Αγαπημένα συντρόφια στο Μεξικό, απαντάμε με αυτό το γράμμα στο χαιρετισμό σας που, απ’ την ιταλική πρεσβεία στην Πόλη του Μεξικού, έφερε στα κελιά «μας» έναν υπέροχο άνεμο συνενοχής. Είμαστε καλά, τόσο όσον αφορά τη φυσική όσο και την πνευματική μας κατάσταση, κι η δύναμη και η αποφασιστικότητα δεν έπαψαν να μας συνοδεύουν, παρ’ ότι βρισκόμαστε προφυλακισμένοι περισσότερο από ένα χρόνο σ’ αυτό το ειδικό καθεστώς υψηλής ασφαλείας.
Η έρευνα εναντίον μας παραμένει ανοιχτή, και παρά τις όσες αλλαγές συντελέστηκαν στο ενδιάμεσο, είναι σχεδόν ανέφικτο να κάνουμε προβλέψεις για την εξέλιξή της. Γι’ αυτό, με τούτο το γράμμα δεν μπορούμε να σας ενημερώσουμε σχετικά με το νομικό σκέλος της υπόθεσής μας, αλλά θέλουμε να επαναλάβουμε πως δεν έχουμε αλλάξει ούτε στο παραμικρό τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και θέτουμε τα ερωτήματα που κρίνουμε σημαντικά.
Όλο αυτό το διάστημα, έχουμε συνεχίσει να μεταφράζουμε και να διακινούμε προκηρύξεις δράσεων –όποτε κρίνουμε πως είναι αναγκαίο– δείχνοντας έτσι την εξεγερμένη μας αλληλεγγύη προς όλα τα αξιόμαχα συντρόφια κι επιχειρώντας να ακουστεί η φωνή μας (συμπεριλαμβανομένης της αυτοκριτικής) σχετικά με το τι συνέβη στο μπλογκ του “Culmine”, προσδοκώντας να εξακολουθήσει να υπάρχει ως μέσο αναρχικής αντιπληροφόρησης.
Ανάμεσα σε άλλα θέματα, θα θέλαμε ιδίως να υπογραμμίσουμε τη σημασία που έχουν για μας οι τοποθετήσεις σχετικά με τον λεγόμενο αντιπολιτισμό, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν διαχειριζόμασταν ένα μπλογκ. Μπορεί να φαντάζει πράγματι σε όλους κι όλες μας αντιφατική η συνύπαρξη αντιπολιτισμικών θέσεων με την εφαρμογή συγκεκριμένων τεχνολογικών εργαλείων με την πρόθεση να προωθηθεί το ανεκτίμητο και αναγκαίο έργο της αντιπληροφόρησης. Έπειτα από χρόνια αναστοχασμού πάνω στο θέμα, και μετά και τα πρόσφατα συμβάντα, πιστεύουμε πως έφτασε η στιγμή να αναρωτηθούμε τι σημαίνει στ’ αλήθεια ο αντιπολιτισμός.
Αρκεί μονάχα να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τον υπολογιστή και να ανακηρυχτούμε ή να αισθανθούμε αντιπολιτισμικοί; Αρκεί να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, και για ποια τεχνολογία μιλάμε; Κόβουμε το ίντερνετ, αλλά όχι το ψυγείο και το πλυντήριο; Δε χρησιμοποιούμε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αλλά συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τους φακέλους και τα γραμματόσημα; Είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχτούμε τον πολιτισμό μέχρι κάποιου σημείου, κι αν είναι έτσι, μέχρι πού φτάνει αυτό; Είναι μονάχα σ’ αυτό το επίπεδο όπου θα πρέπει να εστιάσει η αναζήτηση μιας υποθετικής μοναδικής σημασίας του όρου «αντιπολιτισμός»; Αν «αντιπολιτισμός» πάει να πει, για παράδειγμα, να αντιτίθεται κανείς στη νανοτεχνολογία και στη βιοτεχνολογία (δηλαδή στον έλεγχο και στη χειραγώγηση καθετί ζωντανού), γιατί δε θα μπορούσε να σημαίνει επίσης να αντιτάσσεται κανείς, φέρ’ ειπείν, στην υπερβιομηχανοποιημένη βέγκαν τροφή; Είμαστε βέγκαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια και διερωτόμαστε σχετικά με το θέμα, αφού έχουμε προσέξει ότι ο βεγκανισμός και ο αντιπολιτισμός φαίνεται πολλές φορές να πηγάζουν από τις ίδιες αντεξουσιαστικές προθέσεις. Αναρωτηθήκαμε κάμποσες φορές πώς και για πόσον ακόμα καιρό θα κρατάμε την πίστη (ήδη πολύ διαδεδομένη ανάμεσα σε πολλούς αναρχικούς και αντεξουσιαστές) ότι το να έρθει κανείς πιο κοντά στη «Φύση» και στο «φυσικό» αποτελεί συνώνυμο του αντιπολιτισμού; Δεν μπορούμε, ούτε και θέλουμε, να δώσουμε μια καταληκτική απάντηση στο ερώτημα αν μπορούμε να πραγματώσουμε μια φόρμα «φυσικής» ζωής, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι αυτό έχει να κάνει πρώτα απ’ όλα με ένα πλανητικό πρόβλημα: αυτό της δημογραφικής έκρηξης. Κατά τη γνώμη μας, από μια ριζοσπαστική αναρχο-οικολογική προοπτική, είναι αδύνατο να μη λάβουμε υπόψη τις καταστροφικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της πληθυσμιακής αύξησης, του πολιτισμού και των γιγαντιαίων μητροπόλεων. Επομένως, τι σημαίνει στ’ αλήθεια ο αντιπολιτισμός;
Αν ο πολιτισμός μπορεί να θεωρηθεί από κάθε άποψη μια κουλτούρα (ένα σύνολο κανόνων, χρήσεων και συνηθειών που συμμερίζεται μια ομάδα ατόμων), μήπως αποτελεί επίσης κουλτούρα κι ο «αντιπολιτισμός»; Με ποια μέσα μπορούμε να ανατρέψουμε μια χιλιετή κουλτούρα; Είναι άραγε άσχετο τ’ ότι ο αντιπολιτισμός είναι απότοκο του ίδιου του πολιτισμού; Πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσει κανείς τη μέγιστη δυνατή συνεκτικότητα; Και πάλι, πώς συμφιλιώνεται η αντιπολιτισμική Αναρχία με τη διαχείριση ενός μπλογκ; Έχει κάποιο νόημα να ανταλλάσσουμε ιδέες, προβληματισμούς, πρακτικές μέσω του διαδικτύου, και να φαντασιωνόμαστε έναν ιδεατό κόσμο όπου το ίντερνετ δε θα ’πρεπε καν να υπάρχει; Ο αποκαλούμενος «φυσικός, λεύτερος και άγριος κόσμος», στον οποίο προσβλέπουμε πολλοί και πολλές από μας (συμπεριλαμβανομένων νεότερων αναρχικών συντρόφων, που γεννήθηκαν στον αστερισμό της υψηλής τεχνολογίας), αρχίζει εκεί όπου τελειώνει ό,τι ζούμε σήμερα, ή αντιτίθεται εν μέρει σε όλο αυτό;
Εμείς υποστηρίζουμε ότι στην παρούσα ιστορική φάση –σε ό,τι αφορά το μέτωπο της αντιπληροφόρησης– είναι σχεδόν αδιανόητο να πάψουμε να χρησιμοποιούμε μια συγκεκριμένη τεχνολογία από τη στιγμή που μας δίνει την ευχέρεια να έρθουν σε επαφή αναρχικοί απ’ όλο τον κόσμο, άτομα που πιθανότατα δε θα είχανε ποτέ συναντηθεί από κοντά και, μ’ αυτόν τον τρόπο, έχουν τη δυνατότητα να συνδιαλέγονται πάνω σε ενδιαφέρουσες πτυχές του αγώνα.
Παράλληλα, νιώθουμε ότι η κατάχρηση συγκεκριμένων τεχνολογικών εργαλείων αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο να καταστεί εξ ολοκλήρου εικονική η συσχέτιση ανάμεσα στα συντρόφια, αλλά και στ’ ανθρώπινα όντα εν γένει. Ασφαλώς, εξαρτάται από εμάς να καθορίσουμε το όριο που θέλουμε να αποδώσουμε σ’ αυτή την έννοια, αφήνοντας να γίνει κατανοητό πως ο πολιτισμός, για τον οποίο μιλάμε με τόση ανυπομονησία και απέχθεια, έχει εν πολλοίς να κάνει με μιαν αδιαμφισβήτητη δόση εικονικής ζωής.
Θα μας άρεσε πολύ τα σημεία με τα οποία καταπιαστήκαμε ακροθιγώς σε αυτό το γράμμα να μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο συζήτησης και εμβάθυνσης απ’ όλους αυτούς τους αντεξουσιαστές που βρίσκουν ενδιαφέρον σε τέτοια θέματα.
Σε πλήρη συγγένεια, σας στέλνουμε τις πιο ζεστές και δυνατές εξεγερμένες αγκαλιές μας!
“Culmine”, 4 Αυγούστου 2013
Ελίζα Nτι Μπερνάρντο (αναρχική κρατούμενη)
C.C. Rebibbia Femminile, Via Bartolo Longo 92, IT-00156 Roma, Ιταλία
Στέφανο Γκαμπριέλε Φόσκο (αναρχοατομικιστής κρατούμενος)
C.C. Via Arginone 327, IT-44122 Ferrara, Ιταλία
Πηγή