Κατεβάστε το PDF, εδώ.
Tag: Ελλάδα
Αφίσα από Αναρχικό στέκι Utopia A.D., για του δύο αναρχικούς αιχμαλώτους από τη Θεσσαλονίκη
![\"leyteria-mayro\"](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2013/08/leyteria-mayro.jpg\")
Ιταλία: Δυο γράμματα του φυλακισμένου αναρχικού Νικόλα Γκάι από τη δεύτερη πτέρυγα υψηλής ασφαλείας της Φερράρα
Οι προφυλακισμένοι αναρχικοί Νικόλα Γκάι και Αλφρέντο Κόσπιτο κατηγορούνται για την ένοπλη επίθεση εναντίον του Ρομπέρτο Αντινόλφι, διευθύνοντα συμβούλου της εταιρείας πυρηνικής ενέργειας Ansaldo Nucleare, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε ο Πυρήνας Όλγα/ΑΑΟ-ΔΕΜ.
Στις αρχές Αυγούστου του 2013 έγινε γνωστό ότι οι ιταλικές εισαγγελικές αρχές έβαλαν μπρος άλλη μία δίωξη κατά του συντρόφου Νικόλα Γκάι για «παρότρυνση σε τέλεση βίαιων πράξεων με τρομοκρατικούς σκοπούς», προβάλλοντας ως πειστήριο τα ακόλουθα δυο γράμματα και ιδίως την αναφορά του συντρόφου σε επίθεση του «Σχεδίου Φοίνικας» στην Αθήνα.
Συνεισφορά στη συνάντηση της 3ης Αυγούστου στην κατάληψη La Riottosa της Φλορεντίας.
Αγαπητές συντρόφισσες και αγαπητοί σύντροφοι, με χαρά έμαθα για τις συναντήσεις που πραγματοποιούνται με στόχο την οργάνωση μιας αλληλέγγυας παρουσίας ενόψει της δίκης μας. Σας στέλνω λοιπόν το παρακάτω κείμενο, το οποίο, αν και δε γράφτηκε συγκεκριμένα γι’ αυτές τις συνελεύσεις, πιστεύω πως μπορεί να δώσει τροφή για περαιτέρω συζήτηση.
Τόσο ο Αλφρέντο, όσο κι εγώ βρίσκουμε πολύ ενδιαφέρον το γεγονός πως το κείμενο «Με το κεφάλι ψηλά», το οποίο εισηγείται αυτές τις συναντήσεις, δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην υπόθεσή μας, αλλά «χρησιμοποιεί» το συγκεκριμένο κατασταλτικό επεισόδιο προκειμένου να εγκαινιαστεί εκ νέου ένας διάλογος γύρω από θέματα τόσο σημαντικά, όπως είναι η επαναστατική αλληλεγγύη, η αναρχική δράση, η σύνδεση με τους κοινωνικούς αγώνες κ.τ.λ, για τα οποία, δυστυχώς, τελευταία δε γίνεται λόγος παρά μονάχα με τσιτάτα.
Από πλευράς μας, μπορούμε μονάχα να ευελπιστούμε πως όλες αυτές οι συζητήσεις που έχουν καλεστεί δε θα παραβλέψουνε ούτε στιγμή την πρακτική πτυχή του αναρχικού αγώνα, μιας και πιστεύουμε πως το σύνολο των επιχειρημάτων πρέπει να προσβλέπουν στο πώς θα καταστήσουμε τη δράση μας πιο κοφτερή και απτή.
Όσον αφορά την κεντρική κατηγορία εις βάρος μας, τον τραυματισμό του διευθύνοντα συμβούλου της Ansaldo Nucleare, θα τοποθετηθούμε αργότερα, όταν ξεκινήσει η δίκη στις 30 Οκτώβρη.
Δύναμη, συντρόφια, έχουμε έναν ολόκληρο κόσμο να γκρεμίσουμε!
Ζήτω η νέα αναρχία!
Νικόλα Γκάι (Φερράρα, 23 Ιούλη 2013)
Φερράρα, Ιούνης 2013
Σχετικά με τον αγώνα ενάντια στις φυλακές.
Εδώ και κάποιο διάστημα είναι προφανές ότι έχει επιστρέψει στο προσκήνιο ο αγώνας ενάντια στις φυλακές, με νέες φιγούρες «κοινωνικών εξεγερμένων» να εμφανίζονται στο παλκοσένικο του κινήματος, κι έτσι ν’ αρχινούν ξανά μανά: διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και προτάσεις για ενημερωτικά δελτία που να δίνουνε χώρο στους οδυρμούς οι οποίοι βγαίνουνε μέσα απ’ τα μπουντρούμια του κράτους. Τίποτα καινούργιο στον ορίζοντα· πολύ συχνά το κίνημά μας, σαν τη σβούρα που κάνει κύκλους γύρω απ’ τον εαυτό της, αναπηδά σε μια διαφορετική πτυχή αυτού του γαμημένου κόσμου κι ύστερα περιστρέφεται και στροβιλίζεται ξανά.
