Άμεση δράση από Ινδονησία και Ιταλία

Ινδονησία: Εμπρησμός 3 κτιρίων που ανήκουν στον δήμαρχο της Aceh Tamiang, Hamdan Sati

Μιλάμε μέσα από τη φωτιά. Για να θυμόμαστε και να κρατάμε πάντα στο μυαλό μας, τις αδελφές και τους αδελφούς μας που έχουν απαχθεί από το κράτος και κλειστεί πίσω από τα κάγκελα. Για να συνεχιστεί το αντάρτικο πόλης ενάντια στους εχθρούς της ελευθερίας. Ας μιλήσει η δράση για μας.

Στις 31 Μαρτίου, πυρπολήσαμε 3 κτίρια που ανήκουν στον Δήμαρχο της Aceh Tamiang, Hamdan Sati. Αυτή είναι η πρώτη δράση μας στην Aceh, μια περιοχή όπου θρησκευτικοί φονταμενταλιστές στο παρελθόν έριξαν 64 punks σε ένα στρατόπεδο αποκατάστασης και τους έκαναν «κανονικούς». Όμως, θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι δεν είμαστε «πολίτες» της Aceh. Δεν έχουμε καμία ιθαγένεια επειδή δεν έχουμε σύνορα. Είμαστε οι οργισμένοι που ανάβουν τη φωτιά της ελευθερίας.

Αλληλεγγύη στα φυλακισμένα μέλη της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς και στους Θεόφιλο Μαυρόπουλο, Marco Camenisch, Gabriel Pombo da Silva και στους ιταλούς συντρόφους που συνελήφθησαν στη διάρκεια των επιχειρήσεων Ardire, Thor και Mangifuoco και στους Alfredo Cospito and Nicola Gai. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, χαιρετίζουμε με τη φωτιά μας τους 4 συντρόφους της Κοζάνης που συνελήφθησαν πρόσφατα.

Ο πόλεμος συνεχίζεται

Πυρήνας Οργής ICR / FAI / IRF

Σύνδεσμοι για βίντεο από μέσα μαζικής ενημέρωσης εδώ

Μετάφραση alpharetrovirus, Πηγή

Ιταλία: Απελευθέρωση μινκ από φάρμα εκτροφής.

Η πιο όμορφη χειρονομία είναι ανοίγεις τα κλουβιά χωρίς να περιμένεις κάποιον άλλο. Αυτά τα κλουβιά, που φυλακίζουν τα ζώα και κλειδώνουν εμάς στις θεσμικές πολιτικές που περιορίζουν τη δράση μας. Άσχετα με το αν οι πράξεις μας είναι νόμιμες ή παράνομες, παλεύουμε για να καταστρέψουμε τα σχέδια αυτών που θέλουν να ελέγχουν και να εκμεταλλεύονται ανθρώπινα και μη ζώα.

Στις 26.3.2013 ανοίξαμε τα κλουβιά και τους φράχτες της φάρμας κοντά στο ποτάμι, στο  VIA TORRE IN FIESSO D\’ARTICO (PD), απελευθερώνοντας εκατοντάδες μινκ συμπεριλαμβανομένων έγγυων θηλυκών που τώρα μπορούν να γεννήσουν στην ελευθερία.

Στο όνομα του Μετώπου Απελευθέρωσης των Ζώων τονίζουμε την απόσταση που πάντα υπήρχε μεταξύ εμών και ρατσιστικών και φασιστικών κινημάτων.

ALF

Μετάφραση Parabellum, Πηγή

Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψεις και στο αρχείο εδώ.

Δίκη Σ.Π.Φ.

Συνεδρία 37η 29/03

Σε αυτή τη συνεδρία οι σύντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς δεν εμφανίστηκαν στο δικαστήριο και έστειλαν δήλωση με την οποία αρνήθηκαν να προσέλθουν στη δίκη ως ελάχιστη πράξη αντίδρασης στη στρατιωτικού τύπου εισβολή των Ε.Κ.Α.Μ. την προηγούμενη νύχτα στα κελιά των Φυλακών Κορυδαλλού. Να σημειώσουμε εδώ ότι την προηγούμενη νύχτα έγινε εισβολή πάνοπλων μπάτσων των Ε.Κ.Α.Μ. στις φυλακές και συγκεκριμένα στην Ά Πτέρυγα που κρατούνται οι σύντροφοι της Συνωμοσίας. Ανοίχτηκαν όλα τα κελιά και οι μπάτσοι μπαίνοντας μέσα με αντιβαλιστική ασπίδα και με τα όπλα προτεταμένα οδηγούσαν έξω τους κρατούμενους στο διάδρομο με τα χέρια ψηλά και στη συνέχεια τους φορούσαν χειροπέδες. Οι κουκουλοφόροι των Ε.Κ.Α.Μ. επέδειξαν ειδική μεταχείριση στους συντρόφους της Συνωμοσίας, τους οποίους διαχώρισαν από τους υπόλοιπους κρατούμενους και τους κρατούσαν ξεχωριστά. Επίσης, την έρευνα εντός των κελιών της Σ.Π.Φ. την ανέλαβαν τα ίδια τα Ε.Κ.Α.Μ., σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κελιά που τα έλεγχαν οι δεσμοφύλακες. Την επόμενη μέρα (μέρα συνεδρίασης του δικαστηρίου) οι σύντροφοι μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους αρνήθηκαν να μπουν στα κελιά τους το μεσημέρι ως αντίδραση στην εισβολή των μπάτσων. Οι συνεχιζόμενες έρευνες που πραγματοποιούνται στις φυλακές γίνονται στον απόηχο της πρόσφατης απόδρασης των 11 απ΄ τις φυλακές Τρικάλων. Επίσης, περίπου πριν από 1 μήνα τα ΜΜΕ είχαν κάνει εκτενή ρεπορτάζ για σχέδια απόδρασης με ελικόπτερο, που σύμφωνα με τους δημοσιογράφους οργάνωναν τα μέλη της Σ.Π.Φ. μέσα από την φυλακή.

Συνεδρία 36η 27/03

Συνεχίστηκε η κατάθεση του επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής σχετικά με τα όπλα και τα εκρηκτικά που βρέθηκαν στη Νέα Σμύρνη και τις συλλήψεις που έγιναν εκεί, στον Πειραιά και την Καλλιθέα. Μάλιστα κάποια στιγμή αναφέρθηκε στο δικαστήριο ότι ο ίδιος ο υπουργός προστασίας του πολίτη ήταν ενημερωμένος για την επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής, και ήταν αυτός που έδωσε την έγκριση για τις συλλήψεις. Ο επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής επίσης επιβεβαίωσε ότι κατά τη διάρκεια της πρώτης κατασταλτικής επιχείρησης εναντίον της Σ.Π.Φ. (υπόθεση Χαλανδρίου 2009) είχε βγει ένταλμα σε ανύπαρκτο πρόσωπο, γεγονός που αποδεικνύει το κυνήγι μαγισσών που είχε στηθεί ενάντια σε άτομα που δεν είχαν καμία σχέση με τη Σ.Π.Φ. Άλλωστε στα πλαίσια των συλλήψεων που έγιναν για τη Σ.Π.Φ., εκτός από τους συντρόφους της Συνωμοσίας, έχουν συλληφθεί δεκάδες άσχετα άτομα…

Συνεδρία 35η 22/03

Σε αυτή τη συνεδρία ο επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής κατέθεσε σχετικά με τις συλλήψεις που έγιναν στον Πειραιά, τη Νέα Σμύρνη και την Καλλιθέα, για όπλα και εκρηκτικά.

