Ο Θεός είναι νεκρός

Στα πλαίσια του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης στον Francisco Solar και τη Monica Caballero που συνελήφθησαν απ’ το ισπανικό κράτος κατηγορούμενοι για την ανατίναξη βόμβας σε εκκλησιαστικό ναό, συνεισφέρουμε κάποιες σκόρπιες σκέψεις για την τυραννία των θεών τους.

“Ποτέ πια καλοί, μέτριοι πιστοί, ενός μέτριου Θεού, κακέκτυπο ανθρώπου. Προσδοκούμε ανάσταση ζωντανών…”
(απόσπασμα από προκήρυξη της ΣΠΦ για την τοποθέτηση τεσσάρων ωρολογιακών μηχανισμών σε ισάριθμους εκκλησιαστικούς ναούς- Απρίλης του 2009)

Εκκλησιαστικοί ναοί υψώνονται σαν σκιάχτρα για να φοβίσουν τη ζωή. Καθετί όμορφο, παθιασμένο, ανυπότακτο, ανεξερεύνητο καταδικάζεται ως αμαρτία. Η ζωή γεμίζει απαγορεύσεις και η δουλικότητα υμνείται. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν ότι η θρησκεία σκοτώνει τη ζωή.

Ο Θεός που κατασκεύασαν είναι ο αιώνιος δικτάτορας. Επιβλέπει κάθε στιγμή της ζωής μας και μας κρίνει ανελέητα. Δεν μας ανήκουν ούτε καν τα μυστικά μας. Η αγάπη του είναι οπλισμένη με απειλές αιώνιας τιμωρίας σε όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει τις εντολές του. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν ότι ο Θεός τους είναι ματαιόδοξος φασίστας. Οι ιερείς είναι οι ρασοφόροι στρατιωτικοί συνταγματάρχες της δικτατορίας του Θεού. Πιο μικροί και πιο σκληροί απ’ τον Θεό τους. Πονηροί, φιλοχρήματοι, υποκριτές και παιδόφιλοι… Συνεργάζονται με πολιτικούς, επιχειρηματίες, στρατιωτικούς ευλογώντας τους με χρυσούς σταυρούς σε πολυτελείς δεξιώσεις. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες γιατί αποκαλύπτουν την ασχήμια των λειτουργών τους.

Οι πιστοί είναι το κοπάδι της άβουλης μάζας που σταυροκοπιέται ρυθμικά κάτω απ’ το άγρυπνο μάτι του Θεού τους. Όσο πιο μεγάλους σταυρούς κάνουν τόσο πιο υποκριτές είναι. Τα πλήθη των πιστών μοιάζουν με τους δούλους στη ρωμαϊκή αρένα. “Χαίρε Θεέ, οι μελλοθάνατοι σε δοξάζουν…”. Ταπεινοί και μνησίκακοι απορρίπτουν κάθε διαφορετικότητα, κάθε υπέρβαση, κάθε απόλαυση που δεν προσκυνάει τα εικονίσματά τους. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες γιατί αποδεικνύουν πως οι μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στηρίζονται στην πίστη των υπηκόων τους.

Ο χριστιανισμός είναι η διδασκαλία του θανάτου. Υπόσχεται το ψέμα της αιώνιας ζωής για να καταργήσει το παρόν, το εδώ και τώρα. Η ζωή που ζούμε δεν είναι τίποτα άλλο από μια δοκιμασία πίστης. Ένα κακόγουστο αστείο του Θεού τους για να μας δοκιμάσει… “Αγάπα τον πλησίον σου” λένε οι γραφές τους και οι αρχιερείς τους αγαπάνε την εξουσία και τον πλούτο. Η θρησκεία είναι μια επικερδής επιχείρηση. Παλιά ήταν οι σταυροφορίες, τώρα η Εκκλησία έχει επιχειρήσεις, τράπεζες, τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, εκτάσεις γης και συγκροτήματα κτηρίων. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν πως η ελευθερία πρέπει να περάσει πάνω απ’ τα συντρίμμια και τα χαλάσματα των ναών τους.

Monica και Francisco μας συνδέει αλληλεγγύη και αναρχική συγγένεια που είναι πιο δυνατή απ’ τον Θεό τους. Υπάρχουν άλλωστε τα γράμματα. Γράμματα που δραπέτευσαν απ’ τα κελιά της Χιλής και της Ελλάδας. Άλλα έφτασαν στον προορισμό τους και άλλα χάθηκαν χωρίς να διαβαστούν ποτέ(από εμάς). Κάπως έτσι ξεκίνησε η επικοινωνία μας με τη Monica, τους συντρόφους από την υπόθεση “Βόμβες” στη Χιλή, και δεκάδες ακόμα αδέρφια της πράξης που βρίσκονται αιχμάλωτοι της εξουσίας. Αυτά λοιπόν που ειπώθηκαν αλλά και αυτά που δεν πρόλαβαν να γραφτούν σε κάποιο γράμμα εξακολουθούν να ισχύουν. Μέχρι την απελευθέρωση του καθενός μας.

“Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Δεν χρειαζόντουσαν τις λέξεις. Άλλωστε που να βρεις λέξεις που να ταιριάζουν στο ανάστημα της ελευθερίας. Ο χρόνος είχε παγώσει, αυτές ήταν οι δικές τους στιγμές. Η απόδραση σχεδιαζόταν μήνες. Όλες οι αγωνίες, οι στεναχώριες, οι αναποδιές της τύχης, τα γέλια, οι ανησυχίες, τα όνειρα, τώρα έπρεπε να στηριχτούν σε τρία λεπτά που θα κρατούσε η επίθεση. Κοιτούσε τον γεμιστήρα. Δεκαπέντε σφαίρες- δεκαπέντε ανάσες ελευθερίας. Και μια ακόμα… η δικιά του καθώς άκουσε τη φωνή του να λέει “Πάμε… ελευθερία ή θάνατος…”.”

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ FRANCISCO SOLAR ΚΑΙ MONICA CABALLERO

Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ 10, 100, 1000 ΠΥΡΗΝΕΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς-FAI/IRF
πυρήνας φυλακής

Υ.Γ. Το πρωινό της Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου 2013 ο σύντροφος Sebastian Oversluij Seguel πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός φρουρού κατά τη διάρκεια απόπειρας ληστείας τράπεζας. Μετά από καταδίωξη οι μπάτσοι συλλαμβάνουν άλλους δύο συντρόφους, τον Alfonso Alvial Sanchezκαι τον Hermes Gonzalez Henriquez. Η ληστεία μιας τράπεζας από αναρχικούς της πράξης είναι μια υπαρξιακή και εξεγερτική πρακτική απόρριψης του εξαναγκασμού και της ηθικής της μισθωτής σκλαβιάς που επιβάλλουν τα αφεντικά.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ALFONSO ΚΑΙ HERMES

ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ SEBASTIAN

Ελλάδα: Πανό αλληλεγγύης στους Francisco Solar και Monica Caballero (Θεσσαλονίκη)

Πανό αλληλεγγύης στους Francisco Solar και Monica Caballero στη Θεσσαλονίκη

\"0042_001.cleaned\"

Τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος;

Ελευθερία δεν υπάρχει. Ούτε βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο. Σε αυτόν τον κόσμο βρίσκεται μονάχα ο αγώνας για την ελευθερία. Και τι θα πει ελεύθερος; Ελεύθερος είναι αυτός που δε φοβάται να σκοτώσει ή να πεθάνει στον αγώνα για την ελευθερία”

Η αιχμαλωσία είναι μια συνέπεια του πολέμου ενάντια στην εξουσία. Όσο υπάρχουν αιχμάλωτοι, ο πόλεμος δεν έχει σταματήσει… Η μνήμη της αιχμαλωσίας όσων λείπουμε από τους δρόμους, γεννά την προοπτική να γκρεμίσουμε τις φυλακές εντός και εκτός από αυτές. Ο Σάββας Ξηρός “λείπει” περίπου 11,5 χρόνια. 11,5 χρόνια φυλακισμένος μέσα στους τέσσερις τείχους των υπογείων της ειδικής πτέρυγας και των νοσοκομείων. Δε θα υποκριθούμε ότι μοιραζόμαστε κοινές αντιλήψεις με τον Σάββα, ούτε ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Προερχόμαστε από διαφορετικές αφετηρίες αντιλήψεων, που συχνά ηλεκτρίζονται από τις αντιθέσεις τους. Όμως η προσωπική μας γνωριμία στις “τυχαίες” συναντήσεις μας εντός των τειχών μας συνέδεσε με το κοινό μίσος που νιώθουμε για την εξουσία. Γι’ αυτό δεν πρόκειται να αναλωθούμε μιλώντας τη γλώσσα των δικαιωμάτων. Ούτε θα επικαλεστούμε τα γνωστά σε όλους σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο Σάββας. Δε θα παραχωρήσουμε στον εχθρό την ευχαρίστηση να προσποιηθεί ότι είναι μεγαλόψυχος. Το μόνο που θέλουμε από αυτόν είναι ο πόλεμος. Και πόλεμο θα έχει…

Γιατί το στοίχημα είναι να μεταφέρουμε το ζήτημα της απελευθέρωσης αιχμαλώτων συντρόφων, από τις αίθουσες των δικαστηρίων στην κάνη ενός όπλου που θα σημαδεύει μπάτσους, δεσμοφύλακες και δικαστές…

Ο ΣΑΒΒΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ…

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF
πυρήνας φυλακής

Σημείωση του εγχειρήματος: Οι σύντροφοι και η συντρόφισσα της ΣΠΦ δεν επιθυμούν να αναδημοσιεύονται τα κείμενά τους στο Indymedia.

