Category: Αντάρτικο Πόλης

Αναδημοσίευση από Έρεβος:

Τα δύο κείμενα, που ακολουθούν, είναι δύο κοινές ανακοινώσεις αντάρτικων αναρχικών εξεγερσιακών και οικοαναρχικών οργανώσεων του Μεξικού, που δημοσιεύτηκαν το 2011. Θεωρούμε πως παρ’όλη τη διετή σχεδόν απόσταση από το σήμερα και παρ’όλο που αναφέρονται σε γεγονότα σε ένα διαφορετικό από την Ελλάδα χώρο, περιέχουν πολύ σημαντικές αναλύσεις σε μια σειρά θεμάτων, που πρέπει να απασχολούν και τους αναρχικούς στην Ελλάδα. Ο άτυπος συντονισμός, η εξεγερτική άμεση δράση, η συνολική αντίληψη της κυριαρχίας και του πολέμου εναντίον της, ο εκφυλισμός των διαδηλώσεων, η σταθερή αντιεξουσιαστική θέση ενάντια και στους αριστερούς διαχειριστές του συστήματος, ο πολιτικαντισμός και οι προσπάθειες αφομοίωσης της Αριστεράς, ο ρεφορμισμός κάποιων κομματιών του αναρχικού χώρου και άλλα πολλά, είναι ζητήματα και γεγονότα που θίγονται πολύ εύστοχα από τους Μεξικανούς συντρόφους και θεωρούμε πως αξίζει να προβληματίσουν και εμάς.

Οι πηγές των αγγλικών κειμένων εδώ και εδώ

Οι σημειώσεις είναι όλες του μεταφραστή στα αγγλικά, εκτός από εκείνες όπου υπάρχει η σήμανση {ΣτΜΕ}.

Πρώτη κοινή δήλωση εξεγερσιακών αναρχικών και οικοαναρχικών ομάδων του Μεξικού

 Προς τους αναρχικούς συντρόφους του Μεξικού και του κόσμου,

Προς τους εμπρηστές και τους ανταγωνιστές, με τους οποίους έχουμε σχέσεις συγγένειας, του Μεξικού και του κόσμου,

Προς τους εμπρηστές και τους ανταγωνιστές, με τους οποίους έχουμε σχέσεις συγγένειας, παντού:

Χαιρετισμούς, φυλακισμένοι αδερφοί και φυλακισμένες αδερφές μας στο Μεξικό, στη Γερμανία, στην Αργεντινή, στη Χιλή, στην Ισπανία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Αγγλία, στην Ελβετία και σε όλον τον κόσμο!

Χαιρετισμούς σε όλους όσους παλεύουν για την Ολική Απελευθέρωση!

Σε πολύ λίγες περιπτώσεις, έχουμε υποχρεωθεί να εκδώσουμε κοινές ανακοινώσεις ή προκηρύξεις και τις λίγες φορές που το έχουμε κάνει αυτό, ήταν για εσωτερική μας κυκλοφορία, με σκοπό να κοινωνικοποιηθούμε και να συζητήσουμε θέματα που μας ενδιαφέρουν ή για να επεξεργαστούμε την κριτική μας μέσα από τις εμπειρίες αγώνα μας ή για να λύσουμε τις διαφωνίες μας και να καταδείξουμε τον άτυπο συντονισμό των δράσεών μας. Παρομοίως, για κάποιον καιρό, προτιμήσαμε να αποφύγουμε δηλώσεις και γενικές ανακοινώσεις, που θα μπορούσαν να στοχοποιήσουν και να ενοχοποιήσουν συντρόφους, που με βάση τον αναρχισμό, αναπτύσσουν μια διαφορετική μορφή αγώνα και ενεργούν δημόσια, μακριά από τη σύγκρουση που έχουμε επιλέξει εμείς. Όμως, υπάρχουν εξαιρέσεις όταν υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες και όταν δημιουργούνται κάποιες ειδικές καταστάσεις, που κάποια ζητήματα και προβλήματα απαιτούν μια δημόσια δήλωση, μια προκήρυξη, ένα κάλεσμα. Αυτή είναι μια από αυτές τις εξαιρέσεις και αυτό που κάνουμε είναι ακριβώς αυτό· ένα κάλεσμα.