Συνεδρία 34η 21/03

Σε αυτή τη συνεδρία εμφανίστηκε πάλι ο επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής που είχε οργανώσει τις περισσότερες κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον της Σ.Π.Φ. Σε κάποια στιγμή της κατάθεσης του ανέφερε πως υπάρχουν δημοσιεύματα που στοχοποιούν τον ίδιο και μέλη της οικογένειας του, για αυτό ζήτησε τα πρακτικά της δίκης για να καταθέσει μηνύσεις. Επίσης, ανέφερε για άλλη μια φορά πως η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς είναι ένα δίκτυο αυτόνομων πυρήνων άμεσης δράσης. Πιο συγκεκριμένα είπε πως ο κάθε πυρήνας μπορεί να αποτελείται από 4-5 άτομα, ενώ αναφέρθηκε και σε πρόσφατο χτύπημα (ανατίναξη ΑΤΜ με σκοπό την απαλλοτρίωση), την ευθύνη του οποίου ανέλαβε ο πυρήνας της FAI <<μοναχικός λύκος>>

Δήλωση αλληλεγγύης του εκδοτικού εγχειρήματος Verein von Egoisten προς τους 4 αναρχικούς ληστές του Βελβεντού και τα μέλη της Σ.Π.Φ.

Εκμηδενίστε την κοινωνία – Για την έφοδο, τις ληστείες και τις καταστροφικές επιθέσεις.

Βρισκόμαστε σε Εγωιστική Συγγένεια με το Νίκο Ρωμανό, τον Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο, το Γιάννη Μιχαηλίδη, το Δημήτρη Πολίτη και με τους ατομικιστές και μηδενιστές συντρόφους της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

Η πράξη-πρακτική της ένοπλης ληστείας καταστρέφει κάθε χαραγμένη τάξη της απολιθωμένης ηθικής, της εποχής της συμμόρφωσης.

Η Εγωιστική μας συγγένεια πηγαίνει ακριβώς στο κέντρο.

Το να πράττει καταστρέφοντας ένα επιβαλλόμενο όριο, κάνει το άτομο, άμεσο προάγγελο της καταστροφικής δύναμης!

Με το να πράξουν, οι σύντροφοι αποσταθεροποίησαν την αποκοίμηση και την κανονικότητα της επιβαλλόμενης ζωής.

Το Εγώ μας αντανακλάται στη δράση μας και το πάθος μας εκρήγνειται: αντιλαμβανόμαστε το ξέφρενο ταλέντο των συντρόφων στην επίθεση που εκτελείται ενάντια στους φύλακες της τάξης και σε ολόκληρη την κοινωνία!

ΠΡΑΞΗ: Η συγγένεια μας ξετυλίγεται και επεκτείνει το πάθος Μας στους αδάμαστους λύκους της Συνωμοσίας πυρήνων της φωτιάς – στην Καταστροφή που επιτελείται σε μια Αν-ήθικη προσπάθεια – καταστρέφοντας το \”συμμορφωμένο χρόνο\” .

Η Πράξη μας είναι μαζί σας…

\”Σαν ένα γράμμα που καίει, θα κάψουμε  το κακόφημο! Σα γράμματα που καίνε, κάψαμε τις γέφυρες πίσω μας… επιτεθήκαμε στα κωδικοποιημένα περιθώρια των ταυτοτήτων μας  και συνωμοτήσαμε, συνωμοτήσαμε μέχρι το τέλος…\”

Sara Zappavigna-Federico Buono

Πηγή

Κείμενα των νέων μηδενιστικών εκδόσεων Verein von Egoisten Ed. από Ιταλία

Κείμενα στα ιταλικά:

IL DELIRIO DI NEGAZIONE – NIENT – ISMI

KERBERUS L\’ ESPLOSIONE DEL SE ANNIENTATIVO

PUNTO DI POLEMICA EGOISTA

Κείμενα στα αγγλικά:

FRAGMENT – ANTIJURIDICAL – AMORAL – NIHILISTIC

Κείμενα και στις δύο γλώσσες:

AFFINITA – VELVENDO KOZANI – CCF

Σε μια πρωτοβουλία μετάφρασης των κειμένων των συντρόφων στα ελληνικά, παρακαλείται όποιος ενδιαφέρεται να βοηθείσει, να επικοινωνήσει με το blog ή με τους συντρόφους εδώ: nihilistabyss@distruzione.org

Γράμμα του Alfredo Cospito στους Πυρήνες της Φωτιάς

Αγαπημένοι σύντροφοι, αγαπημένη συντρόφισσα, το γράμμα σας μου έδωσε δύναμη και χαρά. Έχω πολλά να πω, μα θα περιοριστώ σε κάποια από αυτά. Ο ρόλος των αιχμάλωτων συντρόφων/συντροφισσών δεν μπορεί παρά να είναι αυτός της ανάλυσης, του εφοδιασμού των συντρόφων εκτός τειχών με περαιτέρω εργαλεία. Πέρα από το προφανές της εξέγερσης και της μη υποταγής μέσα στις φυλακές, ο αγώνας συνεχίζεται, και εσείς μας δώσατε ένα παράδειγμα με την αντίστασή σας. Η επικοινωνία δεν μπορεί παρά να πραγματοποιείται μέσα από τη δράση και γι’ αυτό δεν χρειάζεται να την αναθέσουμε με κάποιο τρόπο στους επαγγελματίες του λόγου. Είναι ζωτικής σημασίας,  βέβαια, να κάνουν το γύρο του κόσμου τα νέα, οι ιδέες. Χρειάζεται όμως να αποφύγουμε με κάθε τρόπο το να γίνει γραφειοκρατική μια διαδικασία που πρέπει να παραμείνει ελεύθερη από τις ελίτ των ειδικών της πληροφορίας. Η ικανότητα σχεδιασμού πρέπει να είναι καρπός της δράσης των συντρόφων/ισσών εκτός τειχών και των αναλύσεων των αιχμάλωτων συντρόφων/ισσών.

Ο δημόσιος διάλογος που θα λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια αντιπληροφόρησης είναι σημαντικός, και είμαι σίγουρος πως στην παρέμβασή σας θα αναφερθείτε σε αυτήν μου την ένσταση. Αυτό δεν καταργεί, φυσικά, το ότι η αντιπληροφόρηση, τα site, τα blog είναι σημαντικά˙ απλά όλα αυτά είναι κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να συγχέουμε την πρακτική της αντιπληροφόρησης με την άμεση δράση. Ο λόγος της συνέπειας από τις αδελφές και τους αδελφούς στον πόλεμο είναι ο μόνος  που έχει πραγματική ουσία. Ο λεγόμενος «κοινωνικός αναρχισμός» κάνει τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από το «όργανο της συνέλευσης», που έχει γίνει πεδίο εξουσίας και ανατροφής μικρών και μεγάλων αρχηγών, των οποίων ο μοναδικών στόχος είναι η αυτοαναφορικότητα. Οι πολιτικάντηδες αναρχικοί κάνουν τα πάντα για να καταπνίξουν, στη γέννησή του, το καινούριο που κερδίζει έδαφος. Το καινούριο που κερδίζει έδαφος είναι η πραγμάτωση της άτυπης οργάνωσης, οργάνωσης που κάποιοι εξεγερμένοι επιμένουν να υπερφορτώνουν με άχρηστες και αφηρημένες θεωρητικές έννοιες, πολιτικές εκτιμήσεις, συνεχείς μεσολαβήσεις για την αναζήτηση της αστικής αποδοχής, η οποία στην πραγματικότητα παραμορφώνει κάθε επαναστατικό στοιχείο. Όταν μιλούν οι πράξεις, η καθοριστική επιρροή που ασκούν οι «αρχηγοί της αναρχίας» μέσω του ταλέντου τους στις συνελεύσεις θα γίνει κομμάτια, και η ομάδα της συνάφειας, η ατομικότητα της δράσης, θα επανακτήσει δύναμη. Στους «ρεαλιστές» της αναρχίας δε μένει παρά να αμφισβητήσουν το καινούριο, προωθώντας όλο και περισσότερο τους «κοινωνικούς αγώνες», αναζητώντας τη «λαϊκή συναίνεση» που μπορεί να αποκτηθεί μόνο με τη σταδιακή απόρριψη κάθε τι αναρχικού και εξεγερσιακού. Χάρη στις επιστολές σας, αντιλήψεις όπως ο μηδενισμός και ο αντικοινωνικός αναρχισμός, διαχέονται σε κάθε γωνιά. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε και η κατεύθυνση που πήραμε είναι η σωστή. Το κουράγιο σας με γεμίζει τόλμη. Μέσα από τους τοίχους αυτού του κελιού, Όλγα, το χαμόγελό μου σε χαιρετά. Η σάρκα μου είναι σάρκα σας, το αίμα μου αίμα σας.