Οι εκδηλώσεις για το Σχέδιο \”Φοίνικας\” πανελλαδικά

\"φοίνικας\" \"ekdhlwsh-JHghgI\"

 

\"dihmero\"

Αθήνα 13/12: Εκδήλωση – παρουσίαση του Σχεδίου \”Φοίνικας\” την ερχόμενη Παρασκευή, στην ΑΣΟΕΕ, στις 19.00. Θα υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία με τους συντρόφους Σπύρο Μάνδυλα, Ανδρέα Τσαβδαρίδη και Χρήστο Τσάκαλο. Θα προβληθεί το βίντεο \”Σχέδιο Φοίνικας\”.

Πάτρα 15/12: Εκδήλωση – συζήτηση για το Σχέδιο \”Φοίνικας\” από την ομάδα Χ.Ο.Κ., την ερχόμενη Κυριακή, στον αυτοδοαχειριζόμενο χώρο ΠΡΟΚΑΤ35, στις 18.00. Θα υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία με τους συντρόφους Σπύρο Μάνδυλα και Χρήστο Τσάκαλο. Θα προβληθεί το βίντεο \”Σχέδιο Φοίνικας\”.

Κομοτηνή 15/12: Εκδήλωση στα πλαίσια διημέρου του Αναρχικού Στεκιού Utopia A.D., την ερχόμενη Κυριακή, στο αμφιθέατρο της π.Νομικής, στις 18.00. Θα γίνει συζήτηση για το ένοπλο τη δεκαετία του \’70 στην Ιταλία με βάση το βιβλίο \”Ένοπλη Χαρά\”, του A.M.Bonanno και θα προβληθεί το βίντεο Σχέδιο \”Φοίνικας\”. Θα ακολουθήσει και παρουσίαση της σχετικής μπροσούρας.

Νέες κυκλοφορίες από τις εκδόσεις Μαύρη Διεθνής και τις εκδόσεις Λερναία Ύδρα

\"3rvsiko_εκσ3\"

\"1ekswfilo_bruno\"

\"2foinikas_εξωφυλλο_\"

Δύο Αποδράσεις, εκδόσεις Λερναία Ύδρα

Το σκοτεινό γέλιο ενός επαναστάτη, εκδόσεις Μαύρη Διεθνής

Σχέδιο Φοίνικας – Μια διεθνής συνωμοσία της FAI/IRF, εκδόσεις Μαύρη Διεθνής

 

Αντίτυπα των νέων εκδόσεων θα υπάρχουν στην εκδήλωση – παρουσίαση του Σχεδίου \”Φοίνικας\”, που θα γίνει την Παρασκευή 13/12 στην ΑΣΟΕΕ.

 

 

Αθήνα: Εκδήλωση για τους αιχμαλώτους συντρόφους Σπύρο Μάνδυλα και Ανδρέα Τσαβδαρίδη και παρουσίαση του Σχεδίου \”Φοίνικας\” της FAI/IRF

\"φοίνικας\"

Θα υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία με τους συντρόφους:

Aνδρέα Τσαβδαρίδη, που ανέλαβε την ευθύνη για την αποστολή εκρηκτικού δέματος στον πρώην διευθυντή της αντιτρομοκρατικής.

Σπύρο Μάνδυλα, μέλος του Αναρχικού Στεκιού Ναδίρ, που κατηγορείται για την ίδια υπόθεση.

Χρήστος Τσάκαλο, μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της φωτιάς, που θα μιλήσει για το σχέδιο \”Φοίνικας\” και για τις ηθικές αυτουργίες που αποδίδονται στα μέλη της Συνωμοσίας.

Θα υπάρξει προβολή βίντεο, για το σχέδιο Φοίνικας.

Στο χώρος της εκδήλωσης θα υπάρχει υλικό των εκδόσεων Μαύρη Διεθνής, των εκδόσεων του Αναρχικού Στεκιού Ναδίρ, του Μετώπου Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη διάχυση του Αρνητικού και του αναρχικού μεταφραστικού/εκδοτικού εγχειρήματος Έρεβος.

