Category: Ατομικισμός/Αναρχικός Ατομικισμός

Ινδονησία: Εμπρησμός του τρίτου ορόφου του ξενοδοχείου Sheraton (Τζακάρτα)

Αναδημοσίευση από Έρεβος

«Αλυσοδεμένα αδέρφια, σύντροφοι που υποφέρετε, η μάχη πλησιάζει. Σύντομα, μεθυσμένοι από εκδίκηση, θα ξεχυθούμε στην επίθεσή• κι ο εχθρός θα τραπεί σε φυγή, γιατί η Ομοσπονδία του Άλγους είναι τρομερή.» Bruno Filippi

Η ενέργεια μας (αν μπορεί να ονομαστεί) μπορεί να ονομαστεί ΣΧΕΔΙΟ ΦΟΙΝΙΚΑΣ – ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ. Αυτή είναι η συλλογική μας απόφαση, να απαντήσουμε στο κάλεσμα των συντρόφων από την Ελλάδα. (1) (2)

Απόψε, (26 Ιούνη) κινηθήκαμε φέροντας τη φωτιά και κάψαμε τον τρίτο όροφο του ξενοδοχείου Sheraton, στην οδό Sahari Mountain, στην Τζακάρτα. Η φωτιά μας είναι μια απάντηση στο κάλεσμα των συντρόφων του Σχεδίου Φοίνικας από την Ελλάδα και μια χειρονομία αλληλεγγύης στον Κ. Σακκά, αναρχικό που βρίσκεται σε απεργία πείνας για να κατακτήσει την ελευθερία του. Τοποθετήσαμε τον εκρηκτικό μηχανισμό με χρονοκαθυστέρηση, σε έναν από τους κάδους απορριμάτων, στο δωμάτιο του karaoke (που βρίσκεται στον τρίτο όροφο) και αφήσαμε τη φωτιά να μιλήσει για μας.

Στέλνουμε τους επαναστατικούς μας χαιρετισμούς στα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, στους 4 αναρχικούς που συνελήφθησαν στην Κοζάνη -δε σας ξεχνάμε ποτέ-, στους Cospito και Gai, στους Carla, Ivan, Juan, Marcello και Freddy, στο Henry και όπως πάντα, σε όλους τους φυλακισμένους αναρχικούς σε Ελλάδα και Ιταλία, καθώς και σ’ εκείνους των πυρήνων της FAI/IRF σε όλον τον κόσμο.

Ας κάνουμε το σχέδιο Φοίνικας ένα διεθνές σχέδιο εκδίκησης!

ΜΟΝΑΔΑ ΘΥΜΟΥ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ                                                                                                                                                          

FAI-IRF

Ευχαριστούμε το σύντροφο απο το Contra Info για την ακριβή μετάφραση της ρήσης του Bruno Filippi.

Πηγή: 325

Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψεις ευθύνης και στο αρχείο.

Εκδήλωση από το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ

\"εκδηλωση
Στις 3 Ιούλη το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ θα πραγμοτοποιήσει εκδήλωση με το εξής περιεχόμενο:

Συνεισφορά των μεταφραστικών δικτύων στη Διαρκή Αναρχική Εξέγερση:

Act for freedom now! (Αγγλία), 325 (Αγγλία), Culmine (Ιταλία), Informa-Azione (Ιταλία), Parole Armate (Ιταλία), Μαύρη Διεθνής (Ελλάδα), Έρεβος (Ελλάδα), A-politiko (Ελλάδα), Parabellum (Ελλάδα)

Ενημέρωση για την καταστολή στην Ιταλία:

Επιχείρηση \”Ευτολμία\” (Ardire), Επιχείρηση \”Thor\”, Επιχείρηση \”Σβήσε τη φωτιά\”, Επιχείρηση \”Σκιά\” (Shadow). Θα διαβαστούν κείμενα -παρεμβάσεις συντρόφων που διώκονται για αυτές τις υποθέσεις.

Θα  υπάρχουν βιβλία από τα παρακάτω εκδοτικά εγχειρήματα:

Εκδόσεις \”Μαύρη Διεθνής\”, Εκδόσεις \”Δαίμων του τυπογραφείου\”, Εκδόσεις \”Διάδοση\”, Εκδόσεις \”Ελευθεριακή Κουλτούρα\”, Εκδόσεις \”Σίσυφος\”, Εκδόσεις \”Επαναστατική αυτοοργάνωση\”, Εκδόσεις \”Ελευθεριακό ινστιτούτο κοινωνικών μελετών\”.

Επίσης θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου \”Η Ένοπλη Χαρά\” (La Giota Armata), του Alfredo M. Bonanno. (Μετάφραση: Μεταφραστική ομάδα Urbis, Εκδόσεις: Αναρχικό Στέκι Ναδίρ)

Στο χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχουν τα τεύχη του εντύπου Μηδενιστική Πορεία και υλικό του Αναρχικού Εκδοτικού/Μεταφραστικού εγχειρήματος \’Ερεβος.

Μικρά κορίτσια του Zo d\’Axa

Αναδημοσίευση από Contra Info

Τούτο τ’ απομεσήμερο δικάσανε κοριτσάκια στο Μιλάνο.

Και δεν ήτανε καμιά θλιβερά δίκη –ερήμην, βεβαίως– ενός παιδιού που πιάστηκε μ’ ένα δύσκαμπτο δικαστή πάνω σε κάποιο έδρανο.

Παρακολούθησα την ανάκριση καταπώς εκτυλίχθηκε.

Αφορούσε μιαν αναρχική διαδήλωση όπου, ανάμεσα σε μάχιμους άνδρες και σκληραγωγημένες γυναίκες, συνελήφθησαν δυο νεαρά κορίτσια ηλικίας δεκατεσσάρων και δεκαπέντε ετών.

Η μελαχρινή Μαρία είχε μια παράξενη γοητεία, με τον αποφασιστικό της αέρα που θύμιζε εκείνον ενός κατεργάρικου αγοριού, με τα κοντά σγουρά της μαλλιά και τη σκουρόχρωμη φλογερή θωριά. Είχε έναν τρόπο να κοιτάει τους κυρίους του δικαστηρίου μ’ ένα είδος σιωπηρής, απροσδιόριστης αυθάδειας – που λειτουργούσε καλύτερα απ’ ό,τι να τους έριχνε ένα παπούτσι στα μούτρα.

Κι όταν άνοιγε το στόμα της να μιλήσει, δεν το ’κανε καθόλου με ύφος που θα προκαλούσε χαμογέλια. Οι κοφτές της φράσεις είχανε νόημα και επιτείνονταν με σίγουρες χειρονομίες.

«Πώς μπορείς να μιλάς για αναρχία;» μουρμούρισε ο δικαστής. «Αφού δεν ξέρεις καν τι είναι».

«Και εσείς την έχετε σπουδάξει την αναρχία από κοντά; Ώστε λοιπόν υπάρχει. Θα μου μάθετε τι σόι πράγμα είναι;»

Όχι, μικρούλα, δε θα σου μάθουνε τίποτα! Η εξέγερση είναι ενστικτώδης. Και συχνά πυκνά η θεωρία είναι παιδαριώδης. Ξέρεις τα πάντα αν αισθάνεσαι πόσο μιαρό είναι να ζει κανείς τούτη την κτηνώδη ζωή.