Πάντα για την αναρχία

Alfredo Cospito

Αναδημοσίευση από το Indymedia

Ινδονησία: Τιμή για πάντα στον αναρχομηδενιστή Ryo

Αναδημοσίευση από Contra Info

Ι. Ακολουθεί το πρώτο γράμμα πρώην μελών του εγχειρήματος διεθνούς αντιπληροφόρησης Negasi («Άρνηση») σχετικά με τη δολοφονία του συντρόφου Ρύο στα τέλη Νοέμβρη του 2012. Με αυτά τα λόγια μπόρεσαν έστω και καθυστερημένα να δημοσιοποιήσουν την κατάσταση που τους έπληξε. Στο μεταξύ, το Νεγκάσι είχε ήδη ολοκληρώσει τον κύκλο του στις 22 Οκτώβρη 2012, αλλά μερικά απ’ τα πρώην μέλη του συνεχίζουν τον αγώνα στην Ινδονησία με ένα νέο εγχείρημα, το Asimetris.

Προς όλους τους συντρόφους κι όλες τις συντρόφισσες,

Στις 25 Νοέμβρη 2012 χάσαμε το σύντροφό μας Ρύο. Τον σκότωσε ένα δειλό κάθαρμα το πρωί, την ώρα που γυρνούσε στο σπίτι του έχοντας βγει έξω για το πρόγευμά του. Ο Ρύο υπήρξε μέλος της πρώτης γενιάς του Νεγκάσι και δραστηριοποιούνταν σε ενέργειες αντιπληροφόρησης, μεταφράσεις και εκδόσεις για τη στήριξη του αντεξουσιαστικού κινήματος στο Μανάδο.

Ο Ρύο είχε επίσης εμπλακεί σε τοπικούς αυτόνομους αγώνες στο βόρειο Σουλάβεζι. Δρούσε ως προπαγανδιστής και δημοσίευε πληροφορίες σχετικά με τους αγώνες αυτούς. Πεισματάρης αλλά σεμνός, ήταν πάντοτε ο πρώτος που θα νοιαζόταν για προβλήματα των συντρόφων του. Άφησε πίσω του μια γυναίκα κι έναν τετράχρονο γιο.

Τώρα πια χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη συντρόφων στο εξωτερικό προς τη σύντροφό του και το γιο του. Για εμάς, η γυναίκα και το παιδί του συντρόφου μας είναι επίσης συντρόφια μας. Και της συμπαραστεκόμαστε έμπρακτα σε ένδειξη άμεσης αλληλεγγύης. Μετά τη δολοφονία του Ρύο, η υγεία της συντρόφου του κλονίστηκε σοβαρά, και μάλιστα χρειάστηκε να νοσηλευτεί για κάποιες μέρες. Ένας απ’ τους λόγους που βρέθηκε να περνάει μερόνυχτα στο νοσοκομείο ήταν οι κοινωνικές πιέσεις αναφορικά με την υπόθεση, προερχόμενες κυρίως από τοπικές φυλλάδες.

Ταυτόχρονα, διεξάγεται ακόμη η δίκη εναντίον του δολοφόνου. Καθώς όμως είμαστε αντίθετοι σε κάθε έννοια δικονομίας, δεν τρέφουμε κανένα σεβασμό προς το δικαστήριο και δε βασιζόμαστε στους δικαστές προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη για το σύντροφό μας. Η ζωή του δε θα αναπληρωθεί με το να μπει κάποιος στη φυλακή, κι άλλωστε είμαστε ενάντιοι σε κάθε μορφή φυλακής. Πιστεύαμε πάντοτε πως δεν μπορεί ν’ αποδοθεί δικαιοσύνη από το κράτος, του οποίου κι είμαστε εχθροί. Θεωρούμε ότι η μόνη δικαιοσύνη είναι η άμεση αλληλεγγύη και η συντριβή των εχθρών μας.

Για επιστολές αλληλεγγύης και οικονομική ενίσχυση ή περαιτέρω πληροφορίες, μπορείτε να στέλνετε ηλεκτρονικά μηνύματα στο negasi@riseup.net

Άμεση αλληλεγγύη!
Ενάντια στη δικαιοσύνη-ιδιοκτησία του κράτους!
Καμιά φυλακή ποτέ και πουθενά! Μονάχα μπουρλότο στα κελιά!

Πρώην μέλη του Νεγκάσι

Σημ.: Η σύντροφος του Ρύο μπόρεσε να βγει απ’ το νοσοκομείο, χάρη και στην οικονομική ενίσχυση που έλαβε, και βρίσκεται πλέον μαζί με το μικρό της παιδί. Στέλνει όλη της την αγάπη σε όλα τα συντρόφια που στηρίζουν το ταμείο αλληλεγγύης, όπως και σε όλους κι όλες που της έγραψαν επιστολές αλληλεγγύης απ’ όλο τον κόσμο. Τιμή στον Ρύο και στην οικογένειά του.

ΙΙ. Η ακόλουθη δήλωση διαβάστηκε στις αρχές Φλεβάρη του 2013 κατά τη διάρκεια μιας συνέλευσης αλληλεγγύης. Αποτελεί την τελική ανακοίνωση πρώην μελών/συντρόφων του Νεγκάσι και πολιτικά συγγενών ατόμων σχετικά με τη δίκη εναντίον του φονιά του Ρύο, μετά από μια μακρά και κουραστική διαμάχη δύο περίπου μηνών ανάμεσα σε αλληλέγγυους για το χειρισμό της υπόθεσης δολοφονίας του συντρόφου.

Καλησπέρα,

Απευθυνόμαστε σε όλους κι όλες που υψώνουν πάντα τη γροθιά τους και δε σκύβουν ποτέ το κεφάλι μπροστά στην αδικία, στην κοινωνία και στους εχθρούς μας. Δείχνουμε το σεβασμό μας σ’ όσους κι όσες εξέφρασαν την άμεση αλληλεγγύη τους ως γλώσσα αντίστασης.

Πρώτα απ’ όλα, θέλουμε να επιβεβαιώσουμε τη θέση μας μέσα σ’ αυτήν τη συγκέντρωση, ανάμεσα σε ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται ως εμπλεκόμενοι στην απόδοση «δικαιοσύνης» για την οικογένεια του Ρύο. H επιβεβαίωσή μας βασίζεται στις αξίες μας ως φίλων, ως συντρόφων που έχασαν έναν αδερφό και σύντροφο. Τασσόμαστε πέραν της κανονικότητας και των αξιών της ηθικής. Μιλάμε εδώ ως άτομα, και όχι ως ομάδα ή συλλογικότητα ή υπό οιουσδήποτε όρους οργάνωσης.

