Category: Αντιπληροφόρηση/Ενημερώσεις

Ο λόγος που βρίσκομαι εδώ- απέναντί σας- δεν είναι σε καμία περίπτωση για να εκμαιεύσω τη συμπόνια σας, να ζητήσω συγχώρεση ή να διεκδικήσω μία δίκαιη δίκη. Λέξεις και έννοιες όπως δίκαιο και άδικο, το σύστημα που υπηρετείτε έχει φροντίσει να τις εκφυλίσει και να τις απονοηματοδοτήσει πλήρως. Δε δέχομαι κανένα φρουρό της αστικής νομιμότητας , κανένα σκλάβο της εξουσίας να με κρίνει και να με καταδικάσει. Βρίσκομαι, εδώ, σήμερα, σε αυτό το θέατρο συμβολισμών, για να σας υπενθυμίσω ότι πάντοτε θα υπάρχουν άνθρωποι αποφασισμένοι, άνθρωποι του αγώνα που δεν υποτάσσονται στη φαινομενική παντοδυναμία σας. Βρίσκομαι εδώ, ως αναρχικός, πολέμιος και εχθρός σας, για να αντιστρέψω τους όρους της μάχης, για να βγω από τη θέση άμυνας που εσείς θέλετε να είμαι και να περάσω στην επίθεση. Για να τονίσω τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε δύο κόσμους. Σε αυτόν της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της εξουσίας που εσείς εκπροσωπείτε και σε αυτόν του αγώνα, της αλληλεγγύης, της επανάστασης που κομμάτι του είμαι κι εγώ.

Άλλη μία μάχη στον αιώνιο πόλεμο των επαναστατών ενάντια στην κυριαρχία. Και όπως σε κάθε μάχη, δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε δίπλα μας, νοητά και φυσικά, συντρόφους, αγωνιστές, ανθρώπους που συνθέτουν τον κόσμο του αγώνα. Βρίσκομαι εδώ για εμένα, για όσους συντρόφους έχουν βρεθεί στη θέση μου πριν από εμένα αλλά και για όσους θα βρεθούν στο μέλλον. Προσθέτοντας μια στιγμή αγώνα στη συλλογική μνήμη.

Μπορεί, λοιπόν, για τώρα να βρίσκομαι εγώ εδώ και εσείς να κανονίζετε τα χρόνια που θα μου φορτώσετε, χρόνια που για εσάς δεν είναι παρά άλλο ένα νούμερο που έρχεται να προστεθεί στα χιλιάδες που με ευκολία μοιράζετε- είναι βλέπεις πιο ελαφρύ το “ηθικό” βάρος έτσι και σας προσφέρει έναν ήσυχο ύπνο τα βράδια. Μπορεί, λοιπόν, για τώρα να έχουν μοιραστεί έτσι οι ρόλοι, όμως σίγουρα θα έρθει η στιγμή- αν όχι για εσάς, για αυτούς που θα ακολουθήσουν το βρώμικο έργο σας- που θα γεμίσουμε τα όνειρά σας εφιάλτες. Που οι φωνές χιλιάδων εξεγερμένων θα αντηχούν ταράζοντας τη φαινομενική σας γαλήνη. Και τότε οι ρόλοι δε θα έχουν πλέον καμία σημασία, τότε η εξουσία και η δύναμή σας θα τσαλακωθούν και οι επιλογές σας θα σας βαραίνουν. Ίσως αυτή η μέρα να αργήσει, το πιο πιθανό είναι να μην προλάβω καν να τη ζήσω. Παρόλαυτά, όσο περνάει αέρας από τα πνευμόνια μου και αίμα από τις φλέβες μου δε θα σταματήσω να αγωνίζομαι γι αυτό. Για την επανάσταση, για την ελευθερία.

                                                  ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

 Με αφορμή τα δικαστήρια στα οποία δικάζομαι για συμμετοχή στη Σ.Π.Φ. θα ήθελα να καταθέσω κάποια πράγματα.

 Αρχικά έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν υπήρξα ποτέ μέλος της Σ.Π.Φ. όπως επίσης έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν δημοσιοποιώ κάτι τέτοιο για να αποφύγω τις όποιες νομικές συνέπειες, αλλά γιατί η δική μου πολιτική διαδρομή είναι διαφορετική από αυτή της οργάνωσης και δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να συγχέονται.

 Από εκεί και πέρα σε καμία περίπτωση δεν αρνούμαι το γεγονός ότι για κάποια χρονική περίοδο διατηρούσα συντροφικές σχέσεις με τα μέλη της οργάνωσης στα πλαίσια του αναρχικού αγώνα.