Η Ερνέστα Κουαρτιρόλα, ένα χρόνο μικρότερη, διαθέτει εξίσου χαρακτηριστική ομορφιά. Το εκκολαπτόμενο κάλλος της είναι σοβαρό, αινιγματικό. Και θα μπορούσε ν’ αποτελεί περήφανο άγαλμα του μέλλοντος, σημασιοδοτώντας… ποιος ξέρει τι.

Η σιωπή της είναι υπεροπτική. Κάνει το πράγμα να φαίνεται σαν να μην έχει ουδεμία σχέση με αυτήν. Α ναι, α όχι, ένα ανασήκωμα των ώμων, και αυτό είναι όλο.

Όμως η μελαχρινή Μαρία, η Μαρία Ρόντα, με την ανυπότακτη στάση, δεν επιτρέπει στους μάρτυρες κατηγορίας που παρελαύνουν να εξακολουθήσουν να πηγαινόρχονται απρόσκοπτα. Οι αποκρίσεις της υποδεικνύουν τις παύσεις. Εξαπολύει αλυσιδωτές προσβολές για τους επαίσχυντους πληροφοριοδότες και τους επαγγελματίες καταδότες.

Επιφυλάσσει μιαν αποστομωτική απάντηση για καθέναν από δαύτους. Έναν αντίλογο που αφήνει το στίγμα του.

Ένας καλοδιαβασμένος πράκτωρ της Δημοσίας Ασφαλείας απαγγέλλει το ποίημά του εις βάρος της. Η δεσποινίς Ρόντα ενθάρρυνε τους διαδηλωτές να επιτεθούν αιφνιδιαστικώς στην αστυνομία, κι εξακολούθησε να τους παροτρύνει σαν να ’τανε δαιμονισμένη, φώναζε σε άπαντες, πρόσβαλε μάλιστα και τον ταξίαρχο!

«Τι απαντάς σε όλα αυτά;» της έτριξε τα δόντια ο πρόεδρος.

«Οικτίρω αυτόν το φύλακα. Τον λυπάμαι γιατί μετά βίας βγάζει το ψωμί του, γιατί είναι ένας φτωχοδιάβολος. Αλλά μου κάνει εντύπωση που τον βλέπω να καταφέρεται εναντίον άλλων φτωχοδιαβόλων, των αδερφών του… ας τ’ αναλογιστεί αυτό».

Κι ίσως να έριξε μια πρώτη αποκαλυπτική αχτίδα πάνω σ’ αυτό το σκοτεινό πνεύμα, σαν έκανε μια χειρονομία χάριτος απέναντι στον άθλιο που μόλις πρωτύτερα την είχε κατηγορήσει.

Έτσι στάθηκαν στην περίσταση οι αδερφές των συντρόφων μας, αυτές που βρίσκονται σε μία ηλικία όπου άλλες δεν έχουνε καλά καλά σταματήσει να παίζουνε με κούκλες, ή σε κείνη την ηλικία όπου οι κόρες των αστών αρχινούν να χαριεντίζονται σε παιχνίδια έρωτα με μικρούς ξαδέρφους ή κάποιον ωριμότερο φίλο της οικογενείας.

Τους επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης. Οι άνδρες του δικαστηρίου φάνηκαν γενναιόδωροι. Η Ερνέστα και η Μαρία θα περάσουνε τρεις μήνες στην ειρκτή – και τούτες οι μικρούλες θα πρέπει επίσης να πληρώσουν πρόστιμο στους κυρίους.

Τριακόσια δικά μας φράγκα απαίτησε η έδρα από φτωχά κορίτσια!

Είναι κυνικό, μα έτσι πάει το πράγμα…

Μια στιγμή προτού το δικαστήριο αποσυρθεί ώστε να εξετάσει την καταδικαστική ετυμηγορία, ο άνδρας στα κόκκινα είπε στη Μαρία:

«Έχεις να προσθέσεις κάτι;»

«Τίποτα, μιας και θα ’τανε άσκοπο».

Και αυτή ήταν η τελευταία λέξη. Όχι χαριτωμένη, αλλά μαστιγωτική.

Λέγεται ξανά και ξανά ότι το Μιλάνο είναι ένα μικρό Παρίσι. Οι δικαστές του Μιλάνου τ’ αποδεικνύουν αυτό, τουλάχιστον ως προς ένα σημείο: είναι το ίδιο αποκρουστικοί με τους παρισινούς ομότιμούς τους.

Κι ούτως ή άλλως, το δικαστικό σώμα δεν είναι παντού το ίδιο; Δηλαδή, θα μπορούσαν να είναι αλλιώτικα τα πράγματα;

Και αυτός είναι ίσως κι ο λόγος που σε ακολουθεί η θύμηση της πατρίδας όπου κι αν πας. Εφορμά σαν ναυτία καταπάνω σου σαν δεις την αχρειότητα του δικαστή.

Ζο ντ’Αξά (1895)

Κυκλοφόρησε το δεύτερο τεύχος του εντύπου Μηδενιστική Πορεία για τη Διάχυση της Φωτιάς και του Χάους

Περιεχόμενα

 ·Εισαγωγικό Σημείωμα (σελ. 4)

•Αναλύσεις – Κείμενα

1.”Πρώτος Χαοτικός Κύκλος”
– Εσωτερική Εξέγερση – Κατασπαράσσοντας τον Ιδεολογικοποιημένο Μηδενισμό  (σελ. 8)
– Σύντομη προσέγγιση στο αντιδικαστικό ζήτημα – Συνέχεια της “Εσωτερικής Εξέγερσης” (σελ. 28)
2.”Για την αποδόμηση των επαναστατικών υποκειμένων” (σελ. 17)
3.”Χωρίς την ιερή φλόγα του ενθουσιασμού” (σελ. 23)

•Κείμενα του Μετώπου Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη διάχυση του Αρνητικού

1.Η θέση μας στο ζήτημα της Οργάνωσης (σελ.30)
2.68 χρόνια από την “αντιφασιστική νίκη των λαών” (σελ.32)

•Αφιέρωμα

“Φ. Νίτσε: Αποσπάσματα για το Κράτος, τους πολεμιστές και τον άνθρωπο.” (σελ. 34)

•Για το σύντροφο Mauri (σελ.38)

•Μια σελίδα μια σφαίρα – Συντροφικά Εγχειρήματα (σελ.48)

1.Κείμενο ΣΠΦ – Για την έκδοση ενός μηδενιστικού εντύπου (σελ.52)
2.Κείμενα των συντρόφων του VvE (σελ.54)
3.Κείμενο της Συνέλευσης για την Αντισπισιστική Δράση – Ολική απελευθέρωση (σελ.56)

•Αναδημοσιεύσεις

“Τέσσερα κείμενα του Zo dʼAxa” (σελ. 38)
“Το υποτακτικό πλήθος” (σελ.74)
“Για το νέο αναρχικό μεταφραστικό/εκδοτικό εγχείρημα Έρεβος” (σελ.77)