Κάποιοι από μας είχαμε την «ευλογία» να ζήσουμε έναν αδερφό και φίλο: τον Ρύο. Έναν άνθρωπο γενναίο και σύντροφό μας. Γι’ αυτό, δε θέλουμε ούτε στιγμή ν’ αρνηθούμε τη συνεισφορά που είχε στο ιστορικό μας ως ατόμων αλλά και ως ομάδας. Αναλαμβάνουμε τη συμμετοχή του στο εγχείρημα για ν’ αποτίνουμε το σεβασμό μας. Θέλουμε να κρατάμε στη μνήμη την αξιοπρέπειά του και τη σκληρή δουλειά που έριξε για να μαθαίνει συνεχώς και ν’ αμφισβητεί διαρκώς κάθε κανονικότητα και κοινωνική ειρήνη. Θέλουμε να δείξουμε πώς η ζωή του ήταν μια διαδρομή συνειδητοποίησης ότι κάθε είδους κοινωνική ειρήνη και κανονική ζωή είναι μονάχα ένα μεγάλο ψέμα! Ότι όλοι μας ζούμε σε μια φυλακή. Εγκλωβισμένοι πίσω από νοητά κάγκελα στη σφαίρα της βόλεψης, που μας χωρίζει απ’ τη συνολική απελευθέρωση. Θέλουμε να δείξουμε πώς ο Ρύο επέλεξε να πιάσει την επιθυμία του απ’ τα γκέμια και να υπερβεί τα όρια των αντιλήψεων εντός της κοινωνίας: και πρόκειται για τη δική σας κοινωνία, όχι τη δική του. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτήν τη διαδρομή του, την οποία μνημονεύουμε αδιάλειπτα τιμώντας τον Ρύο: τον αγαπημένο μας.

Κάποιοι από σας μας πετάτε στα μούτρα τις επικρίσεις σας για τη δημοσίευση του προσώπου του αδερφού μας σε «τρομοκρατικές ιστοσελίδες». Είστε όλοι σας τόσο άρτια πληροφορημένοι για την «κοινή γνώμη», και μας κουνάτε το δάχτυλο μες στο πρόσωπο αποκαλώντας μας «ένα μάτσο τύπους με κοινωνικά και ψυχολογικά προβλήματα». Μας κατονομάζετε ως «κακούς φίλους» που δε θέλουνε ν’ αποδοθεί ποτέ «δικαιοσύνη» για τη φαμίλια του. Διαβάσατε την προηγούμενη δήλωσή μας, και μας κατηγορήσατε ότι είμαστε μια «φρενοβλαβής» γκρούπα, που τάχα χρησιμοποιούμε τ’ όνομα του αδερφού μας μονάχα για το ιδιοτελές συμφέρον μας. Για όλους εσάς, ο τρόπος με τον οποίο δείξαμε αλληλεγγύη ήταν ο «λάθος τρόπος».

Θέλουμε να γνωρίζετε τα εξής:

Δεν μπορείτε να μας αγγίξετε με τις επικρίσεις σας. Δεν μπορείτε να πιέσετε τα κεφάλια μας να σκύψουν ώστε να συμβιβαστούμε με το στυλ το δικό σας και τους δικούς σας όρους αλληλεγγύης. Το προσπαθήσατε, και μονάχα να το προσπαθείτε μπορείτε, ωστόσο καθένας από μας είναι λεύτερο πουλί που ’χει ανοίξει τα φτερά του μακριά απ’ τις στρατηγικές σας, τις ενέργειες και τις παρλάτες σας.

Και θέλουμε να το επαναλάβουμε: δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω. Μα δεν έχουμε καμιά απολύτως διάθεση να ενταχθούμε στην αποστολή σας να χώσετε στη φυλακή εκείνον τον μπάσταρδο (που αφαίρεσε τη ζωή του αδερφού μας). Δεν υποτασσόμαστε ούτε στιγμή στην εκδίκαση της υπόθεσης, στα τερτίπια του Τύπου, στα θρησκευτικά γεγονότα, στην «ανεξάρτητη επιτροπή» που έχει συσταθεί με σκοπό να εντοπίσει και να ξεσκεπάσει εναλλακτικά αποδεικτικά στοιχεία ή παρόμοια πράγματα. Δε μας ενδιαφέρει ν’ ανακαλύψουμε άμα κάποιος βγει «αθώος» ή «ένοχος» απ’ το σφυρί ενός δικαστή, ούτε και αισθανόμαστε πως πρέπει ν’ «αναλάβουμε τις ευθύνες μας» απέναντί σας και να σας δίνουμε «ραπόρτο» πάνω σε μορφές αλληλεγγύης. Μισούμε τ’ αφεντικά, κι αν υπάρχει ανάμεσά σας κάποιο αφεντικό, θα μας βρει απέναντί του. Ε ναι, πάρτε το σαν απειλή!

Θέλουμε να βάλετε καλά στο μυαλό σας ότι ο Ρύο ανήκει με όσους κι όσες εκδηλώνουν ή προτίθενται να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στο πρόσωπό του. Η ιστορία του αδερφού μας ανήκει πλέον στο διεθνές πνεύμα της συνολικής απελευθέρωσης, στις εξεγερμένες ατομικότητες που ένιωσαν τον αδερφό μας σαν δικό τους αδερφό. Άμα σας χαλάει αυτό, να πάτε στο διάολο!

Μπορείτε να μας αποκλείσετε απ’ τους περαιτέρω σχεδιασμούς σας. Δε μας καίγεται καρφάκι. Μπορείτε να κλείσετε τις πόρτες του δικαστηρίου. Δε μας απασχολεί να πατήσουμε το πόδι μας εκεί μέσα. Κρατήστε τις προσκλήσεις σας. Δε θα παρευρεθούμε. Είμαστε φαντάσματα. Φαντάσματα της λευτεριάς και εφιάλτης για τη δειλία σας. Κανένας φραγμός δεν μπορεί να μας εμποδίσει απ’ τη συνέχιση των αγώνων και της αλληλεγγύης προς τον Ρύο. Εσείς, μέσω της δίκης, επιλέξατε την πλευρά του συμβιβασμού με το σύστημα. Εμείς επιλέξαμε τη δική μας πλευρά.

Τιμή στον Ρύο! Τιμή στις ανεξέλεγκτες ατομικότητες!

