καιρό κατηγορώντας έναν χώρο τον οποιό δεν μπορούν να αντιληφθούν.
Προσωπικά είχα μπει στην διαδικασία, καλώς ή κακώς, να απαντήσω σε έναν ελευθεριακό που καταδείκνυε άμεσα το νεο αναρχικό αντάρτικο ως τον μονο υπαίτιο του χτυπήματος, με κείμενο του στο indymedia. Με επειχηρήματα απάντησα οτι κάνει λάθος και ιδεολογικά δεν θα μπορούσαν ποτέ μηδενιστές να κάνουν ένα τέτοιο χτύπημα σαν αντίποινα για τον θάνατο ενός κομμουνιστή.Τον παρεπεμψα μάλιστα και σε κείμενα απο την μηδενιστική πορεία. Το αποτέλεσμα ήταν να κοπεί το σχόλιό μου και τις 2 φορες που προσπάθησα να το αναρτήσω.
Τώρα καθεστωτικοί αναρχικοί είναι ένα βήμα ακόμα πιο μακριά απο όλους εμάς, χωμένοι για τα καλά στα μαντριά τους και στην πολιτική της μιζέριας προς τέρψη της κοινωνίας.
Τώρα καλα θα κάνουν να το βουλώνουν και να σκέφτονται διπλά πριν σηκώσουν το δάχτυλο και δείξουν όλους εμάς..
Υ.Γ Το κείμενο είναι υπέροχο πραγματικά και θα έπρεπε να μπει και στο επόμενο τεύχος της μηδενιστικής πορείας. Όσο για το indymedia σκέτη ξεφτίλα έχει καταντήσει , αφου στηρίζει όλη αυτή την λασπολογία.
Μια διόρθωση για τον ελευθεριακό που λέω αναφερόμουν στο ποστ του Λαμπε ρατ στο ιντυμιντια.
Οι δομές αλληλεγγύης δεν έχουν στηθεί παντού για διαφημιστικούς λόγους.
Σε ότι αφορά τα “στέκια”, πολλές φορές αποτελούν χώρους ζύμωσης. Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς δε γεννηθήκατε αναρχικοί, μηδενιστές κλπ. Τέτοιοι χώροι αποτελούν μια καλή αρχή για αμφισβήτηση του “αυτονόητου”.
Σε ότι αφορά τη στάση που κράτησαν ορισμένα μαγαζιά.. Είναι περισσότερο από εμφανές ότι ήθελαν να διαχωρίσουν τη θέση τους, καθώς χέστηκαν πάνω τους φοβούμενοι τα “αντίποινα”.
Απίστευτα πράγματα. Ποιος νομίζεις ότι είσαι και βρίζεις έτσι ανθρώπους που έχουν καταθέσει τη ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία; Φτύνεις τη λέξη ρουφιάνος με μεγάλη ευκολία σε πλήθος από συντρόφους. Εγώ ήξερα τους κουκουέδες να αποκαλούν χαφιέ όποιον δε συμφωνεί μαζί τους. Έτσι δε φέρονται οι λύκοι, όπως αυτοαποκαλείσαι αλλά τα τσακάλια.
Το κείμενο «παλέρμο..» δεν είναι και καμιά σπουδαία ανάλυση και δε νομίζω ότι αναφέρεται καν στο ίδιο το χτύπημα. Μετά το γεγονός έχει φουντώσει η ψιλή κουβέντα, «είναι δικοί μας…μπα δεν είναι, καλά τους κάνανε…ναι αλλά όχι τώρα, κλπ..», οπότε το κείμενο σου λέει, «αυτό έχει σημασία;…όχι γιατί ο αγώνας μας είναι κοινωνικός». Νομίζω είναι απλό.
Το να περιμένεις μια φράση ή μια λέξη που δεν αρέσει από κάποιον για να αρχίσεις τις κατάρες και τις απειλές είναι αντισυντροφικό. Δε το λέω μόνο για την εδώ κουβέντα, είναι γενικότερο παρακμιακό σύνδρομο που πρέπει να αντιστραφεί. Όσο για τις διαχωριστικές γραμμές που έγραψε κάποιος πιο πάνω, κακή ιδέα…Στο τέλος θα μείνουμε ο καθένας με 2-3 φίλους του να παλέψει με το σύστημα;
Νομίζω ήδη έχουμε μείνει…
οι ανθρωποι που εχουν καταθεσει τη ζωη τους στο κινημα και στον αγωνα για ελευθερια ειναι αυτοι που οπως λενε για τον εαυτο τους “εμεις φτηνουμε αιμα στις συνελευσεις” ε?…στις ιδιες συνελευσεις που αποκαλουν τους αναρχικους επαναστατες τρομοκρατες και αρνουνται να εκφρασουν την αλληλεγγυη τους…στις ιδιες συνελευσεις που ψιθυριζουν οτι ο μαζιωτης απεδρασε γιατι συνεργαστηκε με την ασφαλεια…στις ιδιες συνελευσεις που ονομαζουν τη συνομωσια “φασιστομηδενια”…κυριολεκτικα ανεξαντλητα τα παραδειγματα!
ο συντροφος ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν τους αποκαλεσε ρουφιανους λογω της πολιτικης διαφωνιας αλλα γιατι με τη ακατεσχατη λασπη και τη στυγνη προπαγανδα τους προς μηδενιστες και ενοπλους ανταρτες λειτουργουν αψογα ως δεκανικι της αντιτρομοκρατικης… αν ολοι αυτοι που οπως αναφερεις ,θιγμενος μαλιστα, αφιερωνουν οντως τη ζωη τους στον αγωνα για ελευθερια, τοτε θα προσπαθουσαν να κατανοησουν εστω και ΛΙΓΟ και την εννοια της πολυμορφικοτητας του αγωνα και δεν θα κατεφευγαν μονο στις ακινδυνες δημοκρατικες εκδηλωσεις τους που ΒΕΒΑΙΑ και δεν συνιστουν κανενα πραγματικο κινδυνο για κρατος και θεσμους,ουτε θα καταδικαζαν τους συντροφους που επελεξαν τον ενοπλο αγωνα.
η λασπη και η φημολογια που σπερνει ο “χωρος” στη ελλαδα για ολους εκεινους ειναι επιεικως σιχαμενη και κατα κυριο λογο ανεφδαφικη! τωρα πως ακριβως καποιος μπορει να λεει οτι φτυνω αιμα στις συνελευσεις οταν την ιδια στιγμη συντροφοι φτυνουν αιμα στα κρατικα κατεργα απο το ξυλο των ανθρωποφυλακων,αδυνατω να το κατανοησω!
αφιερωνω τη ζωη μου σημαινει καθομαι 30 χρονια σε μια συνελευση βγαζοντας κειμενα και αφισες και φψναζοντας ψοφια συνθηματα σε αριστεριστικες πορειες? αυτα ειναι ανεπαρκη για ενα αληθινο αναρχικο αγωνιστη και σιγουρα δεν συνιστουν αυτοθυσια… οι τακτικες του χωρου ειναι γνωστες εδω και 25 χρονια…π χωρος ειναι αυτος που το ριχνει στην γνωστη χυδαια προπαγανδα προς ενοπλους αγωνιστες που απεχουν απο τις ρεφορμιστικες μεθοδους τους.
μην τρελαθουμε τωρα…απειρα γεγονοτα το αποδεικνυουν…πιασε αθηνα καιθεσαλονικη..πιασε χανια και βεροια,ανεκαθεν η ιδια τακτικη.
αλλος ειναι που ριχνει καταρες και απειλες..αρα ισως θα ηταν καλη ιδεα να αναθεωρησεις τι ακριβως ειναι αντισυντροφικο στην ολη υποθεση.
“Και τώρα που δημοσιεύτηκε η ανάληψη και είναι φανερό πως καμία σχέση με τη μηδενιστική τάση και το νέο αναρχικό αντάρτικο δεν έχει, αλλά αντίθετα αποθεώνει τον αντιφασισμό, τις καταλήψεις και τον κοινωνικό αγώνα της ρεφορμιστικής αναρχίας”
Προφανής η αντίφαση.Δια της “ρεφορμιστικής αναρχίας” εκτελούνται ναζί και δια του αδυσώπητου και λυσσαλέου και ανυπωχόρητου μηδενισμού γράφονται κείμενα για εσωτερική κατανάλωση;.Κάτι δεν πάει καλά στο αρχικό σχήμα/αξίωμα.Η ελιτιστική ιδεοληψία του σύγχρονου αντικοινωνικού ρεύματος δεν μπορεί να ξεπεράσει την βασική της αδυναμία που είναι ο αστικός εγωισμός -ο οποίος εκδηλώνεται μέσω της διαρκούς αυταναφορικότητα.