Παρασκευή, 13/12, στις 18.30

ΑΣΟΕΕ, αίθουσα Χ στο υπόγειο

Συνέλευση Αλληλεγγύης για την υπόθεση της ΣΠΦ

Σύντροφοι/ισσες από το ρεύμα της Νέας Αναρχίας

Ελλάδα: Ανάληψη ευθύνης για επίθεση στο ίντερνετ-καφέ Palladium

Το βράδυ της Τρίτης 26/11 επιτεθήκαμε καταδρομικά στο ίντερνετ-καφέ Palladium  επί της οδού Σολομού.Αφού βανδαλίσαμε το εσωτερικό του,σπάζοντας τις οθόνες και την τζαμαρία της πρόσοψης,πυρπολήσαμε τον server λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα για την αποφυγή ατυχήματος.Στη συνέχεια αποχωρήσαμε ομαδικά και συντεταγμένα με απόλυτη ασφάλεια για να αποφύγουμε κάποια άτυχη συνάντηση με τα σκυλιά της ομάδας Δέλτα.

Είχαν φτάσει στα αυτιά μας διάφορα περιστατικά για το εν λόγω ίντερνετ-καφέ,καθώς και ότι αποτελούσε έναν από τους αγαπημένους χώρους των μπάτσων,κάτι το οποίο παραδέχτηκε και ο ιδιοκτήτης του κατά τη διάρκεια της επίθεσης.

Ας έχουν καλά στο μυαλό τους όσοι φιλήσυχοι πολίτες ντύνονται οικειοθελώς με τη στολή του αστυνόμου.Όσοι περιμένουν με ανυπομονησία το χαιδευτικό χτύπημα των μπάτσων στις πλάτες τους για τις «υπηρεσίες» που προσφέρουν.Όσων η μιζέρια και η δουλοπρέπεια έχει διαποτίσει κάθε σπιθαμή της προσωπικότητάς τους.Τίποτα δεν μένει αναπάντητο.Όσο περνάει από το χέρι μας θα προσφέρουμε στους ρουφιάνους αυτό που τους αξίζει:Μια ανταπάντηση στις εθελόδουμες προθέσεις τους βγαλμένη από το χειρότερό τους εφιάλτη.Έχουν όνομα,διεύθυνση,μαγαζιά και τους γνωρίζουμε πολύ καλά.Διαθέτουν επικίνδυνες λογικές,ξεφτισμένα ιδανικά και έχουν συνειδητά οικειοποιηθεί τον υποτακτικό ρόλο του ρουφιάνου.Αν νομίζουν ότι θα τους επιτρέψουμε να επιτελούν το έργο τους χωρίς συνέπειες,τότε είναι οικτρά γελασμένοι.Άτομα,σαν  και τον ιδιοκτήτη του ίντερνετ-καφέ Palladium ας γνωρίζουν ότι θα βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρό μας,δείχνοντας έτσι την αποστροφή μας στους καλοθελητές και συνεργάτες των κάθε λογής μπάτσων.Το οφείλουμε στα φυλακισμένα συντρόφια μας,σε αυτούς που μας άφησαν νωρίς και δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν το εξεγερτικό τους όραμα,σε όσους την «πάτησαν» από τους υπερασπιστές της εθελοδουλείας καθώς επίσης και σε όσους συνεχίζουν τον αγώνα για την διασάλευση και αποδομή της κοινωνικής αδράνειας.

ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΗ Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

 

         Αναρχικοί/ές

Πηγή

Αφίσα αλληλεγγύης για τη δίκη του Βελβενδού

\"BZqnD40CcAAUgjo\"

Συνέντευξη της Συνέλευσης για την Αντισπισιστική Δράση στο ισπανικό αναρχικό έντυπο Fiera

Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από τη Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση το Μάιο του 2013 και δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο, στο τεύχος 2 του αναρχικού εντύπου για την απελευθέρωση των Ζώων “Fiera”, το οποίο εκδίδεται από συντρόφους στην Ισπανία.