Το ενδιαφέρον των συντρόφων αφυπνίζεται, δίνει ζωή σε συνελεύσεις, όπου υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα της εμβάθυνσης των επιχειρημάτων, της κατανόησης του τι συμβαίνει στους τόπους του βασανισμού… και ποιο τ’ αποτέλεσμα; Αποφασίζεται να πάνε να μοιράσουνε φυλλάδια στους συγγενείς τις μέρες του επισκεπτηρίου και να οργανώσουν μια συγκέντρωση, που θα ’ναι σίγουρα επιτυχημένη μιας και πλείστοι όσοι φυλακισμένοι «θα ανταποκριθούν» μ’ ενθουσιασμό. Για να πούμε όμως και την αλήθεια, τελευταία προστέθηκε στο γνωστό σενάριο μια νέα πράξη, κομματάκι ανησυχητική: μία «αποφασιστική και επικοινωνιακή» μάζωξη μπροστά από το υπουργείο Δικαιοσύνης στη Ρώμη. Όσο το σκέφτομαι, τόσο δεν μπορώ να καταλάβω τι δουλειά έχουνε έξω απ’ το υπουργείο αναρχικοί, τσαντισμένοι για τα ξυλίκια που πέσανε στις φυλακές του Τολμέτζο, αν δε βρίσκονται εκεί για να το μπουρλοτιάσουνε.
Ενώ η φυλακή αποτελεί ένα μόνιμο πρόβλημα, οι «κινητοποιήσεις» εναντίον της αποτελούν απλά επεισόδια που διαρκούν ωσότου κάποια άλλη «έκτακτη ανάγκη» τραβήξει την προσοχή των συντρόφων, ή για όσο το υποκείμενο της προσοχής μας (ο κοινωνικός εξεγερμένος, ο φυλακισμένος προλετάριος κ.λπ.) δεν αναζητά κάποιο διαμεσολαβητή, λίγο πολύ θεσμοθετημένο, που να θεωρεί ότι είναι πιο κατάλληλος για να ικανοποιήσει τα αιτήματά του.
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι τις εκτιμήσεις μου δεν τις υπαγορεύει κάνα προσωπικό μπούχτισμα ή καμιά κομπορρημοσύνη ειδίκευσης στον τομέα αυτόν, αλλά η απλή εμπειρία από πρώτο χέρι: έχω συμμετάσχει σε διάφορες πρωτοβουλίες του αγώνα ενάντια στις φυλακές, κι όλες τους ήτανε απόρροια μιας παρόμοιας συλλογιστικής, έχοντας την ίδια πάντοτε κατάληξη. Θυμάμαι πολύ καλά τον αγώνα των ισοβιτών, όπου και σε κείνη την περίπτωση υπήρξε ενθουσιασμός, συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, ένα ενημερωτικό δελτίο κατά των φυλακών, ώσπου οι πρωταγωνιστές αυτής της κινητοποίησης, συχνά περιγραφόμενοι ως αδάμαστοι εξεγερμένοι, αποφάσισαν να αναστείλουν την απεργία πείνας και να προσφύγουν σε πιο θεσμικά μονοπάτια για να επιλύσουν το πρόβλημά τους: πάπαλα αυτός ο αγώνας, και φτου κι απ’ την αρχή με κάποιον άλλον.
Πιστεύω ότι πρέπει να κοντοσταθούμε και να προβληματιστούμε σχετικά με το γιατί επαναλαμβάνονται κυκλικά οι ίδιες καταστάσεις, με παρόμοια πάντα αποτελέσματα. Γιατί δεν κατορθώνουμε να δώσουμε μεγαλύτερη συνέχεια και διεισδυτικότητα στη δράση μας; Πιστεύω ότι πρέπει να πάψουμε να παρασυρόμαστε απ’ το συναισθηματισμό, απ’ το κατεπείγον της κάθε περίστασης. Πολύ συχνά παίζουμε άμυνα, με αποτέλεσμα να φαντάζει ότι το έργο των αναρχικών είναι να επιλύσουν τα προβλήματα του κατά περίπτωση επαναστατικού «υποκειμένου»: φυλακισμένων, μεταναστών, εκμεταλλευόμενων κ.λπ. Είμαι πεπεισμένος ότι οι αναρχικοί θα έπρεπε «απλούστατα» να περνάνε στην επίθεση, καθένας με τις δικές του μεθόδους και στους δικούς του χρόνους, επιχειρώντας να ζήσουν την [….], τη χαρά της καταστροφής χωρίς ν’ αποζητούν τη «συναίνεση» των εκμεταλλευόμενων της εκάστοτε συγκυρίας.