Ανώνυμοι σύντροφοι του πρώην Νεγκάσι

Δίκη Σ.Π.Φ. – Ενημέρωση

 33η συνεδρίαση

Σήμερα εμφανίστηκε στο δικαστήριο ο επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής για να καταθέσει. Ο ίδιος είπε ότι υπηρετεί πολλά χρόνια στην Αντιτρομοκρατική και έχει μεγάλη εμπειρία σε τέτοιες υποθέσεις. Συγκεκριμένα ανέφερε πως ήταν ο επικεφαλής σε τρεις κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον της Σ.Π.Φ.(έφοδος των ΕΚΑΜ στο Βόλο, συλλήψεις για όπλα σε Πειραιά και Νέα Σμύρνη, σύλληψη για την ένοπλη ληστεία σε τράπεζα της Πάρου). Απαντώντας σε ερωτήσεις, είπε πως η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς είναι μια οργάνωση που ανήκει όπως η ίδια δηλώνει ξεκάθαρα στον αναρχικό χώρο. Η Συνωμοσία στην αρχή της δράσης της (Ιανουάριος 2008) είχε απασχολήσει την Κρατική Ασφάλεια και στη συνέχεια (μετά την τοποθέτηση τεσσάρων αυτοσχέδιων εκρηκτικών-εμπρηστικών μηχανισμών σε ισάριθμους \”ιερούς ναούς\”-εκκλησίες) πέρασε στην έρευνα της Αντιτρομοκρατικής. Ο ίδιος είπε πως η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομα της, δηλαδή ένα δίκτυο πυρήνων που δρουν αυτόνομα. Όπως είπε όποιος συμφωνεί με τις αξίες της Συνωμοσίας μπορεί να οικειοποιηθεί το όνομα της και να συμμετάσχει στο δίκτυο της. Για τον επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής οι εννιά σύντροφοι της Συνωμοσίας που έχουν αναλάβει την ευθύνη (\”προς τιμήν τους\” όπως ανέφερε χαρακτηριστικά) αποτελούν τον σκληρό πυρήνα (\”είναι η μητέρα οργάνωση των υπόλοιπων πυρήνων\”). Τόσο στις πράξεις τους, όσο και στα κείμενα τους είναι συγκεκριμένοι και ξεκάθαροι. Είπε χαρακτηριστικά \”πρόκειται για άτομα που δεν κρύβονται πίσω απ΄την ποινικοποίηση των φιλικών τους σχέσεων και δηλώνουν ότι είναι αμετανόητοι αντάρτες πόλεων\”. Ανέφερε ότι στη διάρκεια του αρχικού εντοπισμού του αυτοκινήτου που κινούνταν οι δύο σύντροφοι της Συνωμοσίας (οι οποίοι δεν ήταν τότε καταζητούμενοι) είχε σημάνει τότε γενικός συναγερμός στην Αντιτρομοκρατική (η οποία αριθμεί περίπου 600 άτομα) και συμμετείχαν δεκάδες στελέχη της υπηρεσίας εναλλασόμενα μεταξύ τους για να μη γίνουν αντιληπτά. Επισήμανε πως οι σύντροφοι της Συνωμοσίας λάμβαναν διαρκώς μέτρα αντιπαρακολούθησης (άλλαζαν συνεχώς μέσα μεταφοράς, πήγαιναν μεμονωμένα στα ραντεβού τους, παρείχε ο ένας στον άλλον υποστήριξη από απέναντι πεζοδρόμια, κοίταζαν διαρκώς πίσω τους, δεν χρησιμοποιούσαν κινητά τηλέφωνα κ.α.) και για αυτό αρκετές φορές η Αντιτρομοκρατική έχανε τα ίχνη τους. Όπως δήλωσε η υπηρεσία φρόντιζε ιδιαίτερα ώστε να αποφευχθεί η ένοπλη συμπλοκή κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης για αυτό δεν επενέβη αμέσως με τον εντοπισμό τους, αλλά καλέστηκαν μονάδες των ΕΚΑΜ που έκαναν νυχτερινή επιδρομή.

Κατά τα άλλα, ο επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής έλεγε και ξαναέλεγε πως ο εντοπισμός του \”ύποπτου\” αυτοκινήτου των συντρόφων ήταν \”τυχαίος\”, και πως όλα ξεκίνησαν από ανώνυμο τηλεφώνημα στο οποίο άγνωστος άνδρας ανέφερε ότι τα τρία καταζητούμενα μέλη της Συνωμοσίας διαμένουν προσωρινά στο Βόλο, και πως τους επισκέπτονται άλλοι δύο σύντροφοι που κινούνται με το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Πρόκειται για μια γνωστή τακτική της Αντιτρομοκρατικής η αναφορά στα δήθεν ανώνυμα τηλεφωνήματα, για να μην αποκαλυφθεί το επιχειρησιακό modus operandi της υπηρεσίας για τον εντοπισμό συντρόφων του αναρχικού αντάρτικου πόλης. Όμως όπως ειπώθηκε από σύντροφο της Συνωμοσίας προς τον επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής \”αυτή την φορά είσαστε τυχεροί και μας συλλάβατε, την επόμενη δεν θα έχετε την τύχη με το μέρος σας\”. Το δικαστήριο διέκοψε και θα συνεχίσει την επόμενη Πέμπτη.

 32η συνεδρίαση

Στη συγκεκριμένη συνεδρία απουσίαζε ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας, ο επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής ο οποίος οργάνωσε και συντόνισε την κατασταλτική επιχείρηση με την έφοδο των ΕΚΑΜ σε σπίτι-κρησφύγετο της Συνωμοσίας στο Βόλο. Η δίκη διεκόπη για τις 13 Μαρτίου.

Αλληλέγγυοι/ες στη Σ.Π.Φ.

Κακόφημοι ανυπότακτοι – ένα μέτρο αντιδημοτικότητας

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να τους συμπαθούν. Είναι ο τρόπος με τον οποίον πορευόμαστε στον κόσμο. Είναι αυτό που μαθαίνουμε να κάνουμε ως βρέφη. Είμαστε χαριτωμένα, φιλόστοργα και ευάλωτα και έτσι μας φροντίζουν και επιβιώνουμε. Ως ενήλικοι, συνεχίζουμε να θέλουμε να μας συμπαθούν, χρησιμοποιώντας αυτό το μέτρο για να  πιλοτάρουμε τους κοινωνικούς, πολιτικούς και πολιτισμικούς κώδικες ώστε να \”τη βγάλουμε\”, να έχουμε αντίκτυπο στον κόσμο, να είμαστε ευτυχισμένοι και να συνεχίσουμε να επιβιώνουμε: θέλουμε να μας συμπαθούν τα αφεντικά μας, οι γείτονές μας, οι συνάδελφοί μας, οι φίλοι μας, οι σύντροφοί μας και \”ο λαός\”. Αλλά ως ενήλικοι, ακόμα και ως παιδιά, πρόκειται για μια φτηνή επιβίωση που τη βιώνουμε εις βάρος του εαυτού και που το να είμαστε συμπαθείς σημαίνει συμβιβασμό και καταπίεση της ατομικότητας.

Τα τελευταία δύο χρόνια, επανεμφανίστηκε μια νέα τάση εντός του αναρχισμού στην οποία η επιθυμία του να είναι κάποιος συμπαθής μπαίνει σε δεύτερη μοίρα από άλλες σκέψεις. Οι μηδενιστές, οι αναρχο-εξεγερσιακοί και οι ατομικιστές αναρχικοί τόλμησαν \”να μην ενδιαφέρονται\” για το τι πιστεύουν οι άλλοι για αυτούς, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της θολής κατηγορίας που ονομάζεται \”ο λαός\”. Αυτό συνάντησε μια συγκεκριμένη οργή από τη μεριά του ακτιβίστικου-αναρχικού χώρου. Αυτή η οργή μεταμφιέζεται σε θεωρητική διαφωνία και χλευασμό, αλλά εγώ νομίζω πως φτάνει βαθύτερα από αυτό. Φαίνεται πως υπάρχει κάτι απόλυτα εξοργιστικό στο γεγονός πως συναντάς ανθρώπους που δεν τους ενδιαφέρει τι νομίζεις και που θα συνεχίσει να μην τους ενδιαφέρει τι νομίζεις ανεξάρτητα από το αν θα καταλήξουν χωρίς φίλους, εξοστρακισμένοι, στη φυλακή, νεκροί ή να κάνουν λάθος.