•Προκήρυξη ΣΠΦ για την επίθεση στη Δάφνη (σελ.69)

•Προκήρυξη FAI για την επίθεση στο Άργος
(σελ.74)

•Τέχνη

Χαοτενίες (σελ. 82)
1.”Φεύγοντας διαρκώς” – Ποίημα του Χρήστου Τ. μέλους της ΣΠΦ (σελ.83)
2.”Προς το προλεταριάτο” (σελ.84)
3.”Οι Λιτανείες του Σατανά” – Μπωντλαίρ (σελ.86)
4.”Το Ιερατείο” (σελ.88)
5.”Απόντες” – Κ.Γώγου (σελ.90)
6.”Εντολή” – Έζρα Πάουντ
(σελ. 91)
7.”Η προσευχή ενός ειδωλολάτρη” – Μπωντλαίρ
(σελ.92)
8.”Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο – Κ.Καρυωτάκης
(σελ.93)
9.”Προσευχή” – Μπωντλαίρ (σελ. 94)
10.”Η ευτυχία μου” – Φ.Νίτσε (σελ.94)

Το έντυπο διακινείται χέρι με χέρι, μετά από επικοινωνία με την εκδοτική ομάδα και σε μορφή PDF διαδικτυακά από εδώ: https://files.espiv.net/file.php?h=Rltdi

Το παρόν τεύχος αφιερώνεται από τη συντακτική ομάδα της Μηδενιστικής Πορείας στον αναρχομηδενιστή σύντροφο Mauricio Morales, που σκοτώθηκε πριν τέσσερα χρόνια (22/05/2009), όταν ο εκρηκτικός μηχανισμός που κουβαλούσε εξερράγη πρόωρα.

Δίκη ΣΠΦ

Συνεδρία 57η

Η συνεδρία διεκόπη για τους ίδιους λόγους. Κάποια στιγμή η πρόεδρος του δικαστηρίου απυθυνόμενη στα μέλη της Σ.Π.Φ. , τους ρώτησε σχετικά με την παρεμπόδιση της δίκης \”έτσι μας εκδικείστε?\” για να εισπράξει την απάντηση \”αυτό δε λέγεται εκδίκηση, η εκδίκηση είναι κάτι τελείως διαφορετικό…\”

Συνεδρία 56η

Η δίκη διεκόπη απ\’ την αρχή. Ένας από τους κατηγορούμενους που δεν έχουν σχέση με τη Σ.Π.Φ. πραγματοποιεί απεργία πείνας με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι που αρνούνται τη συμμετοχή τους στη Σ.Π.Φ. Οι σύντροφοι της Συνωμοσίας αποχώρησαν κι αυτοί σχολιάζοντας \”ο,τιδήποτε σαμποτάρει την ομαλή δικαστική διαδικασία είναι θεμιτό.\” Άλλωστε όπως έχουν δηλώσει επανειλλημένα, το αποτέλεσμα της δίκης τους είναι αδιάφορο αφού παραμένουν αμετανόητοι αναρχικοί αντάρτες πόλης.

Συνεδρία 55η

Στην αρχή της συνεδρίας τα μέλη της Σ.Π.Φ. \”χαιρέτησαν\” την βομβιστική επίθεση που πραγματοποιήθηκε εναντίον της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού από τον πυρήνα Sole Baleno της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Πιο συγκεκριμένα το λόγο πηρε συντρόφισσα της Συνωμοσίας, που μίλησε εκ μέρους όλης της Σ.Π.Φ. \” Σύντροφοι με αυτήν την επίθεση ξανασυναντηθήκαμε. Ακυρώσατε την κατάσταση της αιχμαλωσίας μας. Μας προσφέρατε στιγμές αυθεντικής ελευθερίας. Βρεθήκαμε ξανά όλοι μαζί γύρω απ το ίδιο τραπέζι. Συζητήσαμε, επιλέξαμε το στόχο, σχεδιάσαμε την επιχείρηση, επιτεθήκαμε, αναλάβαμε την ευθύνη… Όλοι μαζί συνένοχοι στην αναγέννηση της Συνωμοσίας ΜΑΣ, όλοι μαζί συνεπείς αστην υπόσχεση που δώσαμε ότι αυτή είναι μόνο η αρχή. Η Σ υνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, παραμένει ασύλληπτη στις καρδιές μας, στα χαμόγελά μας, στις σφαίρες των όπλων μας. Μέχρι το τέλος, για πάντα… Ζήτω η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, οι Συμμορίες Συνείδησης, ο πυρήνας Sole Baleno. Ζήτω η Μαύρη Διεθνής των Αναρχικών της Πράξης. Η δίκη στη συνέχεια διεκόπη μετά απο αίτημα των συνηγόρων των υπόλοιπων κατηγορουμένων που δεν έχουν καμία σχέση με τη Σ.Π.Φ.

Συνεδρία 54η

Σε αυτήν τη συνεδρία τέθηκαν νομικά ζητήματα σχετικά με την παράταση προφυλάκισης ενός συντρόφου της Σ.Π.Φ. κι ενός ακόμα κατηγορούμενου. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο σύντροφος της Σ.Π.Φ. βρίσκεται πορφυλακισμένος ήδη 32 μήνες, ενώ το όριο είναι οι 18 μήνες (άτομα που κατηγορούνταν για άλλη οργάνωση στο παρελθόν είχαν αποφυλακιστεί όταν συμπλήρωσαν το 18μηνο τους). Ο συγκεκριμένος σύντροφος της Σ.Π.Φ. έχει εκτίσει δύο διαδοχικές προφυλακίσεις (η δεύτερη του επιβλήθηκε όταν ήταν ήδη απεργός πείνας πριν από ένα χρόνο). Τώρα λοιπόν του έχει επιβληθεί παράταση της πρφυλάκισης για άλλους έξι μήνες, με το χαρακτηρισμό \”ιδιαίτερα επικίνδυνος\”. Παράλληλα πριν λίγες μέρες του επιδόθηκε νέα προφυλάκιση για ηθική αυτουργία στην υπόθεση της ληστείας στο Βελβεντό. Η δίκη διακόπηκε με την αποχώρηση των μελών της Σ.Π.Φ. και των άλλων κατηγορούμενων.

Συνεδρία 53η

Η συνεδρία αυτή ήταν σύντομη. Απ\’ τους δύο τελευταίους μάρτυρες προσήλθε ο ένας μόνο, ο οποίος δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει κανέναν από τους κατηγορούμενους. Στη συνέχεια, πρόεδρος εισαγγελέας και δικηγόροι, αγόρευσαν για την κλήση κι άλλων μαρτύρων κατηγορίας, ανάμεσα στου οποίους έιναι κι ο διοικητής της Αντιτρομοκρατικής.