Αρνούμενοι να αναγνωρίσουν την βασική κοινωνική και ταξική αντίθεση οι άσπονδοι φίλοι μηδενιστές αναπαράγουν κακέκτυπά της στους μικρόκοσμους του χώρου.Αρνούμενοι να πλεύσουν στα πελάγη της κοινωνικής αναταραχής μουλιάζουν στους βάλτους της ιδεολογίας.Ο εναλλακτισμό της “επανάστασης στο τώρα” είναι το βίαιο δίδυμο αδερφάκι του εναλλακτισμού των “αναρχο”χίππικων αντιλήψεων.
Σημεία προς σκέψη.Πρώτο σημείο.Η ενέργεια στο Ν.Ηράκλειο ήταν δίκαιη.Ήταν και κάτι ακόμα,βασικότερο.Ήταν πολιτικά(φτου-φτου δαιμονική γραφειοκρατική λέξη) εύστοχη.Αυτό συνέβη γιατί πέρα από το αντκειμενικά ευχάριστο αποτέλεσμα,επιδιώχθηκε η σύνδεσή της με κάτι ευρύτερο-μεγαλύτερο και τελικά σημαντικότερο.(Όχι απλά μέσω της ανάληψης αλλά μέσω της στοχοθεσίας του τρόπου και του χρόνου που διασφάλιζαν ότι δεν θα κινδυνεύσουν άλλοι).Επιχειρήθηκε η σύνδεσή της με όλους εκείνους τους που θέλουμε να πορευτούν μαζί μας.Και τους θέλουμε μαζί μας γιατί σκοπός είναι η επανάσταση.Σκοπός και όχι τρόπος ζωής(αγγλιστί lifestyle).
Δεύτερο σημείο προς σκέψη.Είναι αντιφατικό να έχουν χρησιμοποιηθεί αδιανόητα κοσμητικά επίθετα και σε τέτοια αφθονία από την πλευρά των σύγχρονων μηδενιστών,για τα στέκια τους ρεφορμιστές κ.λ.π. και ταυτοχρόνως να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας για την μερική ανταπόδοση των φιλοφρονήσεων από αυτούς που σκυλοβρίσατε πρώτοι.Ας είστε ειλικρινείς δεν σας χωρίζει απλώς μία θέση για τη χ ενέργεια αλλά συνολικά η κοσμοθεωρία.Κατά συνέπεια το ζήτημα της θέσης για την ενέργεια δεν είναι και για σας (όπως και για όσους έσπευσαν ηλιθιωδώς να καταδικάσουν,όπως και για όσους υποστήριξαν την ενέργεια με διαφορετικά κριτήρια από τα δικά σας) παρά προέκταση του ευρύτερου ανταγωνισμού ανάμεσα σε ρεύματα και τάσεις.
Επειδή βαριέμαι δεν θα επαναλάβω την κριτική μου στους πολιτικά δειλούς που έσπευσαν να καταδικάσουν την ενέργεια,τα γραψα στο indymedia στη σχετική συζήτηση ,να μην τα ξαναλέω.Επαναλαμβάνω απλά ότι είναι βάσιμη η κριτική πως η πολιτική δειλία οφείλεται σε μία συνολικά εναλλακτική θέση και προσπάθεια διαχείρισης καταστάσεων.Αυτή η βάσιμη κριτική δεν σημαίνει τίποτα στα χέρια εκείνων που δεν μπορούν να δουν τίποτε άλλο από εξεγερμένα εγώ και ρεφορμιστές.
Υγ.Την υποτιμητική αναφορά στους αγωνιστές της ΟΠΛΑ δεν την κατάλαβα τι έχουμε εδώ μηδενιστικό ρεφορμισμό;
Λοιπόν, lonewolf, ο χαρακτηρισμός “ρουφιάνος” περιγράφει μια δεδομένη κατάσταση. Για να μην εθελοτυφλούμε λοιπόν και επειδή όλοι στον ίδιο χώρο δυστυχώς βρισκόμαστε δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Μαρφίν, Καλλιδρομίου, Ν. Ηράκλειο. Όταν ένας κόσμος (κανένα πλήθος συντρόφων, αναφέρουμε συγκεκριμένο κόσμο και είναι και άλλοι) σε κάθε ευκαιρία φωτογραφίζει ένα χώρο (σε παλαιότερες φάσεις σχεδόν ονομαστικά) ενώ είναι σε εξέλιξη έρευνα και ενώ ο χώρος που φωτογραφίζει είναι πολύ μικρός και σε μεγάλο βαθμό χαρτογραφημένος, κάνει την προανακριτική δουλειά της αστυνομίας. Τελεία. Δεν είναι θέμα επιχειρημάτων, είναι θέμα πραγματικότητας. Οι λόγοι που το κάνει είναι επίσης γνωστοί, πάλι για όποιον δεν εθελοτυφλεί.
Μηδέν πάρα δεν απαξιώνεται η αυτοοργάνωση, απαξιώνεται η μορφή που έχει πάρει ως υποκατάσταση του κοινωνικού κράτους, ως πλασίμπο για τους απογοητευμένους και ως βιτρίνα για να αγαπήσει τους εκφραστές τους η πλέμπα. Και εμάς οι δραστηριότητες μας αυτοοργανωμένες είναι, οριζόντιες είναι και όλα τα συναφή.
Αναρχοκομμουνιστή τα μπλέκεις όλα τεχνιέντως. Ρεφορμιστικός είναι ο αγώνας που γίνεται με στόχο τη διαχείριση. Το μέσο δεν παίζει ρόλο. Άλλο πράγμα να σέβεσαι τους εκτελεστές επειδή όπλισαν τις αρνήσεις τους, άλλο να τους θεωρείς εξεγερμένους.
Σκοπούς και δεύτερες παρουσίες έχουν οι χριστιανοί, αγαπητέ. Lifestyle είναι να τα παραπέμπεις όλα στις καλένδες και στο μεταξύ να ζεις τη ζωούλα στα πλαίσια του αντισυστιμικού εναλλακτισμού, πράγμα που δεν αποκλείει βέβαια και μηδενιστές τέτοιου τύπου. Το βίωμα είναι τώρα και αυτό που σας τρομάζει είναι να ζήσετε αυτά που λέτε αντί να χρησιμοποιήσετε τη δικαιολογία “όταν ξυπνήσουν οι μάζες” ή το τελευταίο hit “όταν βγει ο Σύριζα”, γνωρίζοντας ενδόμυχα πως αυτό δε θα γίνει ποτέ. Εκεί έγκειται η διαφορά σας με τους μαχητικούς κομμουνιστές (αν είστε τέτοιοι, θα ανακαλέσω) και δεν εννοώ μόνο τους ένοπλους, δε χρειάζεται να είσαι ένοπλος για να είσαι μαχητικός.
Ιδεοληψία είναι επίσης η “κοινωνική αναταραχή”. Ποια κοινωνική αναταραχή? Όλα τα κινήματά σας είναι πεθαμένα ή ανύπαρκτα. Απεργίες τραγέλαφοι, σωματεία ελάχιστα και τα περισσότερα της αριστεράς, συνελεύσεις γειτονιών-μελλοντικά πελατολόγια Συριζα και Ανταρσύα, 17 Νοέμβρη “που θα πέθαινε ο φασισμός” δεν ανοίγει μύτη και καταλήγει η φάση με 150 προσαγωγές και 14 συλλήψεις. Σας παίρνουν τις καταλήψεις σε όλη την Ελλάδα και ονομάζεται την περατζάδα “ποτάμι της Αναρχίας”. Κινδυνεύει απεργός πείνας να πεθάνει, γίνεται πορεία και δεν πέφτει ούτε νεράτζι. Και ξέρεις πως τα ξέρουμε? Επειδή είμαστε και μεις εκεί.Μπορώ να σου γράφω για ώρες σχετικά. Ας παραδεχτούμε ΟΛΟΙ επιτέλους πως βασιλεύει η παρακμή, τα αναρχικά μπαράκια και καφετέριες, η ηττοπάθεια και η απογοήτευση. Ας παραδεχτούμε πως η άλωση από την Αριστερά και η ταφόπλακα-λογική του “κινήματος” μας έχει εξουδετερώσει.
