Ρωσία: Εμπρησμός κινητής μονάδας στέγασης, σε εργοτάξιο λεωφόρου. (Adygeya)

Τα τέλη του Ιουλίου του 2013, εκτελέσαμε μια πράξη οικολογικού σαμποτάζ, στο εργοτάξιο της λεωφόρου, κοντά στο Maikop (Adygeya). Διαλέξαμε μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, για να φτάσουμε σε αυτό το μέρος αποτρόπαιου βιασμού της φύσης και να διαλέξουμε τους στόχους μας: προσωπικά αντικείμενα των σκλάβων-εργατών και ιδιοκτησία της εταιρίας. Πήραμε μια πέτρα από ένα κοντινό χαντάκι, σπάσαμε το παράθυρο και χύσαμε βενζίνη μέσα στην κινητή μονάδα στέγασης (πριν την επίθεση σιγουρευτήκαμε πως δεν υπήρχαν εργάτες μέσα). Η υπόλοιπη βενζίνη χύθηκε στις ρόδες. Αμέσως μετά, ένα σπίρτο έστειλε αυτό το σκατό στην κόλαση, οπού ανήκει. Ευχόμαστε η κατασκευαστική εταιρία να ακολουθήσει εκεί το όχημά της. Η απεμπλοκή μας έγινε μέσα σε φλόγες (όπως πάντα). Δε φάνηκε κανένας φύλακας για να μας σταματήσει (όπως πάντα).

Μην περιμένετε την κατάλληλη στιγμή να εμφανιστεί, για να περάσετε στην επίθεση. Μόνο η κατάσταση της διαρκούς σύγκρουσης θα κάνει την προσωπικότητά σας δυνατή. Αν πάρετε το μονοπάτι της δέσμευσης χρόνου, της συσσώρευσης χρημάτων και της αγοράς εξεζητημένων πραγμάτων για τις δράσεις, υποσυνείδητα αποτραβιέστε από τον αγώνα. Κανένα καμουφλάζ ή κανένα ζευγάρι φανταχτερές μπότες δε θα κάνει τις δράσεις για εσάς (αν και βοηθούν). Όλα τα πράγματα είναι απλά εργαλεία. Βγείτε έξω και πολεμήστε τώρα! Μην ακούτε αυτούς που μουρμουρίζουν: «Δεν είναι τώρα ο καιρός»! Στο διάολο οι διάσημοι ιδεολόγοι! Στο διάολο η «ακατάλληλη αναρχία»! Η αναρχία είναι το εδώ και το τώρα! Στο διάολο ο αγώνας στα σωματεία! Η εργατική τάξη είναι ψόφια, όπως ακριβώς και η σημερινή κοινωνία. Είναι σάπια. Είναι σε αποσύνθεση. Και παρόλα αυτά,υποτίθεται πως πρέπει να επικοινωνείς μαζί της, όπως υποτίθεται ότι επικοινωνούν οι Ρώσοι με το Λένιν. Κάντε ότι θέλετε, με τον τρόπο που το θέλετε. Πολεμήστε για τη δικιά σας ελευθερία. Πολεμήστε για τους αδερφούς και τις αδερφές σας. Πολεμήστε για το μέλλον των παιδιών σας. Κανείς δε θα σας χαρίσει την ελευθερία σας, αν δεν την πάρετε μόνοι σας με τη βία. Αν δεν είναι τώρα η ώρα να περάσετε πέρα από «το νόμο» και να κοιτάξετε πέρα από τις νόρμες της αποδεκτής «αντίστασης», βάζουμε στοίχημα ότι δε θα βρείτε το κουράγιο να το κάνετε, όταν θα ξεκινήσει ο εμφύλιος πόλεμος. Σας ευχόμαστε καλή τύχη.

ΣΠΦ-Ρωσία, 2013

Πηγή

Μπορείτε να βρείτε τις αναλήψεις ευθύνης και στο αρχείο.