Συνεδρία 52η

Στη δίκη προσήλθαν 6 μάρτυρες κατηγορίας, οι οποίοι εργάζονταν σε εταιρείες courrier που παρέλαβαν τα παγιδευμένα δέματα-βόμβες. Οι μάρτυρες ανέφεραν ότι δέχτηκαν πιέσεις από την Αντιτρομοκρατική, ώστε να αναγνωρίσουν και άτομα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Στη συνέχεια, το δικαστήριο και συγκεκριμένα η πρόεδρος κι ο εισαγγελέας, έκαναν ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο που το παγιδευμένο δέμα για την καγκελάριο της Γερμανίας δεν ανιχνεύτηκεκατά τη διάρκεια των ελέγχων με ακτίνες x-ray , με αποτέλεσμα να φτάσει στην καγκελαρία της Γερμανίας. Οι υπάλληλοι απάντησαν πως ο τρόπος κατασκευής του δέματος και ο φόρτος εργασίας, διευκόλυναν το να μη γίνει αντιληπτό το δέμα και να ταξιδέψει αεροπορικώς στη Γερμανία. Σημειώνουμε πως το συγκεκριμένο δέμα μπλοκαρίστηκε από τη γερμανική αστυνομία την τελευταία στιγμή μέσα στην ίδια την καγκελαρία…

Η στήλη ενημερώνεται από: Αλληλέγγυοι-ες στη ΣΠΦ

Μπορείτε να βείτε τις συνεδριάσεις και στο αρχείο.

Ανάληψη ευθύνης για την ανατίναξη του αυτοκινήτου σωφρονιστικού υπαλλήλου (Άργος)

Αναδημοσίευση από Indymedia:

Η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) – Διεθνής Συνωμοσία για την Εκδίκηση αναλαμβάνει την ευθύνη για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού και την ανατίναξη του αυτοκινήτου του γνωστού ανθρωποφύλακα Αργύρη Γκέλμπουρα που υπηρετεί στις φυλακές Ναυπλίου. Η επίθεση αυτή αποτελεί μέρος του \”Σχεδίου Φοίνικας\” που ξεκίνησε με την ανατίναξη του αυτοκινήτου της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού από την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.

      Η επιλογή να χτυπήσουμε το συγκεκριμένο ανθρωποφύλακα δεν έγινε τυχαία. Ο Αργύρης Γκέλμπουρας (γνωστός και με το ψευδώνυμο Rex) είναι εδώ και χρόνια ένα πιστό μαντρόσκυλο της εξουσίας. Είναι ένας απ\’ τους υπεύθυνους για τους δεκάδες ξυλοδαρμούς κρατουμένων στις φυλακές και παράλληλα διατηρεί άριστες φιλικές σχέσεις με τους μπάτσους της ασφάλειας Ναυπλίου. Συχνά χρησιμοποιεί κρατούμενους – τσιράκια του με σκοπό να φοβίσουν ή να χτυπήσουν άλλους φυλακισμένους που διεκδικούν τα αυτονόητα \”δικαιώματά\” τους ή απλά δεν ανήκουν στο δικό του κύκλωμα επιρροής μέσα στις φυλακές. Ο Αργύρης Γκέλμπουρας είναι ένας ψευτοτραμπούκος με στολή. Αν κάποιοι ανθρωποφύλακες επιμείνουν να έχουν παρόμοιες συμπεριφορές και να βγάζουν τα κόμπλεξ και τα απωθημένα τους πάνω στους κρατούμενους θα τους επισκεφθούμε με χειρότερες διαθέσεις. Τίποτα δε θα μείνει αναπάντητο. Οι εχθροί της ελευθερίας έχουν ονοματεπώνυμο και διεύθυνση…

      Παράλληλα με αυτό το χτύπημα, θέλαμε να σπάσουμε το πέπλο σιωπής που καλύπτει τους βασανισμούς και τις άθλιες συνθήκες ζωής των κρατουμένων στις φυλακές Ναυπλίου (και όχι μόνο). Οι φυλακές Ναυπλίου είναι ένας τσιμεντένιος τάφος που έχουν \”θαφτεί\” περίπου 600 κρατούμενοι (την ίδια στιγμή που οι \”προδιαγραφές\” του κτιρίου είναι για 300). Στα κελιά που είναι χωρητικότητας 2 – 3 ατόμων μένουν 6 – 7 κρατούμενοι που οι μισοί από αυτούς κοιμούνται στο πάτωμα.

      Πριν από λίγους μήνες στις 04/03 ένας νεαρός κρατούμενος στο Ναύπλιο αφέθηκε να πεθάνει εξαιτίας της δολοφονικής αδιαφορίας κάποιων σωφρονιστικών υπαλλήλων. Ο συγκεκριμένος κρατούμενος έπασχε από φυματίωση και διαμαρτυρόταν επί μέρες ότι πονάει και δεν αισθάνεται καλά. Η απάντηση της υπηρεσίας και του γιατρού της φυλακής ήταν η ίδια που αντηχεί κοροιδευτικά σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας. \”Πάρε ντεπόν (αν έχει η υπηρεσία) και κάνε υπομονή\”. Το \”ντεπόν\” στις φυλακές θεραπεύει τα πάντα… Μέχρι και τη φυματίωση. Την ίδια μέρα ο 26χρονος κρατούμενος πέθανε από ανακοπή καρδιάς όταν μεταφέρθηκε καθυστερημένα στο νοσοκομείο. Την Τρίτη 05/03 οι κρατούμενοι στις πτέρυγες Α\’ και Γ\’ εξεγέρθηκαν για το θάνατο του νεαρού και δεν μπήκαν στα κελιά τους. Η απάντηση των υπευθύνων του υπουργείου Δικαιοσύνης και της φυλακής Ναυπλίου ήταν τόσο απλή όσο και τα \”ντεπόν\” μόνο που τώρα ονομαζόταν \”ΜΑΤ\”. Έτσι δύο διμοιρίες απ\’ τα κοπρόσκυλα των ΜΑΤ εισέβαλαν  στη φυλακή και οι κρατούμενοι επέστρεψαν στα κελιά τους. Η τάξη και η ασφάλεια θριάμβευσε στις φυλακές Ναυπλίου. Στη συνέχεια και για διάστημα περίπου 1,5 μήνα οι ανθρωποφύλακες του καγκελόφραχτου τσιμεντένιου μπουρδέλου του Ναυπλίου ξυλοκοπούσαν επανειλλημένα κρατούμενους για να πάρουν εκδίκηση για την εξέγερση και να ξαναθυμήσουν σε αυτούς που το αμφισβήτησαν έστω και για λίγο, ποιός είναι το αφεντικό. Η κοινωνία μπορεί να συνεχίσει ήσυχη τον αιώνιο ύπνο τη. Άλλωστε όλη η ασχήμια της βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα στις φυλακές της δημοκρατίας, εκεί που η εκδίκηση ονομάζεται δικαιοσύνη και η τιμωρία σωφρονισμός.

