Στις 04/10 έγινε παρέμβαση με συνθήματα και τρικάκια, από τα συντρόφια από το Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.
Πηγή και περισσότερες φωτογραφίες
Στις 04/10 έγινε παρέμβαση με συνθήματα και τρικάκια, από τα συντρόφια από το Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.
Πηγή και περισσότερες φωτογραφίες
Το αίμα του Παύλου Φύσσα δεν θα στεγνώσει ποτέ στις συνειδήσεις πολλών. Με αυτό, όμως, ή, τέλος πάντων, με όσα αποθέματα φρόντισαν να κρατήσουν οι επιτήδειοι στο μπουκαλάκι της κοινωνικής εξαπάτησης, θα γραφτεί το «έπος» της δημοκρατικής επίθεσης στο «φασισμό». Σε κάθε περίπτωση, οι διάφορες πτυχές της κυριαρχίας θα τα βρουν μεταξύ τους, βάζοντας στο περιθώριο το «κακό παιδί» του συστήματος τους. Εκτός και «αν αλλάξει μυαλά»… Ας είναι.
Οι συνταγματικές εκτροπές, το νομικό πραξικόπημα που έλαβε χώρα για την καταστολή των (απαράδεκτων συνωμοτών) Χρυσαυγιτών, ας προβληματίσει αυτούς για τους οποίους θα χρησιμοποιηθεί την επόμενη φορά. Για εμάς, η γενικότερη κρατιστική τεχνοτροπία έχει γίνει ήδη κάτι που το έχουμε αφουγκραστεί, θέλουμε, δεν θέλουμε…. Και μόνο η ύπαρξη μας, και ο λόγος μας, μπορούν να γίνουν η αφορμή για άλλη μια εφαρμογή… Όσο για τις πράξεις; Όταν τελειώνει η καταμέτρηση των ζημιών, αρχίζει η κουβέντα μεταξύ μπάτσων και δικαστικών κύκλων για τη χάραξη της στρατηγικής. Χωρίς τη συνδρομή της Μίνας Καραμήτρου ή της Ιωάννας Μάνδρου, κατά πως φαίνεται… Οκ. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, αλλά και τα χιόνια στα βουνά…
Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, στο μακρινό και προμνημονιακό 2008, έγινε η αφορμή για το ξέσπασμα μιας συγκλονιστικής για τα ελληνικά «μέτρα» Εξέγερσης, που για όσους την έζησαν live -μαθαίνοντας την τέχνη της καταστροφής, θα τους μείνει για πάντα στις μνήμες, αλλά και στο αποθηκευτήριο των βιωματικών θησαυρών. Τότε, πολλοί σχετικοί και άσχετοι σιγόνταραν, γιατί είχαν τους λόγους τους. Η δολοφονία του Παύλου ήθελε άλλου τύπου διαχείριση, για να μη διαταραχθεί η κοινωνική ευταξία. Αυτοί που είναι προ των πυλών της ανάθεσης, φερειπείν, φυσικά και προτιμούν τις ελεγχόμενες αντιδράσεις που επικεντρώνονται κατά βάση στις θεσμικές ανακοινώσεις και στα τηλεοπτικά πάνελ. Οι άλλοι; Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του… Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο καμβάς της εξαθλίωσης, της απαξίωσης των πολιτικών, των μνημονίων, των χαρατσιών, των φόρων, της διάχυτης αγανάκτησης, θα μπορούσε να δώσει στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον σε υπερβάλλοντα ζήλο όψιμο (προς έκπληξη ακόμα και των συναγωνιστών του) μαχαιροχρήστη Ρουπακιά, το χαρακτήρα του πυροκροτητή. Όταν, όμως, οι διάφορες πτυχές της κυρίαρχης ιδεολογίας έχουν εγκολπωθεί για τα καλά στα μυαλά των προβατοποιημένων –έστω και σε σύγχρονη πατενταρισμένη τροφή, όταν οι παραπονούμενοι νοιάζονται, κυρίως, για το αν θα ψηφίσουν Σύριζα ή Χρυσή Αυγή, όταν…, όταν…, ε, τότε είναι που όλα θα λειτουργούν όπως ο βρεγμένος αναπτήρας…
Όσο για τη Χρυσή Αυγή; Το μέλλον θα δείξει… Θα δικαιωθεί ο Μπάμπης Παπαδημητρίου ή ο Χρήστος Παππάς; Ίδωμεν… Το σίγουρο είναι πως η εκλογική πελατεία του νεοναζιστικού εσμού, δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη… Οι αυτοδυναμίες πέθαναν μαζί με τα ξεφτιλισμένα κοινωνικά συμβόλαια της εποχής της \”ευμάρειας\”…
ΥΓ. Το μόνο συνταγματικό τόξο που θυμόμαστε είναι αυτό που εκτόξευσε στο Σύνταγμα κάποιος «τοξοβόλος»…
ΥΓ1. Αλήθεια, αυτό το ΚΚΕ μόνο απέναντι στους αναρχικούς έχει μάθει να ασκεί «λαϊκή» βία; Απέναντι στους φασίστες, περιμένει και αυτό από τους αστούς να δώσουν «απαντήσεις»;
ΥΓ2. Αφού, μετά τη 12η Φλεβάρη, η κοινωνία «γύρισε σπίτι της», ήρθε η ώρα της πολιτικής διαχείρισης. Το ότι εκτίθονται οι επαγγελματίες της πολιτικής δεν έχει καμία σημασία, αφού πια έχουν πλήρως τα ηνία του «προ» καθορισμού των εξελίξεων. Είτε αυτές είναι σύμφωνες με τις επιθυμίες του αμερικανικοεβραϊκού λόμπι (έτσι δεν είναι Αντώνη και Νικόλα; ), είτε της Γερμανίας, είτε του…. Φαήλου Κρανιδιώτη…, και πάει λέγοντας. Αν και θα μας ενδιέφερε πολύ, και η γνώμη του Νίκου Μπίστη, για να συμπληρώσουμε το παζλ… Για το γνήσιο της υπογραφής, αυτοί που κουβαλάμε πάντα μαζί μας το στιλό της αηδίας για όλους αυτούς -αφεντάδες, υπαλλήλους και δουλάκια (για να θυμηθούμε και λίγο Παναγιώταρο, τις στιγμές της ανακούφισης, γιατί -προς το παρόν- η μπουζού θα είναι για την πρεζού, και όχι για τον ιδιοκτήτη της Φάλαγγας)…
Λέσχη Μηδενιστικής Συνείδησης Rem Gero
Το παραπάνω κείμενο, αποτελεί προδημοσίευση από το τρίτο τεύχος του εντύπου Μηδενιστική Πορεία για τη διάχυση της Φωτιάς και του Χάους, το οποίο θα κυκλοφορήσει σε μία περίπου εβδομάδα.