 Αυτή τη στιγμή δικάζομαι σε ένα δικαστήριο για τις 160 επιθέσεις, σε ένα για τα πλημμελήματα σχετικά με την υπόθεση του Βόλου και σε ένα τρίτο για τα κακουργήματα της ίδιας υπόθεσης. Στο νομικό κομμάτι τα στοιχεία που έχουν είναι η ενοικίαση του σπιτιού μου στην Καλλιθέα με πλαστά στοιχεία και η παραμονή μου για μία περίπου βδομάδα στο σπίτι του Βόλου, γεγονότα που δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχτώ. Βέβαια το αν είμαι ή όχι μέλος της Σ.Π.Φ., γιατί βρέθηκα και τι έκανα εκεί όπως και το οτιδήποτε σχετικό με τα όπλα, τα πλαστά χαρτιά και την κλοπή, που αφορούν οι κατηγορίες, δε θα ειπωθεί σε καμία περίπτωση μέσα σε αίθουσα δικαστηρίου ούτε από εμένα ούτε από τον νομικό μου εκπρόσωπο. Ως αναρχικός δεν αναγνωρίζω το δικαίωμα αυτών των υπανθρώπων να με κρίνουν, δεν τους απευθύνομαι και δεν θα έχω καμία φυσική συμμετοχή στη δίκη τους. Συνεπώς δε θα παρεβρεθώ σε κανένα στάδιο της διαδικασίας, δε θα τοποθετηθώ επί των κατηγοριών, δε θα απολογηθώ και δε θα ζητήσω ελαφρυντικά (στάση που θα ακολουθήσω σε όλα μου τα δικαστήρια και που θα αναφερθώ αναλυτικότερα σε επόμενη επιστολή).

 Αν λοιπόν αυτά που έχουν τους αρκούν, δεν έχουν παρά να με καταδικάσουν. Έτσι και αλλιώς οι συνέπειες είναι αυτές που δίνουν νόημα στις επιλογές μας. Πάντα απέναντι στη διάχυτη εξουσία του κόσμου μας θα επιλέγω την μεριά όσων εξεγείρονται με σκοπό την καταστροφή της, σηκώνοντας κάθε φορά το βάρος που αντέχω και μου αναλογεί. Παραμένω κομμάτι της αναρχικής δράσης με όποιον τρόπο και αν αυτή εκφράζεται.

 Πολίτης Δημήτρης

Πηγή

ΟΡΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΤΟΙΧΟΙ – ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ Ε.Ο. ΣΠΦ

 

Ο σκοπός αυτού του κειμένου είναι αφ\’ ενός να ανασκευάσει την προπαγάνδα που αναδομεί την πραγματικότητα με βάση τις προσωπικές εχθρότητες, αφ\’ ετέρου να συμβάλλει σε μια κριτική (ανα)θεώρηση των γεγονότων και των σχέσεων μας στην κατεύθυνση του ξεπεράσματος χρόνιων προβλημάτων του αναρχικού κινήματος.

Είναι δύσκολο να αντισταθείς στη φυσική παρόρμηση να απαντήσεις στην ύπουλη απαξίωση με τρόπους αναντίστοιχους των ιδανικών μας. Όμως μπαίνοντας στην αναρχική εξεγερσιακή διαδρομή μας, θυσιάσαμε πολλά και δε σκοπεύουμε να πουλήσουμε τις αξίες μας. Οπότε για άλλη μια φορά θα απαντήσουμε στην ασέβεια με το σεβασμό που ταιριάζει ανάμεσα σε αναρχικούς επαναστάτες. Αντί της άγονης, ιντριγκαδόρικης, προσβλητικής και υποτιμητικής γλώσσας των υποννοουμένων, που τροφοδοτεί τα κουτσομπολιά που υποτίθεται πως εχθρεύεται, θα μιλήσουμε την ξεκάθαρη γλώσσα της εποικοδομητικής κριτικής.

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΕΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ

Κατ\’ αρχάς ας διασαφηνίσουμε ότι την πλαστή ταυτότητα πάνω στην οποία στηρίχθηκε η τελευταία υποδικία του Γ. Τσάκαλου, δεν την κρατούσαμε για μουσειακούς λόγους αλλά γιατί τη θεωρούσαμε ακόμα χρήσιμη. Σοβαρό λάθος μας, που διαπράξαμε όμως, ακριβώς επειδή διατηρούσαμε συντροφικές σχέσεις με μέλη της Σπφ, και επειδή θεωρούσαμε ακόμα πιθανό να βγει απ\’ τη φυλακή, παρ\’ ότι ο ίδιος ισχυρίζεται πως είχαμε διακόψει επαφές 1 χρόνο πριν!