      Στις φυλακές οι περισσότεροι κρατούμενοι γίνονται πειραματόζωα στις σαδιστικές ορέξεις του κάθε αρχιφύλακα ή του κάθε υπαλλήλου. Δεν είναι μόνο ο υπερπληθυσμός, η άθλια διατροφή, η έλλειψη ιατρικού προσωπικού, αλλά και οι καθημερινές τιμωρίες της υπηρεσίας που γυρίζουν σαν τσεκούρι πάνω απ\’ το κεφάλι των κρατουμένων. Γιατί ο κρατούμενος μέσα στη φυλακή δεν έχει να ξεπληρώσει μόνο την ποινή που του επέβαλαν τα σκιάχτρα της δικαιοσύνης, αλλά συχνά βγάζει διπλή φυλακή εξαιτίας των πειθαρχικών που του επιβάλλουν οι αυτόκλητοι μικροί τύραννοι που φοράνε στολή ή γραβάτα και ονομάζονται δεσμοφύλακες, αρχιφύλακες, διευθυντές και εισαγγελείς φυλακών.

      Πειθαρχικά, απομονώσεις, ξυλοδαρμοί, εξευτελιστικές έρευνες, αιφνιδιαστικές μεταγωγές – απαγωγές αποτελούν κομμάτι της αιχμάλωτης καθημερινότητας των κρατουμένων. Όμως η εξουσία των μικρών τυράννων δε σταματάει μόνο εκεί. Δηλητηριάζει ακόμα και τις πιο μικρές καθημερινές στιγμές των αιχμαλώτων. Σε κάθε φυλακή ανάλογα με το σαδισμό του κάθε αρχιφύλακα ή διευθυντή οι απαγορεύσεις είναι στην ημερήσια διάταξη. Η κάθε απαγόρευση συνοδεύεται πάντα με την ίδια απάντηση: \”Αδύνατον για λόγους ασφαλείας\”. Ανεμιστήρες για το καλοκαίρι, σόμπες για το χειμώνα, μαγειρικά μάτια και σκεύη, βάρη για τη γυμναστική, στρώματα για ύπνο… \”Αδύνατον για λόγους ασφαλείας\”.

      Οι αρνήσεις και ο παραλογισμός συνεχίζονται ακόμα και για τις αγορές των κρατουμένων από το μπακάλη. Σε άλλες φυλακές επιτρέπεται να παραγγείλεις κάποια τρόφιμα ενώ σε κάποιες άλλες τα ίδια τρόφιμα απαγορεύονται. Βέβαια δεν είναι λίγες φορές που ο παραλογισμός συναντάει το δέλεαρ των οικονομικών συμφερόντων. Οι οικονομικές συμφωνίες και οι προμήθειες κάτω από το τραπέζι ανάμεσα στους προμηθευτές και τους διευθυντές ή τους αρχιφύλακες είναι γνωστές στον κόσμο των φυλακών. Όλα είναι γνωστά και στα ανάκτορα του υπουργείου Δικαιοσύνης του ευαίσθητου αριστερού κλόουν Α. Ρουπακιώτη. \’Αλλωστε δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ο υφιστάμενός του γ. γραμματέας Κανελλόπουλος τσέπωσε αρκετά εκατομμύρια ευρώ απ\’ τον Β. Μηλιώνη και την υπόλοιπη κλίκα της ENERGIA που έφαγαν 560 εκατομμύρια ευρώ απ\’ την κοινωνία των εθελόδουλων, λάδωσαν εισαγγελείς και δικαστικούς κύκλους ώστε να αποφυλακιστούν, την ίδια στιγμή που χιλιάδες φτωχοδιάβολοι στοιβάζονται στις φυλακές. Κανείς φυσικά δε μιλάει και όλοι σκύβουν για άλλη μια φορά το κεφάλι. Όμως κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας. Για αυτό και εμείς διαλέγουμε το δρόμο του μοναχικού λύκου. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις για ειρηνικές αλλαγές και δίκαιες ύσεις απ\’ την εξουσία. Ακόμα κι αν η δημοκρατία κατασκεύαζε μια \”χρυσή\” φυλακή με ίσα δικαιώματα για τους κρατούμενους, με ζεστό νερό, με καθαρά στρώματα και μεγαλύτερα προαύλια, θα παρέμενε για πάντα φυλακή, ένας τόπος αιχμαλωσίας. Δεν ψάχνουμε λοιπόν για καλύτερες λύσεις, αλλά για όλου εκείνους τους τρόπους που μπορούμε να γκρεμίσουμε τις φυλακές, με δυναμίτη, με ΤΝΤ, με όπλα, με μπουλντόζες…

      Παράλληλα οι περισσότεροι κρατούμενοι πρέπει να γκρεμίσουν τη φυλακή που έχουν μέσα στο κεφάλι τους. Την ηθική της φυλακής, τη νοοτροπία της έγκλειστης ύαινας που κατασπαράσσει τον αδύνατο, τους ψευτοεθνικισμούς κάθε είδους, την ταπεινωτική εξάρτηση απ\’ τα ναρκωτικά, την εξουσία των αρχηγών και τη δουλικότητα των υποτελών… Μόνο έτσι θα καταρρεύσουν τα τείχη και θα λυγίσουν τα σίδερα.

      Απ\’ την άλλη πλευρά των τειχών, εμείς οι \”ελεύθεροι πολιορκημένοι\” διαλέγουμε για τον εαυτό μας την επιλογή των όπλων και του δυναμίτη ενάντια στους δεσμοφύλακες της ζωής μας, στα αφεντικά και στους διευθυντές τους, στους παπάδες και στους πιστούς τους, στους μπάτσους και στους χρυσαυγίτες τους, στους δημοσιογράφους και στους τηλεθεατές τους, στους πολιτικούς και στους ψηφοφόρους τους.

      Το νέο αναρχικό αντάρτικο πόλης δεν είναι ένα μέσο του αγώνα, είναι η ίδια μας η ύπαρξη. Όλα τα υπόλοιπα που δεν προωθούν τη διαρκή αναρχική εξέγερση είναι ιδεολογικοποιημένες δειλίες.

      Η FAI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) σε συνεργασία με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς επιδιώκει να δημιουργήσει ένα διάχυτο δίκτυο πυρήνων άμεσης δράσης στον ελλαδικό χώρο που θα χτυπάει εκεί που δεν περιμένει ο εχθρός. Μικροί αυτόνομοι ευέλικτοι ένοπλοι πυρήνες παρακολουθούν, συλλέγουν πληροφορίες, άλλοτε συνεργάζονται άλλοτε όχι και διαλέγουν τη στιγμή της αιφνιδιαστικής επίθεσης. Μόνο μέσα στην επίθεση υπάρχει ζωή. Είμαστε αναρχικοί της πράξης, χαοτικοί, μηδενιστές, εγωιστές, άθεοι, είμαστε οι φορείς των μαύρων σημαιών του αναρχομηδενισμού. Για τη διάχυση της FAI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) και του IRF (Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο).

Τώρα και πάντα

Εξέγερση, Επίθεση, Εκδίκηση

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και ΔΥΝΑΜΗ στους αμετανόητους παράνομους και στους αντάρτες της Σ.Π.Φ.

Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) – Διεθνής Συνωμοσία Εκδίκησης

Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψεις ευθύνης και στο αρχείο.