Πανό αλληλεγγύης για τους δύο προφυλακισμένους συντρόφους από τη Θεσσαλονίκης

Παρέμβαση αλληλέγγυων έγινε με ανάρτηση πανό στον Βόλο, για τους δύο προφυλακισμένους αναρχικούς της Θεσσαλονίκης Σπύρο Μάνδυλα και Αντρέα Τσαβδαρίδη, οι οποίοι κατηγορούνται για το Σχέδιο Φοίνικας.

 Αντρέα, Σπύρο γερά ως τη λευτεριά.

 ΟΣΟ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΒΕΛΑΖΟΥΝ ΤΟΣΟ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΘΑ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ

\"πανό

\"πανό

Πηγή

Όλο το χρονικό της υπόθεσης εδώ.

Κείμενο με αφορμή την απεργία πείνας του Κ.Σ

Κείμενο που στάλθηκε από τους συντρόφους στο blog:

Ρεφορμισμός του αναρχικού χώρου και έλλειψη αυτοκριτικής

Τώρα που τελείωσε η απεργία πείνας του Κ.Σ. έχει ξεκαθαρίσει και το τοπίο γύρω της. Επομένως, είναι γόνιμη η διαδικασία του απολογισμού για τα όσα έγιναν, όσον αφορά τη στάση του Κ.Σ., την ίδια την απεργία πείνας και την αλληλεγγύη που δέχτηκε. Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί να γίνει απολογισμός σε μία απεργία πείνας και, δη, εφόσον είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα; Η απάντηση είναι ότι η συγκεκριμένη απεργία πείνας έχει πολλά σημεία κριτικής για τον τρόπο που ο Κ.Σ. επέλεξε να πορευτεί, με εργαλείο αυτή, αλλά και για το κομμάτι εκείνο του χώρου –  που αν μη τι άλλο ήταν πολύ μεγάλο, το οποίο έδειξε αλληλεγγύη.

Πόσο παράταιρο φαντάζει από την αρχή μιας απεργίας πείνας αναρχικού(;) αιχμαλώτου, να τοποθετούνται μέσα στη βουλή αριστεροί βουλευτές της αντιπολίτευσης, υπέρ αυτού, θέτοντας υποερωτήματα σχετικά με την καταπάτηση των δικαιωμάτων των κρατουμένων και την <<παράνομη>> παράτασητης προφυλάκισής του;

Ή μήπως όχι;

 Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή. Δε θα επαναληφθούν τα γνωστά. Όλοι γνωρίζουν πως κόμματα, οργανώσεις και επιτροπές τάχθηκαν υπέρ του Κ.Σ. Αυτοί, τη δουλειά τους την έκαναν μια χαρά. Ψήφους ήθελαν να τσιμπήσουν από τα ριζοσπαστικά κομμάτια.

Οι <<αναρχικοί>> όμως πώς το διαχειρίστηκαν όλο αυτό; Πρώτα απ\’ όλα ο ίδιος ο Κ.Σ. πώς τιμά την αναρχική του ταυτότητα όταν με την παθητική στάση που κράτησε απέναντι σε όλο αυτό το συμφερτό που εμφανίστηκε, δήθεν καλοπροαίρετα, να τον στηρίξει, αποποιήθηκε βασικές αρχές της αναρχικής αντίληψης;

Προφανώς δε μπορούμε να δεχτούμε τη ρηχή αντίληψη ότι καλώς και υπήρξε ένα γενικευμένο κύμα αλληλεγγύης πέρα από τα στενά όρια του αναρχικού χώρου, γιατί πολύ απλά αυτό διαρρηγνύει τα τείχη της αναρχίας και περνάει στην αντίπερα όχθη του ρεφορμισμού. Ως αναρχικός τάσσεσαι ενάντια σε κόμματα και εξουσία και δε γίνεσαι θύμα, με την ανοχή σου, ώστε να ικανοποιήσουν τα πολιτικάντικα συμφέροντά τους. Αυτό είναι ήττα. Όταν γίνεσαι το μήλο της έριδος ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση και παίρνεις με το μέρος σου τη μία από τις δύο πλευρές, κάτι πάει στραβά. Ως αναρχικός σκοπός σου είναι να διατηρείς αυτούς ως εχθρούς σου και να πολεμάς να τους αφανίσεις, όχι να τους έχεις δίπλα σου σαν υποστηριχτές.