‘Οχι λοιπόν δεν τίθεται θέμα ανταγωνισμού τάσεων, αυτός δε λαμβάνει χώρα ονομάζοντας τους φανταστικούς εσωκομματικούς αντιπάλους προβοκάτορες και κυπατζίδες. Αυτά είναι λενινιστικές πρακτικές άσχετες με την αναρχία. Έμπειροι είμαστε όλοι, μπορεί ο καθένας να καταλάβει από τι θέση γράφεται αυτό που διαβάζει, ειδικά αν έχει μνήμη.
ΥΓ. Είναι ντροπή μόνο και μόνο να θες να πάρουμε θέση για τα σταλινικά σκουπίδια της ΟΠΛΑ. Και η λαϊκές ισλαμιστικές οργανώσεις στη Μέση Ανατολή καθαρίζουν νατοϊκούς, να τους στηρίξουμε για λόγους αντιρεφορμισμού?
“Ρεφορμιστικός είναι ο αγώνας που γίνεται με στόχο τη διαχείριση”..Αυτός είναι και ο στόχος των σύγχρονων μηδενιστών.Η διαχείριση των ζωών τους ,του εγώ τους και ο “εμπλουτισμός” τους μέσα στο υπάρχον με το εξεγερσιακό βίωμα που καλύπτει τα υπαρξιακά κενά.Η άρνηση της κοινωνικής επανάστασης δεν σημαίνει τίποτε άλλο από την διαχείριση μίας ζωής μέσα στις σημερινές συνθήκες.Οι “εκτελεστές” δεν όπλισαν τις αρνήσεις τους και δεν είναι απλώς και γενικώς εξεγερμένοι.Είναι επαναστάτες.
Οι οποίοι έχουν σκοπούς και όχι δευτέρες παρουσίες.΄Το να ζεις τη ζωούλα σου στα πλαίσια του εναλλακτικού ή του σύγχρονου μηδενιστικού lifestyle “ζώντας το βίωμα” δεν έχει διαφορά παρά μόνο στη μορφή.Οι επαναστάτες “ζουν αυτό που λένε” μέσα από τον αγώνα τους μαζί με χιλιάδες άλλους και όχι αυτοικανοποιούμενοι.Δεν περιμένω να “ξυπνήσουν οι μάζες¨” γιατί οι μάζες δεν είναι κάτι ενιαίο για να τις καταδικάζω ή να τις θαυμάζω συνολικά.Απευθύνομαι σε αυτές γιατί είναι απαραίτητο για το σκοπό μου.Απευθύνομαι σε αυτές γιατί εκεί βρίσκονται και αυριανοί σύντροφοι.Απευθύνομαι σε αυτές γιατί δεν θέλω να ζω κλεισμένος στα ιδεολογικά κλουβιά του ελιστισμού και στα καταναλωτικά του εξαρχειώτικου lifestyle.Γιατί δεν θέλω να απευθύνομαι σε ειδικό κοινό με όρους marketing αναζητώντας πελατεία όπως κάνουν και οι εναλλακτικοί (με τα κάθε είδους απίθανα σεμινάρια,παρτάκια,παπαράκια και “ευχάριστες αποδράσεις από την καθημερινότητα”) αλλά και οι μηδενιστές(με την διαρκή εσωτερική αναφορά και τα κείμενα επί κειμένων για τους κακούς ρεφορμιστές που τόσο τους εμποδίζουν).Γιατί μπήκα στον αγώνα όχι για να πολεμήσω μαζί με άλλους την πολιτική και οικονομική εξουσία και όχι τους διπλανούς μου.Τα μαγαζιά λοιπόν είτε εναλλακτικά(εδώ περνάμε ωραία και χτίζουμε..δεν ξέρω κάτι χτίζουν) είτε μηδενιστικά (εμείς-εμείς οι μόνοι συνεπείς,οι μόνοι εξεγερμένοι) μου είναι εξίσου απεχθή.
Το hit “όταν βγει ο Σύριζα’ είναι ενδεικτικό της κατάντιας ενός χώρου που αδυνατώντας να φέρει σε πέρας ο ίδιος τα όσα επαγγέλεται καταντάει να ελπίζει στην ανάθεση με τον ίδιο τρόπο που ελπίζει σε αυτή και ένας μικροαστός.Το ποιος είναι μαχητικός και ποιος όχι προφανώς δεν αφορά ούτε μία συζήτηση στο internet και σίγουρα δεν μπορεί να γίνει στη βάση ψευδών εικόνων που έχουν κατασκευαστεί για να χτυπηθεί ο αντίπαλος με βάση το κλισέ “ρεφόρμες κοινωνιστές δεν κάνουν ποτέ τίποτα’.Λες και δεν απευθυνόταν στην κοινωνία ο Ε.Α.Λες και δεν έγιναν ποτέ επιθέσεις από συντρόφους με κοινωνική αντίληψη.Λες και δεν ρισκάραν τη ζωή τους απέναντι σε φασίστες τρώγοντας μαχαιριές ή ως στοχοποιημένοι σε ορατά σημεία από το κράτος.Οι κατασκευασμένες Εικόνες του δίπολου διαψεύδονται από την πραγματικότητα πάρα πολλών κινήσεων,επιθέσεων ,οργανώσεων που με κοινωνική απεύθυνση χτύπησαν τον εχθρό και τις δομές του χωρίς να αυτο-παρουσιάζονται ως υπερ-ηρωες και ‘μοναδικοί”.
Ποια κοινωνική αναταραχή;Η κοινωνική αναταραχή του Δεκέμβρη και τις 12ης Φλεβάρη.Τα ξύλα στις γειτονιές ανάμεσα σε πιτσιρικάδες που δεν είναι αναρχικοί και φασίστες.Τα παιδιά στο γήπεδο που κατεβαίνουν στις πορείες μας και διώχνουν ναζί από τις θύρες τους.Οι απεργοί που ρισκάρουν χωρίς να παίρνουν αντάλλαγμα (υλικό ή ιδεολογικό).Οι καταδρομικές στις Σκουριές και οι πορείες των γυναικών απέναντι στα ΜΑΤ.Η ανακατάληψη στην Αμαλίας και οι αντιφασιστικές περιπολίες.Ο αγώνας όλων εκείνων των απλών ανθρώπων στη δουλειά και στη γειτονιά.Εκείνων που δεν είναι “μούρες” και δεν βγάζουν πύρινες ανακοινώσεις,αλλά συνεισφέρουν με τον δικό τους τρόπο.Ανθρώπων σαν τον Φύσσα που “έπαιξε” με τα χέρια του 3 ναζί πριν τον μαχαιρώσουν.Ανθρώπων που εσείς φτύνετε και λοιδωρείτει εδώ και χρόνια με ύφος Λουδοβίκου και Μαρίας Αντουανέτας μιλώντας για “πλέμπα”
Η παρακμή βασιλεύει εξαιτίας και των αριστερών και αντικοινωνικών αντιλήψεων που απεχθάνονται εξίσου το κίνημα.Αντιλήψεων που μας περιορίζουν στους μικρόκοσμους που αναφέρεις.
Ο ανταγωνισμός των τάσεων υπάρχει έτσι κι αλλιώς.Και τις λενινιστικές πρακτικές της εξόντωσης των “εσωκομματικών αντιπάλων” τις θυμάμαι να εκκινούν από κείμενα μηδενιστών (π.χ. Σ.Π.Φ.) που έγραψαν πρώτοι κατεβατά με βρισιές και στοχοποιήσεις ενάντια στους “εσωκομματικούς αντιπάλους” (με κατηγορία την “δεξιά παρέκκλιση” μια που μιλάμε για λενινιστικές πρακτικές).
Υγ.Καλά ντροπή και σκουπίδια (πάντα οι εύκολοι χαρακτηρισμοί αντί για πραγματική κριτική από τους μηδενιστές) ,είναι για σένα.Για μένα ήταν ένοπλοι αγωνιστές της βάσης που χτύπησαν με τον τρόπο που άρμοζε τα πραγματικά σκουπίδια ανταπαντώντας στις επιθέσεις του εχθρού του εαμικού κινήματος.