Ο αναρχισμός ήταν πάντα ένα παιχνίδι της μειοψηφίας. Δεν είναι η επιθυμία των αναρχικών να είναι μειοψηφία αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα θέλαμε όλοι να ήταν εφτά δισεκατομμύρια άνθρωποι αποφασισμένοι να ζήσουν σύμφωνα με τις διάφορες αναρχικές αρχές, να πολεμήσουν για αυτό, να πειραματιστούν, να αρνηθούν τον πολιτισμό και την εξουσία και να δημιουργήσουν μαζί ένα νέο κόσμο. Ο ακτιβισμός, ο οποίος δέχθηκε επίθεση από τους πιο δυσκίνητους αναρχικούς τα τελευταία δύο χρόνια, δεσμεύεται λιγότερο από τον πιθανό ή πραγματικό ριζοσπαστισμό και την καλοσύνη των ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται ακτιβιστές παρά από την επιθυμία του να είναι αρεστός ( αυτό οδηγεί στην περίεργη ιδέα πως \”οι συνηθισμένοι\” άνθρωποι τρομοκρατούνται και αποθαρρύνονται από κάποιες συγκεκριμένες ιδέες, πράγμα που λέει περισσότερα για τους ακτιβιστές-αναρχικούς και το πολιτισμικό/ταξικό τους υπόβαθρο παρά για τους τελευταίους).

Το εκπαιδευτικό σύστημα μας μαθαίνει \” να είμαστε αρεστοί με κάθε κόστος\”. Είναι το πρώτο βήμα προς τον κοινωνικό έλεγχο μέσω της συμμόρφωσης και της αποποίησης της ατομικότητας. Βυθισμένοι στις απρόσωπες και κοινωνικές εκπαιδευτικές αρένες από μικρή ηλικία, το πρόγραμμα που προέχει είναι να είμαστε δημοφιλείς. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός, πως τα λιγότερο δημοφιλή παιδιά είναι εκείνα που συχνά αντιμετωπίζονται ως οι εκλεκτοί της εξουσίας (των δασκάλων) αλλά όταν οι άνθρωποι τελειώνουν το σχολείο, το να ταιριάζεις στην κοινωνική νόρμα- που υπαγορεύεται από την εξουσία και ενδυναμώνεται από την κοινωνική συναίνεση (τον ομαδικό νου)- είναι αυτό που σε κάνει δημοφιλή. Σε αυτό το σημείο, οι εκκεντρικοί- αυτοί που ήταν τα \”κατοικίδια των δασκάλων\”-  άλλαξαν θέση από τη θεωρούμενη συμμαχία με την εξουσία σε μια συχνή και πραγματική απέχθεια προς την εξουσία και παραμένουν μη δημοφιλείς. Δεν έχω απάντηση για αυτήν την προφανή αντίφαση: Νομίζω πως πρόκειται λιγότερο για την εξουσία καθ\’ εαυτή και περισσότερο για το άτομο (που αναγκάζεται να μάθει  παρά να κοινωνικοποιηθεί) ενάντια στην ομάδα. Αυτή είναι μια ιστορία της Κοινωνίας ενάντια στο άτομο και είναι η Κοινωνία που διατηρεί το Κράτος.

Συχνά το \”να είμαστε αρεστοί\”, σημαίνει να είμαστε σε άρνηση του εαυτού μας, του ποιοι είμαστε ως άτομα ή ως μικρές ομάδες ατόμων. Ιστορικά υπήρξαν άνθρωποι που έβαλαν κατά μέρος το \”να είναι αρεστοί\”, για να κυνηγήσουν ένα υψηλότερο ιδανικό: την καινοτομία, την αίρεση, την ατομική αλήθεια και εξέγερση. Όντως αυτά τα πράγματα μπορούν να αποκτηθούν μόνο όταν κάποιος έχει καταφέρει να έχει μια κάποια ελευθερία από τη δημοτικότητα και ακριβώς επειδή επιδιώκονται με τιμιότητα και ακεραιότητα -και όχι  από μια επιθυμία να χειραγωγήσεις τους άλλους για να σε συμπαθήσουν ή να συμφωνήσουν μαζί σου- στο τέλος θα γίνουν αντικείμενα σεβασμού αν όχι συμφωνίας.

Οι μηδενιστές έχουν αγκαλιάσει το \”να μην είναι αρεστοί\”, επειδή έχουν κατανοήσει αυτό το πράγμα. Πολλές διαβόητες ιστορικές προσωπικότητες έζησαν και πέθαναν στη φτώχεια και την απομόνωση:  Πρωτοπόροι συγγραφείς, ρηξικέλευθοι διανοητές, επιστήμονες και επαναστάτες έζησαν τέτοιες ζωές στο περιθώριο, απομονωμένοι από τους γείτονές τους και δολοφονημένοι από την Εκκλησία, το λαό και το Κράτος της εποχής τους. Δε θέλω να δοξάσω την κατάσταση της αποξένωσης, της μοναξιάς και της αντικοινωνικότητας αλλά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο αν θέλουμε να μείνουμε πιστοί στον εαυτό μας και περισσότερο ενωμένοι μεταξύ μας ως αναρχικοί  με ελαφρώς διαφορετικές οπτικές (και σε επίπεδο οράματος και σε επίπεδο τακτικής) πρέπει να ασχοληθούμε με αυτά τα στοιχεία στη ζωή μας: είναι απίθανο να γίνουμε δημοφιλείς.

Έχει γραφτεί, πως έχουμε όλοι μας γεννηθεί σε λάθος εποχή. Αυτό σημαίνει πως η παρουσία μας στον κόσμο θα είναι οπωσδήποτε άβολη καθώς ή ίδια μας η ουσία έρχεται σε αντίθεση με τον καιρό μας. Ξέρω τι σημαίνει αυτό, αλλά δε συμφωνώ εντελώς. Αν όμως, όπως λέγεται, πρόκειται για το χέρι της Μοίρας, εγώ θα πρόσθετα πως έχουμε γεννηθεί σε μια εποχή την οποία δεν ανεχόμαστε καθόλου, με σκοπό να την πολεμήσουμε. Ίσως να είμαστε αναρχικοί από το μέλλον με την αποστολή να εκτρέψουμε το παρόν. Είναι πάντα συναρπαστικό να είσαι αναρχικός και τώρα που το Κεφάλαιο και το Κράτος στέκονται γυμνά μέσα στο πλιάτσικο, τη βαρβαρότητα και την αδιαφορία τους για \”το λαό\”, ο αναρχισμός ως ιδέα είναι ιδιαίτερα ηχηρή, ειδικά στο πιο ανεξέλεγκτο είδος της, του οποίου τα λόγια και οι πράξεις αποτυπώνονται στις αυθόρμητες εξεγέρσεις των αποκλεισμένων.

Είμαστε όλοι \”καλοί άνθρωποι\”. Αλλά θα πρέπει να είναι αρκετό, το να το ξέρουμε εμείς οι ίδιοι αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι να αποτραβιόμαστε πάντα από το χείλος της δραματικής κοινωνικής αλλαγής (μιας αλλαγής που θα αντιμετωπίζεται πάντα εχθρικά από την πλειοψηφία μέχρι ένα σημείο) με το να νερώνουμε τις πολιτικές μας αντιλήψεις ή με το να οπισθοχωρούμε εντελώς.