Δε χωράει καμία δικαιολογία για το αν το γνώριζε ο Κ.Σ., καθώς από τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας, πριν καν νοσηλευτεί, το πανηγύρι είχε ήδη στηθεί…

Όσα ο εχθρός γνωρίζει…

Φτάνοντας τώρα στην ίδια την απεργία πείνας ως μέσο πίεσης, μέσα από εμπειρίες που μας έχουν μεταφερθεί κατά καιρούς από συντρόφους, αυτή είναι το τελικό στάδιο της συνειδητοποίησης του ανθρώπου που τη χρησιμοποιεί, ότι ο αγώνας για την ελευθερία ξεπερνάει την ίδια τη ζωή. Δε χωράνε εκπτώσεις γιατί δε βάζεις μόνο τη δικιά σου ζωή σε κίνδυνο, αλλά αφήνεις μια παρακαταθήκη για αυτούς που, ενδεχομένως, θα επακολουθήσουν. Δε χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση επί του ζητήματος των ορών, ή τουλάχιστον, δε θα έπρεπε. Είναι προφανές και κατανοητό. Όταν ο εχθρός γνωρίζει, ώστε και άθελά σου, ότι ο τρόπος που χρησιμοποιείς το μέσο, δεν είναι τελικά και τόσο <<πιεστικός>> είναι λάθος, γιατί ίσως καταδικάζεις και τις επερχόμενες που θα είναι πιο αυθεντικές…

Αριστερικοποίηση του αναρχικού χώρου και κοινωνικό προφίλ

Παρόλ\’αυτά, η στήριξη του χώρου ήταν τεράστια, χωρίς κανένα σημείο κριτικής, ώστε και μετά τη λήξη της απεργίας πείνας (για να είμαστε και μέσα στα πλαίσια του <<political correct>>).

Άραγε αυτό θα γινόταν σε όλες τις περιπτώσεις;

Το παζλ αυτών των αντιθέσεων ολοκληρώνεται με τη συσπείρωση του χώρου και την ενασχόλησή του, κυρίως, με πιο <<light>> υποθέσεις, οι οποίες μπορούν να έχουν κάποια κοινωνική απεύθυνση, καθώς επίσης και με την ανάδειξη του δίπολου <<αθώος>> – <<ένοχος>>, με τη ζυγαριά να γέρνει προς το πρώτο…

Διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία ο αναρχικός χώρος απομονώνει όσους αναλαμβάνουν περήφανα την ευθύνη της πολιτικής τους δράσης και επικεντρώνεται σε κατηγορούμενους που διατηρούν το τεκμήριο της <<αθωότητας>> μαζί με ένα κοινωνικό προφίλ, ώστε να μπορεί να τους υπερασπιστεί ανοιχτά.

Ο διαχωρισμός είναι σαφής και καθόλου τυχαίος. Ο δρόμος που χαράζει ο καθένας αφήνει πίσω του ίχνη και με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις αυτές προξενούν κάποιες αντιδράσεις, που όποιος προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι είναι τυχαίες κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του.