Όποιον θέλεις να στηρίξεις .Αλλά πάρε παράδειγμα από την απάντησή σου για τους αγωνιστές της ΟΠΛΑ και σταμάτα να γκρινιάζεις για την κριτική που δέχεστε.Όντως το βασικό ρόλο τον έχουν τα περιεχόμενα και καθώς εσύ διαφωνείς με αυτά δεν διστάζεις να αποκαλέσεις τους άλλους “σκουπίδια”.Θα μπορούσε να σου αντιτείνει κάποιος χρησιμοποιώντας τη φράση σου “ευτυχώς πολλοί από τους άλλους ήταν κλεισμένοι στα κάτεργα της Δημοκρατίας ή εκτελεσμένοι’ για τους αγωνιστές της ΟΠΛΑ.Με τον ίδιο τρόπο που εσύ απαξιώνεις τους οπλατζήδες ,σε απαξιώνουν και εσένα άλλοι κ.ο.κ.Λοιπόν τι ζητάς αναφερόμενος διαρκώς σε αυτούς που απαξιώνεις και σε απαξιώνουν;Να τους πείσεις ή να αλλάξουν;Όχι γιατί τους θεωρείς εχθρούς.Κόσμο ψάχνεις και τον ψάχνεις στο “κοινό του χώρου”.Συσχετισμούς προσπαθείς να φτιάξεις για να δυναμώσεις την δική σου τάση.Ιδεολογικό “μαγαζί” έχεις ανοίξει (πιο πριβέ από αυτά των εναλλακτικών) και δεν το έχεις καταλάβει καν..Κι ενώ υπάρχουν και βάσιμα σημεία στην κριτική σας,είναι τόση φανερή η έλλειψη αυτοκριτικής αλλά και η εχθρότητα που βγάζετε απέναντι σε όσους δεν είναι ίδιοι με εσάς που την ακυρώνει.
μια παρατηρηση σχετικα με την κοινωνικη απευθυνση του ε.α.: αν ειχες ψαξει τη σελιδα δεοντως θα διαπιστωνες και μονος σου οτι η ομαδα δεν απορριπτει ουτε καταδικαζει κοινωνικους αγωνιστες και ΕΙΔΙΚΑ τους ενοπλους, αλλιως δεν θα εξεφραζε αλληλεγγυη ουτε θα ανεβαζε κειμενα/ενημερωσεις για τους συντροφους της υποθεσης βελβεντου οι οποιοι εξ’αρχης δηλωσαν κοινωνικοι αναρχικοι. ουτε υποστηριζει πουθενα οτι ολοι οι κοινωνιστες ειναι ρεφορμιστες, απλως πολυ σωστα καταδικαζει τις ρεφορμιστικες μεθοδους ενος μεγαλου κομματιου του χωρου…μαλλον χρειαζεται να ριξεις μια πιο προσεκτικη ματια στα επιχειρηματα της διαχειριστικης ομαδας
Δεν έχει νόημα να ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια αφού δεν υπάρχει θέμα σύγκλισης, ούτε καν διαλεκτικής. Το θέμα του κειμένου είναι άλλο, τοποθετήσου επ’ αυτού.
Τα φαντασιακά (κοινωνική αναταραχή η δουλειά στις γειτονιές και τα μπάχαλα στο γήπεδο), η στρεψοδικία (αναφέρεσαι σε τελείως διαφορετικές περιπτώσεις εσωτερικών κειμένων), οι ανύπαρκτες ιστορικές συνδέσεις (θα ήθελα να λες σε έναν οπλατζή πως είστε σύντροφοι πριν σε κάνει κοψίδια) και η παπαδίστικη αντίληψη (κοινωνική επανάσταση ή lifetyle) που έχετε κάποιοι κομμουνιστές δεν αφήνουν περιθώρια για τέτοιου είδους συζητήσεις. Όσο για τα μαγαζιά ιδεολογικά και μη, ας αφήσουμε την πραγματικότητα να μιλήσει. Μόνο και μόνο ότι μιλάς για ένα χώρο σε πρώτο πρόσωπο (το δικό μου) φανερώνει πολλά.
Καταπληκτικά και τα δύο σχόλια. Δεν έχω να σημειώσω κάτι ή να απαντήσω τίποτα, το κείμενο μιλάει από μόνο του όπως και τα σκουπίδια που δημοσίευσαν οι εν λόγω ρουφιάνοι. Τώρα, για τα υπόλοιπα που γράφεις, σε παραπέμπω από την πλευρά μου σε όλα τα κείμενά μου στη Μηδενιστική Πορεία. Έχω απαντήσει εκεί σε κάθε επαναστατική σου φαντασίωση, δε θα το κάνω κι εδώ διότι βαριέμαι. Γέλιο έχεις πάντως…
Το θέμα του κειμένου σου είναι η αξιοποίηση της πολιτικής δειλίας ορισμένων για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη το ιδεολογικό σου μαγαζί και όχι η κριτική επάνω σε αυτή καθεαυτή την πολιτική τους δειλία.Οπότε στο θέμα απαντάω με αυτά που γράφω.Γιατί το θέμα του κειμένου σου δεν είναι πραγματικά η εξέταση της ενέργειας,αλλά η συνέχιση της “εσωκομματικής αντιπαράθεσης” και ο εμπλουτισμός της με νέα επεισόδια.
Τα “φαντασιακά’ ήταν συγκεκριμένα και δεν απάντησες σε αυτά,παρά μόνο παρέθεσες δύο από αυτά(ενδεχομένως αυτά που θεώρησες πιο βολικά).
Οι ιστορικές συνδέσεις είναι υπαρκτές και δεν θα εξηγούσα σε ένα οπλατζή πως είμαστε σύντροφοι,θα ήμασταν σύντροφοι.Γιατί τότε αυτοί ήταν οι αντιστεκόμενοι, γιατί τότε ούτε μηδενιστές ούτε αναρχικοί υπήρχαν.Οπότε αυτοί που ήθελαν να πολεμήσουν τους ταγματασφαλίτες και τους ναζί,στην ΟΠΛΑ βρισκόντουσαν.
Παπαδίστικες αντιλήψεις αναπαράγουν τα ιερατεία των κάθε λογής ελιτιστών που λειτουργούν κλεισμένα σε μικρόκοσμους.Για τα περιθώρια της συζήτησης δεν είχα και πολλές αμφιβολίες,ώστόσο αρνούμενος να δημιουργήσω το δικό μου δόγμα μπήκα σε αυτή τη συζήτηση.
Μιλούσα μαζί σου και γι αυτό χρησιμοποιώ το πρώτο πρόσωπο.
Λοιπόν, άκου με λίγο γιατί μέσα στη ζάλη σου έχεις μπερδέψει τα πάντα. Πρώτον, Εγώ δε θα μιλούσα για τον αναρχοκομμουνισμό αν δεν είχα διαβάσει ποτέ Κροπότκιν και αν δεν είχα ιδέα για πιο πράγμα μιλάω. Ο μηδενισμός δεν είναι ιδεολογία, το Μέτωπο δεν είναι μαγαζί κι εμείς δεν είμαστε πολιτικάντηδες. Κατανοητό ;
Δεν υπάρχει καμμία εσωκομματική αντιπαράθεση, μιλήσαμε ξεκάθαρα για διαφορετικούς κόσμους. Επίσης, δεν ξέρω τι έχεις ακούσει/διαβάσει, αλλά μηδενιστές υπάρχουν δύο αιώνες τώρα. Ειδικότερα δε, οι σύγχρονοι σύντροφοι Νοβατόρε, Φιλίππι, Μαρτούτσι κλτ έζησαν, έδρασαν και πέθαναν πριν αρχίσει καν ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Κατανοητό ; Αναρχικοί στον ελλαδικό χώρο υπήρχαν, ψάξτο λίγο. Ψάξε επίσης και ποιος δολοφόνησε το Σπέρα και εάν όντως ο ίδιος ήταν φασίστας τελικά ή όχι (δεν αρνούμαι τίποτα, αλλά Εγώ δε μιλάω χωρίς να διαβάσω).
Για παπάδες και επαναστάσεις, ψάξε αλλού. Εδώ έχουμε κείμενα, παρουσία και λόγο που δε σου επιτρέπουν στο ελάχιστο ούτε να ψελίσεις αερολογίες.