Θέλουμε κάτι διαφορετικό. Θέλουμε να μπει ένα τέλος σε όλο αυτό, που οι άλλοι είναι πρόθυμοι να ανεχθούν. Θέλουμε να μπει ένα τέλος στην αδικία, τη φτώχεια, την κατάθλιψη, τη θανατηφόρα κοινωνική ειρήνη και πρέπει να το θέλουμε με κάθε κόστος. Για να επιτύχουμε, τουλάχιστον μέσα μας, πρέπει να δεχτούμε, πρέπει να μάθουμε να εκτιμούμε αυτό που φαίνεται να είναι η αίρεση αυτής της εποχής, που μας έφερε \”την επιστήμη της ευτυχίας\”. Πρέπει να είμαστε άνετοι με την αντιδημοτικότητά μας, να αντλούμε χαρά από το ότι στεκόμαστε απέναντι από τη μάζα όταν εκείνη στέκεται εναντίον μας, να αντλούμε χαρά από την ατομικότητα μας, να αντλούμε χαρά ακόμα και από τον τρόμο που όλοι μας, όσο διακριτικοί και αν προσπαθούμε να είμαστε, ενσταλάζουμε στο Κράτος και τη Μάζα.

Venona Q

Αυτό το απόσπασμα είναι άλλη μια συνεισφορά στην κριτική γραφή ενάντια στον \”αστικό αναρχισμό\”.

Βλέπε \”Scandalous thoughts – some thoughts on civil anarchism\”

Πρωτότυπο στα αγγλικά: 325 magazine (issue 10, pages 23-24)

Μετάφραση στα ελληνικά: Parabellum

Βάρβαρες Σκέψεις- Για μια Επαναστατική Κριτική στον Πολιτισμό

Το κείμενο \”Βάρβαρες Σκέψεις- Για μια Επαναστατική Κριτική στον Πολιτισμό\”, είναι έργο του Αμερικανού αναρχικού συγγραφέα Wolfi Landstreicher, ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί ο Feral Faun από το 1992.  Η μετάφραση έγινε από: Κόλαφως. Το αγγλικό κείμενο βρίσκεται εδώ.

1. Τι είναι η επαναστατική κριτική;

[…]Η επαναστατική κριτική είναι μια κριτική που στοχεύει να προκαλέσει την παρούσα κοινωνία στις ρίζες της με σκοπό να δημιουργήσει μια ρήξη με αυτό που είναι και να επιφέρει ριζοσπαστικό κοινωνικό μετασχηματισμό. Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει «επαναστατική»; Αλλά υπάρχουν πολλοί υπαινιγμοί εδώ.[…]

2.Τι είναι ο πολιτισμός;

[…]«Πολιτισμός» είναι μια περίεργη λέξη. Οι πρώιμοι Ευρωπαίοι εξερευνητές συνέδεαν αυτό που ήταν «καλό» με τον πολιτισμό. Έτσι, όταν συνάντησαν ειλικρινείς και γενναιόδωρους απολίτιστους ανθρώπους, θα τους περιέγραφαν κάποιες φορές σαν «πιο πολιτισμένους» από τους Ευρωπαίους. Σήμερα, η ιδέα του πολιτισμού είναι τακτικά συνδεδεμένη με καλό κρασί, όμορφα ανθρώπινα πλάσματα και ραφινάτες γεύσεις, αλλά στην πραγματικότητα τα χαρακτηριστικά που μοιράζονται όλοι οι πολιτισμοί είναι μακράν λιγότερο ευχάριστα: κυριαρχία, γενοκτονία και περιβαλλοντική καταστροφή είναι κάποια απ\’ αυτά.[…]

3.Τι είναι μια ριζοσπαστική κριτική στον πολιτισμό στο βασίλειο των ιδεών;

[…]Αν ο πολιτισμός είναι ένα δίκτυο θεσμών που ορίζει και κυριαρχεί τις ζωές μας, τότε σ\’ ένα θεωρητικό επίπεδο, μια ριζοσπαστική κριτική στον πολιτισμό είναι μια εξέταση της φύσης αυτών των θεσμών. Εξετάζει το κράτος, την οικονομία και τα τεχνολογικά συστήματα που αναπτύσσουν για να ελέγχουν τις ζωές μας. Εξετάζει την αυξανόμενη αβεβαιότητα της ύπαρξής μας σε όλα τα επίπεδα. Είναι μια ταξική ανάλυση στοχευμένη στην καταστροφή της κοινωνίας, και έτσι η βάση της είναι πρώτα απ\’ όλα οι ζωές μας εδώ και τώρα σ\’ αυτόν τον κόσμο.[…]

4. Και πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει στην πράξη;

[…]Μια επαναστατική κριτική στον πολιτισμό απορρέει από την επιθυμία για ένα κόσμο στον οποίο εμείς, τα ανθρώπινα όντα, θα μπορούμε να ζούμε με τους δικούς μας όρους, δημιουργώντας τις ζωές μας μαζί σαν συνειδητό εν εξελίξει έργο. Δε χωράει τη μισανθρωπία που βρίσκεται στο επίκεντρο της πολύ βιοκεντρικής ιδεολογίας και κάποιες φορές μολύνει περιβαλλοντικές απόψεις. Και δεν αναγνωρίζει ούτε την πριμιτιβιστική πρακτική ούτε την «εξαγρίωση» σαν πανάκεια για τη βλαπτικότητα του πολιτισμού. Αν και οι πρωτόγονες δεξιότητες μπορεί να είναι χρήσιμες και οι μέθοδοι για τη θεραπεία και την εξάπλωση άγριων τοπίων είναι απαραίτητες, δεν συνιστούν την πρακτική έκφραση μιας επαναστατικής κριτικής στον πολιτισμό.[…]

5. Λίγες τελευταίες λέξεις

[…]Έχω γράψει αυτό λόγω της απογοήτευσής μου για την κατεύθυνση που έχουν πάρει πολλές συζητήσεις της κριτικής στον πολιτισμό. Βασιζόμενη σε ιδεώδη τοποθετημένα πάνω από μας, διαπνέεται από δόγμα και ηθικότητα, έχοντας ως συνέπεια την παρανόηση απ\’ όλες τις πλευρές.[…]

Κατεβάστε ολόκληρο το αρχείο εδώ.

Ασυνάρτητες σκέψεις με μπολιασμένα ίσως και πρέπει(θεωρητική περίοδος άμεσης δράσης Ι)

Από mail που στάλθηκε στο blog.

“Τα πρόσωπα τους αρχίζουν και σκοτεινιάζουν. “Τι κάναμε λάθος μ’ αυτά τα παιδιά;” , ουρλιάζουν υποκριτικά στα τηλε-παράθυρα. Μέσα τους ξέρουν, ότι ένα βλέμμα στον καθρέφτη τους αρκεί για να απαντήσει την ερώτησή τους. Μέσα τους ξέρουν τι κάνανε λάθος με αυτά τα “παιδιά”. Δεν τα ‘σωφρόνισαν’ αρκετά αυτά τα παιδιά. Δεν εθίστηκαν αρκετά στα γρήγορα αμάξια, στα clubs, στην τηλεόραση, στην καφετέρια, στην ομάδα ή στα ναρκωτικά. Τα παιδιά αυτά εθίστηκαν στην Ελευθερία. Το ξέρουν και το φοβούνται..”

Πάντα για το αδρανές και αχανές σήμερα

I. δεν πρέπει να έχεις θεωρία για την δράση σου αλλά για τον τύπο των επιθυμιών σου  διότι όταν βρεθείς αντιμέτωπος με τα εμπόδια για να πραγματώσεις τις επιθυμίες σου αυτά που αντιμετωπίζεις δεν έχουν ίδιες αξίες με τις αξίες των επιθυμιών σου

ΙΙ. Ανεύθυνη κίνηση προς τη δράση της εμπειρίας  Η αλλαγή θέλει βία  η σκέψη θέλει δράση οι υπολογισμοί καταστρέφονται από την εμπειρία και οι νέοι που προκύπτουν από την ήδη βιωμένη εμπειρία καταστρέφονται από την επερχόμενη εδώ που η κάθε πράξη προϋποθέτει την θεωρία – σκέψη ίσως να έπρεπε να φτιάχνουμε την θεωρία μόνο μέσα από την δράση εφόσον κατέχουμε ήδη τις θεμελιακές μας στιγμιαίες επιθυμίες  Το μόνο που πραγματικά υπάρχει σήμερα μέσα στο “υπάρχον ” είναι η αίσθηση μας γι αυτά που δεν θέλουμε , γι αυτά που δεν είμαστε . Αυτός λοιπόν είναι ο αρχικός στόχος , εμείς είμαστε τα βέλη .  Ας πετάξουμε λοιπόν !

ΙΙΙ. “Κοινωνικοί” αγώνες  Το τι επιτυγχάνεται σε αυτά τα πλαίσια δεν έχει καμία σχέση με το ζητούμενο αλλά αντίθετα δυστυχώς τίθεται μια διαρκής αλλαγής του θεμελιακού ζητούμενο μέσα από τις καθημερινές εξελίξεις ενός κόσμου που σε κανένα βαθμό δεν εμπεριέχει ούτε σπιθαμή από το αληθινό μας ζητούμενο – το πρωτύτερο  έτσι είναι απολύτως λογικό οι περισσότεροι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι αγωνίζονται μέσα από αυτά τα πλαίσια τείνουν να θυμίζουν μαγαζιά με διαρκείς εκπτώσεις  λόγω πιθανότητας χρεωκοπίας  εμπειρικά  αν ζητάς δουλειά για όλους ενώ ταυτόχρονα μπορείς να διακρίνεις τη φύση της εργασίας (και αν όχι τη φύση της εργασίας σαν “αιωρούμενη” έννοια αλλά σαν παραπροϊόν του σημερινού υπάρχον ) , τότε δεν είναι δυνατόν να μάχεσαι εναντίον του σήμερα “δουλειά για όλους , σαν αφίσα με κώλους “  -Προσπάθειες οικειοποίησης των μέσων του κυρίαρχου  Το εργοστάσιο που μόλυνε την οπτική και μετέτρεπε το σώμα σε τετραγωνισμένη γεωμετρία έγινε όμορφο  Του ζωγράφισαν ένα χαμόγελο πάνω στα γκρίζα παράθυρα του και του κρέμασαν μια πινακίδα από το πιο ψηλό του φουγάρο , έβγαζε ακόμα καπνό , που έγραφε “ αυτοδιαχείριση.

IV. Η προσπάθεια μη πλασματικής αντίδρασης   πρέπει να αφήσουμε τις δουλειές , τα πανεπιστήμια , τους συμβιβασμούς μας στην καθημερινότητα  όλοι αυτοί που θεωρούμε ότι μια ” επανάσταση” (κατεστραμμένος όρος ) ή ότι έστω αγωνιζόμαστε για μια ολική αλλαγή πρέπει να γίνουμε επαγγελματίες σε έναν δρόμο που δεν υπάρχει ούτε λιθαράκι του μέσα στην κυρίαρχη ιδεολογία πρέπει να γίνουμε επαγγελματίες επαναστάτες όσο γραφικός και να ακούγεται ο όρος για να υπάρξει λοιπόν η δυνατότητα να γίνουμε επαγγελματίες των επιθυμιών μας πρέπει να  απωλέσουμε όλα αυτά που μας συγκρατούν (καβατζώνουν ) στο κόσμο του σήμερα ώστε σε περίπτωση αποτυχίας των ” θέλω ” μας να μην υπάρχει δρόμος επιστροφής προς την κανονικότητα διότι ότι μας συγκρατεί στο υπάρχον κάνει ανέφικτο το αληθινά καινούργιο που επιθυμούμε και την οποιαδήποτε μορφή δράσης προς αυτό όταν θα είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε μακρυά από αυτά τα δεσμά που προαναφέρθηκαν τότε θα έχουμε αποκτήσει μια αληθινή πίστη σε ότι ισχυριζόμασταν  ότι πιστεύουμε . Αυτά που πιστεύουμε δεν θα είναι αναγκαία απόλυτα αλλά τουλάχιστον θα έχουν απολέσει το πέπλο της πλασματικής αντικειμενικότητας του μεταμοντέρνου νεοφιλελευθερισμού (“everything goes “ ) Αυτό το “όλα παίζουν ” οδηγεί στην απώλεια κάθε απόλυτης αίσθησης ή επιθυμίας του ατόμου , σαν να το κατευθύνει στην αντίληψη του ερωτήματος “γιατί να κάνει οτιδήποτε που αντιτίθεται στο σήμερα” εφόσον αύριο θα έχει αλλάξει το ίδιο το άτομο . Έτσι δημιουργείται η εξής καθορισμένη διαδρομή που τίθεται με ερωτήματα και συμβουλές : μικρός είσαι μωρέ , θα μεγαλώσεις , θα αποκτήσεις περισσότερα κεκτημένα μέσα σε αυτό τον κόσμο που τώρα μπορεί να μην σ αρέσει αλλά αργότερα θα δεθείς πιο πολύ μαζί του , αφού θα έχεις περάσει μια ζωή μέσα σε αυτόν ,που για να επιβιώσεις θα πρέπει να ενστερνιστείς τις διαδικασίες του άρα και να τις αγαπήσεις ,εφόσον σε αφομοιωνόμαστε από τα πλαίσια που τοποθετούμαστε καθώς σαν ζώα μεταλλασσόμαστε σε σχέση με την ανάγκη του χώρου στον οποίο βρισκόμαστε  και στο τέλος καταλήγουμε να θέλουμε να αλλάξουμε μόνο το φωτιστικό στο σαλόνι καθώς πάλιωσε και η σοφία των τόσων χρόνων μας πλέον μας έχει αποδείξει ότι ακόμα και αυτό μπορεί να μας προκαλέσεις  μια μικρή ευτυχία . Είσαι πλέον τόσο μεγάλος και έχεις τόσα ιδιοκτησιακά και συναισθηματικά δεσμά που σε συνδέουν με αυτόν τον κόσμο που δεν έχεις ανάγκη να αλλάξεις τίποτα , καθώς έχεις πραγματικά προσπαθήσει και έχεις εργαστεί σκληρά προκειμένου να ζήσεις σε αυτό το κόσμο . Η προσπάθεια και η εργασία μέσα σε αυτόν σε έχει κάνει κτήμα του . αυτές οι μπερδεμένες και ασυνάρτητες σκέψεις προσπαθούν να δείξουν γιατί ένα άτομο που έχει βιώσει πολλά χρόνια μέσα στο υπάρχον δεν είναι δυνατόν να θέλει να αλλάξει τίποτα  αυτές οι μπερδεμένες και ασυνάρτητες σκέψεις προσπαθούν να δείξουν γιατί πρέπει να απομακρυνθούμε από την “κανονική ζωή” όσο πιο σύντομα μπορούμε  αυτές οι μπερδεμένες και ασυνάρτητες σκέψεις προσπαθούν να δείξουν ότι είναι ακριβώς μπερδεμένες , ασυνάρτητες και δεν εμπεριέχουν καμία σοφία χρόνων  τέλος δείχνουν ότι ο εκφραστής τους πρέπει να κινηθεί τώρα προς την υλοποίηση τους  γιατί σύντομα θα είναι αργά

Μ.Π.