Η αυθεντικότητα και η συνεπής στάση συντρόφων σε αυτά που πρεσβεύουν χωρίς παρεκκλίσεις και παράλληλους δρόμους ως την κατάκτηση του στόχου πάντα θα αγκαλιάζονται. Γιατί, όταν έρχεται η δύσκολη ώρα πέφτουν οι μάσκες. Και αυτοί που φορούσαν προσωπείο αποκαλύπτονται…

\”Μπορεί να είμαστε λίγοι αλλά μένουμε λύκοι…\”

Πυρήνας  αναρχική ηθική

Ιταλία: Ενημέρωση σχετικά με τη λογοκρισία της αλληλογραφίας στην πτέρυγα AS2, των φυλακών της Φερράρα

Με βάση τις σχετικές ενέργειες, που βασίζονται στο άρθρο 250 για τους Nicola Gai και Alfredo Cospito μετά τον τραυματισμό του Adinolfi, το δικαστήριο της Γένοβα (στο πρόσωπο του δικαστή Baldini, ο οποίος αντικατέστησε τον Giacalone αυτό το καλοκαίρι) διέταξε τη λογικρισία της αλληλογραφίας των Sergio Maria Stefani και Stefano Gabriele Fosco, που βρίσκονται φυλακισμένοι στη Φερράρα στα πλαίσια της επιχείρησης \”Ευτολμία\”.

Διαβάζοντας την εντολή του δικαστή, φαίνεται πως η πρόφαση για αυτό το μέτρο είναι ο πιθανός κίνδυνος τα γράμματα προς τους Sergio και Stefano να υπνομεύσουν τη λογοκρισία που έχει ήδη επιβληθεί στους Nicola και Alfredo τους τελευταίους μήνες, \”καθώς η ίδια αλληλογραφία μπορεί να περιέχει πληροφορίες για επερχόμενες εγκληματικές ενέργειες\”. Προς υποστήριξη αυτής της δήλωσης γίνεται αναφορά στην κυκλοφορία στο διαδίκτυο των κειμένων των Sergio, Nicola και Alfredo στη μνήμη του Mauricio Morales με τα οποία \”ανανέωσαν τη σχέση τους με τους ανατρεπτικούς σκοπούς των αναρχικών πρακτικών\”.

Πέρα από αυτήν την ορολογία του 19ου αιώνα, οι πραγματικοί λόγοι είναι χαρακτηριστικοί των κόλπων που υιοθετούν σήμερα οι δικαστικοί και η διεύθυνση της φυλακής εναντίον εκείνων που δε σκύβουν το κεφάλι.

Για να γράψετε στα συντρόφια:

Sergio Maria Stefani
Stefano Fosco
Nicola Gai
Alfredo Cospito

Casa Circondariale Ferrara
Via Arginone 327
44122 Ferrara

Ιταλία

Πηγή

Νέες κυκλοφορίες αναρχοατομικιστικού/μηδενιστικού υλικού

\"vertice

Το 5ο και το 60 τεύχος του εντύπου Abismo – Rivista Nichilista Egoista, των εκδόσεων Verein von Egoisten(Ιταλία).

\"ediciones

Το 4ο τεύχος του εντύπου GAZAKIA και η μπροσούρα La Impronta de la Vida, των εκδόσεων Gazakia(Αργεντινή).

Νέα από το μέτωπο του αγώνα για την απελευθέρωση των ζώων και της γης

Αναδημοσίευση από το site της Συνέλευσης για την Αντισπισιστική Δράση:

Ιούλιος 2013

\"ALF-clouds-deer-rabbit\"

 

Επιχείρηση Ευτολμία (Ardire): Γράμμα του Τζουζέππε Λο Τούρκο από τις φυλακές του Μαράσσι (Γένοβα, Ιταλία)

Σημ.: Τον Ιούνη του 2013 ο σύντροφος Πέππε αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους. Το κείμενο που ακολουθεί είναι απ’ τις πρώτες μέρες της απομόνωσής του σε προφυλάκιση.