Λοιπόν η παράθεση αξιωμάτων δεν με πείθει και όχι δεν είναι “κατανοητό”.Ανέφερα συγκεκριμένα την άποψή μου και το που τη στηρίζω και εσύ μου απάντησες απλά,”δεν είναι έτσι’.
Ο όρος “εσωκομματική” χρησιμοποιήθηκε από τον parabellum με συγκεκριμένη έννοια και έτσι την χρησιμοποίησα κι εγώ.
Γνωρίζω την ιστορία των μηδενιστών και γι αυτό αναφέρομαι σε “σύγχρονους μηδενιστές”.Αναρχικοί στον Ελλαδικό χώρο που να κινούνται δεν υπήρχαν επί κατοχής.Εσύ που ‘το έχεις ψάξει” για πες μου ποιοί ήταν και τι έκαναν.
Ο Σπέρας είχε περάσει από καιρό στο αντίπαλο στρατόπεδο και το πιστοποιεί η αρθρογραφία του σε εθνικοσοσιαλιστικές εφημερίδες.Μάλιστα συμμετείχε και ως μάρτυρας κατηγορίας σε δίκες κατά κομμουνιστών.
Τα κείμενα η παρουσία και ο λόγος σας δεν είναι υπεράνω κριτικής.Και δεν μου χρειάζεται να ψελλίσω τίποτα,έχω τη θέση μου και την καταγράφω.Κι αντί για απαντήσεις σε αυτά που γράφω βλέπω χαρακτηρισμούς και αξιώματα.Πάγια δογματική πραγκτική.
Κατάπτυστοι όλοι όσοι προσπαθούν να καρπωθούν μία τόσο παράδοξη υπεραξία, καταφεύγοντας στην αριστερίστικη λογική της προβοκατορολογίας, του αέναου επιχειρήματος των αντιποίνων που θα χρεωθούν τάχαμου, της αιώνιας επιλογής της αυτοθυματοποίησης (και κατόπιν την τραγική ειρωνεία κάποιοι απ’ αυτούς να καταδικάζουν τις τάχα προσεγγίσεις με φιλοσοφίες ηρωισμού) και τα λοιπά γραφικά. Πίσω στα μνημόσυνα και στις κηδείες σας, δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας. Είναι οι κλάψες των αναρχοξεφτίλων, που προκειμένου να καλύψουν τις ενοχές τους πετάνε λάσπη με την πρώτη ευκαιρία. Όσο για τη γνωστή πιπίλα επί του σχολιασμού, ε, αυτή του ελιτισμού λέω, ναι, αν είναι ελιτισμός να μην τρέχεις πίσω από τα αραχνοστοιχειωμένα φαντασιακά της εργατιάς και του λαού, της κοινωνίας που θα εξεγερθεί κάποτε στο μέλλον όταν έρθει η συγκυρία και οι συνθήκες και παγώσει ο ήλιος και τα ψυχοτρόπα των οραματισμών μελλοντικών απελευθερωμένων κοινωνιών, (από τι, από τον εαυτό τους?) τότε ναι, προσωπικά λαμβάνω τον τίτλο με τιμή. Η ηθικίστικη στάση, δίχως ίχνος αλήθειας και ουσίας, οι αποστάσεις από τη χρήση βίας είναι ταπεινοί πολιτικαντισμοί, συγκερασμένοι με μία γερή δόση σαποανθρωπίλας, όσο για τις γραφικές νησίδες ελευθερίας, άντε και ζυμώσεων, περιμένω με εσωτερικό γέλιο την ώρα που αρκετές θα φιλοξενήσουν βουλευτές της αριστεράς στα πλαίσια της διακίνησης των ιδεών και της τριβής με το αλλότριο χα χα
Το χετε χάσει όλοι μου φαίνεται…..Μαλώστε κ άλλο σαν τα κοκόρια και προσπαθήστε ν πείσετε τον εαυτό σας ποιος έχει δίκιο την ώρα που το κράτος και όλες οι μορφές εξουσίας που κατέχει επιτείθονται στο ψαχνό…Αντικοινωνιστές και κοινωνιστές και παπαριστές έχω σιχαθεί τα λόγια σας…. βρωμάνε γραφικότητα και με πιάνει νύστα…οι μηδενιστές να μιλάνε με λογοτεχνικά τερτίπια για λύκους και σατανάδες που βγαίνουν από φωτιές και οι λεγόμενοι “¨κοινωνιστές” να ψελίζουν νωχελικά νεκρά συνθήματα στις πορείες…Ο αναρχικός είναι Εγωιστής και πρέπει να ναι για ν μην τρέφεται καμιά μάζα απο την ζωτικότητα του αλλά και να προσπαθεί να συνυπάρξει με τα άλλα όντα δίπλα του γιατί η ανθρωπότητα εξελίσσεται από την συνεργασία και την αλληλοβοήθεια.Αν σε κάποιον δεν λένε τίποτα αυτές οι έννοιες γιατί έχει την τάση να καταστρέφει???Η κοινωνία που έχουμε τώρα είναι ότι πρέπει για αυτούς που φτύνουν έννοιες όπως σεβασμός και αλληλεγγύη..Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να έχουμε και το ρεύμα ΑΝΑΡΧΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΎ.Θα ακούμε μπότες απο μπάτσους στα σπίτια μας και θα καθόμαστε ακόμα στο πισι να μαλώνουμε για ηλίθιους όρους ενώ η αναρχία είναι πράξη και τρόπος ζωής.Το κείμενο μπορεί να χει παράξενη ροή αλλά είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να εκφράσω που στενάζουν παίρνοντας την μορφή γραμμάτων.Ας συντονιστούμε λίγο έχουμε τόσα να πραγματώσουμε ακόμα…Ζήτω οι μονίμως άγρυπνες μοναδικότητες που προσπαθούν για την πραγμάτωση της ισότητας και της συνύπαρξης των όντων…Ζήτω η αναρχία….
Εμείς δε χάσαμε τίποτα. Όταν για μέρες φωτογραφίζεται μία τάση ως υπέυθυνη χωρίς να έχει υπάρξει ανάληψη ή ένα στοιχείο από κάποιους που θεώρησαν ότι πρέπει να απομονώσουν προληπτικά τους μηδενιστές μην τυχόν και φορτωθεί στην αναρχία η επίθεση, τότε θα απαντήσουμε.
Όλοι εσεις οι καλοθελητές που μπήκατε απλά για να κράξετε το κείμενο , κάνατε το ίδιο στα κείμενα που έδειχναν ως δράστες του χτυπήματος τους μηδενιστές ή εκει το βουλώνατε γιατί συμφωνούσατε ?
matisse όπως βλέπεις δεν κράζω το κείμενο αλλά νοοτροπίες που μας κάνουν εν τέλει ανθρωπάκια…όπως είδες έκραξα και τις δύο τάσεις το ίδιο προσπαθώντας να αναδείξω την άποψη πως η αναρχία είναι μια και αυτή περιλαμβάνει και τις δύο τάσεις….με απλά λόγια ένα όν πρέπει να αποκτήσει την συνείδηση του,την προσωπικότητα του, να γίνει δηλαδή Εγωιστής και συνεχώς να παραχωρεί μικρά τμήματα της ελευθερίας του(των επιθυμιών δηλαδή που έχει η θα μπορούσε να έχει) στον βωμό της συνύπαρξης…και προφανώς να σέβεται τις επιθυμίες των ατόμων που θέλουν να κάνουν ότι επιθυμούν εκτός κοινωνίας….δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την μικροαστική νοοτροπία της επίθεσης μεταξύ ατομικοτήτων που θέλουν να γκρεμίσουν τόσα πολλά ίδια πράγματα…Τέλος nigerlupus να πώ πώς η στοχοποίηση των μηδενιστών χωρίς στοίχεία ήταν το λιγότερο μια μαλακισμένη συμπεριφορά και προφανώς κακοπροαίρετη…Δεν έχω κανένα θέμα με το κείμενο… απλά ήταν η αφορμή να γράψω για κάποια πράγματα που βλέπω πολύ καιρό γύρω μου και αποφάσισα να πάρω θέση….