Σε αυτό το σημείο, βέβαια, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να μου πει ότι τα λόγια μου είναι διακηρύξεις αρχών, οι οποίες και βρίσκουν σύμφωνους τους πάντες, αλλά πρακτικά τι προτείνω να γίνει; Ας πάρουμε παράδειγμα απ’ όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η φυλακή είναι τέτοιο τερατούργημα, που δε χρειάζεται να έχουμε γνώση και της παραμικρής αθλιότητας που λαμβάνει χώρα εντός της για να ξέρουμε ότι πρέπει να καταστραφεί. Ας μην επικεντρωνόμαστε σε λίγο ή πολύ βαθυστόχαστες μελέτες σχετικά με τους μετασχηματισμούς του μηχανισμού της φυλακής, αλλά ας πράξουμε όπως οι σύντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/Συμμορίες Συνείδησης/Πυρήνας Sole–Baleno/ΑΑΟ-ΔΕΜ* στην Ελλάδα: ας μάθουμε πού παρκάρει ο διευθυντής των φυλακών και ας πράξουμε αναλόγως. Ας μιμηθούμε τους συντρόφους του Εξεγερσιακού αντεξουσιαστικού πυρήνα Παναγιώτης Αργυρού/ΑΑΟ-ΔΕΜ, που στις 12 Μάη 2013 χτύπησαν την Εθνική Ένωση Σωφρονιστικών Υπαλλήλων στο Σαντιάγο της Χιλής. Ή, ακόμη, ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των ανώνυμων συντρόφων που πριν κάμποσους μήνες στο Τρέντο πυρπόλησαν τα οχήματα μιας εταιρείας που κερδοσκοπεί με την τροφοδοσία κρατουμένων.
Αν είμαστε όλοι σύμφωνοι ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από μια φυλακή που καίγεται, ας οπλίσουμε τις επιθυμίες μας κι ας πιάσουμε δουλειά.
Νικόλα Γκάι
* Στις αρχές Ιούνη ανατινάχτηκε το αυτοκίνητο της διευθύντριας των φυλακών του Κορυδαλλού, στην Αθήνα. Αυτή ήταν η πρώτη πράξη του «Σχεδίου Φοίνικας», την οποία ακολούθησε η επίθεση στο αυτοκίνητο ενός ανθρωποφύλακα της φυλακής του Ναυπλίου, στην Ελλάδα πάντα, από τους συντρόφους της Διεθνούς Συνωμοσίας για την Εκδίκηση/ΑΑΟ-ΔΕΜ. Το «Σχέδιο Φοίνικας» συνεχίστηκε με δύο ακόμη ενέργειες, μία στην Ινδονησία και άλλη μία, πάλι στην Ελλάδα.
Σ.τ.μ.: Μέτρα λογοκρισίας στην αλληλογραφία ήταν ήδη σε ισχύ εις βάρος των Νικόλα και Αλφρέντο, και πλέον επιβλήθηκαν επισήμως και στους Σέρτζιο και Στέφανο (φυλακισμένους στο πλαίσιο της επιχείρησης ευτολμία/Ardire), με το σκεπτικό ότι οι τελευταίοι διευκόλυναν την εκροή επιστολών των δύο κρατουμένων για την υπόθεση Αντινόλφι. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όσα γράμματα αποστέλλονται δε φτάνουν ποτέ στα χέρια των τεσσάρων συντρόφων, που είναι έγκλειστοι στην ίδια πτέρυγα (AS2) της φυλακής της Φερράρα, αλλά κυρίως συνεπάγεται ότι η αλληλογραφία τους περνάει πρώτα από φακέλωμα των διωκτικών αρχών κι ότι ενδέχεται να παρακρατηθεί για κάποιο διάστημα και, κατά περίπτωση, να ενταχθεί σε δικόγραφα. Γι’ αυτό τώρα, πιο πολύ από ποτέ άλλοτε, είναι σημαντικό να τους αποστέλλονται γράμματα ώστε να σπάσει στην πράξη το μέτρο της απομόνωσής τους:
Sergio Maria Stefani, Stefano Fosco, Nicola Gai, Alfredo Cospito
Casa Circondariale di Ferrara, Via Arginone 327, ΙΤ-44122 Ferrara, Ιταλία
Πανό αλληλεγγύης για τους δύο προφυλακισμένους συντρόφους από τη Θεσσαλονίκης
Παρέμβαση αλληλέγγυων έγινε με ανάρτηση πανό στον Βόλο, για τους δύο προφυλακισμένους αναρχικούς της Θεσσαλονίκης Σπύρο Μάνδυλα και Αντρέα Τσαβδαρίδη, οι οποίοι κατηγορούνται για το Σχέδιο Φοίνικας.
Αντρέα, Σπύρο γερά ως τη λευτεριά.