Το γεγονός ότι βρέθηκε σε ένα σπίτι για το οποίο δεν είχαμε έτοιμο σχέδιο αδειάσματος σε περίπτωση σύλληψης είναι αδιαμφισφήτητα δεύτερο λάθος μας, συνεπώς θα αποδεχόμασταν μία (ακόμα και δημόσια) κριτική πάνω σ\’αυτό.

Άλλωστε δε βρέθηκε κανείς στη φυλακή με τη θέλησή του, αλλά από λάθη, παραλείψεις, αλαζονείες. Γιατί πολύ απλά, λάθη δεν κάνει, όποιος δεν κάνει τίποτα. Αποδεχόμαστε τις συνέπειες του νόμου ως φυσικό επακόλουθο της επιλογής μας να σταθούμε απέναντι στο κράτος και το διάχυτο πολιτισμό της εξουσίας, επιλογής που περιλαμβάνει και τα λάθη που θα κοστίσουν τόσο σε εμάς, όσο και συντρόφους μας.

Εμείς για παράδειγμα, ουδέποτε διανοηθήκαμε να χρεώσουμε τα εντάλματα που εκδόθηκαν σε βάρος μας στα επιχειρησιακά λάθη αντιπαρακολούθησης μελών της Σπφ, σε αντίθεση με τον Γ. Τσάκαλο που η αναφορά του σε \”ανικανότητα ή αδιαφορία\” όπως και η άρνηση παραδοχής της ταυτότητάς μας ως αναρχικών αιχμαλώτων χρησιμοποιώντας τον προσδιορισμό \”άτομα\”, προδίδουν εμπάθεια και κακεντρέχεια. Το πρόσχημα της κριτικής καταρρέει, ενώ φαίνεται ξεκάθαρα πόσο υποκριτική είναι η δικαιολόγηση της επαίσχυντης αυτής αναφοράς ως συμβουλευτικής για νέους συντρόφους.

 Απλά πράγματα. Ο Γ. Τσάκαλος χρησιμοποιεί ένα επιχειρισιακό λάθος μας για να μας επιτεθεί δημόσια με φτηνό και απολίτικο τρόπο, λόγω πολιτικών και προσωπικών συγκρούσεων και ρήξεων. Είναι πραγματικά αντιφατικό η ίδια η ΣΠΦ, να χρησιμοποεί μία \”κριτική περί λαθών\”, ίδια με αυτή που τη στοχοποιούσε στα πηγαδάκια της αδράνειας και της παθητικότητας, πατώντας πάνω στις συλλήψεις μελών της, ιδιαίτερα όταν στο τελευταίο κείμενό της στηλιτεύει ανελέητα τέτοιες πρακτικές.

Για την ιστορία και μόνο, γνώμη μας είναι ότι σε μία ρήξη και οι δύο πλευρές κάνουνε λάθη, φέρουν ευθύνη. Κατά ένα διαλεκτικό τρόπο υπήρξαν επιλογές και θέσεις της Σ.Π.Φ. που επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό τις δικές μας αποφάσεις, όπως φυσικά συνέβη και το αντίστροφο. Φυσικά η οποιαδήποτε λεπτομέρεια της ρήξης αυτής δεν έχει θέση σε ένα δημόσιο κείμενο, όμως για να αποφύγουμε την σύγχυση και να διαψεύσουμε τις προκαταλήψεις θέλουμε να ανφέρουμε ότι αδιαμφισβήτητα έχουμε ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης.

ΑΝΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

Μία επαναλαμβανόμενη προπαγανδιστική τεχνική είναι η προβολή μόνο των θετικών στοιχείων της οργάνωσης και η επιμελής απόκρυψη των αρνητικών σε συνδυασμό με τον υπερτονισμό ή ακόμα και την εφεύρεση των αρνητικών στοιχείων των αντιπάλων της. Όπως για παράδειγμα στο τελευταίο κείμενο της οργάνωσης, που μιλώντας τη γλώσσα της σύγχυσης, ομογενοποίησε σε ένα μίγμα τις αναρχικές απόψεις που διαφοροποιούνται απ\’ τις θέσεις της, ακόμα και αν είναι αντιθετικές μεταξύ τους. Σ\’ αυτά τα πλαίσια εκτός από το ότι αναφέροντάς μας ως συγκατηγορούμενους των μελών της στο δικαστήριο των 160 επιθέσεων, μας χρέωσε αντιλήψεις οι οποίες μας είναι εχθρικές (π.χ. το διαχωρισμό του αντάρτικου απ\’ το κίνημα), καταλήγοντας να υποννοήσει οτί ισχυριζόμαστε πως είμαστε αθώοι βάσει της ενοχής τους!

Αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι και αναγκαστήκαμε να απαντήσουμε γράφοντας αυτό το κείμενο. Γιατί εμείς, παραστήκαμε μόνο στην αρχή της πρώτης συνεδρίας της εν λόγω δίκης, και αποχωρήσαμε αφού διαβάσαμε μία ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων δηλώσαμε την εχθρότητά μας με το δικαστήριο, ότι αποτελούμε κομμάτι της αναρχικής δράσης και της αντάρτικης μορφής της και δεν αναφερθήκαμε καν στο αν είμαστε ή όχι μέλη της Σ.Π.Φ.. Μέχρι στιγμής, στη δίκη αυτή δεν είμαστε παρόντες, και δεν ορίσαμε δικηγόρο, με αποτέλεσμα να μας \”εκπροσωπούν\” δικηγόροι διορισμένοι απ\’ το δικαστήριο, διαδικασία που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Αν τυχόν κάνουμε κάποια παρέμβαση, όπως και σε κάθε δίκη, θα είναι πάντα πολιτικού και ποτέ νομικού χαρακτήρα.

Στην περίπτωση που η σύγχυση αυτή δεν έγινε σκόπιμα, διασαφηνίζουμε, πως είναι ευθύνη της οργάνωσης να μιλάει ξεκάθαρα, όμως όλες οι ενδείξεις υποδεικνύουν πως πρόκειται για ένα ακόμα προπαγανδιστικό τέχνασμα. Όπως και όλες οι βερμπαλιστικές αναφορές στον εαυτό της χωρίς ίχνος ουσιαστικής αυτοκριτικής.

 ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΠΟΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ…

Το δίπολο \”αθώος\” – \”ένοχος\” είναι ένα παράγωγο της εξουσίας για να γεννάει διαχωρισμούς. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, το έχει υιοθετήσει, και η νεομηδενιστική τάση στην οποία εντάσσεται η ΣΠΦ και ένα κομμάτι των αλληλέγγυων αναρχικών, αναπαράγοντας τους διαχωρισμούς που εισάγει ανάμεσα στους αναρχικούς το ίδιο το κράτος. Εμείς όπως έχουμε ξαναπεί, σε διλήμματα – παγίδες δεν απαντάμε.

Τώρα για τα αόριστα υποννοούμενα περί δειλών που ικετεύουν, δε στηρίζουν τις επιλογές τους κλπ, πραγματικά, δεν ξέρουμε τί να απαντήσουμε. Η στάση και η θεώρηση καθενός από εμάς, είναι δημόσια κατατεθειμμένη και ο κάθε νοήμων άνθρωπος, μπορεί να κρίνει. Δε θα μπούμε στη διαδικασία να αποδείξουμε οτί δεν είμαστε ελέφαντες.

Πέρα από την ανασκευή της προπαγάνδας, ας προχωρήσουμε σε μία ουσιωδέστερη κριτική. Όχι, δε θα μπούμε στον πόλεμο της λάσπης, δε θα ανταποδώσουμε χτυπήματα κάτω απ\’ τη μέση.

Το πρόβλημα εντοπίζεται στη λογική του αναρχόμετρου. Δηλαδή στο να χρίζουν κάποιοι τους εαυτούς τους θεματοφύλακες της αναρχικής καθαρότητας. Μιας καθαρότητας που ούτως ή άλλως αδυνατούν να ακολουθήσουν και οι ίδιοι.

Δεν είναι γόνιμη η κριτική σε αναρχικούς όταν δεν είναι και αυτοκριτική, όταν δεν γίνεται στην κατεύθυνση της βελτίωσης και της αυτοεξέλιξης, αλλά σπέρνει διαχωρισμούς για να θερίσει αυτοεπιβεβαίωση. Το πιο επικίνδυνο της νεομηδενιστικής προπαγάνδας εντέλει, είναι η αυθυποβολή που προκαλεί η αυτοανακήρυξη σε τέλειο αναρχικό, βγάζοντας τον άλλον σκάρτο.

Γιατί π.χ. όντας πια 9 μήνες φυλακισμένοι, γνωρίζουμε ότι για κάθε αναρχικό που μπαίνει στη φυλακή, θα υπάρξουν στιγμές που οι πράξεις του θα \”αντιβαίνουν\” με τις αξίες του. Όλοι κάποια στιγμή θα κάνουν τα στραβά μάτια, όλων η αξιοπρέπεια θα \”τσαλακωθεί\”, όλοι θα ανεχτούν το δεσμοφύλακα να κλειδώνει τα κελιά σαν μία απολύτως φυσική διαδικασία. Γιατί πολύ απλά, κάποιες συμβάσεις βρίσκουμε τη δύναμη να μην τις κάνουμε, ενώ κάποιες άλλες όχι. Γι’ αυτό ακριβώς, ούτε εμείς, ούτε κανείς άλλος είναι καθαρός. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως μια σύμβαση σε κατατάσσει αυτοματοποιημένα ως άνθρωπο συμβιβασμένο με τον κόσμο της εξουσίας.