Φυλακές Γένοβας, 20 μέρες απομόνωσης – 2 Ιουλίου 2012

Τρομοκράτης; Ιδεολόγος; Φοιτητής; Υποκινητής; Ακολουθητής; Φιλόσοφος;

Να μια εμετική σύντομη λίστα με κατηγορίες και ταμπέλες που ’ναι έτοιμες προς χρήση από το κράτος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσής του. Ωστόσο ο προσδιορισμός μου είναι ένα έργο που, αν και αναγκαίο, ανήκει μόνο στον υπογράφοντα. Καταρχήν, ως αναρχική ατομικότητα, μόνο εγώ μπορώ να κρίνω και να αξιολογήσω ό,τι κάνω και πώς το κάνω. Εντάσσοντας τον εαυτό μου σε διαρκή σύγκρουση με ολόκληρο το υπάρχον, διεκδικώ την αυτονομία της σκέψης και της κρίσης μου, και απορρίπτω τους ρόλους του ηγέτη, του υποκινητή ή του ακολουθητή οποιασδήποτε συλλογικής ή οργανωμένης αναρχικής εμπειρίας. Τον τελευταίο καιρό είχα αναλάβει να μεταφράζω και να διαδίδω κείμενα, επιστολές, συνεισφορές/τοποθετήσεις, ανακοινωθέντα, φυλλάδια/μπροσούρες, καθώς και ενημερώσεις δικαστηρίων από τα πολλά συντρόφια που είναι αιχμάλωτα ανά τον κόσμο. Όλα αυτά τα πραγματοποίησα πρωτίστως για τον εαυτό μου, έχοντας ενδιαφέρον να γνωρίσω τις αναρχικές και επαναστατικές πραγματικότητες του κόσμου, καθώς επίσης να διαδώσω αυτές τις εμπειρίες στο πλαίσιο του ιταλικού χώρου. Η προθυμία μου να συμμετάσχω σε αυτή την εκδοτική δραστηριότητα σίγουρα δεν ήταν ένα έργο που μου είχε ανατεθεί ή ένας συγκεκριμένος ρόλος που όφειλα να εκτελώ στο πλαίσιο οποιασδήποτε ομάδας, αλλά υπήρξε η υλοποίηση ενός ατομικού αισθήματος. Ως εκ τούτου, και ως προς τα όσα μου καταλογίζονται απ’ τους καταστολείς με τις τηβέννους και όχι μόνο, θεωρώ θεμελιώδες να βάλω σε πρώτη θέση τη συνεκτικότητά μου, απορρίπτοντας ρόλους και καταβολές που δεν έχουνε σε τίποτε να κάνουν με την ατομικότητά μου και την εκδοτική μου δραστηριότητα. Ωστόσο, αυτό που συνέβη δε με εκπλήσσει· στην πραγματικότητα εντείνονται οι απόπειρες οικοδόμησης διωκτικών θεωρημάτων ως προς τα επονομαζόμενα «αδικήματα σύστασης/συμμετοχής σε οργάνωση» (reati associativi), αν αναλογιστούμε και τις πρόσφατες υποθέσεις στην Ιταλία ή στο εξωτερικό, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενες επιθέσεις που έχουν εξαπολυθεί εναντίον της εξουσίας. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της «υπόθεσης μπόμπες» στη Χιλή ή των διαφόρων κατασκευασμάτων δήθεν ανώνυμων τρομοκρατικών ομάδων στην Ελλάδα ως προσχημάτων για να χρησιμοποιηθούν ad hoc νόμοι και να φυλακιστούν αναρχικοί κι αναρχικές που συχνά δε γνωρίζονται καν μεταξύ τους. Το κράτος, δεχόμενο απρόβλεπτες επιθέσεις, προσπαθεί υστερικά να εφαρμόσει την εκδίκησή του, χτυπώντας τους αντιπάλους του μέσω της δικαστικής πίεσης και της καθοδηγούμενης χρήσης των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η καταστολή καταλήγει στις σκληρές συνθήκες της φυλακής, οι οποίες προορίζονται για τους ορκισμένους εχθρούς, κι η απομόνωση γίνεται μια συστηματική πρακτική που στοχεύει στην εξόντωση του φυλακισμένου/της φυλακισμένης· προκειμένου να μην υπάρχει ο κίνδυνος της εξάπλωσης του ιού της ανυποταξίας και της ανταρσίας ακόμη και μες στη φυλακή.