ΟΣΟ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΒΕΛΑΖΟΥΝ ΤΟΣΟ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΘΑ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ
![\"πανό](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2013/08/-για-Σπ.-Μαν.-και-Α.-Τσ.-1-e1376133692621.jpg\")
![\"πανό](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2013/08/-για-Σπ.-Μαν.-και-Α.-Τσ.-2-e1376133789107.jpg\")
Όλο το χρονικό της υπόθεσης εδώ.
Κείμενο με αφορμή την απεργία πείνας του Κ.Σ
Κείμενο που στάλθηκε από τους συντρόφους στο blog:
Ρεφορμισμός του αναρχικού χώρου και έλλειψη αυτοκριτικής
Τώρα που τελείωσε η απεργία πείνας του Κ.Σ. έχει ξεκαθαρίσει και το τοπίο γύρω της. Επομένως, είναι γόνιμη η διαδικασία του απολογισμού για τα όσα έγιναν, όσον αφορά τη στάση του Κ.Σ., την ίδια την απεργία πείνας και την αλληλεγγύη που δέχτηκε. Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί να γίνει απολογισμός σε μία απεργία πείνας και, δη, εφόσον είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα; Η απάντηση είναι ότι η συγκεκριμένη απεργία πείνας έχει πολλά σημεία κριτικής για τον τρόπο που ο Κ.Σ. επέλεξε να πορευτεί, με εργαλείο αυτή, αλλά και για το κομμάτι εκείνο του χώρου – που αν μη τι άλλο ήταν πολύ μεγάλο, το οποίο έδειξε αλληλεγγύη.
Πόσο παράταιρο φαντάζει από την αρχή μιας απεργίας πείνας αναρχικού(;) αιχμαλώτου, να τοποθετούνται μέσα στη βουλή αριστεροί βουλευτές της αντιπολίτευσης, υπέρ αυτού, θέτοντας υποερωτήματα σχετικά με την καταπάτηση των δικαιωμάτων των κρατουμένων και την <<παράνομη>> παράτασητης προφυλάκισής του;
Ή μήπως όχι;
Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή. Δε θα επαναληφθούν τα γνωστά. Όλοι γνωρίζουν πως κόμματα, οργανώσεις και επιτροπές τάχθηκαν υπέρ του Κ.Σ. Αυτοί, τη δουλειά τους την έκαναν μια χαρά. Ψήφους ήθελαν να τσιμπήσουν από τα ριζοσπαστικά κομμάτια.
Οι <<αναρχικοί>> όμως πώς το διαχειρίστηκαν όλο αυτό; Πρώτα απ\’ όλα ο ίδιος ο Κ.Σ. πώς τιμά την αναρχική του ταυτότητα όταν με την παθητική στάση που κράτησε απέναντι σε όλο αυτό το συμφερτό που εμφανίστηκε, δήθεν καλοπροαίρετα, να τον στηρίξει, αποποιήθηκε βασικές αρχές της αναρχικής αντίληψης;
Προφανώς δε μπορούμε να δεχτούμε τη ρηχή αντίληψη ότι καλώς και υπήρξε ένα γενικευμένο κύμα αλληλεγγύης πέρα από τα στενά όρια του αναρχικού χώρου, γιατί πολύ απλά αυτό διαρρηγνύει τα τείχη της αναρχίας και περνάει στην αντίπερα όχθη του ρεφορμισμού. Ως αναρχικός τάσσεσαι ενάντια σε κόμματα και εξουσία και δε γίνεσαι θύμα, με την ανοχή σου, ώστε να ικανοποιήσουν τα πολιτικάντικα συμφέροντά τους. Αυτό είναι ήττα. Όταν γίνεσαι το μήλο της έριδος ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση και παίρνεις με το μέρος σου τη μία από τις δύο πλευρές, κάτι πάει στραβά. Ως αναρχικός σκοπός σου είναι να διατηρείς αυτούς ως εχθρούς σου και να πολεμάς να τους αφανίσεις, όχι να τους έχεις δίπλα σου σαν υποστηριχτές.