Δεν είναι πρώτη φορά που μία συλλογικότητα επιχειρεί να λειτουργήσει σαν θεματοφύλακας της αναρχίας. Παλαιότερα κυρίως, αλλά και πρόσφατα, η Συσπείρωση Αναρχικών, συκοφαντούσε ανελέητα τους ενδοκινηματικούς πολιτικούς της αντιπάλους. Το κοινό στοιχείο είναι ότι κάποιοι επαναστάτες κρίνουν πως η πλούσια ιστορία αγώνα, τους καθιστά υπέρτατους κριτές. Η διαφορά είναι οτί η \”κριτική\” της ΣΠΦ δεν προφασίζεται καν οτί \”χτυπά λογικές και όχι άτομα\”. Αντιμετωπίζει τους ανθρώπους που επικρίνει σαν μη εξελίξιμα όντα, χωρίς να αναγνωρίζει τις εσωτερικές τους αντιφάσεις, μπορεί μόνο να τους πετάξει στα σκουπίδια. Ακριβώς αυτή η λογική οδήγησε τα μέλη της οργάνωσης στο να θεωρούν συλλήβδην την κοινωνία εξουσιαστική, συλλήβδην τον αναρχικό χώρο σκάρτο, και τους εαυτούς τους τέλειους.

 Στερούνται την ικανότητα αυτοκριτικής και αδυνατούν να αντικρύσουν τη ρευστότητα των τάσεων της εξουσίας ή της αναρχίας, τόσο στην κοινωνία, όσο και στον χώρο απ\’ τον οποίο προερχόμαστε και εκ των πραγμάτων είμαστε συνδεδεμένοι. Ως τώρα το σκεπτικό της Σπφ βασίζεται στους διαχωρισμούς και στην αντιμετώπιση των ανθρώπων ως μονολιθικών όντων, αντί να αναζητά τα σημεία σύνδεσης, από όπου μπορεί να ξεκινήσει μια σύμπλευση και ταυτόχρονα μια ουσιαστική κριτική-αυτοκριτική που στοχεύει στην εξέλιξη και την αυτεξέλιξη. Έτσι σκάβουν τον τάφο της αυτοαπομόνωσης.

…ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ

Απόρροια της διαχωριστικής λογικής που αναζητά παντού εχθρούς, και της έλλειψης αντίληψης της κοινότητας του αγώνα, οι σχέσεις αλληλεγγύης της οργάνωσης χαρακτηρίζονται από εσωστρέφεια. Άμεση συνέπεια, είναι η συνεχής προσπάθεια επιβολής, αντί της αναζήτησης συνδετικών στοιχείων, απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό.

Φυσικά αν στην κριτική μας απομονώναμε τα στοιχεία αυτά, και επικαλύπταμε ολόκληρη την ιστορία αγώνα της οργάνωσης, θα ήταν σαν να τσιμπάμε στο δόλωμα της άσπονδης εχθρικής αντιμετώπισης που εμπεριέχει η διαχωριστική λογική. Προφανώς λοιπόν και δεν θεωρούμε ότι η οργάνωση έχει πάψει να είναι αναρχική, η νοοτροπία της αποκήρυξης δεν μας εκφράζει. Αναγνωρίζουμε το ότι οι άνθρωποι που την αποτελούν έχουν ταυτίσει τους εαυτούς τους με την αναρχική εξεγερσιακή δράση, τολμώντας και πετυχαίνοντας σημαντικά πράγματα, από τις απανωτές επιθέσεις σε στόχους – σύμβολα της κυριαρχίας μέχρι την επιλογή ανάληψης ευθύνης που τους στοιχίζει βαριές ποινές, γι\’ αυτό άλλωστε επιλέξαμε να συνδεθούμε μαζί τους για ένα χρονικό διάστημα αδιαφορώντας για τις όποιες νομικές συνέπειες. Και η ενασχόληση και κριτική εκφράζει ακριβώς αυτήν την εκτίμηση, καθώς δεν μπήκαμε στον κόπο να απαντήσουμε στις όποιες συκοφαντίες καταφέρονται εναντίον μας από ανθρώπους τους οποίους απαξιώνουμε.

Έτσι το κομμάτι της κριτικής που ακολουθεί παρακάτω δεν θεωρούμε ότι εκφράζει 100% τη λογική της οργάνωσης, αλλά μία τάση στη νοοτροπία της, απέναντι στην οποία κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου.