Αυτό που συνέβη στις 13 Ιουνίου 2012 (δηλ. η επιχείρηση Αρντίρε) δείχνει επίσης την επιθυμία του κράτους να πλήξει ακόμα και συντρόφους που βρίσκονται έγκλειστοι ήδη από χρόνια, επιδεινώνοντας έτσι το φορτίο των κατηγοριών τους και απομακρύνοντάς τους από τη λευτεριά, σε μια προσπάθεια να εντοπιστούν δεσμοί και σχέσεις, όσον αφορά την περίπτωσή μου, ακόμη και με άτομα τα οποία ούτε καν γνωρίζονται αναμεταξύ τους. Επιπλέον, για να επαναβεβαιώσω την ακλόνητη ατομικότητά μου και τη φύση της εκδοτικής μου δραστηριότητας, δεν μπορώ να δεχτώ τον ορισμό του «υποκινητή», ενός ρόλου που θα μπορούσε να υπονομεύσει τόσο την αυτονομία μου, όσο και εκείνη των πολλών αναρχικών συντρόφων που συμμετέχουν στην αναρχική πολύμορφη συζήτηση ανά τον κόσμο. Ανάμεσα σε καλά συνειδητοποιημένες ατομικότητες, δε χρειάζεται κανένας ή καμιά για να υποκινήσει οτιδήποτε. Κάθε αναρχικός και κάθε αναρχική, μέσω της προοδευτικής επανοικειοποίησης του εαυτού τους, είναι σίγουρα σε θέση να διακρίνουν και να διαμορφώσουν τις ιδέες και τις ενέργειές τους κατά τρόπο ατομικό, χωρίς να χρειάζεται να ενθαρρύνονται ή να κατευθύνονται.

Θεώρησα ότι είναι σημαντικό να γράψω όλα αυτά για να εκφράσω τη θέση μου τόσο προς αυτούς/-ές που βρίσκονται εκτός των τειχών, όσο και προς τους συγκατηγορουμένους μου, παρουσιάζοντας τον εαυτό μου ώστε ακόμα και όσοι δε με ξέρουν να μπορέσουν να συνδιαλλαγούν μαζί μου αν το θελήσουν. Σίγουρα η φυλάκιση, ή η απομόνωση στην οποία έχω υποβληθεί, δε θα καταστεί ικανή να με κάνει ν’ απαρνηθώ την ιδιότητά μου ή να υποτιμήσω όσα έχω πραγματώσει· η εξουσία δε θα λάβει την παράδοσή μου. Αυτή η φυλάκιση θα είναι μία ευκαιρία για την ενίσχυση της συνεκτικότητας και της αξιοπρέπειάς μου, γνωρίζοντας ότι τόσο πολλοί εχθροί του υπάρχοντος βρίσκονται στο πλευρό μου. Ξέρω ότι δεν είμαι μόνος.

Στέλνω αγάπη και δύναμη σε όλους τους συγκατηγορουμένους μου· αν και με πολλούς/-ές από σας δεν έχω ανταλλάξει ποτέ μου ούτε ένα βλέμμα, είμαι βέβαιος ότι η ίδια φωτιά φλογίζει τη ματιά μας. Εκφράζω την αλληλεγγύη μου προς τα κρατούμενα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, τα οποία δέχονται και πάλι επίθεση απ’ τις ιταλικές αρχές· κρατήστε γερά όπως έχετε κάνει ως τώρα. Πάντα με το κεφάλι ψηλά.

Τιμή σε όλα τα νεκρά συντρόφια που έπεσαν ακολουθώντας το πολύμορφο μονοπάτι της αναρχίας.

Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αναρχικούς σε όλο τον κόσμο, που κρατούνται όμηροι στα μπουντρούμια των δημοκρατιών.

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!

Giuseppe Lo Turco
Φυλακισμένη αναρχική ατομικότητα

Πηγή

Cumplicidade, νέο εγχείρημα αντιπληροφόρησης κόντρα στην εξουσία και για τη συνολική απελευθέρωση από τη Βραζιλία

\"cumplicidade\"

Αντιπληροφόρηση. Συνωμοσία. Αλληλεγγύη. Άμεση δράση.