Δε χωράει καμία δικαιολογία για το αν το γνώριζε ο Κ.Σ., καθώς από τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας, πριν καν νοσηλευτεί, το πανηγύρι είχε ήδη στηθεί…
Όσα ο εχθρός γνωρίζει…
Φτάνοντας τώρα στην ίδια την απεργία πείνας ως μέσο πίεσης, μέσα από εμπειρίες που μας έχουν μεταφερθεί κατά καιρούς από συντρόφους, αυτή είναι το τελικό στάδιο της συνειδητοποίησης του ανθρώπου που τη χρησιμοποιεί, ότι ο αγώνας για την ελευθερία ξεπερνάει την ίδια τη ζωή. Δε χωράνε εκπτώσεις γιατί δε βάζεις μόνο τη δικιά σου ζωή σε κίνδυνο, αλλά αφήνεις μια παρακαταθήκη για αυτούς που, ενδεχομένως, θα επακολουθήσουν. Δε χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση επί του ζητήματος των ορών, ή τουλάχιστον, δε θα έπρεπε. Είναι προφανές και κατανοητό. Όταν ο εχθρός γνωρίζει, ώστε και άθελά σου, ότι ο τρόπος που χρησιμοποιείς το μέσο, δεν είναι τελικά και τόσο <<πιεστικός>> είναι λάθος, γιατί ίσως καταδικάζεις και τις επερχόμενες που θα είναι πιο αυθεντικές…
Αριστερικοποίηση του αναρχικού χώρου και κοινωνικό προφίλ
Παρόλ\’αυτά, η στήριξη του χώρου ήταν τεράστια, χωρίς κανένα σημείο κριτικής, ώστε και μετά τη λήξη της απεργίας πείνας (για να είμαστε και μέσα στα πλαίσια του <<political correct>>).
Άραγε αυτό θα γινόταν σε όλες τις περιπτώσεις;
Το παζλ αυτών των αντιθέσεων ολοκληρώνεται με τη συσπείρωση του χώρου και την ενασχόλησή του, κυρίως, με πιο <<light>> υποθέσεις, οι οποίες μπορούν να έχουν κάποια κοινωνική απεύθυνση, καθώς επίσης και με την ανάδειξη του δίπολου <<αθώος>> – <<ένοχος>>, με τη ζυγαριά να γέρνει προς το πρώτο…
Διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία ο αναρχικός χώρος απομονώνει όσους αναλαμβάνουν περήφανα την ευθύνη της πολιτικής τους δράσης και επικεντρώνεται σε κατηγορούμενους που διατηρούν το τεκμήριο της <<αθωότητας>> μαζί με ένα κοινωνικό προφίλ, ώστε να μπορεί να τους υπερασπιστεί ανοιχτά.
Ο διαχωρισμός είναι σαφής και καθόλου τυχαίος. Ο δρόμος που χαράζει ο καθένας αφήνει πίσω του ίχνη και με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις αυτές προξενούν κάποιες αντιδράσεις, που όποιος προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι είναι τυχαίες κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του.
Η αυθεντικότητα και η συνεπής στάση συντρόφων σε αυτά που πρεσβεύουν χωρίς παρεκκλίσεις και παράλληλους δρόμους ως την κατάκτηση του στόχου πάντα θα αγκαλιάζονται. Γιατί, όταν έρχεται η δύσκολη ώρα πέφτουν οι μάσκες. Και αυτοί που φορούσαν προσωπείο αποκαλύπτονται…
\”Μπορεί να είμαστε λίγοι αλλά μένουμε λύκοι…\”
Πυρήνας αναρχική ηθική
Δίκη Σ.Π.Φ.
Συνεδρία 66η
Σύντομη ήταν αυτή η συνεδρία καθώς προσήλθε ένας μάρτυρας που ήταν ο courier που παρέδωσε το πακέτο-βόμβα στην πρεσβεία της Βουλγαρίας. Ο ίδιος δεν είχε να αναφερθεί σε κάτι άλλο και το δικαστήριο διέκοψε για τις 27 Αυγούστου.
Συνεδρία 65η
Εμφανίστηκαν δυο μάρτυρες κατηγορίας, από τους οποίους κατέθεσε μόνο η μια, ενώ η άλλη θα καταθέσει σε επόμενη συνεδρία. Η μάρτυρας που κατέθεσε, αναφέρθηκε στην συμπλοκή με πυροβολισμούς που έγινε ανάμεσα σε μπάτσους και έναν σύντροφο της Σ.Π.Φ. Χαρακτηριστικά ανέφερε πως οι σφαίρες έπεφταν βροχή και όταν αυτή πλησίασε, είδε τους δυο μπάτσους τραυματισμένους να είναι κάτω στο έδαφος και τον σύντροφο χτυπημένο να κρατάει το πόδι του που είχε δεχθεί σφαίρες.
Όπως κατέθεσε η ίδια αυτό που της έκανε εντύπωση ήταν η ψυχραιμία και η σοβαρότητα του συντρόφου που ούτε μίλαγε ούτε φώναζε σε αντίθεση με τους δυο μπάτσους που όπως είπε η ίδια χαρακτηριστικά «κλαψούριζαν». Η αναφορά και η περιγραφή των γεγονότων προξένησαν γέλια στους συντρόφους της Σ.Π.Φ. και αμηχανία και νευρικότητα στους μπάτσους.
Συνεδρία 64η
Σε αυτή την συνεδρία δεν προσήλθε κανείς απ’ τους μάρτυρες κατηγορίας που είχαν κληθεί.