Καταλήγοντας, το ουσιωδέστερο σημείο κριτικής, είναι η εμμονή στη συσσώρευση ισχύος με μέσα και τρόπους που αντιβαίνουν στις αναρχικές αξίες, όπως εμείς τις αντιλαμβανόμαστε. Όπως έχει γραφτεί, τα μέσα έχουν διαλλεκτική σχέση με το σκοπό, δεν αγιάζονται απ\’ αυτόν. Οπότε όταν χρησιμοποιούνται κυριαρχικές πρακτικές προδίδουν εξουσιαστικούς στόχους. Η ιστορία έχει γνωρίσει αρκετές επαναστατικές εξουσίες -ας μην ξεχνάμε πως οι περισσότερες ισχυρές δημοκρατίες αποτελούν μετεξέλιξη επαναστατικών καθεστώτων- και μία \”αναρχική\” εξουσία δεν θα έκανε τη διαφορά.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνάδει ούτε με την αναρχοατομικιστική οπτική της οργάνωσης, καθώς η σχέση εξουσίας, παρότι φαινομενικά ισχυροποιεί τον εξουσιαστή, δεν παύει να τον ετεροκαθορίζει σε αντίθεση με την αναρχική σχέση η οποία ολοκληρώνει όλα της τα μέρη.

Βλέποντας τους πρώην συντρόφους μας να απομακρύνονται σταδιακά από τις αυτονόητες αναρχικές αξίες, τους θυμίζουμε την κατάληξη της επαναστατημένης φάρμας των ζώων του Όργουελ, όπου τα εξεγερμένα ζώα που στασίασαν απέναντι στους ανθρώπους καταπιεστές, έκαναν το σφάλμα να θέσουν αρχηγούς. Σταδιακά οι αρχηγοί τους μεταμορφώθηκαν σε ανθρώπους…

 

Δημήτρης Πολίτης, Γιάννης Μιχαηλίδης

Φυλακές Κορυδαλλού

Μπορείτε να κατεβάσετε το pdf εδώ

 

Πηγή

85η συνεδρία

Η συνεδρίαση ξεκίνησε με τοποθέτηση συντρόφου της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς που δήλωσε τα εξής: “Στην προηγούμενη συνεδρίαση διαβάστηκαν κάποιες από τις προκηρύξεις καθώς και προσωπικά κείμενα συντρόφων. Οι αντιλήψεις, οι ιδέες, οι αξίες που αναδεικνύονται μέσα από τα κείμενα είναι ο πυροκροτητής των πράξεών μας. Άλλωστε δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν ιδέες και αυτές παίρνουν το ανάστημα του ανθρώπου που τις κουβαλάει. Το ανάστημα του ανθρώπου φαίνεται μέσα από τις πράξεις του και τις επιλογές του. Δεν ήρθαμε λοιπόν εδώ για να γυρέψουμε δικαιολογίες ούτε για να κρυφτούμε. Υπερασπιζόμαστε κάθε κείμενο, κάθε παράγραφο, κάθε πρόταση, κάθε λέξη από αυτά που γράψαμε είτε συλλογικά είτε ατομικά. Υπήρξε λοιπόν σε κείμενο που διαβάστηκε μια αναφορά στην έννοια της άρνησης εργασίας. Επειδή γνωρίζετε πολύ καλά ότι μας αρέσουν οι καθαρές κουβέντες θέλουμε να τοποθετηθούμε για το ζήτημα. Άλλωστε ήταν το σημείο που η πρόεδρος εξέφρασε την απορία της για το τι σημαίνει άρνηση εργασίας. Η άρνηση εργασίας είναι αυτό που υποδηλώνουν οι ίδιες οι λέξεις. Δηλαδή αρνούμαστε να εργαστούμε για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των αφεντικών, του κράτους. Αρνούμαστε να είμαστε το γρανάζι του συστήματος. Αρνούμαστε να σκλαβώσουμε το χρόνο μας, τη φαντασία μας, τη δημιουργικότητά μας στον 8άωρο καταναγκασμό της εργασίας και των επαναλαμβανόμενων κινήσεών της. Η δουλειά είναι μισθωτή σκλαβιά. Θυμηθείτε ότι έξω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου υπήρχε η επιγραφή “Arbeit macht frei” που σημαίνει “Η εργασία απελευθερώνει”. Η ίδια εντολή βρίσκεται στο κέντρο και στην ουσία της εξουσίας. Έχει χτιστεί μια ολόκληρη ηθική πάνω στη δουλειά. Πόσες φράσεις και γνωμικά υπάρχουν για να δικαιώσουν ηθικά τη δουλειά. Μας λένε “Η δουλειά δεν είναι ντροπή”. Ακόμα και στις κοινωνικές μας σχέσεις σκεφτείτε ότι η δουλειά είναι αυτή που μας προσδιορίζει και όχι η προσωπικότητά μας. Τι ρωτάμε συνήθως όταν γνωρίζουμε κάποιον; “Τι δουλειά κάνεις;”. Η δουλειά όμως είναι χαρά μόνο για τα αφεντικά. Έχετε δει ποτέ κανέναν να πηγαίνει χαρούμενος στη δουλειά του; Γι’ αυτό προτάσσουμε την άρνηση εργασίας. Άρνηση εργασίας μέσω ένοπλων απαλλοτριώσεων τραπεζικών ναών. Με τις ληστείες παίρνουμε πίσω λίγα απ’ τα κλεμμένα. Στόχος μιας αναρχικής αντάρτικης ομάδας είναι οι τραπεζικοί ναοί που φυλάσσονται τα κλεμμένα λεφτά της εκμετάλλευσης. Άλλωστε πολλές φορές όταν η αντιτρομοκρατική θέλει να φωτογραφίσει ένοπλες ληστείες τραπεζών ως έργο της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς ή άλλων ομάδων λέει χαρακτηριστικά πως οι ληστές είχαν μια ιδιαίτερη συμπεριφορά και ποτέ δεν έπαιρναν χρήματα από πελάτες. Ο Μπρεχτ είχε γράψει “Έγκλημα δεν είναι να ληστεύεις μια τράπεζα, έγκλημα είναι να ιδρύεις μία…”[…]”. Ο σύντροφος συνέχισε την τοποθέτηση του καταλήγοντας “Με τη ληστεία παίρνουμε πίσω λίγο απ’ τον κλεμμένο μας χρόνο, την κλεμμένη μας αξιοπρέπεια, την κλεμμένη μας ζωή. Γι’ αυτό η άρνηση εργασίας είναι άρνηση να είμαστε σκλάβοι”. Η δίκη συνεχίστηκε με αναγνωστέα έγγραφα και έγγραφα δειγμάτων DNA που εξετάστηκαν δίχως αποτέλεσμα.