Χρόνο με το χρόνο, από μια εξεγερσιακή και οικοαναρχική προσέγγιση και μέσα από το συντονισμό των δράσεων, έχουμε κληθεί να υπερπηδήσουμε στρατηγικές, που συνεισφέρουν μόνο στην ακινητοποίηση και που υποθάλπτουν το θέαμα, που χειραγωγείται από τα μέσα μαζικής αποξένωσης. Έχουμε υπάρξει έντονα κριτικοί (και ταυτόχρονα συνεπείς με τις θεωρητικές και πρακτικές μας προσεγγίσεις) στο αξιοθρήνητο κακέκτυπο, στο οποίο εκείνοι που επιμένουν στις αβλαβείς διαδηλώσεις και στις ροζ -μεταμφιεσμένες σε μαύρες- διαμαρτυρίες, έχουν καταντήσει τον αγώνα. Θεωρούμε πως ο αγώνας, ο κοινωνικός πόλεμος ενάντια στο σύστημα κυριαρχίας, τους υπερασπιστές του, τουςαντιπροσώπους του και τους λακέδες του, χρειάζεται ανταγωνιστική δημιουργικότητα και συνεχή αναζήτηση καινούριων μορφών σύγκρουσης. Κάθε 2^η Οκτώβρη, επιμένουμε πως είναι μια μέρα που (πολεμώντας) θυμόμαστε τους φοιτητές, που έπεσαν στη σφαγή της πλατείας Tlatelolco, αλλά και πως είναι ακόμα μια μέρα στο ημερολόγιο των λόγων, που δικαιώνονται στον καθημερινό αγώνα, στη συνεχή σύγκρουση, στην καθημερινή μάχη του κοινωνικού πολέμου.Αναγνωρίζουμε τον αγώνα στους δρόμους ως μια από τις πολλές δημιουργικές μορφές σύγκρουσης, αλλά όταν μιλάμε για αγώνα στους δρόμους, δεν εννούμε τη μείωση αυτού του όρου σε επιτρεπόμενες και αστυνομευμένες διαδηλώσεις, όπου το δρομολόγιο είναι προσχεδιασμένο και η καλή συμπεριφορά προαπαιτούμενη, επιβαλλόμενη από τους ίδιους τους «συντρόφους», με τους οποίους διαδηλώνουμε μαζί, την «επαναστατική» αστυνομία, που είναι έτοιμη να μας χαρακτηρίσει «προβοκάτορες» και «χουλιγκάνους» με την παραμικρή πρόθεσή μας να ξεφύγουμε από το σενάριο. Αυτόν που καταλαβαίνουμε ως αγώνα στο δρόμο, είναι εκείνος που αναπτύσσουν οι σύντροφοι στη Χιλή και την Ελλάδα ή οι άγριες εξεγέρσεις που ξέσπασαν στην Αλβανία, την Αίγυπτο, την Αγγλία και τη Συρία, οι οποίες έκαναν το πέρασμα σε έναν αγώνα απόλυτα ανεξέλεγκτο από τις θεσμικές δυνάμεις της εξουσίας, ξεπερνώντας την απλή διαμαρτυρία, απαλλοτριώνοντας τα οπλοστάσια των αστυνομικών τμημάτων, κάνοντας επθέσεις στα σώματα καταστολής, καταστρέφοντας τα σύμβολα του κεφαλαίου και του κράτους και καίγοντας τα πάντα στο διάβα τους. Αυτός είναι ο αγώνας στους δρόμους και αν παρουσιαστεί η ευκαιρία, οι αναρχικοί πρέπει να είναι πάντα παρόντες για να επεκτείνουν την εξέγερση, να αυξήσουν την οργή ενάντια στην κυριαρχία και να τη μετατρέψουν σε γενικευμένη εξέγερση. Παρ’όλα αυτά και κόντρα στις συνθήκες, οι οπαδοί της ακινησίας μιλούν για αδυναμίες, για έλλειψη «επαναστατικής ωριμότητας», για την απουσία «αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών», ώστε να συνεχίσουν το θέαμα και το κακέκτυπο, που τους επιτρέπουν να τροφοδοτούν την εικόνα ως «επαναστάτες», με το να ανεβάζουν φωτογραφίες στο διαδίκτυο ανεμίζοντας τη μαύρη σημαία, κρατώντας πανό ή αναπνέοντας τον ίδιο αέρα, πρόσωπο με πρόσωπο, με τους μπάτσους.

Ήταν, λοιπόν, το ανταγωνιστικό κίνημα «ώριμο» κάτω από ένα απολυταρχικό καθεστώς, όπως αυτό που κυβερνούσε τη Συρία; Ήταν ώριμο στην Αλβανία; Στην Αίγυπτο; Υπήρχαν οι «αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες» στο εύτακτο και καλοφυλαγμένο Λονδίνο; Ίσως υπήρχαν στη Χιλή; Όχι, σύντροφοι. Ήταν σίγουρα η οργή, τόσο η ατομική όσο και η συλλογική, η εξεγερτική θέληση, η ανταγωνιστική κλίση, που έκαναν τη διαφορά. Σε πολλές περιπτώσεις και από διαφορετικές συγκυρίες, έχουμε κληθεί να εγκαταλείψουμε τις διαδηλώσεις, τις πορείες και τις καθιστικές διαμαρτυρίες, για να ανοίξουμε το δρόμο για άλλες μορφές αγώνα, για να εντατικοποήσουμε την επίθεση, να αυξήσουμε τον ανταγωνισμό και να επεκτείνουμε τον κοινωνικό πόλεμο, δείχνοντας πως είναι δυνατό, εδώ και τώρα, να περάσουμε στην εξεγερτική επίθεση. Δεν το έχουμε κάνει από τη θέση της πρωτοπορίας ή της μιας και μοναδικής οργάνωσης ή ορμώμενοι από μια τακτική ενότητα· το έχουμε κάνει μέσα από τον άτυπο συντονισμό των αγώνων, την απόλυτη αυτονομία των ομάδων, τη μαχητική ατομικότητα, ενθαρρύνοντας τη δημιουργία πυρήνων, κολλεκτίβων, ομάδων συγγένειας, συντονιστικών, συμμαχιών, πολλαπλών και ποικίλων σχηματισμών, που προτάσσουν,μέσα από τις δικές τους δομές ή την ατομικότητα, τη διαρκή συγκρουσιακότητα, την άμεση αναμέτρηση, τον κοινωνικό πόλεμο χωρίς παύση και χωρίς ανακωχή. Όμως, σήμερα, δεν καλούμε σε εγκατάλειψη των διαδηλώσεων για τους συνηθισμένους λόγους, παρ’όλο που δεν έχει αλλάξει η ανάγνωσή μας για τους αγώνες.