Parabellum συμφωνω μαζι σου στο οτι οι πορειες και τα σχετικα θα πρεπει να ειναι πιο μαχητικα αλλα η λογικη του ηρωισμου την οποια ουσιαστικα και εσεις υπηρετειτε ειναι εντελως λαθος. Η συγκρουση με το συστημα θα πρεπει να δινεται στα οδοφραγματα και για την συλλογικη υπερασπιση των ζωων μας, οχι σε ατομικες επιθεσεις που δεν εχουν κανενα νοημα (και ισα ισα που κανουν και κακο στο κινημα δινοντας αφορμες για χτυπηματα σε στεκια, καταληψεις κτλ). Συμφωνω οτι σκοπους και δευτερες παρουσιες εχουν οι χριστιανοι αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θα πρεπει οπως ειπα και πριν να κανουμε ανουσιες ατομικες επιθεσεις αλλα να φερουμε την αναρχια στην καθημερινη μας ζωη και συλλογικα να περιφρουρησουμε την ζωη μας. Οι καταληψεις, οι κολλεκτιβες, τα αυτο-οργανωμενα εγχειρηματα κανουν ακριβως αυτο το οποιο περιγραφω. Πρεπει να βρουμε τροπους να βγουμε οσο το δυνατον περισσοτερο εξω απο τους καπιταλιστικους μηχανισμους και να πραγματωσουμε τις σκεψεις μας για την ‘αλλη’ κοινωνια. Φυσικα το συστημα δεν θα μας αφησει ετσι απλα να κανουμε κατι τετοιο και θα μας χτυπησει, και εκει ναι, συμφωνω οτι θα πρεπει να αμυνθουμε με καθε μεσο. Αλλα το να δινεται μια τετοια μαχη για να πεθανει ο ταδε μαλακας δεν εχει κανενα απολυτως νοημα και δεν ειναι επανασταση και δεν οδηγει πουθενα. Γι’ αυτο αλωστε και δεν πσηφιζουμε και δεν ειμαστε με την λογικη ”να πεσει η κυβερνηση” γιατι θεωρουμε οτι οποιος και να κυβερναει το ιδιο και το αυτο. Οι επιθεσεις σας δεν αλλαζουν το συστημα απλα διαταρασσουν για λιγο την κανονικοτητα. Αν οπως λετε δεν σας νοιαζει που η κοινωνια δεν θελει να προχωρησει και θελετε να το κανετε μονοι σας αυτο που πρεπει να κανετε ειναι να φερετε την αναρχια στην ζωη σας, οχι να πολεματε με μια ανουσια στρατηγικη το συστημα, με κινδυνο των ζωων σας, για λογαριασμο της κοινωνιας.
Υπάρχουν μερικές παρανοήσεις που θολώνουν το τοπίο της κουβέντας. Stormborn έχεις λάθος σε δύο σημεία. Δεν υφίσταται θέμα ηρωισμού, το ακριβώς αντόθετο λέμε. Η έννοια του μάρτυρα έχει στον πυρήνα της τη θυσία, δηλαδή το να πράττεις κάτι για χάρη μιας Ιδέας. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα στην περίπτωσή μας. Ο καθένας πράττει όπως πράττει για να ικανοποιήση τη δική του ανάγκη, για να πραγματώσει το εγώ του όπως εκείνος νομίζει.
Επίσης το επιχείρημα περί αφορμής για καταστολή είναι τελείως άκυρο. Πρώτον γιατί υποδηλώνει πως αν κάτσουμε φρόνημα, το κράτος θα καταργήσει τις αστυνομικές δυνάμεις και δε θα ξαναενοχλήσει τους αναρχικούς. Αυτό θα συμβεί μόνο όταν οι αναρχικοί εξημερωθούν τελείως και αποτελέσουν ακόμα ένα θωλό χρώμα στο θλιβερό ουράνιο τόξο της πολιτικής πολυσυλλεκτικότητας της Δημοκρατίας. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις βίαιες μορφές αγώνα αλλά με το σύνολο των πρακτικών και των προταγμάτων. Προς το παρών δεν έχει συμβεί αυτό αλλά ένα μεγάλο κομμάτι αναρχικών, πάει προς τα εκεί.
Δεύτερον, είναι άκυρο γιατί για μένα είναι λάθος η οπτική του κινήματος ως έχει. Οι αναρχικοί, έχουν νόημα ύπαρξης ως τέτοιοι, όταν πολεμούν την κυριαρχία. Δεν είναι ένας ακόμα “πολιτικός χώρος” που προσπαθεί να κάνει την οπτική του κυρίαρχη εντός του “πολιτικού ανταγωνισμού”. Οποιαδήποτε δομή, οποιοςσδήποτε χώρος, οποιαδήποτε ομάδα δεν υπάρχει σε αυτό το πλαίσιο δεν έχει νόημα ύπαρξης. Επομένως εγώ αντιλαμβάνομαι τους αναρχικούς ως το αντίπαλο στρατόπεδο στην εξουσίας. Και τα αντίπαλα στρατόπεδα βρίσκονται σε πόλεμο ακόμα και αν ένα από τα δύο αρνήται πεισματικά να το αντιληφθεί. Αν για παράδειγμα σου λέει κάποιος, μην επιτίθεσαι εδώ που είναι το στέκι μου γιατί θα στοχοποιηθώ, ακυρώνει το λόγο ύπαρξής του. Ο ρόλος της οποιαδήποτε δομής είναι να συμβάλλει πολύμορφα στον αναρχικό πόλεμο. Αν θέλει κάποιος να κάθεται ήσυχος με τον κήπο του με τα αυτοοργανωμένα ζαρζαβατικά, τον παιδότοπό του, το ιατρείο του και τα κουκλοθέατρά του, τότε λυπάμαι αλλά δεν έχει λόγω ύπαρξης εντός του αναρχικού αγώνα. Ο πόλεμος σημαίνει κίνηση, σημαίνει δημιουργία, σημαίνει εξέλιξη. Η στασιμότητα, η εναλλακτική, αυτοοργανωμένη διαβίωση που δεν είναι ούτε στο ελάχιστο επιθετική, είναι απλά μια αυτοοργάνωση της μητροπολιτικής μιζέριας.
[WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.
“Φυσικά, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ενότητας και συντροφικότητας, εμείς πρώτοι κόβουμε τους δεσμούς με τη σήψη του χώρου και την πολιτικάντικη λογική του. Δεν έχουμε καμία επαφή με ένα χώρο που ερμηνεύει την πραγματικότητα και πορεύεται με βάση τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς και τον παλμό του κοινωνικού κοπαδιού.”
Παίρνετε 4 ανακοινώσεις διόλου αντιπροσωπευτικές του “χώρου” και ανακοινώνετε ότι κόβετε τις επαφές με αυτόν συνολικά (και πιστέψτε με δεν προσφέρετε κάτι καινούργιο, εκτός κι αν πείτε ότι ο “χώρος” είναι κομμάτι του συστήματος και ως τέτοιον θα τον αντιμετωπίζετε).
Συλλογική ευθύνη γιατί; Γιατί δεν βγήκαμε να καταδικάσουμε τις ανακοινώσεις των τεσσάρων; Γιατί συζητάμε με τους συντρόφους μας, διαβάζουμε και αναλύουμε πριν διαλέξουμε σε ποιον θα ρίξουμε τις βολές μας. Γιατί δεν μπαίνουμε στο τριπάκι να κραζόμαστε στο ίντερνετ ποιος είναι πιο ρεφόρμας ή πιο φασιστομηδενιστής; Γιατί διαφωνούμε με μια ενέργεια και το αποτέλεσμα της; (και δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να έχεις βάλει 40 μπόμπες για να μπορείς να διαφωνήσεις)
Όσα δίκια κι αν έχετε τα χάνετε από μόνοι σας. Κάποιοι βλέπουν παντού προβοκάτορες και κάποιοι παντού προβοκατορολόγους. Αλλά για να μη το κάνεις αυτό πρέπει να κρίνεις τα λόγια και τις πράξεις κάποιου ή κάποιων. Όχι να τους κατατάσσεις και μετά να τους κράζεις. Γιατί αν δεν τους είχατε κατατάξει δε θα βάζατε στην ίδια όχθη το Σινιάλο, τη Συσπείρωση, το Αυτόνομο στέκι, το Λάμπε ρατ και το αντιφασιστικό μέτωπο Γερανείων (αν είναι δυνατόν), όπου ο καθένας λέει άλλα πράγματα και χρήζει διαφορετικής κριτικής. Εκτός κι αν μηδενισμός σημαίνει συλλογική ευθύνη. Καληνύχτα και καλή τύχη…
ΥΓ: Με ένα απλό παράδειγμα λοιπόν, το squat.gr που σας φιλοξενεί, κι αυτό την πραμάτεια του επιδεικνύει στη μάζα όταν προσφέρει τη δυνατότητα να βγαίνουν τα λόγια μας στο ίντερνετ; Γιατί; Κομμάτι του χώρου δεν είναι; Ειλικρίνια και αξιοπρέπεια ρε και αφήστε τα κραξίματα που μόνο τους μπάτσους ευχαριστούν.