Το δικαστήριο προχώρησε στην εκφώνηση νέων ημερομηνιών για τις επόμενες συνεδρίες. Η πρόεδρος του δικαστηρίου μάλιστα ανέφερε ότι επειδή έχει κλείσει εισιτήρια για τις διακοπές της, θέλει να διακόψει την δίκη για τρεις εβδομάδες. Σε εκείνο το σημείο παρενέβησαν δυο σύντροφοι της Σ.Π.Φ. που ανάμεσα σε βρισιές που εκτόξευσαν προς τους δικαστές αναφέρθηκαν στις εκδικητικές μεταγωγές που πραγματοποιούνται εις βάρος τους με το πρόσχημα της διακοπής της δίκης με αποτέλεσμα τον διασκορπισμό τους σε πολλές φυλακές της Ελλάδας
Η ενημέρωση γίνεται από: Αλληλέγγυοι/ες στη ΣΠΦ
Μπορείτε να βρείτε τις προηγούμενες συνεδρίες στο αρχείο.
Διευκρίνιση στο κείμενο \”Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ\” που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιουλίου
Στις 25 Ιουλίου δημοσιεύτηκε το κείμενο \”Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ\”. Είναι απαραίτητο για εμάς να διευκρινίσουμε πως το εν λόγω κείμενο δεν εκφράζει συνολικά τη συνέλευση του αναρχικού στεκιού Ναδίρ, καθώς βγήκε σε μια περίοδο όπου απουσίαζαν πολλά άτομα από τη συνέλευσή μας.
Κάποια σημεία του κειμένου δεν ταυτίζονται με την πολιτική θεώρηση της κατάληψης και θεωρούμε προφανώς σκόπιμο να το αναφέρουμε.
Δεν μιλάμε για την εύστοχη και οπλισμένη κριτική στο \”χώρο\” αλλά για κάποια σημεία. Πιο συγκεκριμένα, δε θεωρούμε ότι είμαστε καμιά επαναστατική πρωτοπορία, δεν πιστεύουμε σε κανένα επαναστατικό υποκείμενο (πόσο μάλλον το προλεταριάτο) και δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως στρατιώτες στον \”ταξικό πόλεμο\” (αν υπάρχει ταξικός πόλεμος).
Τέλος, δεν προσμένουμε τις ώριμες και αντικειμενικές συνθήκες για τον ερχομό της επανάστασης, στο όνομα του καταπιεσμένου λαού, αλλά αντίθετα πράττουμε στο έδω και τώρα με λύσσα και συνείδηση για την διαρκή αναρχική εξέγερση.
Υ. Γ. Για όσους αναρχικούς διαλέξανε το στρατόπεδο του Αρνητικού, καμιά φορά τα λόγια μας διαφέρουν, όμως οι πράξεις μάς ενώνουν, καθώς μοιραζόμαστε κοινές εχθροπραξίες ενάντια στο υπάρχον. Αλληλεγγύη στους δύο προφυλακισμένους για το σχέδιο Φοίνικας. Αλληλεγγύη στις δομές του αναρχικού χώρου που δέχονται καταστολή και στέκονται αξιοπρεπώς απέναντι στους διώκτες τους.
Αναρχικό Στέκι Ναδίρ
6 Αυγούστου 2013
Αφίσα για τους αναρχικούς αντάρτες πόλης
![\"afisa9zaaop\"](\"https://theparabellum.squat.gr/files/2013/07/afisa9zaaop-e1375284453532.jpg\")
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΟΥΦΑΛΕΣ
Αρνούμαστε πεισματικά να καταπιούμε το δηλητήριο, όπως κάνουν οι υποτελείς αυτού του ρυτιδιασμένου πολιτισμού, και εξαρτημένοι πλέον απ\’ αυτόν, τριγυρνούν σαν τις ύαινες, κυνηγώντας αυτούς που ξέφυγαν από το κοπάδι της κοινωνίας.
Αρνούμαστε να ζήσουμε τη ζωή των υποταγμένων και των φοβισμένων αυτού του κόσμου, που ευλαβικά φιλούν το χέρι του κράτους, που ξεφαντώνουν στους καταναλωτικούς ναούς του καπιταλισμού και παρακολουθούν παθητικά της ζωή τους να περνά.
Δεν διαπραγματευόμαστε τις επιλογές μας,
ούτε διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες σκλαβιάς.
Παραμένουμε αληθινοί
απέναντι στην αλλοτρίωση του σύγχρονου κόσμου.
Μόνος μας στόχος να περάσει η Αναρχική Εξέγερση
πάνω από τα πτώματα των κρατιστών
και των ρουφιάνων τους.
Αλληλεγγύη στους ένοπλους αντάρτες πόλης.
Αναρχικοί/Αναρχικές Μυτιλήνης
Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη διάχυση του Αρνητικού
Κατεβάστε την αφίσα εδώ.