Συντρόφια, σας καλούμε να επισκεφτείτε και να συνεισφέρετε ενημερώσεις στο νέο μπλογκ αντιπληροφόρησης Cumplicidade («Συνενοχή»), που δημιουργήθηκε στις περιοχές που ελέγχονται από το βραζιλιάνικο κράτος. H πρωτοβουλία αυτή προκύπτει εντός του παρόντος πλαισίου, όπου ο κοινωνικός πόλεμος οξύνεται κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, κι όπου η συσσωρευμένη οργή όσων καταπιέζονται καθημερινά έσκασε σαν τσουνάμι στους δρόμους αμέτρητων πόλεων από το βορρά ως το νότο της Βραζιλίας.

Θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική εν μέσω αυτής της θύελλας την εμφάνιση ενός μέσου αντιπληροφόρησης με μιαν αντεξουσιαστική οπτική, σε ρήξη με οποιοδήποτε μετριοπαθή λόγο ή ουδέτερη στάση, που θα δίνει φωνή στον πόλεμο κόντρα στην εξουσία και προς την κατεύθυνση της συνολικής απελευθέρωσης.

Πιστεύουμε επίσης ότι είναι άκρως σημαντικό τέτοια διαδικτυακά εγχειρήματα να λειτουργούν ως κανάλια επικοινωνίας κι αλληλεγγύης ανάμεσα στους εξεγερμένους που δρουν σε διάφορα μήκη και πλάτη της βραζιλιάνικης επικράτειας, γι’ αυτό επισημαίνουμε την αναγκαιότητα να μας συνδράμετε με σκέψεις, αναλύσεις, ειδήσεις, φωτογραφίες, βίντεο κ.τ.λ., ώστε να τα δημοσιεύσουμε.

Σημειώνουμε ακόμη πως απορρίπτουμε εξ ολοκλήρου την ανεύθυνη χρήση του διαδικτύου ως εργαλείου επικοινωνίας, γι’ αυτό και δε μας ενδιαφέρει καμία συσχέτιση αυτού του μπλογκ με κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook και το Twitter. Δίνουμε αξία στη χρήση εργαλείων που διασφαλίζουν την ανωνυμία και την ασφάλεια των χρηστών τους, και που δε χρησιμεύουν ως μέσα διευκόλυνσης της αστυνομικής επιτήρησης.

Ελπίζουμε να διακινήσετε αυτό το μήνυμα, και φιλοδοξούμε αυτή η μικρή απόπειρα να αποτελέσει μία ακόμη σπίθα που θα δώσει ζωή στην αναρχία!

Πηγή

Δίκη Σ.Π.Φ.

Συνεδρία 66η

Σύντομη ήταν αυτή η συνεδρία καθώς προσήλθε ένας μάρτυρας που ήταν ο courier που παρέδωσε το πακέτο-βόμβα στην πρεσβεία της Βουλγαρίας. Ο ίδιος δεν είχε να αναφερθεί σε κάτι άλλο και το δικαστήριο διέκοψε για τις 27 Αυγούστου.

Συνεδρία 65η

Εμφανίστηκαν δυο μάρτυρες κατηγορίας, από τους οποίους κατέθεσε μόνο η μια, ενώ η άλλη θα καταθέσει σε επόμενη συνεδρία. Η μάρτυρας που κατέθεσε, αναφέρθηκε στην συμπλοκή με πυροβολισμούς που έγινε ανάμεσα σε μπάτσους και έναν σύντροφο της Σ.Π.Φ. Χαρακτηριστικά ανέφερε πως οι σφαίρες έπεφταν βροχή και όταν αυτή  πλησίασε, είδε τους δυο μπάτσους τραυματισμένους να είναι κάτω στο έδαφος και τον σύντροφο χτυπημένο να κρατάει το πόδι του που είχε δεχθεί σφαίρες.

Όπως κατέθεσε η ίδια αυτό που της έκανε εντύπωση ήταν η ψυχραιμία και η σοβαρότητα του συντρόφου που ούτε μίλαγε ούτε φώναζε σε αντίθεση με τους δυο μπάτσους που όπως είπε η ίδια χαρακτηριστικά «κλαψούριζαν». Η αναφορά και η περιγραφή των γεγονότων προξένησαν γέλια στους συντρόφους της Σ.Π.Φ. και αμηχανία και νευρικότητα στους μπάτσους.

Συνεδρία 64η

Σε αυτή την συνεδρία δεν προσήλθε κανείς απ’ τους μάρτυρες κατηγορίας που είχαν κληθεί.

Το δικαστήριο προχώρησε στην εκφώνηση νέων ημερομηνιών για τις επόμενες συνεδρίες. Η πρόεδρος του δικαστηρίου μάλιστα ανέφερε ότι επειδή έχει κλείσει εισιτήρια για τις διακοπές της, θέλει να διακόψει την δίκη για τρεις εβδομάδες. Σε εκείνο το σημείο παρενέβησαν δυο σύντροφοι της Σ.Π.Φ. που ανάμεσα σε βρισιές που εκτόξευσαν προς τους δικαστές αναφέρθηκαν στις εκδικητικές μεταγωγές που πραγματοποιούνται εις βάρος τους με το πρόσχημα της διακοπής της δίκης με αποτέλεσμα τον διασκορπισμό τους σε πολλές φυλακές της Ελλάδας

Η ενημέρωση γίνεται από: Αλληλέγγυοι/ες στη ΣΠΦ

Μπορείτε να βρείτε τις προηγούμενες συνεδρίες στο αρχείο.

Διευκρίνιση στο κείμενο \”Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ\” που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιουλίου

Στις 25 Ιουλίου δημοσιεύτηκε το κείμενο \”Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ\”. Είναι απαραίτητο για εμάς να διευκρινίσουμε πως το εν λόγω κείμενο δεν εκφράζει συνολικά τη συνέλευση του αναρχικού στεκιού Ναδίρ, καθώς βγήκε σε μια περίοδο όπου απουσίαζαν πολλά άτομα από τη συνέλευσή μας.

Κάποια σημεία του κειμένου δεν ταυτίζονται με την πολιτική θεώρηση της κατάληψης και θεωρούμε προφανώς σκόπιμο να το αναφέρουμε.

Δεν μιλάμε για την εύστοχη και οπλισμένη κριτική στο \”χώρο\” αλλά για κάποια σημεία. Πιο συγκεκριμένα, δε θεωρούμε ότι είμαστε καμιά επαναστατική πρωτοπορία, δεν πιστεύουμε σε κανένα επαναστατικό υποκείμενο (πόσο μάλλον το προλεταριάτο) και δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως στρατιώτες στον \”ταξικό πόλεμο\” (αν υπάρχει ταξικός πόλεμος).

Τέλος, δεν προσμένουμε τις ώριμες και αντικειμενικές συνθήκες για τον ερχομό της επανάστασης, στο όνομα του καταπιεσμένου λαού, αλλά αντίθετα πράττουμε στο έδω και τώρα με λύσσα και συνείδηση για την διαρκή αναρχική εξέγερση.

Υ. Γ. Για όσους αναρχικούς διαλέξανε το στρατόπεδο του Αρνητικού, καμιά φορά τα λόγια μας διαφέρουν, όμως οι πράξεις μάς ενώνουν, καθώς μοιραζόμαστε κοινές εχθροπραξίες ενάντια στο υπάρχον. Αλληλεγγύη στους δύο προφυλακισμένους για το σχέδιο Φοίνικας. Αλληλεγγύη στις δομές του αναρχικού χώρου που δέχονται καταστολή και στέκονται αξιοπρεπώς απέναντι στους διώκτες τους.

Αναρχικό Στέκι Ναδίρ

6 Αυγούστου 2013