Δεν τίθεται κανένα θέμα συλλογικής ευθύνης. Το σινιάλο αναφέρθηκε στο κομμάτι της προβοκατορολογίας και οι άλλοι στο κομμάτι του ρουφιανέματος. Σε αυτά τα σύνολα χωρίζεται το κείμενο. Από κει και πέρα δικιά μας θέση είναι πως οι διαφορές με το κοινωνιστικό και κομουνιστικό/συνδικαλιστικό κομμάτι του “χώρου” τείνουν να γίνουν (αν δεν είναι ήδη) αγεφύρωτες. Ο χώρος είναι εφεύρημα, δεν υφίσταται. Δεν υπάρχει λόγος να συνωστιζόμαστε όλοι κάπου, βάζοντας τις διαφορές κάτω από το χαλί για να φαινόμαστε ένα πράγμα.
Σε καμια περιπτωση δεν θεωρω οτι ο λογος που το συστημα πολεμαει καθε ειδους αναρχικους ειναι οι ”κακοι” μηδενιστες που με τις επιθεσεις τους μας περνουν στον λαιμο τους. Αυτο που θελω να πω ειναι αλλο. Οπως ξερουμε ολοι το συστημα εχει πολλους αλλους λογους να χτυπαει το αναρχικο κινημα και εκμεταλεβεται καθε αφορμη. Με βαση αυτο, καθε δραση απο αναρχικο που απειλει το συστημα εστω και στο ελαχιστο αποτελει μια μικρη ή μεγαλη αφορμη αρα εχει καποιο ας το πουμε ετσι αρνητικο. Προφανως συνεχιζουμε ολοι να δρουμε γιατι θεωρουμε οτι τα θετικα ειναι πολυ περισσοτερα και προπσαθουμε να αψηφησουμε τις συνεπειες. Απλως αυτο που εγω ειπα (και δεν ηθελα καν να δωσω σημασια απλα στεκομαι τοσο πολυ επειδη εσυ το ανεφερες) ειναι πως αφου κατα την γνωμη μου για τους λογους που ειπα και στο προηγουμενο κειμενο (και θα αναλυσω και σε αυτο πιο κατω) οι επιθεσεις τετοιου τυπου δεν εχουν σχεδον κανενα θετικο, τα αρνητικα ειναι παραπανω.
Ως αναρχικου παλευουμε για την αναρχια. Μια κοινη σε ολο το αναρχικο κινημα τακτικη ειναι η αποχη. Αυτο σημβαινει γιατι απλουστατα πιστεουμε οτι η εξουσια διαφθειρει και εκτος αυτου ο καθενας πρεπει να ειναι υπευθυνος και κυριαρχος της ζωης του. Γι αυτο και ποτε δεν συμφωνουμε με την λογικη ” να πεσει η κυβερνηση ”, γιατι στην θεση της θα ερθει μια αλλη, γεγονος το οποιο δεν μας ενδιαφερει καθολου.
Τωρα, οι επιθεσεις τις οποιες υποστηριζετε σαν σκοπο εχουν (αν κανω λαθος η δεν αναφερω κατι διορθωστε με) ειτε 1) τον θανατο καποιου ηγετη του αντιπαλων, ειτε 2) καποιου απλου πιονιου, ειτε κατα καποιον τροπο 3) το σαμποταζ και οι απαλλοτριωσεις (εμπρηστικες επιθεσεις σε υπουργεια, οχηματα, δικαστηρια. Ληστεις σε τραπεζες, ταχυδρομια κτλ). 1) οπως ειπα και πριν η πτωση οποιουδηποτε ηγετη δεν μας ενδιαφερει καθολου γιατι στην θεση του θα ερθει καποιος αλλος 2) ποσο μαλλον οπιουδηποτε πιονιου. Αυτες οι δυο δρασεις το μονο ουσιαστικο θετικο που εχουν ειναι οτι σοκαρουν τις μαζες, τους χαρουμενους τρεντυ που προχωρανε στην ερμου, τους νοικοκυραιους που εχουν βγει για ψωνια κτλ. Αυτο, δεν μπορω να πω οτι δεν ειναι σημαντικο, ειναι. Αλλα σε καμια περιπτωση δεν μπορει να ειναι αυτοσκοπος και το συνολο της αντικαπιταλιστικης μας δρασης. 3) Οι εμπρηστικες επιθεσεις πραδεχομαι οτι ειναι πολυ ενδιαφερουσες και σημαντικες αλλα υπο προυποθεσεις. Απο μονες τους δεν θεωρω οτι καταφερνουν τιποτα. Ο καπιταλισμος δεν θα πεσει αν γρεμιστει ενα υπουργειο ουτε επειδη θα απαλλοτριωθει το ταδε ΑΤ. Ολα αυτα δεινουν καποια προσωρινα εφοδια σε εμας και χαλανε τις δομες του αντιπαλου αλλα αν δεν υπαρχει κατι να τα κανεις παρα να τα κσαναχρησιμοποιησεις για τα παραπανω δεν υπαρχει κανενα νοημα. Οπως εξεφρασα και στο προηγουμενο κειμενο, απο την στιγμη που ο καπιταλισμος θα πεσει μονο με μια κοινωνικη επανασταση για ολους αυτους τους λογους, δεν εχει νοημα να τον πολεμαμε αμεσα (μονοι μας). Αυτο που πρεπει να κανουμε ειναι κατα κυριο λογο να ενσωματοσουμε την αναρχια στην ζωες μας και να παλεψουμε για αυτη. Εκει ειναι που εχει νοημα το 3. Οπως πχ στην γερμανια στην καταληψη στην οδο Rezgeit στην Κοπεγχαγη εμειναν για 9 μερες στα οδοφραγματα για την υπερασπιση της (δεινω αυτο το παραδειγμα γιατι ειναι καπως κοντα στην ελληνικη πραγματικοτητα. Και οχι δεν θεωρω οτι τα οι εξερμενοι σε τετοιες περιπτωσεις πρεπει να μεινουν απλα στα οδοφραγματα και να μην παν ουτε βημα παραπερα με ποιο εξερερτικες δρασεις, οπως ειπα εκει υποστηριζω το 3 γιατι εκει εχει πραγματικα νοημα).
Απο κει και περα, σε δευτερη μοιρα ερχεται η προπαγανδιση των ιδεων σου, απο την στιγμη που θες την επανασταση και την ριξη του καπιταλισμου, και επισης ελαχιστη βαρυτητα πρεπει να δωθει στον συνδυκαλισμο αλλα θεωρωντας τον εντελως προσωρινο (μιλοντας παντα για μη καπελωμενους μηχανισμους οπως τα σοματεια βασης, η αυτονομες μαθητικες συλλογικοτητες κτιλ). Δηλαδη προφανως και θα προσπαθησεις παρθει πισω καποια απολυση απο την στιγμη που καθοριζει αμεσα ακομα και το αν θα εχεις σπιτι να μεινεις.
Υ.Γ. Ας αναλυσουμε λιγο το κομματι αυτο απο το κειμενο σου: ”…Αν θέλει κάποιος να κάθεται ήσυχος με τον κήπο του με τα αυτοοργανωμένα ζαρζαβατικά, τον παιδότοπό του, το ιατρείο του και τα κουκλοθέατρά του…”. Πρωτο στοιχειο: ο κηπος. Ναι γι’ αυτο παλευεται και εσεις για την αναρχια στην οποια θα εχουμε κηπους. Δευτερο: ζαρζαβατικα. Ναι γι’ αυτο παλευεται και εσεις για την αναρχια οπου θα μπορουμε να τρεφομαστε υγειεινα και δεν θα ειμαστε αναγκαζμενοι να δηλητιριαζουμε καθημερινα τον οργανισμο μας, πραγμα που ευνοει απολυτως το συστημα. Τριτο: Παιδοτοτοπος, κουκλοθεατρα. Ναι γι’ αυτο παλευεται κι εσεις για την αναρχια οπου η ψυχαγωγια και το παιχνιδι θα ειναι η καθημερινοτητα των παιδιων και οχι τα το σχολειο και τα φροντηστιρια. Τεταρτο: ιατρειο. Εδω θα προσθεσω τον ορο ”εναλλακτικο”. Ναι γι’ αυτο παλευεται και εσεις για την αναρχια οπου η θεραπεια και η υγειινη θα ειναι κομματι του καθενος, οπου θα μαθαινουμε να ζουμε σωστα, οπου δεν θα γαμαμε καθημερινα τον οργανισμο μας και μετα θα τρεχουμε στον γιατρο να μας ντοπαρει για να μπορεσουμε να συνεχισουμε.