Σήμερα, σας καλούμε να μη λάβετε μέρος στη διαδήλωση της ερχόμενης 2^ης Οκτώβρη, γιατί προετοιμάζεται η πιο σκληρή καταστολή εναντίον του αναρχικού κινήματος του Μεξικού. Σας καλούμε να μη συμμετέχετε, γιατί ακόμα και αυτήν τηστιγμή που γράφεται αυτό το κάλεσμα, εξυφαίνεται η μεγαλύτερη σκευωρία ενάντια στον αναρχισμό, που μπορούμε να θυμηθούμε. Και αυτή η μοχθηρή επιχείρηση στήνεται στον τομέα επιμελητείας του Υπουργείου Δημόσιας Ασφαλείας της πόλης του Μεξικού (Distrito Federal) και στα γραφεία «συνδέσμων» της κυβέρνησης της πόλης του Μεξικού, σε συνέργεια με τους ηγέτες του φοιτητικού και του αποκαλούμενου λαικού κινήματος, που βρίσκονται σήμερα στην υπηρεσία της «προοδευτικής και δημοκρατικής αριστεράς», που ληστεύει, καταπιέζει και φυλακίζει με το σύνθημα  «πρώτα οι φτωχοί»,ενώ παράλληλα χτίζει την κυβέρνηση της «ελπίδας». Σε αυτό το κατασταλτικό κόλπο συμμετέχουν (όπως πάντα) και οι σταλινικοί, που προετοιμάζονται να «καθαρίσουν τους δρόμους από τους αναρχικούς» και να τους «εξαφανίσουν από το χάρτη», εκκενώνοντας τις καταλήψεις, που κερδήθηκαν μέσα από παρατεταμένους αγώνες. Γνωρίζουμε πως έχουν τα ονόματα και τις διευθύνσεις συντρόφων, που δεν έχουν την παραμικρή σύνδεση με τις πράξεις μας ούτε σχετίζονται με κάποιο τρόπο με τους οργανικούς μας σχηματισμούς, αλλά που στα μυαλά τους και στη δική τους κάθετη λογική, τους θεωρούν «ηγέτες» του αναρχισμού. Εμείς, που έχουμε διαλέξει, ορμώμενοι από τις σταθερές αναρχικές μας πεποιθήσεις, το μονοπάτι της επίθεσης και του μετωπικού αγώνα, δεν εκπλησσόμαστε από αυτήν τη σκευωρία.

Την περιμένουμε εδώ και δύο χρόνια. Μελετούμε και παρακολουθούμε τις σκευωρίες και τις επιχειρήσεις που εκτελούνται, ακολουθώντας την ίδια στρατηγική εναντίον των συντρόφων μας στον αγώνα, στη Χιλή και την Ελλάδα. Διαβάζουμε και αναλύουμε με προσοχή όλην τη συνεισφορά τους στον αγώνα και λαμβάνουμε υπόψιν μας την εμπειρία τους. Και μαθαίνουμε από τους αγώνες. Όπως υπογράμισαν και οι σύντροφοι της κολλεκτίβας Hommodolars από τη Χιλή, για εκείνους που πολεμούν για την καταστροφή του συστήματος της κυριαρχίας και για ολική απελευθέρωση, ο εχθρός δεν είναι μόνο το κεφάλαιο και το κράτος, «αλλά και εκείνοι που προσπαθούν να εξουδετερώσουν αυτούς που στοχεύουν τα παραπάνω και παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως τη «γραμμή» που πρέπει να ακολουθηθεί». Πρόσφατα, οι σταλινικοί έδειξαν «τη λειτουργεία που επιτελούν» μέσα στο φάσμα της…αριστεράς. Εκείνη της ποδηγέτησης των αγώνων, του ελέγχου τους και της χρησιμοποίησής τους. Και μας προειδοποιούν «προσέξτε τους μπάτσους με τα κόκκινα, τη νεολαία τους και τη γραμμή που προσπαθούν να επιβάλλουν σε αυτούς που αγωνίζονται σήμερα». Στο ίδιο άρθρο, αναπαράγουν μια προκήρυξη από μια πολιτική οργάνωση, με την οποία, προφανώς, ούτε οι σύντροφοι του Hommodolars ούτε εμείς ταυτιζόμαστε, λόγω των λαικίστικων και αριστερίστικων θέσεών της, στην οποία, όμως, η οργάνωση αποκυρήσσει την επιθετικότητα που δέχτηκε από τους σταλινικούς, οι οποίοι βρίσκονταν ανοιχτά στην υπηρεσία της ολιγαρχίας: «οι φοιτητές και άλλος λαός εισέβαλαν στα γραφεία του αποκαλούμενου κομμουνιστικού κόμματος της Χιλής, με σκοπό να συναντηθούν με την κεντρική επιτροπή και απαιτώντας μια δημόσια συγγνώμη για τα σχόλια που έκανε για τις καταλήψεις των MINEDUC και UDI, στα οποία υπονόησε ότι οι καταληψίες είχαν πληρωθεί από την κυβέρνηση για να κάνουν αυτές τις ενέργειες». Και συνεχίζουν: «για να μας εμποδίσουν να τους διακόψουμε, έστειλαν 70 κόκκινους μπάτσους, οπλισμένους με παλούκια, μαχαίρια και σιδερογροθιές. Προσπάθησαν να μας πετάξουν έξω από τα γραφεία, κάνοντας μια άγρια επίθεση(…)Αλλά, όπως κάνουμε κάθε φορά που τα μαντρόσκυλα των πλουσίων επιτίθενται στο λαό που αγωνίζεται, αμυνθήκαμε στην καταστολή, αυτήν τη φορά εναντίον των μαντρόσκυλων των πλουσίων, που λένε πως εκπροσωπούν το λαό. Θα μπορούσαμε να δώσουμε μια λίστα των τραυματιών ή να καταγγείλουμε την άγρια επίθεση που δεχτήκαμε, αλλά δε θα το κάνουμε, γιατί δεν είμαστε θύματα και γιατί ανταποδίδουμε το κάθε χτύπημα που δεχόμαστε,υπερασπιζόμενοι τους εαυτούς μας και τον Αγώνα…(εδώ)». Αυτή η πράξη μας υποχρεώνει να συντονιστούμε με τη συχνότητα των πρόσφατων επιθέσεων και συκοφαντιών εναντίον αναρχικών συντρόφων, που κατηγορούνται ότι πληρώθηκαν, οι οποίες προέρχονται από γνωστούς κόκκινους χώρους και έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται αμφιβολίες μέσα στο κίνημα, αυξάνει τις διαιρέσεις μεταξύ των διαφορετικών αναρχικών τάσεων και βάζει γνωστούς συντρόφους στο φως της δημοσιότητας, κάνοντας ζημιά στον αναρχισμό πριν την επόμενη επίθεση.