Δήλωση Σ.Π.Φ. στο 4ο δικαστήριο της οργάνωσης
Αναδημοσίευση από το Indymedia:
Πριν τοποθετηθώ για τις νομικές ενστάσεις που τέθηκαν από την πλευρά των δικηγόρων θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Σε αυτή την δίκη υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές πλευρές. Η πλευρά των δικαστών, η πλευρά των δικηγόρων, η πλευρά των κατηγορουμένων που είναι αθώοι και η δικιά μας πλευρά, η πλευρά όσων αναλάβαμε την ευθύνη για την δράση μας στο δίκτυο της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Από την πλευρά των δικηγόρων στις προηγούμενες συνεδρίες έγινε αναλυτική τοποθέτηση σε σχέση με την υποβολή ενστάσεων στο δικαστήριο. Οι δικηγόροι, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο προσωπικός μας φίλος Φραγκίσκος Ραγκούσης, μιλώντας στη γλώσσα του νόμου ανέδειξαν όχι μόνο τις αντιφάσεις της δίκης αλλά και την υποκρισία της.
Μιλάμε για μια παράσταση που δεν κρατάει τα προσχήματα ούτε του δικού της δημοκρατικού σεναρίου. Όμως αυτή η φάρσα που ονομάζεται δίκη, μας αφήνει παντελώς αδιάφορους. Συχνά οι δικηγόροι που μας έχει διορίσει το δικαστήριο βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδο. Όπως μας λένε οι ίδιοι, ο εχθρικός και ο απόλυτος τρόπος που αντιμετωπίζουμε αυτή τη δίκη, τους μπλοκάρει και τους ακυρώνει το κομμάτι της νομικής υπεράσπισης. Ακυρώνουμε τα πιθανά τεκμήρια αθωότητας, τις απολογίες και τις υπερασπιστικές γραμμές καθώς και το νομικό ευεργέτημα των ελαφρυντικών.
Για την ακρίβεια οι νόμοι σας για εμάς είναι κουρελόχαρτα. Η άποψή μας για την δικαιοσύνη σας είναι γραμμένη στα γκρεμίσματα των δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης που ανατινάξαμε, στο Πρωτοδικείο Αθηνών που του κατεδαφίσαμε την πρόσοψη, στα σπίτια των δικαστών που κάψαμε… Τίποτα δεν έχει αλλάξει επειδή κάποιοι από εμάς πιαστήκαμε αιχμάλωτοι. Η αιχμαλωσία της φυλακής δεν μειώνει ούτε ένα χιλιοστό την απόφασή μας να πολεμήσουμε ενάντια σε νόμους και θεσμούς.
Τότε εύλογα κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί εμφανιζόμαστε στη δίκη. Η απάντηση είναι απλή. Όταν ήμασταν ελεύθεροι –καταζητούμενοι οι επιθέσεις μας ήταν ο τρόπος μας να εκφραστούμε, όσο παραμένουμε αιχμάλωτοι ο λόγος μας ακόμα και μέσα στο δικαστήριο του εχθρού σπάει τη σιωπή. Η σιωπή δεν είναι ανεκτή για έναν αναρχικό αντάρτη πόλης.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα καταφύγουμε στα νομικά κουφάρια των λέξεων για να μιλήσουμε για τους εαυτούς μας. Έγινε αναφορά στην αναρμοδιότητα του δικαστηρίου. Για εμάς κάθε δικαστήριο είναι αναρμόδιο. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χαρτογιακά ως φυσικό μας δικαστή. Μόνο ο εαυτός μας και η συνείδησή μας κρίνει τις πράξεις μας. Κανείς άλλος. Ειπώθηκε επίσης η ένσταση για την κακή σύνθεση των δικαστών. Μα για εμάς δεν υπάρχουν καλοί και κακοί δικαστές, ούτε δίκαιοι και άδικοι. Υπάρχουν απλά δικαστές, δηλαδή υπάλληλοι του εχθρού σε διαφορετικές αποχρώσεις που τα ονόματά τους αποτελούν στόχο του αναρχικού δικτύου της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς χωρίς εξαιρέσεις.
Αναφέρθηκε επίσης το ζήτημα του Μεικτού Ορκωτού και η παρουσία των ενόρκων. Να ξεκαθαρίσουμε εδώ πως εμείς είμαστε αναρχοατομικιστές και μηδενιστές που δεν τρέφουμε καμία εκτίμηση και σεβασμό στον «κακόμοιρο λαό». Πόσο μάλλον στους νομοταγείς πολίτες που κάθονται στα έδρανα των ενόρκων. Αυτός ο «κακόμοιρος» λαός που σήμερα ταπεινώνεται, εξευτελίζεται, εξαθλιώνεται, είναι ο ίδιος που προσκυνάει τα αφεντικά του και έχει τις ίδιες αξίες, το χρήμα και την εξουσία. Είναι ο λαός που πάντα μιξοκλαίει αλλά ποτέ δεν εξεγείρεται, που αμφισβητεί αλλά πάντα πιστεύει σε νέους ηγέτες- σωτήρες, που πάντα φωνάζει αλλά ποτέ δεν πράττει. Για να τελειώνουμε λοιπόν με τις αραχνιασμένες επαναστατικές ιδεολογίες κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας. Ενάντια σε πρόβατα και βοσκούς, είμαστε οι λύκοι.