Μεξικό: Επιθέσεις κόντρα στην επιστήμη και στην αστυνομία (Τολούκα)

Δύο δράσεις.
Μπόμπα στην επιστήμη και φόκο στην μπατσαρία… Δεν πρόκειται όμως να αρκεστούμε μονάχα στο σαμποτάζ με το μπαρούτι και τη βενζίνα. Γι’ αυτό, μην ξαφνιαστείτε αν χτυπήσουμε με τερρορισμό τούς επιστήμονες, τους μπάτσους και τους βολεμένους. Δεν ειδωλοποιούμε καμιά ένοπλη ενέργεια, αλλά ως πυρήνας πολέμου οικειοποιούμαστε ατομικά ο καθένας μας και δικαιώνουμε με την πλέον εγωιστική πολιτική συγγένεια τη δράση διαφορετικών ομάδων σε αυτά τα μέρη, που κορυφώνουν τις ενέργειές τους και τις φέρνουν στ’ άκρα, γκρεμίζοντας φόβους, παραδείγματα, ιδεολογίες, και κώδικες ηθικής ή αξιών.

Εξτρεμισμός; Τρομοκρατία;
Να φάμε μερικούς μπάτσους…
Όπως το έκανε ο Εξεγερτικός Πυρήνας Μαριάνο Σάντσεθ Ανιόν (CI-MSA), φράξια της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας Μεξικού (FAI-M).
Να φάμε μερικούς επιστήμονες…
Όπως το έκαναν οι Ατομικότητες που Τείνουν προς την Αγριότητα (ITS).

Στην αποφασιστικότητα κάθε ατομικότητας που επιχειρεί άμεσα ενάντια στην ανθρωπότητα και στον πολιτισμό της βλέπουμε τη δύναμη που ξαναζωντανεύει τα άγριά μας ένστικτα, μαθαίνουμε απ’ αυτές τις συντεχνίες κι ακονίζουμε τις ιδέες μας για μελλοντικές δράσεις.

Στο μεταξύ, αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση ενός ακόμη εκρηκτικού μηχανισμού που πυροδοτήθηκε στις εγκαταστάσεις του Μεξικανικού Συμβουλίου Επιστήμης και Τεχνολογίας (COMECYT) στις 10 Ιούνη 2013, στην πόλη Τολούκα του Μεξικού. Την πέσαμε για άλλη μία φορά σε αυτό το όργανο του κράτους, που συνδέεται άμεσα με τους μηχανισμούς του τεχνο-συστήματος, και το χτυπήσαμε με σφοδρότητα γιατί γνωρίζουμε ότι εκτελεί λειτουργίες ζωτικής σημασίας για την ανθρωποκεντρική πρόοδο. Γιατί γνωρίζουμε την εμπλοκή του στην επέκταση της αστικής κηλίδας, σε συνέργεια με τη βιομηχανία εξόρυξης που ισοπεδώνει τα βουνά της περιοχής του Άλτο Λέρμα. Γιατί γνωρίζουμε τη συνεργασία του με τους επιστήμονες του Διεθνούς Κέντρου Βελτίωσης Καλαμποκιού και Σιταριού (CIMMYT), με τους οποίους επιδίδονται στις διάφορες ανωμαλίες τους στα πεδία πειραμάτων της περιοχής αυτής. Γιατί γνωρίζουμε ότι φέρει άμεση ευθύνη για κάθε τεχνικοποίηση αυτής της (μη)ζωής. Επιτεθήκαμε στις εγκαταστάσεις του σε υπεράσπιση της Άγριας Φύσης.

Όποιος πέφτει στη μάχη εξεγειρόμενος ενάντια σε όλους και όλα, κυριαρχεί ακόμα και πεσών. (…) Μα ο πιο γνήσιος ακολουθητής του πεσόντα είναι αυτός που, ενόσω πέφτει στη μάχη, ξέρει να εξεγείρεται ακόμα και ενάντια στην «εξέγερση» των ήδη πεσόντων ηρώων.
—Ρέντσο Νοβατόρε

Αναλαμβάνουμε επίσης την ευθύνη για τον εμπρησμό (μέσω ενός αυτοσχέδιου μηχανισμού, ακριβώς όπως μας «συνέστησαν» κάποια συντρόφια από τη Νότια Αμερική) που αποτέφρωσε τη μηχανή και την καμπίνα ενός βαν ιδιοκτησίας της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας στις 23 Μάη 2013, πάλι στην πόλη της Τολούκα. Αποφασίσαμε να επιτεθούμε εκείνες τις μέρες σε τούτο το σύμβολο εξουσίας, όπως αποφασίσαμε να αναλάβουμε και την ευθύνη αυτής της ενέργειας για τον ίδιο λόγο: Μαουρίσιο Μοράλες.

Όπως ακριβώς δεν ειδωλοποιούμε τις ένοπλες δράσεις, παρομοίως δε θέλουμε να φετιχοποιήσουμε ούτε να μετατρέψουμε κανέναν και τίποτα σε μάρτυρα. Είναι μονάχα που δεν μπορεί κανείς να μείνει ασυγκίνητος διαβάζοντας τα παραμύθια και τα ποιήματα αυτού του μαχητή… Ακούγοντας το πολεμικό τραγούδι του πάνκη Μαουρί. Ο Μαουρίσιο Μοράλες δεν είναι μονάχα ένα όνομα, όπως δεν είναι μονάχα ένα όνομα ο Αμπέλε Ριτσιέρι Φερράρι [δηλ. ο Ρέντσο Νοβατόρε]. Κάθε αδάμαστος που προκάλεσε άγριους εμπρησμούς, οπλισμένος τόσο όμορφα με βούληση και φαντασία, τροφοδοτεί και συντηρεί την καθημερινή σύγκρουση και τη διαρκή εικονοκλαστική εξέγερση.

Αυτή η φωτιά, που φούντωσε τέσσερα χρόνια και κάτι μετά απ’ το χορό του Μαουρί με το θάνατο, είναι μονάχα μια εμπρηστική χειρονομία αντάρτικης μνήμης για όσους επέλεξαν να κάνουν πράξεις τα λόγια και τις σκέψεις τους.

Αντιπολιτισμική Φράξια
Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία
(FA/FLT/FAI)

Πηγή

Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψεις ευθύνης και στο αρχείο.

Ούτε Λήθη Ούτε Τελετή: Ενάντια στη Λατρεία του Πτώματος

Αναδημοσίευση από Έρεβος

«Σε μένα φαίνεται προτιμότερο, οι τιμές προς ανθρώπους που διακρίθηκαν για τις πράξεις τους, να εκδηλώνονται και αυτές μόνο με πράξεις»

Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, 411 π.Χ.

Είναι επικίνδυνο να κηρύσσεις πόλεμο ενάντια στο κράτος και σε αυτό τον κόσμο, επειδή το Κράτος γνωρίζει πώς να κάνει μόνο δύο πράγματα: να εξελίσσεται, και να χτυπά οποιονδήποτε θα μπορούσε να το καταστρέψει, να το αποδυναμώσει ή να εμποδίσει την εξέλιξή του. Ως εκ τούτου, οι αναρχικοί, όρος με τον οποίο εννοούμε τους επαναστάτες, έχουμε συνείδηση των αποφάσεών μας και των ευθυνών που απορρέουν από αυτές. Όταν λέμε επαναστάτες, δεν αναφερόμαστε σε καμία πίστη για έναν τέλειο και ειρηνικό κόσμο, ούτε στη χιμαιρική πεποίθηση για την πιθανότητα να δούμε μια συνολική αντι-εξουσιαστική επανάσταση, την οποία μπορούμε μόνο να ονειρευόμαστε στον πνευματικό αυνανισμό μας, είτε στη διάρκεια της ζωής μας είτε όχι. Μιλάμε για μία μόνιμη τάση προς την εμβάθυνση μιας διαδικασίας ρήξης με την εξουσία και τους θεσμούς της, μέσα από ριζοσπαστική κριτική και καταστροφή.

