2 thoughts on “Αγγλία: ‘Anarchy – Civil or Subversive?’ : A Collection of Texts Against Civil Anarchism”
ούτε “πολιτειακό” ούτε “αστικό” εννοούν.
επιτρέψτε μου να σημειώσω πως έχετε αρκετές φορές αποδώσει εσφαλμένα τον όρο civil anarchism, και παρ’ ότι στρυφνός ή έστω παιγνιώδης, δεν παύει να νοηματοδοτεί μία άρνηση.
εδώ υπονοείται η αντίθεση μιας αγριοσύνης προς την ευγένεια, μιας απρέπειας προς την καθωσπρέπεια, κ.ο.κ.
αν και δεν αντιπαραβάλλονται οι όροι uncivil, incivil, ή incivility, ωστόσο βοηθάνε να καταλάβετε πού το πάνε οι γράφοντες.
civil είναι τόσο το πολιτιστικά αβρό, όσο και το δημοσίως νομότυπο και ίδιον του πολίτη.
εξ ου και ο γενικός τίτλος: “Αναρχία – Πολιτική ή Ανατρεπτική;”
δε βλέπω το λόγο να διστάζετε να χρησιμοποιήσετε τον όρο “πολιτικός”, ιδίως για έναν ιδεολογικά προσδιορισμένο -ισμό, τον αναρχισμό.
η αναρχία (σε αντιδιαστολή με τον αναρχισμό) δεν μπορεί να λογαριάζεται σαν ιδεολογία, δεν ασκεί πολιτική, ούτε και τηρεί νομότυπο προφίλ, μήτε οφείλει να διακριθεί για την αβρή και καθωσπρέπει στάση της.
αποσπάσματα από κείμενο της ίδιας συλλογής:
“Το άτυπο διεθνές δίκτυο μετάφρασης και αντιπληροφόρησης συνιστά μια συγκεκριμένη πραγματικότητα που περιλαμβάνει πολύ περισσότερα απ’ ό,τι οποιοδήποτε απ’ τα επιμέρους τμήματά της, μια πραγματικότητα που έχει επισκιάσει πολλές σελίδες του Indymedia, οι οποίες έχουν βασιστεί σ’ ένα πολύ αδύναμο σύνολο πολιτικών και κοινωνικών αξιών, στηριγμένων σε μεγάλο βαθμό στο κάλπικο κοινωνικό συμβόλαιο των πολιτικών δικαιωμάτων, της διαπραγμάτευσης και της νομικής αψήφησης της δημοκρατίας, το οποίο χαρακτήρισε την περίοδο των «αντι-συνόδων» και της «αντι-παγκοσμιοποίησης», απ’ όπου και ξεπήδησε το Indymedia πριν από 13 χρόνια.
( . . . . )
Απ’ το «κοινωνικό/αναρχίστικο κίνημα» στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν πρόκειται να προέλθει τίποτ’ άλλο από μια μπαγιάτικη σοσιαλιστική αύρα νοσταλγίας για τις «καλύτερες μέρες». Η αβρότητά τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετη προς την εξέλιξη της νέας διεθνιστικής αναρχίας και της επόμενης γενιάς ένοπλου αγώνα. Ο πολιτικός αναρχισμός καταγγέλλει το νέο αναρχικό πόλεμο, τις μεθόδους και τις αρχές του, απορρίπτοντας την εξεγερσιακή συνείδηση, την επαναστατική γλώσσα και την ατομική συναίσθηση της αμεσότητας της επίθεσης.”
![\"civil-anarchism-book-mini\"](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2013/12/civil-anarchism-book-mini.jpg\")
ούτε “πολιτειακό” ούτε “αστικό” εννοούν.
επιτρέψτε μου να σημειώσω πως έχετε αρκετές φορές αποδώσει εσφαλμένα τον όρο civil anarchism, και παρ’ ότι στρυφνός ή έστω παιγνιώδης, δεν παύει να νοηματοδοτεί μία άρνηση.
εδώ υπονοείται η αντίθεση μιας αγριοσύνης προς την ευγένεια, μιας απρέπειας προς την καθωσπρέπεια, κ.ο.κ.
αν και δεν αντιπαραβάλλονται οι όροι uncivil, incivil, ή incivility, ωστόσο βοηθάνε να καταλάβετε πού το πάνε οι γράφοντες.
civil είναι τόσο το πολιτιστικά αβρό, όσο και το δημοσίως νομότυπο και ίδιον του πολίτη.
εξ ου και ο γενικός τίτλος: “Αναρχία – Πολιτική ή Ανατρεπτική;”
δε βλέπω το λόγο να διστάζετε να χρησιμοποιήσετε τον όρο “πολιτικός”, ιδίως για έναν ιδεολογικά προσδιορισμένο -ισμό, τον αναρχισμό.
η αναρχία (σε αντιδιαστολή με τον αναρχισμό) δεν μπορεί να λογαριάζεται σαν ιδεολογία, δεν ασκεί πολιτική, ούτε και τηρεί νομότυπο προφίλ, μήτε οφείλει να διακριθεί για την αβρή και καθωσπρέπει στάση της.
αποσπάσματα από κείμενο της ίδιας συλλογής:
“Το άτυπο διεθνές δίκτυο μετάφρασης και αντιπληροφόρησης συνιστά μια συγκεκριμένη πραγματικότητα που περιλαμβάνει πολύ περισσότερα απ’ ό,τι οποιοδήποτε απ’ τα επιμέρους τμήματά της, μια πραγματικότητα που έχει επισκιάσει πολλές σελίδες του Indymedia, οι οποίες έχουν βασιστεί σ’ ένα πολύ αδύναμο σύνολο πολιτικών και κοινωνικών αξιών, στηριγμένων σε μεγάλο βαθμό στο κάλπικο κοινωνικό συμβόλαιο των πολιτικών δικαιωμάτων, της διαπραγμάτευσης και της νομικής αψήφησης της δημοκρατίας, το οποίο χαρακτήρισε την περίοδο των «αντι-συνόδων» και της «αντι-παγκοσμιοποίησης», απ’ όπου και ξεπήδησε το Indymedia πριν από 13 χρόνια.
( . . . . )
Απ’ το «κοινωνικό/αναρχίστικο κίνημα» στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν πρόκειται να προέλθει τίποτ’ άλλο από μια μπαγιάτικη σοσιαλιστική αύρα νοσταλγίας για τις «καλύτερες μέρες». Η αβρότητά τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετη προς την εξέλιξη της νέας διεθνιστικής αναρχίας και της επόμενης γενιάς ένοπλου αγώνα. Ο πολιτικός αναρχισμός καταγγέλλει το νέο αναρχικό πόλεμο, τις μεθόδους και τις αρχές του, απορρίπτοντας την εξεγερσιακή συνείδηση, την επαναστατική γλώσσα και την ατομική συναίσθηση της αμεσότητας της επίθεσης.”
Γνωρίζουμε τι εννοούν, θα υπάρχει σχετικό ξεκαθάρισμα στη μεταφρασμένη version με τη συμβολή των ίδιων των Άγγλων συντρόφων. Ευχαριστούμε.