Μέσα σε ποιο πλαίσιο δημιουργήθηκε η Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση; Ποιοι είναι οι στόχοι σας και ποιες οι δυσκολίες που συναντάτε;

Η Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση δημιουργήθηκε το 2010, μετά από ατομική πρωτοβουλία. Η συνέλευσή μας είναι μία αναρχική συλλογικότητα με στόχο τη διάχυση του λόγου σχετικά με την ολική απελευθέρωση. Θεωρούμε σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι με τον όρο ολική απελευθέρωση δεν περιοριζόμαστε μόνο στην καταστροφή οποιασδήποτε εξουσίας περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου. Δεν αναγνωρίζουμε καμία ανωτερότητα στο ανθρώπινο είδος έναντι των υπόλοιπων ζώων κι έτσι, ο αγώνας για την αυτοδιάθεση των ζώων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής μας ταυτότητας, όπως και ο αγώνας κατά της εκμετάλλευσης της φύσης. Θεωρούμε εχθρό μας όχι μόνο τον πυρήνα του κρατικού μηχανισμού, αλλά και ολόκληρο το τεχνοβιομηχανικό σύμπλεγμα, που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο, τα ζώα και τη φύση ως παραγωγικούς πόρους.

Οι δυσκολίες που συναντάμε μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Η κρατική καταστολή, γενικευμένη αλλά και στοχευμένη. Η βαθιά ριζωμένη νοοτροπία της κρεατοφαγίας στην κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας και στη θρησκευτική παράδοση. Η αδιαφορία και απάθεια, που επιδεικνύει το μεγαλύτερο κομμάτι των αναρχικών στην Ελλάδα για ζητήματα που αφορούν τα ζώα. Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την οικονομική κρίση, γίνεται συστηματική προσπάθεια να ενισχυθεί ο «πρωτογενής» τομέας παραγωγής και το ίδιο το κράτος στηρίζει με κάθε τρόπο επιχειρήσεις, που κερδίζουν από την εκμετάλλευση των ζώων και της φύσης, όπως η βιομηχανία γούνας, κρέατος, γάλακτος, ορυχεία κλπ.

Με ποια θέματα ασχολείστε; Υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο που “τρέχετε” αυτήν την περίοδο;

Δραστηριοποιούμαστε σε όλο το φάσμα του αγώνα κατά της εκμετάλλευσης ανθρώπων, ζώων και φύσης. Στο παρελθόν έχουμε καλέσει σε διαμαρτυρίες κατά της βιομηχανίας γούνας, των πειραμάτων σε ζώα, των pet-shops κλπ.

Αυτήν την περίοδο, ξεκινάμε μια πιο οργανωμένη προσπάθεια επικοινωνίας με πολιτικούς κρατούμενους των ALF και ELF ανά τον κόσμο.

Στην Ισπανία, φτάνουν κατά καιρούς κάποια νέα σχετικά με τον αγώνα για την απελευθέρωση των Ζώων στην Ελλάδα. Θυμόσαστε ενέργειες όπως η απελευθέρωση χιλιάδων μινκ ή η απελευθέρωση ποντικιών από πανεπιστήμια, όπου γίνονται πειράματα σε ζώα. Η αίσθηση που έχουμε εδώ είναι ότι η ενίσχυση του αγώνα για την απελευθέρωση των ζώων συνδέεται με το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα, αλλά, πώς ακριβώς χαράσσεται αυτή η διαδρομή;

Στην Ελλάδα, οποιαδήποτε ανάλυση σχετικά με την ολική απελευθέρωση γίνεται από άτομα/συλλογικότητες/πρωτοβουλίες του αναρχικού “χώρου”. Εκτός αναρχικού “χώρου”, δεν υπάρχει καμία πιο οργανωμένη προσπάθεια, παρά μόνο μεμονωμένες κινήσεις, που βλέπουν το ζήτημα αποσπασματικά και, κυρίως, λειτουργούν στην κατεύθυνση της συνεργασίας με το κράτος.

Με ποιον τρόπο εντάσσεται ο αντισπισιστικός αγώνας και ο αγώνας για την απελευθέρωση των ζώων στους αντιεξουσιαστικούς αγώνες; Ενσωματώνεται ομαλά ή έχει γίνει αντικείμενο κριτικής από αναρχικούς/αντιεξουσιαστές;

Αρχικά, να σημειώσουμε ότι σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες, ο βιγκανισμός μεταξύ των α/α στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητος ούτε διαδεδομένος. Αντίθετα, είναι αποκομμένος και πολύ συχνά κατακριτέος. Είναι ενδεικτικό ότι σε αναρχικές καταλήψεις και στέκια ακολουθούνται συχνά θρησκευτικά έθιμα και παραδόσεις, που αφορούν την κατανάλωση κρέατος, όπως το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα ή το BBQ την Τσικνοπέμπτη.

Επίσης, οι συλλογικές κουζίνες περιλαμβάνουν σχεδόν όλες κρέας. Οι αναρχικοί εδώ θεωρούν φυσιολογικό να καταναλώνουν κρέας. Το ζήτημα της απελευθέρωσης των ζώων θεωρείται αστείο, γίνεται αντικείμενο χλευασμού ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θεωρείται δευτερεύον κι ότι “θα λυθεί μετά την επανάσταση” (βέβαια, μερικές φορές η ίδια αρνητικότητα και αντιμετώπιση υπάρχει και σε συναφή ζητήματα όπως του αντισεξισμού). Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη ότι η ανταπόκριση σε καλέσματά μας είναι πολύ μικρή, όπως π.χ. σε πορείες κατά της γούνας.

Στην Ευρώπη και διεθνώς, γίνονται πολλές καμπάνιες (SHAC, KLM-Air France) και projects όπως το International Animal Rights Gathering (είναι διεθνές, αλλά γίνεται πάντα στην Ευρώπη). Τα γνωρίζετε; Και αν ναι, ποια είναι η γνώμη σας για αυτές τις στρατηγικές;

Οποιεσδήποτε ενέργειες, τόσο οι “aboveground” όσο και οι άμεσες δράσεις είναι θετικές. Ωστόσο, ο αγώνας μας είναι αγώνας για καταστροφή κάθε μορφής εξουσίας και δεν μπορεί να περιοριστεί ή να ενταχθεί μέσα σε μορφές κινητοποιήσεων, που διεκδικούν μεταρρυθμίσεις από το κράτος.

Όσο για το IARG, θεωρούμε χρήσιμη την επικοινωνία, την ανταλλαγή απόψεων και τη γνωριμία με άτομα με παρόμοια προτάγματα.

Κάποιες αναφορές, που μεταφράστηκαν στα ισπανικά, αφορούσαν διαμαρτυρίες που έγιναν στην Αθήνα και κατέληξαν σε σύγκρουση με την αστυνομία, με μεγάλη μαχητικότητα από την πλευρά σας. Αυτό δεν είναι κάτι συνηθισμένο σε αυτού του είδους τις διαμαρτυρίες και, κάποιες φορές, η στάση αυτή δέχεται κριτική από ανθρώπους, που βρίσκονται κοντά στον χώρο των δικαιωμάτων και της απελευθέρωσης των ζώων. Πιστεύετε ότι αυτή η βιαιότητα της αστυνομίας έχει στόχο να φιμώσει έναν αγώνα που ενισχύεται; Ή είναι απλά μία συνέπεια της συγκυρίας, με δεδομένο ότι στην Ελλάδα η καταστολή ενισχύεται αυτή την περίοδο γενικά, αλλά και ειδικά απέναντι στους αναρχικούς;

Ισχύουν και τα δύο. Ασφαλώς και εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικευμένης και κλιμακούμενης καταστολής, σε μια προσπάθεια φίμωσης κάθε μορφής αντίδρασης (εκκενώσεις καταλήψεων, καταστολή μέσων αντιπληροφόρησης, ΕΚΑΜ στις φυλακές, απεργία πείνας κρατουμένων κλπ). Ωστόσο, περιστατικά ανάλογης επιθετικότητας έχουν επιδείξει οι μπάτσοι και στο παρελθόν, πάλι σε διαμαρτυρίες κατά της γούνας, παρόλο που τότε οι συνθήκες κρίσης δεν ήταν το ίδιο εμφανείς και έντονες.

Είναι εφικτό να παραμείνει κανείς βίγκαν στις ελληνικές φυλακές;

Γενικώς δεν παρέχεται βίγκαν διατροφή μες στις ελληνικές φυλακές. Κρατούμενοι/-ες έχουν αυτήν τη δυνατότητα μονάχα εφόσον έχουν δικούς τους ανθρώπους εκτός των τειχών που τους παρέχουν στήριξη σ’ αυτό το θέμα, μέσω αποστολής βίγκαν τροφίμων.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη συνεχιζόμενη προσπάθεια να ενσωματωθεί ο όρος “δικαιώματα των ζώων” στον αγώνα για απελευθέρωση των ζώων;

Αρχικά, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι τον αγώνα για απελευθέρωση των ζώων τον αντιλαμβανόμαστε ως αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου αναρχικού αγώνα. Με αυτό το δεδομένο, απορρίπτουμε όχι μόνο το περιεχόμενο και τη χρήση του, αλλά και την ίδια την έννοια του δικαιώματος συνολικά. Είναι ξεκάθαρο ότι νομικό “δικαίωμα” δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κράτος. Προϋποθέτει ότι υπάρχει ένας μηχανισμός, που δημιουργεί δικαιώματα -ο οποίος ήταν πάντα κομμάτι του σκληρού πυρήνα του κράτους- και εξουσιαζόμενοι, στους οποίους αποδίδονται αυτά τα δικαιώματα. Και βέβαια, ένα δικαίωμα συνοδεύεται όχι μόνο από υποχρεώσεις, αλλά και από μηχανισμούς “προστασίας” του: μπάτσους, εισαγγελείς, ολόκληρο το δικαστικό σύστημα. Η αποδοχή του δικαιώματος σημαίνει αναγνώριση μιας εξουσίας, που βάζει όρια στις ζωές μας. Ο αγώνας μας είναι αγώνας για ελευθερία και όχι για επιμέρους κομμάτια της.

Ειδικά στην περίπτωση των μη ανθρώπινων ζώων, είναι προφανές ότι η διεκδίκηση δικαιωμάτων εμπεριέχει έντονα στοιχεία ανθρωποκεντρισμού. Μεταξύ άλλων, επικυρώνει ένα είδος ανωτερότητας του ανθρώπινου είδους έναντι των υπολοίπων. Βέβαια, με δεδομένη την έκταση της βίας και εκμετάλλευσης, που υφίστανται τα ζώα, κάποιες επιμέρους “νίκες” έχουν μια αξία, αλλά είναι πάντα αποσπασματικές. Επιπλέον, περιορίζονται στα όρια των εθνικών συνόρων. Όμως, ο αγώνας που περιορίζεται στη διεκδίκηση δικαιωμάτων, ο αγώνας που δεν απορρίπτει τον ανθρωποκεντρισμό, ο αγώνας που δεν στοχοποιεί την ίδια την ύπαρξη των δομών, που εξουσιάζουν ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα, υποκρύπτει έναν σοβαρό κίνδυνο: δεν προτάσσει την καταστροφή του υπάρχοντος, αλλά των εξωραϊσμό μιας κατάστασης, που η φύση, ο άνθρωπος και τα μη ανθρώπινα ζώα αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμη βιομηχανική πρώτη ύλη και ως εμπόρευμα. Η διεκδίκηση δικαιωμάτων δεν είναι αγώνας, αλλά διαπραγμάτευση και συνθηκολόγηση σε έναν αγώνα, που έχει ήδη χαθεί.

Κλείνοντας τη συνέντευξη, το κίνημα της απελευθέρωσης των ζώων όλο και πιο συχνά λαμβάνει έναν χαρακτήρα ακτιβιστικό και επαγγελματικό. Σωματεία και ιεραρχικά δομημένοι οργανισμοί λειτουργούν βασισμένα σε μοντέλα, όπως εκείνα των Μη Κυβερνητικών Οργανισμών, αγνοώντας την αυτοοργάνωση, τη μαχητικότητα, τις οριζόντιες δομές. Αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα. Πιστεύετε ότι μπορούμε να δείξουμε εμπιστοσύνη και να βασιστούμε σε αυτούς;

Ως αναρχικοί-ές, που αγωνιζόμαστε για την ολική απελευθέρωση, απορρίπτουμε οποιονδήποτε ιεραρχικά δομημένο αγώνα. Στην Ελλάδα, υπάρχουν πράγματι παρόμοιες περιπτώσεις και στην συντριπτική τους πλειονότητα βρίσκονται σε πλήρη συνεργασία με το κράτος. Είμαστε ξεκάθαρα αρνητικοί σε κάθε είδους συνεργασία.

Πηγή

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

Απάντηση για τους Συντρόφους, σχετικά με την κριτική των Γ. Μιχαηλίδη και Δ. Πολίτη

Σε κείμενο με τίτλο “Ορατοί και αόρατο τοίχοι-μια κριτική στην ε.ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς” ανάμεσα σε πολλά άλλα έγινε αναφορά στην πολεμική που εκφράζουμε για τη στάση που κρατάνε άλλοι κατηγορούμενοι για την υπόθεση της ΣΠΦ.

Επειδή όταν δεν αναγνωρίζεις το λάθος σου, τότε είσαι καταδικασμένος να το συναντήσεις ως σκοπιμότητα, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάτι, κάνοντας την αυτοκριτική μας. Η απαξιωτική και μειωτική θέση μας για τη στάση κάποιων άλλων κατηγορουμένων ΔΕΝ αφορά τον Γ. Μιχαηλίδη και τον Δ. Πολίτη.

Ο μεγάλος αριθμός των υπόλοιπων κατηγορουμένων και συγκεκριμένες ρήξεις που έχουμε με κάποιους από αυτούς, δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι δε διαχωρίσαμε τη διαφορετικότητα των δύο. Γι’ αυτό το κάνουμε τώρα με αυτό το κείμενο.

Από κει και πέρα δυο λόγια μονάχα για τα υπόλοιπα που γράφτηκαν. Δεν θα ξεπέσουμε λέγοντας το γνωστό “ουδείς αγνωμονέστερος εκ του ευεργετηθέντος”. Όταν βοηθήσαμε κάποιους στις πιο δύσκολες στιγμές τους, το κάναμε γιατί το νιώθαμε αυθεντικά. Τα συναισθήματα δεν έχουν ανταλλάγματα, ούτε εξαργυρώνονται. Ή γίνονται πράξη ή αποκτούν την πικρή γεύση της απογοήτευσης ή της υποκρισίας.

Είμαστε λοιπόν οι επιλογές μας με όλες τις συνέπειες τους και όχι μάρτυρες μιας ευγένειας που κρατάει κλειδωμένα τα πάθη και τις εντάσεις μας για να μη βεβηλωθούν τα εικονίσματα μιας αναρχικής ιδεολογίας που είναι ψεύτικη. Γι’ αυτό προτιμάμε την αγένεια της βαριοπούλας που θρυμματίζει τα απομεινάρια μιας εποχής που δεν υπάρχει πια, απ’ την ουδετερότητα μιας political correct διαλεκτικής. Είναι το σημείο που η απροσεξία ενός πρώην συντρόφου(όπως το ξέχασμα κάποιων πλαστών ταυτοτήτων που παλιότερα ποτέ δεν θα τολμούσαμε καν να ασχοληθούμε και απλά θα το ξεπερνάγαμε με συντροφικά πειράγματα), τελικά εμφανίζεται ως αυτό που πραγματικά είναι. Εμφανίζεται ως μια προκλητική αδιαφορία, αφού τελικά η υποκριτική διαλεκτική και οι δεύτερες σκέψεις ήταν η σχέση που είχε επιλέξει να έχει μαζί μας.

Για εμάς το προσωπικό είναι πάντα πολιτικό. Δεν ξεχωρίζουμε το προσωπικό από το πολιτικό λόγω μιας φαινομενικά κοινής αναρχικής γλώσσας με ανυπότακτα νοήματα που στην πράξη φάνηκαν υποκριτικά και δίχως αντίκρισμα. Κι όταν λέμε πράξη δεν εννοούμε μόνο επιθετικές πρακτικές όπως η ληστεία μιας τράπεζας, αλλά και τις απλές χειρονομίες έμπρακτης φιλίας και αλληλεγγύης που ΚΑΠΟΤΕ, ΚΑΠΟΙΟΙ μοιράζονταν σε ένα παρελθόν που δεν έχει μείνει ΤΙΠΟΤΑ να το θυμίζει.

Δεν διαθέτουμε αναρχόμετρο, αλλά ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του. Δεν είμαστε αλάνθαστοι, αλλά έχουμε μνήμη για την οποία δεν μπορούμε να μιλήσουμε δημόσια. Στην αντίστροφη διαδρομή της μνήμης προς τα πίσω κάποιοι πλέον δεν έχουν καν όνομα και άλλοι έμειναν μια θολή σκιά να θυμίζουν αυτό που κάποτε ήταν για εμάς. Η μνήμη λοιπόν δεν είναι σκουπίδι για να την πετάξουμε…

Γι’ αυτό επιλέγουμε να είμαστε “κακοί”, “αλαζόνες”, “εκδικητικοί”, “λάθος” και “απολίτικοι” τιμώντας έτσι τις φιλίες και τις έχθρες μας, δίχως να κάνουμε εκπτώσεις ή να σιωπούμε για να είμαστε “αντικειμενικά σωστοί”, αρεστοί σε αρκετούς ή να ανεχόμαστε αυτούς που κάποτε απορρίπταμε όλοι μαζί…

Γνωρίζουμε δυστυχώς πως με αυτό το γράμμα οι περισσότεροι Σύντροφοί μας θα παραμείνουν στο σκοτάδι αναπάντητων ερωτημάτων γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να μοιραστούμε μαζί τους την υποκειμενική μας βιωματική αλήθεια. Είναι λάθος που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου, όμως αυτά συμβαίνουν στην πραγματική ζωή και συνεχίζεις κοιτώντας μπροστά… Το βίωμα λοιπόν δε μοιράζεται και βιώνεται προσωπικά… και συχνά μοναχικά…

Γι’ αυτούς που ξέρουν, όσα είπαμε ισχύουν.
Και ο νοών νοείτω…

Αντίο χθες

Τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/FAI-IRF

Το κείμενο σε pdf