Γνωρίζουμε πως όλοι αυτοί που αυτοαποκαλούνται αναρχικοί, δε χρησιμοποιούν (δυστυχώς) τις ίδιες μεθόδους, ούτε δρουν στους ίδιους χρόνους, αλλά μας φαίνεται ανυπολόγιστης αξίας το να σταματήσουμε για λίγο και να στοχαστούμε μαζί για αυτό που έρχεται. Πρέπει να γνωρίζουμε πως αυτοί που έχουν αιχμαλωτιστεί και φυλακιστεί από τις κατασταλτικές δυνάμεις και που έχουν ταυτοποιηθεί ως αναρχικοί, θα υποβληθούν στα πιο άγρια σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια, για να τους αποσπάσουν πληροφορίες. Θα θέλουν αυτοί να τους δώσουν ονόματα συντρόφων, που υποθέτουν πως συμμετέχουν σε ενέργειες άμεσης δράσης και έμπρακτης προπαγάνδας. Εκείνοι που θα ρισκάρουν να συμμετέχουν στη διαδήλωση, θα πρέπει να το κάνουν υπεύθυνα, χωρίς να κουβαλούν στα σακίδια τους οποιουδήποτε είδους προπαγάνδα, που θα μπορούσε να τους ταυτοποιήσει ως αναρχικούς, δε θα πρέπει να κουβαλούν όπλα, ούτε υλικά που θα μπορούσαν να θεωρηθούν υλικά κατασκευής εκρηκτικών και εμπρηστικών μηχανισμών. Δε θα πρέπει να κουβαλούν ούτε ατζέντες, τηλεφωνικούς αριθμούς ή κινητά και αν το κάνουν, θα πρέπει να έχουν πάρει τις προφυλάξεις τους και να έχουν σβήσει τον κατάλογο και τη μνήμη ή είναι προτιμότερο να αγοράσουν ένα καινούριο τσιπ και να αφήσουν το παλιό σε ασφαλές μέρος.

Στις παρούσες συνθήκες, θα προτείναμε ανεπιφύλακτα να διαβάσετε ακόμα ένα κείμενο, γραμμένο από μια ελευθεριακή αυτόνομη ομάδα της Χιλής, με την οποία έχουμε κάποια εξεγερσιακή συγγένεια, το οποίο βρίσκεται επίσης στο Hommodolars αλλά και στο έντυπο Reflexión/Revuelta. Αυτό το κείμενο, με τον τίτλο Σκέψεις και συμβουλές αλληλεγγύης για την ασφάλεια της επαναστατικής δράσης, έχει μαζέψει (πέρα από τις όποιες θεωρητικές διαφωνίες) έναν οδηγό για το πώς να ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες να πέσουμε στα χέρια του εχθρού και για το πώς να μεγιστοποιούμε τις δυνατότητές μας για δράση, με έναν ασφαλή και υπεύθυνο τρόπο. Σε αυτό το έγγραφο, υπάρχει ένα κεφάλαιο που περιγράφει με λεπτομέρεια τη διαδικασία διείσδυσης, από το μέρος των υπηρεσιών κατασκοπίας και πώς εκείνες επιχειρούν μέσα στα πανεπιστήμια, στις καταλήψεις, στα εναλλακτικά κέντρα συνάντησης, στις οργανώσεις κλπ. Και εξηγεί τον παλιό τρόπο διείσδυσης με «γέφυρα», «σύμφωνα με τον οποίο γίνεται διείσδυση σε ένα χώρο, μια ομάδα, ένα εγχείρημα μικρής σημασίας, με σκοπό να φτάσουν σε ένα στόχο μεγαλύτερης σημασίας, όπου η απευθείας διείσδυση είναι πιο δύσκολη.Κάποιοι πράκτορες μπορούν να κάνουν ακόμα και «καριέρα» σε ένα χώρο ή ομάδα ενδιαφέροντος, όπως στις ένοπλες οργανώσεις της Χιλής (εδώ υπάρχει έμφαση)».