 Στις 22 Μαΐου 2009, ο Mauricio Morales, ένας σεβαστός σύντροφος από το Σαντιάγκο της Χιλής, έπεσε στη μάχη σε αυτό τον κοινωνικό πόλεμο στον οποίο προσπάθησε, όπως και τόσοι άλλοι αναρχικοί προσπαθούν σε όλο τον κόσμο, να συμβάλει με τα δικά μας μέσα και αξίες, με τη δική μας ένταση και τις επιθυμίες. Η έκρηξη της αυτοσχέδιας βόμβας που μετέφερε στην πλάτη του, προκάλεσε τον βίαιο θάνατό του· προοριζόταν για τη Σχολή Σωφρονιστικών Υπαλλήλων, στην οποία είχε φτάσει κοντά. Όσο μακριά και αν είμασταν εκείνη τη στιγμή, στην καρδιά της παλιάς Ευρώπης, το νέο του θανάτου του μας αναστάτωσε γι’ αυτό που ήταν: ο θάνατος ενός αδελφού. Δεν γνωρίζαμε τον Mauricio προσωπικά, αλλά έχει σημασία; Αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας σε αυτόν, όπως αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας κάθε μέρα σε όλες τις επιθέσεις ενάντια στην κυριαρχία, και αυτό ήταν αρκετό για εμάς. Όπως πολλοί άλλοι, φωτίσαμε τη νύχτα σε ανάμνησή του. Επειδή αυτή είναι η μοναδική μορφή επετείου που μας ταιριάζει για να χαιρετίσουμε τη μνήμη ενός συντρόφου: η συνέχιση του αγώνα σε ένδειξη αλληλεγγύης, ναι, αλλά και πολλά περισσότερα: να πολλαπλασιάζουμε στην πράξη την κριτική ενάντια σε αυτό τον κόσμο, και να υποθάλπουμε τη διάχυσή της.

 Επειδή οι επιθέσεις μας ενάντια στο υπάρχον δεν έχουν ως πρωταρχικό τους στόχο ούτε να τιμήσουν τη μνήμη των συντρόφων που έπεσαν, ούτε να στείλουν αφιερώσεις στον έναν ή στον άλλο φυλακισμένο σύντροφο, ούτε να συνδιαλλαγούν με την εξουσία σώμα με σώμα και μετωπικά. Η επίθεση για εμάς είναι μια αναγκαιότητα ώστε ο λόγος μας να έχε νόημα και οι ιδέες μας να μην είναι απλά έννοιες. Και θεωρούμε τελείως δευτερεύουσα, τη βρίσκουμε εντελώς περιττή, αυτή την ανάγκη πάντα να στέλνουμε κλεισίματα του ματιού ή να είμαστε αυτό-αναφορικοί. Οι αποδέκτες αυτών των νευμάτων δεν χρειάζεται να ονοματίζονται αν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σε μία πράξη καθαυτή. Και το να αφιερώνουμε μια επίθεση σε ένα σύντροφο απομακρύνει άλλους από τη δυνατότητα να την ιδιοποιηθούν για τον εαυτό τους, και αποκόπτει εμάς από έναν άπειρο αριθμό δυνατοτήτων για ιδιοποίηση και επαναληψιμότητα, καθώς και από την ανωνυμία που χαρακτηρίζει την αναρχική μας παρέμβαση με όλη της την ταπεινοφροσύνη. Για να ξεκαθαρίσουμε τι αποκαλούμε ταπεινοφροσύνη, εννοούμε ότι οι επιθέσεις μας καταγράφονται ως μέτριες συνεισφορές στον κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται από πάντα, και όχι ως ηρωικές πράξεις, αλλά όπως λέμε πάντα, είναι εύκολο να επιτίθεσαι και δεν έχει σημασία ποιο είναι το εξοργισμένο άτομο που επιτίθεται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι σύντροφοί μας που έπεσαν στη μάχη δεν είναι ήρωες.

 Οι επιθέσεις μας είναι καθημερινές, δεν περιμένουν και δε χρειάζονται κανένα κάλεσμα αλληλεγγύης. Αυτή είναι η μόνη μορφή επετείου για εμάς: η συνεχής σύγκρουση. Γιατί όλες οι άλλες μορφές επετείου δε γιατρεύουν την εξεγερμένη καρδιά μας, γιατί το κλάμα δεν έριξε ποτέ κανένα τοίχο. Είτε είναι θεϊκής είτε ανθρώπινης θρησκείας, οι απόστολοι αυτού του κόσμου δε προσφέρουν καμιά λύση στα προβλήματά μας. Ολονυχτίες, τελετές, μοιρολόγια, επετείους, όμορφα λόγια και φτηνό λυρισμό τα εγκαταλείπουμε πρόθυμα και βαδίζουμε στο μονοπάτι που έχουμε διαλέξει. Δε μας ενδιαφέρει η δόξα και οι τιμές αλλά η αξιοπρέπεια, η αγάπη και το μίσος. Με αυτές τις τρεις αδερφές πορευόμαστε κάθε μέρα. Θα προτιμούσαμε να μη νιώθαμε την ανάγκη να γράψουμε αυτές τις γραμμές, αλλά φοβόμαστε πως βλέπουμε αξίες θρησκευτικής και στρατιωτικής προέλευσης να αναμιγνύονται με τις δικές μας.

Η λατρεία των νεκρών είναι απλά μια προσβολή στον αληθινό πόνο. Το να κρατάς ένα μικρό κήπο, να ντύνεσαι στα μαύρα και να φοράς βέλο, δεν αποδεικνύουν την ειλικρίνεια της θλίψης. Πρέπει και η θλίψη να εξαφανιστεί, τα άτομα πρέπει να αντιδρούν στο τέλος των πραγμάτων και αναπόφευκτα στο θάνατο. Πρέπει να πολεμήσουμε ενάντια στο να υποφέρουμε αντί να το επιδεικνύουμε, αντί να πορευόμαστε σε γκροτέσκες λιτανείες και με ψεύτικες ευχές. Πρέπει να ανατρέψουμε τις πυραμίδες, τους τύμβους, τους τάφους· πρέπει να περάσουμε το άροτρο μέσα από τους τοίχους του νεκροταφείου για να απαλλάξουμε την ανθρωπότητα από αυτό που ονομάζεται σεβασμός στους νεκρούς, αλλά είναι η λατρεία των πτωμάτων.