Λοιπον, ναι, μετα και απο την αναλυση του κομματιου αυτου, το μονο προβλημα που βρισκω σε ολα αυτα ειναι οτι το συστημα ειναι αυτονοητο οτι θα τα χτυπησει και θα πρεπει να αμυνθεις.
Ξαναλέω, το θέμα είναι ότι δεν καταλαβαινόμαστε και δεν το λέω επιθετικά.
Δεν παλεύω για κάτι. Η αναρχία για μένα δεν είναι κάποια μελλοντική κοινωνική κατάσταση. Η αναρχία είναι βίωμα στο τώρα. Ελπίζω να απαντάω και στο υστερόγραφό σου με αυτό που σου λέω. Δε ξέρω πως θα είναι ο κόσμος μετά τον καπιταλισμό, δε θα το ζήσω, δε με ενδιαφέρει. Ακόμα όμως και αν το ζήσω δεν έχω έτοιμα προγράμματα. Αυτό που ξέρω, αυτό που βλέπω είναι τι πρέπει να αρνηθώ και να πολεμήσω.
Επομένως τα χτυπήματα που ακολουθούν τέτοιες λογικές, στοχεύουν στο να συνεχίσουν και να επεκτείνουν τον πόλεμο με το υπάρχον, δεν έχει νομίζω κανένας τη ψευδαίσθηση ότι θα ρίξει τον καπιταλισμό. Όπως και να έχει, πιο πιθανό θα ήταν και σε αυτή τη βάση να τον ρίξουν οι επιθέσεις παρά τα ραπανάκια.
Και τέλος ακόμα και αν εμείς οι 10 σύντροφοι αποφασίζαμε να καλύψουμε από κοινού τις ανάγκες μας σήμερα έχει τεράστια διαφορά από το να κάνεις τη δουλειά του κοινωνικού κράτους επεκτείνοντας τις δομές ανθρωπιστικά και στις μάζες ή κάνοντάς τες αιχμές του αναρχικού πολέμου.
Καταλαβαινομαστε και μια χαρα μαλιστα. Ουτε εγω την αναρχια την βλεπω σαν μια μελλοντικη κοινωνικη κατασταση. αυτο σου εξηγω, οτι πρεπει να πραγματωσουμε τα ονειρα μας. Να φερουμε (κατανταω γραφικος αλλα δεν με καταλαβαινεις 🙂 ) την αναρχια στην καθημερινη μας ζωη με αυτοοργανωμενες ζωνες ελευθεριας. Και ναι, τα ραπανακια οπως και τα γκαζακια δεν θα ριξουν τον καπιταλισμο. Σου εξηγησα νομιζω πριν πολυ αναλυτικα τους λογους για τους οποιους ο μονος τροπος να πεσει ο καπιταλισμος ειναι η συλλογικη επανασταση.
Επισης δεν θυμαμαι ποτε να μιλησα για κοινωνικες προσφορες, δωραιες η οτιδηποτε αλλο τετοιο. Θεωρω οτι ολες αυτες οι δρασεις πρεπει να γινονται μεταξυ των μελων του καθε εγχειρηματος. Και οταν λεω ”του καθε εγχειρηματος ενοω με την ευρυτερη ενοια, για παραδειγμα αν φτιαχτει ενας συντονισμος καταληψεων-στεκιων-κολλεκτιβων, καποιος που συμμετεχει ενεργα στο ρεσαλτο θα μπορει να παει να φτιαξουν το πισι του στην πριζα και αυτοι απο την πριζα θα μπορουν να πανε να φανε στην συλλογικη κουζινα του ρεσαλτου (τα δυο εγχειρηματα που χρησιμοποιησα ειναι εντελως τυχαια).
Υπάρχει ένα βασικό σημείο απόκλισης και είναι αυτό που έχει εύγλωττα οριστεί ως υπαρξιακή ανταρσία. Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω. Είναι οι στιγμές αυτής της ανταρσίας, ο απελευθερωμένος τους χωροχρόνος που δημιουργούν το αναρχικό βίωμα. Η στατικότητα των δομών, δεν το προσφέρει απαραίτητα αυτό ακόμα και όταν είναι όπως τις θέλουμε. Οι δομές αυτές πρέπει πρώτα και κύρια να είναι δομές σε εμπόλεμη κατάσταση και μετά όλα τα άλλα. Δεν πολεμώ το συλλογικό στο βαθμό που δεν ταυτίζεται λανθασμένα με το κοινωνικό και αποτελεί σύμπραξη αυτόνομων ατομικοτήτων. Η ένσταση που έχω επί της επανάστασης δεν είναι της παρούσης και είναι μεγάλη κουβέντα.
Το δίκτυο που περιγράφεις είναι πολύ θετικό αλλά δεν πρόκειται να υπάρξει εντός αυτού που λέμε “χώρος”. Σε επί μέρους δίκτυα όμως είναι θεμιτό και μάλιστα στόχος. Δεν είμαστε όμως όλοι το ίδιο ευτυχώς. Το ζήτημα φίλε μου είναι πως ο χ από τον χ κοινωνικό χώρο προτιμά να ταΐζει τη γειτονιά (και δικαίωμά του) παρά εσένα και μένα. Τίθεται και ένα ζήτημα τι σχέσεις αναπτύσσονται εκεί, αλλά δεν είναι της παρούσης.
Καταρχην οπως ειπα δεν συμφωνω ουτε εγω με το κοινωνικο ουτε με τον χ απο τον χ χωρο που ταϊζει την γειτονια του. Επισης δεν διαφωνω καθολου με το οτι οι δομες μας πρεπει να ειναι σε εμπολεμη κατασταση με το συστημα αλλα θεωρω εντελως ανουσιο το να εισαι σε εμπολεμη κατασταση χωρις καποιον λογο και καποιον σκοπο. Στα προηγουμενα μυνηματα σου εξηγησα ποια χτυπηματα θεωρω οτι εχουν καποιο νοημα και δεν βλεπω να εχεις τοποθετηθει. Για παραδειγμα ο θανατος των δυο ναζιδων στο Ν. Ηρακλειο δεν εμφανως δεν με ενοχλησε καθολου, αλλα δεν μπορω να πω οτι χαρηκα κι ολας. Το αν πεθαναν δυο πιονια απο τα τοσα που υπαρχουν και ακομα χειροτερα αν πεθαναν απο δυο αλλους και δεν εγινε συλλογικα (που θα μπορουσε να σημαινει και οτι ειναι οι μονοι δυο αντιφασιστες στην χωρα) δεν με ενδιαφερει ιδιαιτερα. Και βασικα (no offense) αυτο που καταλαβα απο το τελευταιο ειναι οτι ο λογος που γινονται τα χτυπηματα αυτα ειναι για την καυλα μας.
Το σχόλιο με το κείμενο του Γ.Α. σβήστηκε. Δε χρειαζόμαστε αναδημοσιέυσεις από τον πατριωτικό βόθρο.
Μπορεί κάποιος από το site να μου εξηγήσει τί σημαίνει “νέα αναρχία” ? Έχει κάποια διαφορά απο την παλιά κλασική αναρχία? Ποιοί είναι οι εκπρόσωποί της και πού μπορώ να διαβάσω γεγραμμένα τους?
Επίσης, τί διαφορά έχει o _άκρως υλιστικός_ σημερινός κόσμος με τον μηδενισμό που επιθυμείτε? Τελικά ποιά είναι η άποψή σας για το χτύπημα αυτό στο Ν. Ηράκλειο? Τί εννοεί ο γράφων με το «…Άλλο πράγμα να σέβεσαι τους εκτελεστές επειδή όπλισαν τις αρνήσεις τους, άλλο να τους θεωρείς εξεγερμένους….»?