84η συνεδρία

Συνεχίστηκε η ανάγνωση πολιτικών κειμένων και προκηρύξεων της Συνωμοσίας Πυρήνων τη Φωτιάς.

83η συνεδρία

Η σημερινή συνεδρία διεκόπη καθώς την ίδια μέρα δικαζότανε σε άλλη αίθουσα στο Εφετείο, υπόθεση άλλου ατόμου που κατηγορείται κι αυτός για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και ένοπλη ληστεία κατά την οποία εκτελέστηκε ένας πολίτης “ήρωας” που πήγε να πιάσει έναν απ’ τους ληστές. Ο ίδιος ο κατηγορούμενος αρνείται τις κατηγορίες ενώ και οι σύντροφοι της Συνωμοσίας έχουν ξεκαθαρίσει πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν έχει σχέση με την οργάνωση.

82η συνεδρία

Συνεχίστηκε η ανάγνωση κειμένων που βρίσκονται στη δικογραφία. Ανάμεσα τους υπήρχε δημοσίευμα εφημερίδας που ανέφερε ότι η αποστολή παγιδευμένων δεμάτων στην καγκελάριο Μέρκελ, στον γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί και στον πρωθυπουργό της Ιταλίας Μπερλουσκόνι έθεσε σε κίνδυνο τις διεθνής σχέσεις της Ελλάδας. Παράλληλα υπήρξε έγγραφο που αναφερόταν στις αναγνωρίσεις δυο συντρόφων της ΣΠΦ από μάρτυρες στη γνωστή διαδικασία που οι ύποπτοι κάθονται πίσω από διαχωριστικό τζάμι ανάμεσα σε μπάτσους με πολιτικά και οι μάρτυρες πρέπει να τους αναγνωρίσουν. Ένας απ’ τους δύο συντρόφους παρενέβη και ανέφερε ότι κατά τη διαδικασία της αναγνώρισης τους είχαν φορέσει χειροπέδες και τους είχαν γυρισμένους με την πλάτη. Έτσι έγιναν οι αναγνωρίσεις…

81η συνεδρία

Σε αυτήν τη συνεδρίαση διαβάστηκε από την πρόεδρο του δικαστηρίου η μπροσούρα της ΣΠΦ “Ο ήλιος θα συνεχίσει ν’ ανατέλλει”. Σύντροφος της ΣΠΦ σχολίασε ότι μέσα απ’ την ανάγνωση της συγκεκριμένης μπροσούρας φαίνεται ξεκάθαρα πως η ΣΠΦ είναι μια άτυπη αναρχική αφορμαλιστική οργάνωση δίχως διευθυντές, αρχηγούς και απλά μέλη. “Είμαστε όλοι ίσοι και συνένοχοι στο έγκλημα της Νέας Αναρχίας” δήλωσε κλείνοντας, παρά το γεγονός ότι οι εισαγγελικές έχουν αποδώσει στον καθένα απ’ τους συντρόφους της Συνωμοσίας διαχωρισμένους και ιεραρχικούς ρόλους. Επίσης επειδή η μπροσούρα “Ο ήλιος θα συνεχίσει ν’ ανατέλλει” περιέχει ένα ιστορικό χρονολόγιο με όλες τις ενέργειες της ΣΠΦ(περίπου 250 επιθέσεις) τα μέλη της Συνωμοσίας που υπογράφουν τη μπροσούρα κατηγορούνται αυτομάτως ότι είναι οι φυσικοί αυτουργοί και για τις 250 ενέργειες. Δηλαδή όλοι σε όλα. Το παράδοξο είναι πως αρκετές ενέργειες έγιναν σε μορφή μπαράζ. Δηλαδή την ίδια νύχτα η Συνωμοσία χτυπούσε σε 13 διαφορετικά σημεία την ίδια ακριβώς ώρα. Παρόλα αυτά οι εισαγγελείς κατηγορούν το κάθε μέλος της Συνωμοσίας και στις 13 ενέργειες για παράδειγμα.

80η συνεδρία

Συνεχίστηκε η ανάγνωση δικαστικών εγγράφων.

79η συνεδρία

Η σημερινή συνεδρίαση αναβλήθηκε.

78η συνεδρία

Σε αυτή τη συνεδρίαση συνεχίστηκε η ανάγνωση των εγγράφων κατάσχεσης και βαλλιστικής εξέτασης των πιστολιών και των Καλάσνικοφ που βρέθηκαν στην κατοχή των συντρόφων της ΣΠΦ. Σύντροφος της Συνωμοσίας πήρε τον λόγο και επισήμανε πως οι μπάτσοι έκαναν επέμβαση σε ένα πιστόλι και δούλεψε κατά τη βαλλιστική εξέταση, ενώ οι ίδιοι οι σύντροφοι γνώριζαν ότι το συγκεκριμένο όπλο ήταν ελαττωματικό(φθαρμένος επικρουστήρας) και δεν έριχνε. Στη συνέχεια συνέχισε την τοποθέτηση του και αναφέρθηκε στην προσπάθεια των μπάτσων και εισαγγελέων να συνδέσουν τη Συνωμοσία με άλλα άτομα ώστε να κατασκευάσουν μια κατασταλτική ομπρέλα ενάντια σε ένα ανόμοιο σύνολο κόσμου. Τελείωσε την παρέμβαση του με εκτενή αναφορά στο θεώρημα Μαρίνι και την κατασκευή της δήθεν αναρχικής οργάνωσης Orai στην Ιταλία.

77η συνεδρία

Συνεχίστηκαν τα αναγνωστέα έγγραφα, ενώ σύντροφος της Συνωμοσίας σε παρέμβασή του αναφέρθηκε σε μεθόδους της αντιτρομοκρατικής σύμφωνα με τις οποίες οι αντιτρομοκατικάριοι σε μεγάλες υποθέσεις όπως της ΣΠΦ εμφανίζουν πληροφορίες οι οποίες δήθεν προέρχονται από κάποιο ανώνυμο τηλεφώνημα στους μπάτσους. Έτσι δεν αποκαλύπτουν ούτε τις πηγές τους ούτε τον τρόπο έρευνας. Η παρατήρηση- παρέμβαση έγινε για να δημιουργηθεί μια παρακαταθήκη γνώσης στους νέους συντρόφους και να προωθηθεί ο συνωμοτικός χαρακτήρας του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης.

76η συνεδρία

Συνεχίστηκε η ανάγνωση εγγράφων από σπίτι που βρέθηκε οπλισμός (Καλάσνικοφ, πιστόλια, περίστροφα, εκρηκτικά, πυροκροτητές κ.α.) της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

75η συνεδρία

Η συνεδρία συνεχίστηκε με την ανάγνωση εγγράφων από έρευνες της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι που εισέβαλλαν τα ΕΚΑΜ χωρίς να βρεθεί τίποτα ενώ οι ένοικοι του σπιτιού είχαν διαφύγει.

Η ενημέρωση γίνεται από: Αλληλέγγυους/ες για τη Σ.Π.Φ.

Μπορείτε να βρείτε τις προηγούμενες συνεδριάσεις εδώ