Κατά κανόνα, τα ανοιχτά εναλλακτικά κέντρα δεν έχουν μια διαδικασία ελέγχου για να συμμετέχει κάποιος σε αυτά (καταλήψεις, κοινωνικά κέντρα, ομάδες υποστήριξης φυλακισμένων, μέσα αντιπληροφόρησης, εργαστήρια, κοινοτικοί κήποι, ενώσεις γειτονιάς, μεγάλες καμπάνιες αλληλεγγύης, πολυεπίπεδα συντονιστικά) και είναι ευάλωτα σε τέτοιου είδους διείσδυση, ώστε να κάνει κάποιος «καριέρα» και να περάσει τη «γέφυρα» προς τον τελικό στόχο. Σύντροφοι: αν επιμένετε να κατέβουμε στο δρόμο τη 2^η του Οκτώβρη, ας το κάνουμε με ένα συντονισμένο τρόπο, δείχνοντας τα δόντια μας και εξαπολύοντας έναν αγώνα στο δρόμο, που θα ευνοεί τη σύγκρουση και την καταστροφή όλων των συμβόλων της κυριαρχίας. Ας πάμε, λοιπόν, για μια μετωπική μάχη άνευ προηγουμένου. Ας ετοιμάσουμε ό,τι χρειάζεται για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αλλά, ακόμα και με όλην την προετοιμασία, θα έχουμε ολόκληρο τον κατασταλτικό μηχανισμό να μας περιμένει και τα μετόπισθέν μας θα είναι στο έλεος των σταλινικών τραμπούκων. Οπότε, ας είμαστε δημιουργικοί, ας αφήσουμε τη φαντασία μας να πετάξει, ας διεξάγουμε το μετωπικό αγώνα ενάντια στο σύστημα κυριαρχίας με το λιγότερο κίνδυνο και προκαλώντας τη μέγιστη ζημιά. Δε χρειάζεται να περιορίσουμε τους εαυτούς μας συμμετέχοντας στη διαδήλωση, εξασφαλίζοντας τη νίκη του εχθρού από τα πριν. Ας ξαναφέρουμε τη νύχτα και ας την κάνουμε συνεργό μας. Ας ανατιναχτεί η πυρίτιδα, ας πάρει φωτιά η βενζίνη, ας εκραγούν τα κέντρα εξουσίας, ας βάλουμε φωτιά σε οτιδήποτε μπορεί να καεί, ας καταστρέψουμε τα σύμβολα της κυριαρχίας, ας γκρεμίσουμε του πύργους από ελεφαντόδοντο, ας καταστρέψουμε κάθε τείχος.

Δύναμη στου συντρόφους, που βρίσκονται έγκλειστοι για την «Υπόθεση Βόμβες»!

Δύναμη στα φυλακισμένα συντρόφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς!

Δύναμη στο σύντροφο Tortuga!

Δύναμη στη συντρόφισσα Tamara! Δύναμη στο σύντροφο Gabriel!

Ενάντια στο τεχνολογικό σύστημα της κυριαρχίας!

Για την καταστροφή των φυλακών!

Για την καταστροφή όλων αυτών που κυριαρχούν πάνω μας!

Για την Ολική Απελευθέρωση!

Για το διεθνή αναρχικό συντονισμό!

Για την Αναρχία!

Ας φωτίσει η νύχτα!

 

Ανώνυμη Αναρχική Δράση/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία(AAA/FAI)

Ταξιαρχίες Επαναστατικής Δράσης για την Έμπρακτη Προπαγάνδα και την Ένοπλη Δράση- Σιμόν Ραντοβίτσκι(BARPHAA-SR)

Αυτόνομοι Πυρήνες για την Άμεση Επανάσταση-Πολεμιστές της Πράξης/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία(CARI-PG/FAI)

Άτυπος Αναρχικός Επαναστατικός Πυρήνας/Άτυπη αναρχική Ομοσπονδία(CRIA/FAI)

Τερροριστική Φάλαγγα των Επαναστατών με τα Μαύρα (CTRN)

Πρώην μέλη του Οικοαναρχικού Πυρήνα για την Άμεση Δράση(CEAD)

Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Πυρήνας της πόλης του Μεξικού(FAI-DF)

Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης(FLT)

Ελεύθερες,Επικίνδυνες, Άγριες και Εμπρηστικές Ατομικότητες για τη Μαύρη Πανούκλα(ILPSIPN)

Λουδίτες ενάντια στην Εξημέρωση της Άγριας Φύσης(LDNS)

Μεξικό, πλανήτης Γη, 25 Σεπτέμβρη 2011

Δεύτερη κοινή δήλωση εξεγερσιακών αναρχικών και οικοαναρχικών ομάδων του Μεξικού

Προς τους αναρχικούς συντρόφους του Μεξικού και του κόσμου,

Προς τους εμπρηστές και τους ανεξέλεγκτους, με τους οποίους έχουμε σχέση συγγένειας, σε όλον τον κόσμο,

Υγεία, φυλακισμένοι αδερφοί και φυλακισμένες αδερφές μας στο Μεξικό, στη Γερμανία, στη Χιλή, στην Ισπανία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Αγγλία, στην Ελβετία και σε όλον τον κόσμο!

Υγεία, σύντροφε Gabriel! Υγεία, συντρόφισσα Tamara! Υγεία, σύντροφε Luciano! Υγεία, σύντροφε Camenisch! Υγεία, σύντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, που είστε αιχμάλωτοι στην Ελλάδα! Υγεία σε όλους εκείνους που πολεμούν για την Ολική Απελευθέρωση!

Ο συντονισμός του ανεξέλεγκτου αγώνα, στερεοποιείται και επεκτείνεται σε όλον τον κόσμο. Η αναρχική φωτιά και έκρηξη αφήνει το σημάδι της και ξυπνάει την ελευθεριακή συνείδηση. Από το Σαντιάγο της Χιλής μέχρι την πόλη του Μεξικού, η νύχτα φωτίζεται με βενζίνη και μαύρη πυρίτιδα, σε αλληλεγγύη με τους αιχμάλωτους συντρόφους μας. Το Μοντεβιδέο, η Λίμα και το Πόρτλαντ ξεσηκώνονται από τον αναρχικό εμπρησμό. Στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Ιταλία και στην Αργεντινή ακούγεται το μούγκρισμα του δυναμίτη. Η φωτιά απλώνεται από τη Ρωσία ως την Ινδονησία. Η καταδίκη των κρατών είναι καθολική, άσχετα με τα ιδεολογικά χρώματα των κυβερνήσεων. Οι φυλακές του κόσμου κρατούν ομήρους τους αδερφούς και τις αδερφές μας στον αγώνα. Με αυτόν τον ορίζοντα και βρισκόμενοι αντιμέτωποι με τον αναρχικό αγώνα, οι επιθέσεις και οι συκοφαντίες από τους οπορτουνιστές της αριστερής πτέρυγας του Κεφαλαίου ήταν αναμενόμενες. Οι αριστεροί φιλελεύθεροι και οι αρρωστημένοι Μπολσεβίκοι σφράγισαν με γλωσσόφιλα την αηδιαστική τους συμμαχία στην αναζήτηση εξουσίας και οι αναρχικοί απείλησαν για ακόμα μια φορά να τους χαλάσουν το πάρτυ. Επομένως, μας αποκαλούν «νούμερο ένα δημόσιο κίνδυνο» και επιταχύνουν την επίθεσή τους. Για να πετύχουν αυτούς τους σκοπούς, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να ακολουθήσουν τις εντολές του κράτους και να προσφέρουν τους εαυτούς τους ως εθελοντική αστυνομία. Στην τελική, δεν πολεμούν για την καταστροφή του συστήματος της κυριαρχίας αλλά για τη «μεταρύθμισή»του. Οι Λενινιστές και οι αριστεροί φιλελεύθεροι πολεμούν για την κατάκτηση της εξουσίας και όχι για την καταστροφή της. Έτσι, στην Ελλάδα και στη Χιλή, έχουν βουλευτικές έδρες και δημόσια αξιώματα και προστατεύουν το σύστημα της κυριαρχίας από τους αναρχικούς, όπως είδαμε πρόσφατα στην Ελλάδα, που προστάτευσαν το κοινοβούλιο.

Οι αριστεριστές και οι λενινιστές βασίζονται σε σημασιολογίες, σε παγκόσμια παιχνίδια και διγλωσσία για να καμουφλάρουν τις προθέσεις τους, προσπαθώντας να παραπλανήσουν τους αδαείς με μια κωμικοτραγική επαναστατική γυμναστική, που έχει σκοπό να εγκαθιδρύσει μια υποτιθέμενη διαφορά μεταξύ της κατεστημένης Εξουσίας και του να θεσπίζεις μια Εξουσία. Με το να συνθλίβουν μέχρι θανάτου την υποτιθέμενη καλοσύνη της «Λαικής Εξουσίας» τους (τα ίδια σκατά σε άλλη συσκευασία!) και με το να τραβούν από το μανίκι τους έναν «αναρχισμό» ευθυγραμισμένο με την Εξουσία και που κλίνει προς «προλεταριακές» δικτατορίες και λαικές κυβερνήσεις, σκοπεύουν να δώσουν ύπαρξη σε αυτό το ακατάληπτο σύμφυρμα, που βάζει σε εφαρμογή το λενινιστικό σχέδιο με μια ελευθεριακή ρητορική και έχουν σκοπό να ανακόψουν την αναρχική μόλυνση και να προσελκύσουν τους αφελείς στις τάξεις τους.

Οι οπορτουνιστές του «saboteamos.info» ακολουθούν αυτήν τη στρατηγική, με τις επιθέσεις τους εναντίον των Ατομικοτήτων που τείνουν προς την Αγριότητα (ITS). Με τη μια «προκήρυξη» μετά την άλλη (και με μια σκατοσακούλα που αποκαλούν «ντοκιμαντέρ»), προσπαθούν να παρουσιάσουν τους αντιπολιτισμικούς οικοαναρχικούς, που αποτελούν τους πυρήνες των ITS, ως «κυβερνητικούς πράκτορες» και  «ως έναν περισπασμό του λαού, που έχει σκοπό να εκφοβίσει και να ενοχοποιήσει τις αντισυστημικές αντιδράσεις». Με την Cantinflesque[1] γλώσσα που τους χαρακτηρίζει και με τη χρήση και κατάχρηση αριστερίστικης λογοδιάρροιας, προσπαθούν να προκαλέσουν δυσπιστία και διαίρεση μέσω της συκοφαντίας, της καχυποψίας και της σπίλωσης. Παλιές τεχνικές, που συχνά χρησιμοποιούν τόσο οι μισθοφόροι του συστήματος της κυριαρχίας, όσο και οι καλοθελητές της αριστερής πτέρυγας του κεφαλαίου, που φιλοδοξούν να κατακτήσουν την Εξουσία.

Μπορεί να έχουμε θεωρητικές διαφωνίες και διαφορές με τους συντρόφους του ITS (η κριτική είναι πάντα ένας συντροφικός τρόπος, για να πραγματοποιούνται οι ιδέες και για να οικοδομείται μια ενωτική κριτική, συντονισμένη στην πραγματικότητα του αναρχικού αγώνα), αλλά ποτέ δε διαφωνήσαμε με τις μεθόδους που χρησιμοποιούν, γιατί αντιλαμβανόμαστε πως η αντιεξουσιαστική βία και ηπροπαγάνδα με την πράξη είναι δόκιμες πρακτικές και σε συμφωνία με τις ηθικές μας αξίες. Λέγοντας αυτό, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως όχι μόνο αναγνωρίζουμε την αναρχική αντιπολιτισμική τους τροχιά, αλλά και πως δε βλέπουμε τίποτα «περίεργο» ή «ύποπτο» στην άμεση δράση εναντίον των εκπροσώπων του τεχνοβομηχανικού συστήματος κυριαρχίας, ούτε βλέπουμε καμιά διαφορά μεταξύ των επιθέσεων σε μικρά ή μεγάλα καθίκια, καθώς αυτό που μετράει είναι η συνειδητοποίησητης επίθεσης ενάντια στο σύστημα της κυριαρχίας, κάνοντας πράξη τη μόνιμη συγκρουσιακότητα και πάνω απ’όλα, διαλέγοντας στόχους, που έχουν το μικρότερο ρίσκο για εμάς. Αυτή είναι η βάση του πρακτικού συντονισμού μεταξύ του εξεγερσιακού αναρχισμού και του αντιπολιτισμικού οικοαναρχισμού.

Μέσα από την εικονική τους «πραγματικότητα», οι οπορτουνιστές του «saboteamos.info», παίζουν τους «επιθεωρητές-δημοσιογράφους», βασιζόμενοι στην ίδια στρατηγική, που εφαρμόστηκε πρόσφατα από την Carolina Romero και εκείνους που γράφουν κάτω από το όνομα Σημειώσεις από την Εξέγερση, η οποία κάνει ένα φανταστικό διαχωρισμό και προσπαθεί να παρουσιάσει δύο θέσεις εντός του αναρχικού κινήματος: τους «καλούς» αναρχικούς και τους «κακούς» αναρχικούς, εξυμνώντας τους νεκρούς αναρχικούς και δυσφημώντας τους ζωντανούς, προμοτάροντας το παλιό ρητό που λέει: «ο καλός αναρχικός είναι ο νεκρός αναρχικός».

Σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους εκείνη τη μερίδα του αναρχισμού, που επανειλημμένα έχουμε χαρακτηρίσει εξελικτική, πως προτάσσει την ακινησία, αντιτιθέμενη στην αναρχική δράση και πως πρόκειται για επαναστάτες της αναμονής, της ποσοτικής αύξησης και της συγκεντρωτικής, γραφειοκρατικής οργάνωσης. Παρ’όλα αυτά, τους δηλώνουμε πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε πολύ καλά τις διαφορές μεταξύ αυτών των αναρχικών και εκείνου του αναρχο-λενινιστικού τερατουργήματος, που βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύμματος με τις λαικές κυβερνήσεις και τις «προλεταριακές» δικτατορίες που προωθούνται. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως σκοπός τους είναι να παραπλανήσουν τους μη υποψιασμένους. Μια αδιάσειστη απόδειξη επ’αυτού είναι η σημείωση που αφιερώνεται στην Carolina Romero, στις σελίδες του τελευταίου τεύχους του εντύπου Apoyo Mutuo, όπου γίνεται μια καταγραφή των συκοφαντιών και των δυσφημιστικών σχολίων, που κάνει στην υπηρεσία της Κουβανικής ιεραρχίας και ενάντια στους Κουβανούς αναρχικούς.

Όμως, αυτοί οι εικονικοί «σαμποτέρς», εκτός από τη συκοφαντία και τη σπίλωση, ψεύδονται, επίσης, κυνικά, προσπαθώντας να παρουσιάσουν έριδες μεταξύ συντρόφων. Σε αυτήν τη λογική, έμπλεξαν στις φιλονικίες τους και τους Χιλιανούς συντρόφους του Liberación Total, λέγοντας πως δήθεν έλαβαν εμπιστευτικές πληροφορίες από αυτόν τον ιστότοπο διάχυσης της παγκόσμιας αναρχικής δράσης, με σκοπό να συμπεράνουν πως και εκείνο συμφωνεί με την ιδιαίτερα παρανοϊκή και δόλια «ερμηνεία» τους. Με τον ίδιο τρόπο, μπλέκουν μέσα στις ατελείωτες ανοησίες τους και ομάδες συγγένειας, ακόμα και κάποιους που υπογράφουν αυτήν την κοινή δήλωση, αλλά και ιστότοπουςαλληλέγγυους στον ανεξέλεγκτο αναρχισμό (Viva la Anarquía, Portal OACA και Culmine), των οποίων η ακεραιότητα είναι αποδεδειγμένη, προφασιζόμενοι πως δέχονται μια ανύπαρκτη στήριξη από αυτά τα μέσα αντιπληροφόρησης, τα οποία βρίσκονται σε στενή συγγένεια με τον αγώνα μας. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται για σύμπτωσητο γεγονόςπως, ενώ υπάρχει αυτή η κατάσταση εδώ στη Γερμανία και στην Ελβετία, εξελίσσεται μια παρόμοια καμπάνια και από το περιβάλλον ανωνυμίας εμφανίζεται ένα γράμμα προς τον αναρχικό Γαλαξία, το οποίο ασκεί κριτική στον ανεξέλεγκτο αγώνα των συντρόφων, που βρίσκονται αιχμάλωτοι από το κράτος.

Ξέρουμε πολύ καλά πως οι οπορτουνιστές πράττουν έτσι, ειδικά τώρα που σύσσωμος ο αριστερός βόθρος ολοκληρώνει τις γραμμές του, με το βλέμμα στις εκλογές του επόμενου χρόνου. Οι οπορτουνιστές αρουραίοι προετοιμάζονται, επίσης,να ανέβουν στο πλοίο του López Hablador[2], ανακαλύπτοντας σε αυτό το πρώην μέλος του PRI[3], το νέο μεσσία της Μεξικάνικης αριστεράς στην αναζήτηση της Λαικής Εξουσίας, που με τόσο θέρμη κηρύττουν. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο υποκωμικός[4], αντιμέτωπος με αυτήν την κατάσταση, τον περιγράφει τώρα ως «κάθαρμα», ούτε το γεγονός πως η «Άλλη Καμπάνια» (η οποία υποτίθεται πως δημιουργήθηκε ενάντια στην εκλογική διαδικασία) τηρεί σιγή ιχθύος μπροστά στα καινούρια προεδρικά σχέδια του López Hablador, παρ’όλο που παλιότερα τον είχε αποκαλέσει «ένα διεφθαρμένο αρουραίο στην υπηρεσία των πλουσίων». Προσπαθούν να ντύσουν τον Peje[5]με ένα αστραφτερό λουκ, παρουσιάζοντάς τον ως τον Τσάβες ή τον Μοράλες ή τον Κάστρο του Μεξικού. Επομένως, βλέπουν με βαθιά απέχθεια την επέκταση του ανεξέλεγκτου αναρχισμού, ανησυχούν πως η μόλυνση επεκτείνεται. Ξέρουν ότι για εμάς, τους αναρχικούς, είναι τα ίδια σκατά, ανεξάρτητα ποιος είναι στην κυβέρνηση, ότι για εμάς, δεν έχει διαφορά το αν την Εξουσία κατέχει ένας αρουραίος από τη Δεξιά ή ένας από την Αριστερά. Οι αναρχικοί (όπως λέει και η λέξη) είναι ενάντια σε κάθε αρχή, σε κάθε κυβέρνηση, σε κάθε εξουσία. Επομένως, δε βρισκόμαστε ούτε αριστερά, ούτε δεξιά του συστήματος κυριαρχίας, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Επομένως, όποιος και αν κερδίσει, εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα για Ολική Απελευθέρωση, γιατί το μόνο που έχουμε «κάτω και αριστερά[6]» είναι η αριστερή ωοθήκη ή ο αριστερός όρχις (ανάλογα με την περίπτωση) και ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Και το μόνο πράγμα που χτυπάει με δύναμη μέσα στην καρδιά μας είναι η Αναρχία…

Τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές, η επιλογή είναι δική μας[7]:

Ας γίνουμε οχειρότερος εφιάλτης τους!

Δύναμη στα συντρόφια που απήχθησαν για την «Υπόθεση Βόμβες»!

Δύναμη στα φυλακισμένα συντρόφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς!

Δύναμη στο σύντροφο Tortuga!

Δύναμη στη συντρόφισσα Tamara! Δύναμη στο σύντροφο Gabriel!

Ενάντια στο τεχνολογικό σύστημα της κυριαρχίας!

Για την καταστροφή των φυλακών!

Για την καταστροφή όλων αυτών που κυριαρχούν πάνω μας!

Για την Ολική Απελευθέρωση!

Για το διεθνή αναρχικό συντονισμό!

Για την Αναρχία!

Ας φωτίσει η νύχτα!

 

Ανώνυμη Αναρχική Δράση/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία(AAA/FAI)

Ταξιαρχίες Επαναστατικής Δράσης για την Έμπρακτη Προπαγάνδα και την Ένοπλη Δράση- Σιμόν Ραντοβίτσκι(BARPHAA-SR)

ΕξεγερσιακόςΠυρήνας–Mariano Sanchez Añon (CI–MSA), φραξιά της Άτυπη Αναρχικής Ομοσπονδίας του Μεξικού (FAI-M) πόλη του Μεξικού και Guanajuato

Τερροριστική Φάλαγγα των Επαναστατών με τα Μαύρα (CTRN)

Πρώην μέλη του Οικοαναρχικού Πυρήνα για την Άμεση Δράση(CEAD)

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία- πόλη του Μεξικού(CCF/FAI-DF)

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Jalisco (CCF/FAI-J)

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Veracruz (CCF/FAI-V)

Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης(FLT)

Ελεύθερες,Επικίνδυνες, Άγριες και Εμπρηστικές Ατομικότητες για τη Μαύρη Πανούκλα(ILPSIPN)

Λουδίτες ενάντια στην Εξημέρωση της Άγριας Φύσης(LDNS)

Μεξικό, Πλανήτης Γη, 12 Δεκέμβρη 2011

 

 Υποσημειώσεις:

1. Η λέξη Cantinflesque, αναφέρεται στον κωμικό Cantinflas. Στο χαρακτήρα που υποδύεται, το χιουμοριστικό στοιχείο δημιουργείται από την ακατάσχετη μπουρδολογία πάνω σε ένα γεγονός, που έχει ως αποτέλεσμα να το μπερδέψει ακόμα περισσότερο.

2. Ο Andrés Manuel López Obrador είναι Μεξικανός πολιτικός. Οι συγγραφείς της ανακοίνωσης κάνουν λογοπαίγνιο με το πρώτο συνθετικό του επιθέτου του, αλλάζοντας τη λέξη «δουλεύω» με τη λέξη «μιλάω».

3. {ΣτΜΕ}Το PRI είναι σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Μεξικού, με πολλές θητείες στη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

4. Πρόκειται για προσβλητική αναφορά στον Υποδιοικητή Μάρκος, των Ζαπατίστας. Οι συγγραφείς συνδύασαν τη λέξη «κωμικός» με το σύνηθες προσωνύμιο του (subcomandante).

5. Πρόκειται για ψευδώνυμο του Obrador.

6. To«κάτω και αριστερά βρίσκεται η καρδιά» είναι σύνθημα του αριστερίστικου EZLN (Ζαπατιστικού κινήματος), στο Μεξικό.

7. Στο πρωτότυπο, χρησιμοποιείται η ίδια λέξη για τις λέξεις «εκλογές» και «επιλογή».