Όσον αφορά τον ορισμό του πολιτικού εγκλήματος, εμείς δεν αναζητάμε την αξιολόγηση της δράσης μας μέσα σε νομολογίες και άρθρα ποινικής δικονομίας. Οι πράξεις μας ορίζονται από εμάς τους ίδιους και τον τρόπο που επεμβαίνουμε στην ομαλή ροή της ιστορίας για να την εκτροχιάσουμε. Μόνο μέσα από τον βίαιο εκτροχιασμό της ιστορίας ο άνθρωπος συναντάει τις κορυφές της σκέψης και της πράξης του. Τοποθετούμε τους εαυτούς μας μακριά από τον δήθεν ανιδιοτελή διαχωρισμό πολιτικού –ποινικού. Το πολιτικό και το ποινικό είναι διαχωρισμένες έννοιες της εξουσίας και δεν τις υιοθετούμε. Υπάρχει απλώς η ευθύνη του να λες «είμαι εγώ και θα συνεχίσω τον πόλεμο με κάθε μέσο». Σκέψη και πράξη για εμάς είναι ένα. Αυτή είναι η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Η συνάντηση της θεωρίας με την πράξη για την καταστροφή του συστήματος. Όσο για την ανιδιοτέλεια των κινήτρων των πράξεών μας αυτό αποτελεί ένα ρομαντικό αφαιρετισμό, ικανό όμως να αναμετρηθεί με την πραγματική ζωή. Η αναρχία είναι η εγωιστική απαίτηση που έχουμε από τον εαυτό μας να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας. Να ορίζουμε την ύπαρξή μας. Να χτυπάμε το άσχημο. Είναι πάνω από όλα ένα υπαρξιακό στοίχημα κι όχι μια συνταγή κοινωνικής σωτηρίας. Άρα δεν είμαστε ανιδιοτελείς ούτε πράττουμε στο όνομα του τιποτένιου λαού. Είμαστε αναρχικοί εγωιστές και δεν δεχόμαστε ελαφρυντικά. Άλλωστε έχουμε διαλέξει την βαρύτητα των επιλογών μας και δεν έχουμε σκοπό να ελαφρύνουμε τις αποφάσεις μας.
Όσο για τον ενδεχόμενο κίνδυνο της ανθρώπινης ζωής τα έχουμε ξαναπεί σε άλλα δικαστήρια. Οι επιλογές του καθενός μας ορίζουν τη ζωή του. Υπάρχουν επιλογές που είναι εχθρικές και οι εκφραστές τους αποτελούν στόχο για εμάς. Οι πράξεις και οι σκέψεις ενός αναρχικού αντάρτη πόλης στοχεύουν στο να πολλαπλασιαστεί ο κίνδυνος για την ζωή των εχθρών της αναρχίας και των αξιωματούχων του κράτους. Είναι σαφές πως η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς συνέβαλε στον πολλαπλασιασμό αυτού του κινδύνου και με τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσουμε να πράττουμε.
Για όλους αυτούς τους λόγους και αμέτρητους ακόμα μην μπείτε στον κόπο να απαντήσετε στις ενστάσεις γιατί μας είναι αδιάφορο. Αρνούμαστε την υποκρισία ενός δημοκρατικού διαλόγου και επιλέγουμε να κρατήσουμε οπλισμένες τις λέξεις μας όπως και τα όπλα μας. Πάντα στην απέναντι όχθη, πάντα στην επίθεση.
Οι φυλακισμένοι σύντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF
Ελλάδα: Σαμποτάζ σε ΑΤΜ (Θεσσαλονίκη)
Τα ξημερώματα της Παρασκευής 26 Ιουλίου έγινε σαμποτάζ σε 6 ΑΤΜ στη Θεσσαλονίκη, στην περιοχή της Σταυρούπολης.
ΔΥΝΑΜΗ στους 2 προφυλακισμένους Θεσσαλονικείς αναρχικούς που κατηγορούνται για συμμετοχή στο σχέδιο \”Φοίνικας\”.
ΔΥΝΑΜΗ στους αναρχικούς της κατάληψης ΝΑΔΙΡ που δεχθηκαν επίθεση στις υποδομές τους από τα χουλιγκανάκια των ΕΚΑΜ.
ΔΥΝΑΜΗ στους απανταχού αναρχικούς αγωνιστές που απέχουν από το αναρχο-lifestyle των πάρτυ και της ναρκοκουλτούρας.
ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ
Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψεις ευθύνης και στο αρχείο.