Albert Libertad, L’anarchie, 31 Οκτώμβρίου 1907

Δεν υπάρχει δόξα στο θάνατο στη μάχη. Η εξουσία μας επιφυλάσσεις μακάβριες συνέπειες για την απόφαση μας να πολεμήσουμε, είτε αυτές είναι φυλακή, είτε βασανιστήρια, είτε θάνατος. Όλα αυτά τα άσχημα νέα είναι κομμάτι του συμβολαίου που υπογράψαμε με τους εαυτούς μας, στην απόφαση μας να είμαστε σε πόλεμο με το υπάρχον. Ξέρουμε ότι μπορούμε να περιμένουμε, από το πιο όμορφο μέχρι το πιο τραγικό και είμαστε προετοιμασμένοι ότι και να γίνει. Αυτή τη φορά ήταν θανάσιμο, αλά αυτό δε σημαίνει πως ο Mauricio ήταν ένας πιο αφοσιωμένος και πιο γενναίος σύντροφος από οποιονδήποτε άλλο μαχητή. Εκείνη τη νύχτα, υπολόγισε τα ρίσκα όπως κάνουν πολλοί άλλοι κάθε νύχτα και η τύχη τον έκλεψε από εμάς.  Θα μπορούσε να συμβεί σε σένα, σε μένα, σ’αυτόν, σ’αυτήν ή σε οποιαδήποτε άλλη ατομικότητα για την οποία η Αναρχία δεν είναι μόνο λόγια και πόζα.

Πολλοί από τους συντρόφους μας πέθαναν στη μάχη. Οι Ραβασόλ, οι Φιλίπι, οι Μοράλες της ιστορίας μας είναι πολλοί, ζουν λιγότερο ή περισσότερο στη μνήμη μας, συνεχίζουν να ζουν σε κάθε χτύπημά μας, σε κάθε επίθεση ενάντια στην κυριαρχία. Και δεν είναι μάρτυρες, δεν πέθαναν για κάποιο σκοπό, δε θυσίασαν τους εαυτούς τους. Πέθαναν προσπαθώντας να ζήσουν το όνειρο, δεν παραδόθηκαν και σκοτώθηκαν. Αυτό είναι όλο. Τίποτα δε θα τους φέρει πίσω, κανένα τραγούδι, κανένα ποίημα, κανένας λόγος γιατί δεν υπάρχει το πέρα, δεν υπάρχουν ήρωες, δεν υπάρχει ένας άλλος κόσμος που μπορούμε να γιατρέψουμε τις πληγές που μας δημιούργησε τούτος.

Σύντροφοι, ας μην ενδώσουμε στο τραγούδι των σειρήνων του θαυμασμού, του χαρίσματος και της κοινωνικής αξίας. Οι αναρχικοί δεν πρέπει να κανονικοποιούνται. Ας τα αφήσουμε αυτά στις περσόνες και στη θρησκευτική ειδωλολατρία.  Ας είναι ο καθένας και η καθεμία ο δικός του/της ήρωας/ηρωίδα αντί να ψάχνει το μεγαλείο στους άλλους.  Ο Mauricio δεν είναι γλυπτό, αφίσα ή είδωλο. Είναι μια πηγή έμπνευσης, ένας αδερφός.

Ενάντια στη λατρεία των πτωμάτων.

Ιούνιος 2013

Για το νέο αναρχικό μεταφραστικό/εκδοτικό εγχείρημα Έρεβος

Το αναρχικό εκδοτικό/μεταφραστικό εγχείρημα Έρεβος είναι μια πρωτοβουλία ατόμων του ευρύτερου χώρου της Νέας Αναρχίας που δημιουργήθηκε με σκοπό τη διάχυση του λόγου, της θεωρίας και της πράξης των ριζοσπαστικών αναρχικών τάσεων και αντιλήψεων.

Μεταφραστικό, επειδή η μετάφραση του υλικού συντρόφων από το εξωτερικό, σπάει τα εθνικά σύνορα και εδραιώνει τη διεθνή διάσταση του αναρχικού πολέμου. Ανοίγει κανάλια επικοινωνίας μεταξύ συντρόφων από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, δημιουργώντας ένα άτυπο δίκτυο πληροφόρησης και συντονισμού. Οι διαφορετικές γλώσσες που μιλούν οι αναρχικοί αγωνιστές πρέπει να πάψουν να είναι εμπόδιο στη διεθνοποίηση της αναρχικής πρακτικής. Αυτό το πρόβλημα καλούνται να λύσουν οι μεταφραστικές ομάδες.

Εκδοτικό, επειδή πριν οποιουδήποτε τύπου δράση προηγείται η θεωρία, η ανάλυση και ο σχεδιασμός. Γιατί για εμάς, οι αναρχικοί δεν είναι απλά φαντάροι που διεκπεραιώνουν εντολές αλλά συνειδητοποιημένοι και σκεπτόμενοι μαχητές. Πριν οπλίσουμε λοιπόν τα χέρια μας, ας οπλίσουμε τη σκέψη μας.

Έρεβος, επειδή έχουμε σιχαθεί την ψεύτικη λάμψη και το φως αυτού του κόσμου που βρωμάει εκμετάλλευση, εθελοδουλία και παραίτηση. Μέχρι το πηχτό σκοτάδι της Μαύρης Αναρχίας να καταπιεί το Κράτος, το Κεφάλαιο, τον Πολιτισμό και την Κοινωνία.

Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του εγχειρήματος

Για επικοινωνία: erevos@espiv.net

Ο ιστότοπος του εγχειρήματος: erevos.squat.gr

Ανακοίνωση των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ για τη βομβιστική επίθεση εναντίων της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού

Αναδημοσίευση από Indymedia

Αυτό το κείμενο διαβάστηκε από τα μέλη της Σ.Π.Φ. σήμερα 10/6 στο δικαστήριο κατά την έναρξή του

Θέλουμε να ανταποδώσουμε από εδώ μέσα με τη σειρά μας το αντάρτικο σινιάλο στα αδέρφια της σύμπραξης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και των Συμμοριών Συνείδησης και να χαιρετίσουμε το κοινό μέτωπο όλων των αναρχικών της πράξης που στηρίζουν το διεθνές δίκτυο της FAI-IRF.  ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ με την επίθεση αυτή ξανασυναντηθήκαμε. Ακυρώσατε την κατάσταση της αιχμαλωσίας μας. Μας προσφέρατε στιγμές αυθεντικής ελευθερίας. Βρεθήκαμε ξανά όλοι μαζί γύρω απ\’ το ίδιο τραπέζι. Συζητήσαμε, επιλέξαμε το στόχο, σχεδιάσαμε την επιχείρηση, επιτεθήκαμε, αναλάβαμε την ευθύνη…

Όλοι μαζί συνένοχοι στην αναγέννηση της Συνωμοσίας ΜΑΣ, όλοι μαζί συνεπείς στην υπόσχεση που δώσαμε ότι αυτή είναι μόνο η αρχή. Η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς παραμένει ασύληπτη στις καρδιές μας, στα χαμόγελά μας, στις σφαίρες των όπλων μας μέχρι το τέλος, για πάντα…

 

ΖΗΤΩ Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ / ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

πυρήνας Sole – Baleno.

ΖΗΤΩ Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ.