Χιλή: Συλλαμβάνεται ο σύντροφος Victor Montoya, κατηγορούμενος για την βομβιστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής Las Vizcachas

Το πρωί του Σαββάτου, 9 Φεβρουαρίου 2013, ο σύντροφος Victor Montoya (22 ετών) συνελήφθη ως εμπλεκόμενος στην βομβιστική επίθεση που σημειώθηκε τα ξημερώματα της ίδιας μέρας στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής Las Vizcachas.

Οι μπάτσοι οδηγήθηκαν στη σύλληψη του συντρόφου μετά από πληροφορίες δύο ανώνυμων μαρτύρων οι οποίοι κατέθεσαν ότι κατεδίωξαν το αυτοκίνητο διαφυγής των δραστών της επίθεσης και ότι μη μπορώντας να τους προλάβουν κράτησαν τον αριθμό της πινακίδας του αυτοκινήτου και τον παρέδωσαν στην αστυνομία. Η ανάλυση του αριθμού έδειξε πως το αυτοκίνητο ανήκει στον πατέρα του συντρόφου.

Οι μπάτσοι βρήκαν μετά από έφοδο στο σπίτι του Victor, ένα dvd για τη δράση της ΕΤΑ και βιβλία και προκηρύξεις αναρχικού περιεχομένου.

Ο σύντροφος αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις αρχές, ενώ ο πατέρας του δήλωσε πως είναι vegan και πως έχει συμμετάσχει σε συγκρούσεις στο δρόμο στο παρελθόν. Ο ίδιος δεν έχει αναλάβει καμιά ευθύνη για την επίθεση.

Στις 12 Φεβρουαρίου ο ειδικός εισαγγελέας απήγγειλε στο σύντροφο κατηγορία για την βομβιστική επίθεση, σύμφωνα με τις διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου. Επίσης προσπάθησε να συνδέσει τον Victor με ακόμα τέσσερις παρόμοιες επιθέσεις και το δικαστήριο έδωσε στις αρχές προθεσμία 80 ημερών για τη διεξαγωγή της σχετικής έρευνας.

Ο σύντροφος κρατείται στην φυλακή Puente Alto.

Πληροφορίες από εδώ.

Καναδάς: Εμπρησμός αλληλεγγύης στους αρνητές του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Η φωτιά καίει ακόμα. Τα νέα της απελευθέρωσης δύο εκ των τριών αρνητών του Ανώτατου Δικαστηρίου, ζέσταναν τις καρδιές μας αλλά τις γέμισαν και με οργή. Το κράτος πήρε κομμάτια της ζωής τους που εκείνοι δε θα μπορέσουν ποτέ να πάρουν πίσω. Επίσης δε ξεχνάμε την τρίτη αρνήτρια (Maddy) και όλους του άλλους ανώνυμους.

Έτσι εχθές το βράδυ, αποφασίσαμε να στείλουμε το μήνυμα ότι η απελευθέρωση των συντρόφων μας δε θα σταματήσει τις επιθέσεις μας στις οικονομικές υποδομές, στην κυβέρνηση και σε όλους τους άλλους που μας καταπιέζουν και μας κλέβουν την ελευθερία μας. Μία ανυποψίαστη τράπεζα, η CIBC, έφαγε μολότοφ. Οι φλόγες έφεραν νέα ζωή στο μυαλό μας, καταστροφή στην τράπεζα και ένα αίσθημα ανασφάλειας στην αστυνομία του Vancouver και στους τραπεζικούς επενδυτές που δε θα μπορέσουν ποτέ να μας σταματήσουν. Οι επιθέσεις μας θα αυξηθούν.

Η φωτιά θα καίει για πάντα. Εχθές το βράδυ αφήσαμε τη φωτιά να κάψει ένα οικονομικό ίδρυμα που κερδοσκοπεί από τις ζωές των εργατών και από τις κατασχέσεις των σπιτιών των οικογενειών. Ας εμπνεύσει αυτό το γεγονός τους αναρχικούς και τα υπόλοιπα ριζοσπαστικά στοιχεία του Vancouver, της ακτογραμμής της περιοχής του Salish να επιτεθούν και να επιτεθούν τώρα. Δε μπορούν να μας σταματήσουν.

Αγάπη, σε όλους του συντρόφους του CST Vancouver

Μετάφραση: Parabellum, Πηγή

Η ανάληψη μπορεί να βρεθεί και στο αρχείο

Χιλή: Ανάληψη ευθύνης για την βομβιστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα στο las Vizcachas.

Για αιώνες έχουν χτίσει αργά και σταθερά μια μηχανή θανάτου, με ατομική άνεση, υποβολή και δειλία περιλαμβάνοντας τον κύριο κινητήρα. Αυτά για τα μάτια των ηλίθιων ανθρώπων , που γυρνάνε και το άλλο μάγουλο, οι οποίοι επίσης σιγούν και ξεχνάνε ο,τιδήποτε επαναλαμβάνεται και επεκτείνει την δυστυχία, θεωρώντας ότι είναι αδιαπέραστο και άφθαρτο. Αυτό συνεχώς ολοκληρώνεται με την αναπόφευκτη υποστήριξη από τους δικαστές, εισαγγελείς και δικηγόρους. Πολιτικούς, επιχειρηματίες και μπάτσους. Καθηγητές, επιστήμονες, και βιο-τεχνολόγους. Θεούς, ναούς και υπάκουους. Πολέμους, έθνη και στρατούς. Διαφημιστές, τηλεοράσεις και θεατές. Κλαμπ, μπαρ και ναρκωτικά. Εμπορικά κέντρα, χλιδάτα καταστήματα και κατανάλωση. Διανοούμενους, επιστήμονες, σχολεία. Κράτη, φυλακές και φύλακες. Τράπεζες, ακίνητα και χρήματα. Αστική ανάπτυξη, στελέχη και εργαζόμενους. Τεχνολογίες, ρομποτική και επιτήρηση. Σφαγεία, εκτροφεία και κέντρα πειραμάτων. Χωρίς να αναφερθούν οι συνεργάτες «sapxs» και ποιος ξέρει πόσα άλλα σκατοκέφαλα.

Υπό το πρίσμα των προαναφερθέντων, για κάποιο χρονικό διάστημα έχει κηρυχθεί ένας πόλεμος ενάντια στην υπάρχουσα αυτονομία και την ολική απελευθέρωση, είναι στο χέρι μας κάθε φορά να ακονίζουμε συνεχώς τα όπλα μας. Πρέπει να σπάσουμε όλα τα διαγράμματα, και αυτό το οποίο αυτοί ελπίζουν- πρέπει να χτυπήσουμε εκεί που πονάει όπως  είχε πει ο Τεντ Καζινσκι.

Αυτός είναι ο λόγος που για ακόμα μια φορά γελάμε στα μούτρα σας, ανατρέψαμε την ασφάλεια σας για πολλοστή φορά και μπήκαμε στο χώρο σας, ακριβώς δίπλα από τα δωμάτια σας, βλέποντας τον τρόπο που ζείτε την αηδιαστική σας ζωή.

Στην τελευταία μας δράση στο δικαστήριο του Puente Allo, είχαμε προειδοποιήσει ότι θα είμαστε στα παράθυρα σας, ότι θα σας καταδιώξουμε, χρειαζόμαστε μόνο την πεποίθηση μας και το αντιεξουσιαστικό πνεύμα μας για να σπάσουμε την λογική του φόβου και της υπακοής, καθώς αυτό εξακολουθεί να είναι η θεμελιώδης έπαλξη προστασίας εκείνων που διαιωνίζουν καθημερινά την ύπαρξη όλης αυτής της σκατά κατάστασης.

Αφού πηδήξαμε τους τοίχους, τοποθετήσαμε το δωράκι μας, που ευτυχώς για αυτούς δεν περιείχε θραύσματα ούτε βουτάνιο μόνο την φίλη μας την πυρίτιδα, ένα τεράστιο λάθος από την πλευρά μας, γιατί στην ιδανική περίπτωση θα είχε αφήσει κάποιο καθίκι έξι μέτρα κάτω από την γη.

Τώρα έχετε προειδοποιηθεί, δεν είμαστε απλά βιβλία και λόγια, είμαστε φωτιά, οργή και μπαρούτι, για την επόμενη φορά που θα βρεθούμε και θα ανατρέψουμε την ασφάλεια σας…. Θα δούμε χεχεχε!

 

Σημείωση: εμείς, ως Amigxs de la Polvora, θέλουμε να πούμε και να δηλώσουμε ότι ο νεαρός που κρατείται ως ύποπτος για την επίθεση στα βρωμερά γουρούνια δεν είναι μέλος ή κοντινός της ομάδας μας. Κάντε το τέχνασμα των ερωτήσεων ή ίσως να θελήσετε να κάνετε τους ηλίθιους όπως πετυχημένα κάνατε στην υπόθεση των βομβών, χαχαχα!

Δύναμη σε όλους τους φυλακισμένους, ανθρώπινα και μη ανθρώπινα ζώα, σε όλο τον κόσμο

Δύναμη σε εκείνους που βρίσκονται στην παρανομία

Ζήτω η αναρχία!

Amigxs de la Polvora (φίλοι της πυρίτιδας )

Αναδημοσίευση από Indymedia

Η προκήρυξη μπορεί να βρεθεί και στο αρχείο.

Σύντομο μήνυμα αλληλεγγύης στους συλληφθέντες συντρόφους

\”Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας σε σύγκριση με την ίδρυση της;\”

Μπ.Μπρεχτ

 

Διεθνή επαναστατική αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες συντρόφους για τη διπλή ληστεία στην Κοζάνη. Η φυλακή δε μπορεί να κρατήσει τα όνειρα για ελευθερία, που δραπετεύουν από τα κάγκελα για να συνεχίσουν τις επιθέσεις. Κάθε νύχτα που  ένας αιχμάλωτος αδερφός μας ή μια φυλακισμένη αδερφή μας περνούν πίσω από τα κάγκελα γίνεται περισσότερες φωτιές στον ουρανό, περισσότερες πέτρες στις προσόψεις, εκατοντάδες αφίσες, συνθήματα και διάφορα άλλα ξεσπάσματα της εξεγερσιακής εκδίκησης. Σεβασμός και συνέργεια με την αποφασιστικότητα και το κουράγιο των ληστών τραπεζών. Εγκληματίες είναι εκείνοι που τους ανήκουν και τις προστατεύουν. Το Κεφάλαιο παραμένει ο εχθρός μας. Απαλλοτρίωση σημαίνει αξιοπρέπεια. Ο πόλεμος συνεχίζεται σε κάθε επίπεδο. Ας βάλουμε ξανά στο στόχαστρο τα σχέδια, τα άτομα, τα προπύργια και τους μηχανισμούς του συστήματος και ας εξαλείψουμε τον κόσμο τους.

Μια εμπρηστική αγκαλιά στους συντρόφους Νίκο Ρωμανό, Δημήτρη Πολίτη, Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο και Γιάννη Μιχαηλίδη.

325/ACN

Πηγή: Dark Nights (τεύχος 31), 325

Μετάφραση στα ελληνικά: Parabellum

Τζακάρτα: Ανάληψη ευθύνης για τον εμπρησμό εμπορικής περιοχής από την Μονάδα Θυμού/Δ.Σ.Ε- Α.Α.Ο- Δ.Ε.Μ

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνουμε πίσω. Ο πόλεμος συνεχίζεται όπως πάντα και θα πρέπει να είναι πιο βίαιος κάθε φορά. Όλα τα έργα υποδομής της κοινωνίας είναι στόχος μας και δεν υπάρχουν δικαιολογίες για να αφήσουμε ακόμα έναν να στέκεται απέναντι από τον όμορφο ουρανό. Όλα τα κτίρια είναι τα τείχη που εμποδίζουν την ματιά μας να δει τα αστέρια, τα ίδια αστέρια που βλέπουν επίσης οι φυλακισμένοι αντάρτες σύντροφοι μας σε άλλα μέρη του κόσμου.

Μέσα από την φωτιά, θέλουμε να στείλουμε τους θερμότερους χαιρετισμούς μας σε όλους τους ιππότες του πολέμου σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι εξακολουθούν να διεξάγουν επιθέσεις με τον επαναστατικό μας τρόπο. Στους γενναίους και αξιοπρεπείς κρατούμενους που κρατάν το κεφάλι ψηλά ενάντια στην μιζέρια και τον «ρεφορμισμό» των αναρχικών.

Χθες το βράδυ (Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου), κάψαμε άλλη μια ιδιοκτησία της κοινωνίας. Τοποθετήσαμε εμπρηστικό μηχανισμό σε εμπορική περιοχή της μεσαίας τάξης στην Βόρεια Τζακάρτα. Καίμε τα καταστήματα ως ένα δείγμα, και για ακόμα μια φορά καλούμε όλες τις ατομικότητες να δημιουργήσουν τις δικές τους επιθέσεις – κυρίως στην Ινδονησία και την Νοτιοανατολική Ασία. Δείξαμε μέσω της πράξης ότι κάθε ατομικότητα μπορεί να μετουσιώσει τον θυμό της σε φωτιά και βενζίνη χωρίς τις ειδικότητες των ελίτ συνόλων. Δεν είμαστε πρωτοπόροι ή μεσσίες για να σώσουμε την κοινωνία. Είμαστε οργισμένες ατομικότητες οι οποίες το μόνο που θέλουν είναι να κάψουν την κοινωνία.

Μόνο οι δειλοί- ακόμα και οι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί-βλέπουν την φωτιά να υψώνεται και να καλύπτει τον ουρανό με σκοτεινούς καπνούς και δεν κάνουν τίποτα. Οι δειλοί είναι αναπόσπαστα κομμάτια της κοινωνίας που πάντα περιμένουν για την «σωστή στιγμή» προσπαθώντας να διατηρήσουν τις ζωές τους σε άνετα πλαίσια. Και δηλώνουμε τους δειλούς ως εχθρούς μας τους οποίους θα κυνηγήσουμε επίσης. Στο μέλλον, δεν θα λυπηθούμε αν στις δράσεις μας που επιτιθέμαστε στην κοινωνία, διακινδυνεύσουμε την ζωή κάποιου.

Θα περιορίσουμε τους επαναστατικούς χαιρετισμούς μας στους συντρόφους οι οποίοι κατά την κρίση μας είναι επαναστάτες. Δεν θα αφήσουμε η φωτιά μας να ζεστάνει τους «αθώους», τους «ρεφορμιστές», τους «ειρηνιστές», τους «επίσημους και επικριτικούς αναρχικούς», τους «αναρχικούς του facebook» και άλλους δειλούς. Οι δράσεις μας πάντα είναι μόνο για τους εαυτούς μας, για τις ατομικιστικές μας αξίες και για τους επαναστάτες συντρόφους.

Και μέσα από την φωτιά στέλνουμε την αγάπη μας στους φυλακισμένους συντρόφους της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, τους 4 αναρχικούς που πρόσφατα κατηγορήθηκαν για την διπλή ληστεία στην Ελλάδα, τους Alfredo και Nicola και άλλους συντρόφους που κατηγορούνται στα πλαίσια των επιχειρήσεων Thor, Ixodae, Mangifuoco, και την παρόμοια καταστολή στην Ιταλία, στον Gabriel Pombo da Silva και τον Marco Camenisch, τουςMarcelo, Juan, FredyIvan & Carla στην Χιλή, τον Henry στην Βολιβία, στον τραυματίαTripa Lopez στο Μεξικό, τον Tukijo και τους άλλους εξεγερσιακούς κρατούμενους πίσω από τις κρατικές μπάρες που πάντα κρατάνε την αξιοπρέπεια τους και τις επαναστατικές αξίες. Θέλουμε επίσης να στείλουμε την αγάπη μας στους καταζητούμενους συντρόφους :Felicity, Hans και άλλους. Συνεχίστε την φυγοδικία και μην αφήσετε τους εχθρούς να σας πιάσουν.

Αγάπη και επαναστατικούς χαιρετισμούς στις ατομικότητες , τους πυρήνες και τις ομάδες της  Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας/ Διεθνές Επαναστατικού Μετώπου. Ας περιβάλλουμε την κοινωνία με τις φωτιές μας.

Ο πόλεμος συνεχίζεται μέχρι την κατάρρευση της κοινωνίας.

Σύνολο Θυμού

Διεθνής Συνωμοσία Εκδίκησης

Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία- Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο

Αναδημοσίευση από το Indymedia

Μήνυμα αλληλεγγύης στον Αλφρέντο Κοσπίτο και στον Σέρτζιο Μαρία Στεφάνι από τα φυλακισμένα μέλη της Ε.Ο. ΣΠΦ και τον Θεόφιλο Μαυρόπουλο

ΣΠΦ – Στα άκρα… για τον Alfredo και τον Sergio

Ο αδερφός μας Αλφρέντο Κοσπίτο (κατηγορούμενος για τους πυροβολισμούς εναντίον στελέχους εταιρείας πυρηνικής ενέργειας τους οποίους ανέλαβε ο Πυρήνας Όλγα της FAI), μαζί με το σύντροφο Σέρτζιο Μαρία Στεφάνι ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 29 Γενάρη ενάντια στις απαγορεύσεις επισκεπτηρίου που ήθελαν να τους επιβάλουν οι δεσμοφύλακες.

Στις 18 Φεβρουαρίου ο Αλφρέντο διέκοψε την απεργία αφού η διοίκηση της φυλακής δεσμεύτηκε για την ικανοποίηση του αιτήματός του. Ο Σέρτζιο συνεχίζει περιμένοντας κι αυτός την ικανοποίηση του αιτήματός του. Ο Αλφρέντο, φυσικά, παραμένει αλληλέγγυος στο σύντροφο Σέρτζιο και, ως χειρονομία στήριξης, προκάλεσε δολιοφθορές στο χώρο της φυλακής.

Παράλληλα, πριν λίγες μέρες και καθώς η έρευνα σχετικά με τους πυροβολισμούς για τους οποίους κατηγορείται ο Αλφρέντο κατέληγε σε αδιέξοδο, οι μπάτσοι ζήτησαν DNA απ’ το σύντροφο με σκοπό να κάνουν «έρευνα» για μία άλλη επίθεση. Πρόκειται για την επίθεση στη Μονάδα Επιστημονικών Ερευνών (RIS) της αστυνομίας το 2005 στην Πάρμα.

Εξαιτίας της άρνησης του Αλφρέντο να δώσει DNA, οι μπάτσοι έκαναν επιδρομή στο κελί (στις 19 Φλεβάρη) και συνέλεξαν μόνοι τους δείγματα DNA από το χώρο.

Αν δεν ήμασταν αιχμάλωτοι στις ελληνικές φυλακές, οι ΠΡΑΞΕΙΣ θα είχαν τον πρώτο λόγο. Τώρα όμως, έστω και πίσω απ’ τα κάγκελα της φυλακής, στέλνουμε στον Αλφρέντο και στον Σέρτζιο αυτά τα λίγα λόγια ως χαιρετισμό και ως υπόσχεση:

Σε αυτόν τον κόσμο, οι λύκοι κατοικούν στα άκρα. Στη μέση βρίσκονται αυτοί που δεν τολμούν.

Κάποιος απ’ τη μέση μπορεί να ρωτήσει προς τη μεριά μας: «Γιατί κυνηγάτε το αδύνατο…;»

Όμως η φωνή μας που μιλάει απ’ την καρδιά φωνάζει: «Δεν υπάρχει αδύνατο για τον Άνθρωπο. Ποτέ μη βάζεις σύνορα στη θέληση του Ατόμου. Να σπας τα όρια. Να πεθαίνεις και να λες “Θάνατος δεν υπάρχει…” Να αρνιέσαι τη μάζα. Να αρνιέσαι την κοινωνία και τον ειρηνικό θάνατο του κομπάρσου».

Μια έκρηξη μέσα μας φωνάζει: «Είμαι Εγώ, εισβάλλω στη σκηνή του κόσμου και ανατινάζω την ησυχία του».

Είμαστε εμείς, οι Εξόριστοι Αναρχικοί, οι Μηδενιστές, οι Εικονοκλάστες, που γκρεμίζουμε τα είδωλα του κόσμου σας.

Στους συντρόφους προσφέρουμε τη φωτιά του Προμηθέα.
Στους εχθρούς τον πόλεμο.
Στους αδιάφορους… τίποτα.

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF
και ο αδερφός Θεόφιλος Μαυρόπουλος

Φυλακές Κορυδαλλού, Φλεβάρης 2013

Αναδημοσίευση από Contrainfo

Μήνυμα αλληλεγγύης στους 4 από Ινδονησία

Σύντομο μήνυμα αλληλεγγύης για τους συλληφθέντες συντρόφους – υπόθεση Κοζάνης- από το Asimetris και το πρώην Negasi.

Αγαπητοί σύντροφοι,

μας χωρίζουν ήπειροι, θάλασσες και σύνορα αλλά μας ενώνει το μαύρο πνεύμα της ολικής απελευθέρωσης της ζωής. Μια ζωή που ο καθένας από εμάς ζει σαν αξιοπρεπές άτομο κυκλωμένο από τα συντρίμμια της κοινωνίας. Δεν έχουμε γνωριστεί αλλά από τα βάθη της εξεγερμένης ψυχής μας, σας αποκαλούμε περήφανα: αδέρφια.

Οι καρδιές μας πόνεσαν όταν μάθαμε ότι ξυλοκοπηθήκατε από τα γουρούνια. Η οργή μας βρίσκει πέρασμα μέσα από αυτό το γράμμα και σας λέει πως είμαστε δίπλα σας. Όταν μάθαμε πως σας απήγαγε το κράτος, νιώσαμε πόνο που μας έκανε να σηκώσουμε τις γροθιές μας στον αέρα ζητώντας εκδίκηση. Εχθές χάσαμε έναν αδερφό μας και δε θέλουμε να χάσουμε άλλους.

Προς το παρόν, μπορούμε μόνο να διαδώσουμε τα νέα που σας αφορούν μέσα από το blog μας και με άλλα εργαλεία. Κάνουμε αυτά τα νέα ένα σφυρί που σπάει όλες τις σιωπές.  Απευθυνόμαστε στις αδερφές και τους αδερφούς μας και συμμετέχουμε στη διεθνή πράξη αλληλεγγύης που ζητά την ελευθερία όλων σας.

Κρατηθείτε υγιείς και δυνατοί!

Με όλη μας την αγάπη!

Και φωτιά σε όλους τους εχθρούς!

Όλα τα άτομα πίσω από το Asimetris και το πρώην Negasi

Το πρωτότυπο κείμενο στα aγγλικά βρίσκεται εδώ, μετάφραση Parabellum

Περισσότερες πληροφορίες για τους διαδικτυακούς τόπους μαχητικής αντιπληροφόρησης Asimetris και Negasi καθώς και για την υπόθεση του νεκρού συντρόφου Ryo στο 325, στα αντίστοιχα λήμματα.

Ανακοίνωση από Δαίμονα

Αναδημοσίευση από το  Indymedia

 

Αναδημοσίευση από bloko.gr

Τρίτη, 05 Φεβρουάριος 2013 07:40

Επιστολή Κώστα Καλαρέμα στο bloko.gr: \” Ένα βιβλίο, μια παράγραφος,μια αφιέρωση…\”

 

Με αίσθημα τιμής αντίκρισα μεταξύ των ευρημάτων του σπιτιού της οδού Ελ Αλαμέιν που αποδίδεται στους τέσσερις συντρόφους που συνελήφθησαν μετά τη ληστεία στο Βελβενδό, και το βιβλίο «ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ, ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ… η ιστορία της Action Directe».

Πρόκειται για ένα βιβλίο που έχω εκδώσει και διακινήσει μέσω των εκδόσεων ΔΑΙΜΩΝ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ. Όντας βέβαιος ότι θα

έχει τα δακτυλικά μου αποτυπώματα, θα ήθελα απλώς να καγχάσω στη μούρη εκείνων που πάνω σε τέτοιες συνθήκες συνηθίζουν να στήνουν δικογραφίες και «διαρροές».

Ας στείλω στους τέσσερις συντρόφους μια παράγραφο απ’ αυτό το βιβλίο:

«Η φιλία και η τρυφερότητα αυτών που αγωνίζονται αγκαλιασμένοι, ξεχύνονταν από τα γέλια μας και τις ακατάπαυστες συζητήσεις μας μέχρι το πρωί. Ήμασταν βέβαια γεμάτοι από το απόλυτο, από τη μεθυστική ελευθερία των απείθαρχων, αλλά και από τη σκληρή βεβαιότητα ότι κρατάμε, με οποιοδήποτε κόστος , ένα από τα τελευταία οδοφράγματα. Και γελούσαμε. Και γελούσαμε πάντοτε λαδώνοντας τα όπλα μας…»
Για τους τέσσερις συντρόφους λοιπόν, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη μου.

Για τους Δένδιες και τους Κεδίκογλου, την περιφρόνηση και το μίσος μου.

Για τους μπάτσους της Κοζάνης, την υπόσχεση πως όταν «Η μέρα μας θα έρθει», εμείς δεν θα τους βασανίσουμε καθόλου.

Κώστας Καλαρέμας   / εκδόσεις ΔΑΙΜΩΝ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